Toeren

Op deze foto moeilijk te zien, maar hier heel in de verte zie je vanaf de Groene Laan in Aduarderzijl de toren en de molen van Eenrum... Hemelsbreed niet zo ver, maar met de auto een echte "ommelandse reis"

Natuurlijk heb ik ook allerlei uitstapjes gemaakt (tot groot verdriet van Ronja), meestal 's middags: de ochtend en de avond waren om te wandelen in de omgeving. Zo zijn we een middag naar Ezinge geweest, waar de hoge wierde en de oude kerk de moeite van een bezoekje waard zijn, en naar Zuidhorn.

Den Andel (mijn geboorteplaats), Eenrum (waar mijn (groot)ouders woonden), Pieterburen en Kloosterburen.

Ik heb zo lang ik maar wilde rondgekeken in Eenrum en in Den Andel. Al die huizen waarvan ik nog zo precies weet wie er allemaal woonden, heel vroeger... Nu woont er vrijwel niemand meer die ik nog ken, of die mij kent. Bittersweet memories: aan de ene kant heel fijn om al die bekende plekken weer te zien, aan de andere kant ook zo triest dat al die mensen van vroeger daar nu niet meer zijn....

Wat me ook erg opviel: al die winkeltjes van vroeger die er nu niet meer zijn. Ik had me voorgenomen een avond patat te eten. Normaal (vroeger dus) gingen dochter en ik dan naar Garnwerd, maar maandag t/m woensdag was de cafetaria daar nu ineens gesloten. Op de camping hoorde ik dat er in Ezinge ook eentje zat, maar ook die bleek dicht. Navraag bij het café er vlak bij leerde dat de eigenaresse plotseling overleden was (pas 51 jaar) en in haar nering opgebaard lag... De caféhoudster heeft toen patat met een kroketje voor me gebakken, omdat ik zo zielig was.

Vroeger had elk dorp diverse winkeltjes, nu is het echt zoeken naar iets van een soortement supermarkt(tje), naar iets van patat of een ijsje enz. Laat staan dat je er souvenirs vindt om mee naar huis te nemen :-(

Zo wilde ik erg graag een Gronings vlaggetje, klein model zoals je op de boten ziet, voor op het dak van mijn tuinhuisje. Navraag leerde dat ik daarvoor in de Stad Groningen moet zijn... en ik was echt niet van plan om in m'n relax vakantie de grote stad in te gaan. Jammer...

Waar Abraham de mosterd haalt

In Eenrum is, naast de molen, de mosterdmakerij, waar diverse smaken mosterd ambachtelijk gemaakt en verkocht worden. Zoonlief had me gevraagd om 2 soorten voor hem te kopen, want die gebruikt hij geregeld en het is voor hem 3,5 uur rijden. Helaas... op dinsdag waren ze gesloten: Degene die de kassa moet tellen is er niet en de kassa is sinds zondag al niet meer geteld. Ik kan ook wel pinnen... Oh nee, dat gaat al helemaal niet! Jammer dus, geen mosterd voor zoon...

Vrijdags er toch maar weer naartoe, hoewel dat via een flinke omweg moest, via Winsum. Warfhuizen en Rode Haan, de normale route, waren afgesloten voor alle verkeer omdat daar alle wegen worden opgeknapt, en de brug was afgesloten wegens renovatie. En gelukkig, nu waren ze wel open (de kassa was inmiddels geteld, lol).

Gelijk ook maar mosterd meegenomen voor AnneRie, voor dochterlief en voor buuf die op de poezen paste: Elk potje komt met het recept voor de echte Grunneger mosterdsoep :-)

rare auto naast de mosterdmakerij

Ook zijn we naar Lauwersoog geweest, jaren en jaren geleden dat ik daar voor het laatst was!  

Daar heerlijk in het zonnetje een groot bord kibbeling met rauwkost en friet gegeten: ik wist al dat Ronja patat lust, maar kennelijk lust ze ook vis (kibbeling). Jammer voor haar dat ik daar zelf ook nogal dol op ben :-P