vrijdag 31 augustus 2018

Ziek, en zo

Op vrijdag 10 augustus ging ik samen met kleindochter Jade van 6 zwemmen: Haar grote wens voor de vakantie was: alleen met oma zwemmen, in Borger! In Borger kun je zowel binnen als buiten zwemmen, en voor Jade was dat de eerste keer dat ze buiten zwom in de regen :-)


Een paar dagen later was ik snipverkouden, met druipneus en al. Ik ben op dinsdag de 14e wel gaan werken, maar op donderdag de 16e heb ik me ziek gemeld. Het was eindelijk lekker koel na de enorme hitte (waar ik slecht tegen kan), en daar genoot ik volop van: lekker luchtig gekleed, tuindeuren en ramen allemaal wijd open... Dus een gewone verkoudheid zou heel normaal zijn, na de hittegolven...



Vrijdagavond de 17e had ik het zo benauwd dat dochterlief met me naar de huisartsenpost in het ziekenhuis is gereden, waar ik een antibiotica kuur voor een week kreeg, plus prednison, ook voor een week. Omdat de benauwdheid op donderdag de 23e nog niet veel beter was geworden na die kuren, ging ik naar mijn huisarts. Die stuurde me door naar het ziekenhuis. Voor bloedonderzoek en röntgenfoto's van mijn longen.

Het bloed was allemaal goed, maar op de longfoto's was een vlekje te zien. De huisarts heeft daarover contact opgenomen met de longarts, die zo ook niet kon zeggen wat het was.Hij stelde een CT-scan voor, en die had ik gisteren (30 augustus).

Vandaag had ik een afspraak met de longarts over de uitslag van de CT-scan. Dochter en ik hebben daar een uur gezeten, we moesten heel veel vragen beantwoorden, en uiteindelijk liet hij wat röntgenfoto's zien. Van mijn longen in zomer 2016 (Ziekte van Lyme), en daarnaast van nu. Er is nu op 1 long duidelijk een rond wit vlekje zichtbaar, ter grootte van een kwartje, schat ik zo.

Het is nog niet bekend wat dat vlekje zijn kan. De longarts denkt dat het:
  1. een ontsteking zijn kan, alleen is die dus niet over gegaan na een week antibiotica
  2. een goedaardig iets, of 
  3. een kwaadaardig iets (longkanker dus)

Na afloop moest ik (onder het genot van een door dochterlief opgehaald sauszijnenbroodje en een flesje vruchtensap),  een enorme lijst vragen beantwoorden, en dat dan inleveren bij de assistente. Die gaat me in de komende tijd (binnenkort) oproepen voor o.a. een uitgebreid longfunctie-onderzoek (bekend is dat ik COPD II gold heb, maar dat is alleen maar door een huisarts geconstateerd, nooit door een longarts). Ook krijg ik binnenkort een oproep voor een pet-scan, en voor een onderzoek onder narcose waarbij een buisje in mijn luchtpijp ingebracht wordt. daarmee kan gekeken worden in mijn luchtwegen en ook zal daarmee een stukje van dat vlekje worden verwijderd, zodat dat nader onderzocht kan worden....

Momenteel is er dus nog helemaal niets zeker. Mijn benauwdheid is alweer een stuk beter geworden, maar de longarts vindt het toch belangrijk om te onderzoeken wat het nu echt is? En wie weet is het een doodgewone ontsteking? Of iets goedaardigs. Of toch fout...

Ik ga me nog niet heel veel zorgen maken, maar voor wie me kent: dit is er dus aan de hand. Omdat er nog niets zeker is plaats ik hierover niets op Facebook, maar geef ik deze link aan een paar vrienden en familieleden, zodat die wel op de hoogte zijn ;-)

Ondertussen ben ik ook steeds moe en heb ik erg weinig energie. Dat kan ook komen van het kwijtraken van mijn werk bij Dynniq, wat ik nog steeds heel erg vind, en door het overlijden van mijn moeder in maart en van mijn zusje in juli... Stress en zo dus. Volgens de longarts kan ik ook best door de stress minder weerstand hebben.

Ik blijf dus ziek gemeld voor de WW en voor mijn baantje bij de plantenkas. Ben beschikbaar voor alle onderzoeken zodra daar een oproep voor komt. En ik ga lekker slapen als ik daar zin in heb, ook overdag.

Daarnaast heb ik ook best zin om eens iets leuks te doen, zoals bv geocachen, er even uit, enz. om de zinnen te verzetten, want dat kan ook gerust (roept u maar!). Maar de onderzoeken gaan voor, dus misschien dat een leuke afspraak dan verzet moet worden omdat ik voor die dag ineens een oproep heb gekregen van het ziekenhuis...


Meer info voorlopig dus hier voor vrienden en bekenden, en niet op social media, in elk geval tot er misschien ergens echt zekerheid over is....

2 opmerkingen:

Christina zei

En dan hik je al een tijdje aan tegen reageren. Ik hou het even op sterkte en beterschap. En ik ga verzinnen wat je zou kunnen doen zonder veel inspanning ;-)

Aragog zei

Reageren hoefde niet hoor ;-) Ik vind dit gewoon handiger om het hier eenmaal neer te zetten voor familie en vrienden dan het 20x te moeten vertellen. Dit blog wordt volgens mij toch alleen maar bezocht door mensen die me echt kennen...