63

Gisterochtend kwamen alle kinderen en kleinkinderen mijn verjaardag vieren. Logan mist op de foto, die voelde zich niet helemaal lekker en zat rustig op de bank met z'n tablet. Het was koud en regenachtig, maar gelukkig ben ik helemaal gevaccineerd, dus iedereen kon gewoon lekker binnen komen 😊

Nadat Noor deze foto had gemaakt, heeft Charlotte die stiekem op Facebook gezet als mijn profielfoto, voor 24 uur 😩

Er was heel veel taart en gezelligheid. Plus een speciale feestmuts die Jade gemaakt had, en een prachtig schilderij van JP. Shadow vond het maar niets al die drukte, die zat óf achter de dekenkist, óf hij kwam steun zoeken bij mij en bij Logan 😼 Vooral als JP weer achter hem aan rende Poesje aaien!

's Middags gingen ze allemaal samen weer weg, en 5 minuten later stond Mies al voor de deur, die kwam ook taart eten, en pokemonnen 😀

 Toen ik weer alleen was heb ik ingelogd in Animal Crossing, want dat moet, op je verjaardag:

  

 

 

 

 

Straks komen Char enz weer, nu voor Moederdag. Gelukkig is er nog taart 😋

Terugblik

Van het gezin op deze foto ben ik ineens de enige die er nog is 😢

Vandaag 3 jaar geleden hoorde ik dat mijn moeder de avond ervoor overleden was, terwijl ik in Wijk aan Zee een reünie vierde van de oude 6e klas lagere school.

Maart 2018 klinkt nog maar zo kort geleden, maar het lijkt een eeuwigheid!

In juli dat jaar overleed mijn zus Margriet zeer plotseling. 

In september 2018 hoorde ik dat ik longkanker had.

En nu 2 weken geleden overleed mijn broer Mattheüs.

Ondertussen zit ik nu alweer ruim een jaar in isolatie wegens het coronavirus. Meer dan een jaar niet gezwommen, geen mensen geknuffeld, geen winkel in geweest...

Als iemand me dit alles had voorspeld op 17 maart 2018 had ik het nooit geloofd!

Gisteravond hoorde ik een moderne song die me ineens deed denken aan deze melodie, en één voor één kwamen er flarden tekst in m'n hoofd terug, via google vond ik toen dit op youtube. Dit was één van de liedjes die we vaak samen zongen als we onderweg waren in de auto. Niet meer gehoord of aan gedacht sinds ik een kind was... 

Normaal had ik dit dan meteen aan Matt gestuurd, maar nu realiseerde ik me dat ik mijn herinneringen aan mijn jeugd met niemand meer delen kan. En dat voelt raar, en eenzaam 😭😭

Dit was onze auto, de enige die mijn vader ooit had in Nederland. Een witte Ford Cortina de Luxe met rode bekleding, het kenteken was 20-38-DG (ja dat ken ik nog steeds uit m'n hoofd!) We kregen hem toen ik 10 was, en nadat hij weg was wegens totaal versleten heeft m'n vader nooit meer een andere auto genomen.

Goede reis, lief broertje

 Mattheüs Willem Nikolaas Nubé

14-2-1960 Den Andel   -   3-3-2021 Ballarat

Bucketlist

Daar zitten we dan weer, het zat er aan te komen natuurlijk. Een nieuwe lockdown.

Ik heb net weer een paar weken huishoudelijke hulp gehad, 1,5 uur per week in plaats van mijn normale 3 uur, maar het is nu tenminste weer iets schoner in huis. Haar man zit weer in quarantaine wegens een besmette collega, dus de hulp zet ik nu eerst maar weer stop tot na deze golf 😖

Zelfs Char komt nu niet meer langs, want schoondochter Noor is gisteren positief getest, besmet op haar werk. En dan is het een nadeel dat schoonzoon bij zoon werkt. Zoonlief heeft zijn hele team gister gelijk laten sneltesten, want ze komen ook wel bij hem thuis, en dus ook in contact met Noor. Gelukkig was iedereen verder negatief, maar maandag worden ze allemaal weer getest... Tot dan komt Char ook niet bij me langs 😭😭 Extra probleem is dan de kattenbak, die ze eens per week komt verschonen, dat is voor mij gewoon te zwaar, en dat moet wel met een binnenblijfkater in huis 😼

Vreemd wel dat Noor in maart niet ziek geworden is. Toen had Rick corona, niet getest maar mijn longarts zei dat gezien zijn klachten we er wel zeker van konden zijn dat het dat was. Ze sliepen samen in 1 bed enz en toch is ze toen niet besmet geraakt... Of zoonlief nu immuun is nu hij het al eens gehad heeft weet niemand, want het schijnt dat er ook mensen zijn die het 2x krijgen. 

Hierdoor zit ik nu nog meer in lockdown dan anders, het voelt af en toe of ik compleet van de buitenwereld af ben gesloten. Vooral met dit donkere mistige weer, buiten zitten en dan af en toe een praatje met een voorbijganger of buur zit er nu ook niet in. Weinig zin om op te staan of om me aan te kleden, want er is toch niemand die me ziet 😟

Ondertussen ben ik begonnen aan een bucketlist, voor als deze ellende eindelijk over is. Hopelijk tegen de zomer? Het inenten kan wat mij betreft niet snel genoeg komen, in Schotland zijn ze er al druk mee bezig maar hier moet het wegens Europa weer eens veel langer duren 😓

• 1.       Heel hard knuffelen met de kleinkids
• 
  
• 2.       Char een heel dikke knuffel geven, ook al stribbelt ze tegen
• 
  
• 3.       Zwemmen!
• 
  
• 4.       Logan hier een weekend logeren
• 
  
• 5.       Jade hier een weekend logeren
• 
  
• 6.       Zwemmen met Logan en met Jade
• 
  
• 7.       Naar Borne, eindelijk zoon + z’n kids weer eens zien
• 
  
• 8.       Met z’n allen zwemmen in Borger, en daarna eten bij de Kwalitaria
• 
  
• 9.       Met de hele familie eten bij Thijs & Aafke
• 
  
• 10.   Dagje toeren op het Hogeland: Eenrum, Den Andel, Polderzijl…
• 
  
• 11.   Een uurtje uitgebreid winkelen in Aldi, en ook een uur in Action en bie de Lidl
• 
  
• 12.   Varen door het Hogeland, over de Kromme Rake
• 
  
• 13.   Naar Tierpark Nordhorn
• 
  
• 14.   Weer naar Kasteel Bentheim (of een ander soortgelijk kasteel)
• 
  
• 15.   Yoga
• 
  
• 16.   Fitness
• 
  
• 17.   Met Mies naar de chinees + film
• 
  
• 18.   Zuurkool eten met Mies
• 
  
• 19.   Naar Cho 50+
• 
  
• 20.   Weekje naar Wijk aan Zee
• 
  
• 21.   Geocachen met Char en Logan in Limburg
• 
  
• 22.    Dagje met Logan naar Hunebedcentrum of Veenpark
• 
  

Suggesties om de lijst verder aan te vullen zijn van harte welkom!  

----------------------------------------------------------------------------------------

Op Skype van de week:

15:03
ik wil weer zwemmen in Borger :-(

 

Logan 15:03
Hahaha Jade ook

15:03
jij toch ook wel?

 

Logan 15:03
Ja

 

15:04
wat vind jij het rottigste van corona?

 

Logan 15:04
Oei

 

niet met oma knuffelen

 

😭😭😍

Pakjesavond 2020

 

Ondanks corona hebben we gisteravond net als altijd heel gezellig samen Sinterklaas gevierd. Ik moest mezelf binnenlaten via de voordeur, en in het halletje stond een stoel voor me klaar, allerlei lekkers, en een straalkacheltje. Voor de deuropening naar de kamer hing het dikke tafelkleed van doorzichtig plastic 😃

 

M'n eigen safespace, afgezonderd van de rest maar er toch vlakbij 😍 Ik heb van beide kleinkids zelfs kusjes gekregen, en we hebben geknuffeld, met dat plastic sheet tussen ons in! 

Zo kon ik alles meekijken! We moesten om beurten een kadootje uit de stapel kiezen voor iemand, ik gaf dan aanwijzingen welk, terwijl Feike of Logan het voor me pakte en doorgaf. Als ik zelf een pakje kreeg werd dat onder het sheet doorgeschoven over de vloer, lol.

Ik kreeg een grote zachte kabouter/dwerg/elf? Nog geen foto van gemaakt. Diamondpainting van de afbeelding hierboven, dat wordt maar liefst 30 x 40 cm, en dat terwijl ik het nog nooit gedaan heb, ik hoop dus maar dat ik het leuk vind om te doen, haha. Plus een zakje met 25 steekmarkeerders voor breien, een chocoladeletter, en Shadow kreeg een zakje snoepjes met kipsmaak.

Er werden dit jaar wat erg bijzondere kado's gegeven. Zo kreeg Logan een horloge waar hij mee bellen kan! Nooit geweten dat dat bestaat. Hij heeft nog geen mobieltje, maar is nu wel een tiener, dus zo kan hij naar huis bellen als er iets is, en kan zijn mama hem bellen als ie naar huis moet komen, handig!

Nog bijzonderder vond ik wel Jades grote kado, tevens haar allergrootste wens: een echte grotemensen gereedschapskoffer, boordevol met echt gereedschap, hamers, een zaag, waterpas, tangen, spijkers, een winkelhaak, schroevendraaiers, houtlijm en tape, lol ze kreeg meer gereedschap dan ik in huis heb! Ze helpt heel graag haar vader bij het klussen, en op scouting vindt ze bouwen ook heel erg leuk. Nu kan ze dus helemaal haar gang gaan, ik heb al een sleutelrekje bij haar besteld 😊

Beide oma's met beide kleinkids, en de berg kadootjes natuurlijk! Het was ouderwets gezellig, en behalve het plastic gordijn konden we het coronagedoe eventjes helemaal vergeten 😀

Diner bij kaarslicht

Gisteren eind van de middag kwam Mies langs, iets brengen, en hij had toch al zin om een stukje te fietsen. We hebben even bijgepraat, hij zittend in de deuropening en ik een eind verderop in de gang. We missen allebei het nu en dan samen eten, zoals onze traditie van samen zuurkool koken, naar de chinees enz. We hadden allebei nog geen plannen voor het eten maar kregen wel steeds meer trek van dat gepraat 🍽

En dus besloot ik dat ik het nu wel weer aandurf iemand binnen te laten, mits op flinke afstand. Mies kreeg mijn autosleutel om bij onze favo snackbar chinees te gaan halen, terwijl ik alvast de tafels ging dekken. Mies aan de eettafel, en ik aan de andere kant van de kamer bij het tafeltje voor de tv.

Alles stond net klaar toen ineens de stroom uitviel! Toen ik naar buiten ging bleek ik niet de enige, de straatverlichting was ook uit, en ongeveer de helft van de huizen was donker. Heel raar, want mijn buren hadden wel licht, en het huis op de hoek ook, terwijl de rest van mijn blok donker was. Aan de straat hetzelfde, de één had licht, de ander niet. 

 

Er werd flink gebeld naar Enexis, en ik nam contact met ze op via twitter:

Enexis Storingen

@EnexisStoringen

Als antwoord op

@Sjouwke

Balen dat er een storing in je buurt is! Ik zie dat de storing bekend is en er wordt hard aan gewerkt. Via deze link https://enex.is/2IFCbxu kun je de updates bijhouden. ^Mirjam

https://www.enexis.nl/storingen-en-onderhoud/emmen/opgelost/stroom/25464628

 

Weer binnen heb ik allereerst Shadow opgesloten in zijn kamertje, vind maar eens een volledig zwarte kat terug in het pikdonker 😼 Toen vond ik m'n zaklamp, en heb rond beide borden een rijtje waxinelichtjes gezet. Mies afbellen was toch al te laat, ons eten was vast al in de maak.

Net toen hij terug was gingen de lampen weer aan, maar voor we alle kaarsjes uit hadden geblazen viel de stroom weer uit.

Het eten was als altijd erg lekker, met een koud biertje erbij, en het was ook heel gezellig, zo bij kaarslicht. Al moest ik wel aan Mies vragen of ik nu nasi had, of witte rijst? 😕

Omdat Mies als BHV-er wilde checken of mijn rookmelders het nog doen, besloot hij een waxinelichtje vlakbij de mand te schuiven, zodat er flink rook van af kwam, plus bijbehorende brandlucht 😱 😱 Gelukkig is het vest dat ik voor Char aan het breien ben, onbeschadigd gebleven! 

Weer een week in lockdown

Woensdag kwamen dochter en kleindochter langs. Het was droog, dus konden we even kletsen. Op zeer veilige afstand, want Logan zat ziek thuis en stel je voor... 2 scholen in hun buurt zijn gesloten wegens corona. Die van hen is nog wel open, maar kinderen uit de wijk komen elkaar overal tegen natuurlijk, dus beter alle risico vermijden. Eens per week komt dochter de kattenbak schoonmaken voor Shadow, deze keer helemaal buiten, ik had nu zelf een emmer sop, doos korrels enz buiten neergezet. Ook kunnen we dan over en weer iets uitwisselen, wat boodschapjes die ze voor me meeneemt, of als ik iets voor de kleinkids heb.

Voor de rest was het hier heel stil. Met alle regen kwam het er weinig van om even voor het huis te zitten, waar ik nu en dan een praatje kan maken met de buurman, of met een voorbijlopende buurvrouw. De huishoudelijke ondersteuning heb ik begin vorige week al afgezegd, in elk geval voor de maand oktober. Te riskant om hier 3 uur lang iemand in huis te hebben die meer cliënten heeft, een gezin dat overal komt enz. Maar dat maakt het ook stiller, want mijn huidige hulp is altijd heel gezellig.

 

 

Vrijdag kwam Mies gezellig langs, ook om een uurtje bij te kletsen. In het echie is toch altijd leuker dan online. Toen regende het wel, en dus zette ik een stoel voor hem voor de voordeur, nét onder het kleine afdakje waar het altijd droog onder blijft 😊 Ik zat aan het andere end van de gang op een stoel. Want die 1,5 meter geloof ik ook niet helemaal, in het VK is dat bv 2 meter. Natte vinger werk.  

Mies heeft me geholpen een kadootje te regelen voor zoonlief die binnenkort jarig is. En wat ik heel erg fijn vind, als hij winkelt denkt ie ook aan mij! Zo had ie vogelpindakaas en zangzaad meegenomen bij Op=Op waar ik mee wil gaan knutselen voor in de tuin.

En bij Aldi kwam hij garen tegen. Net zoiets als het katoen dat ie meermaals voor me opgehaald heeft bij Action, maar dan met glitter erin. Heel blij mee, nu ik zelf niet in winkels kom! Dat is het echte pro-actief zijn 🥰 Ik heb al een ideetje wat ik ermee ga maken 😀

 

 

 

Nu er geen bezoek meer binnen komt is het ook voor Shadow stiller en saaier geworden. Plus ik koop nu ook geen leuke speelgoedjes voor hem. Dus hoopt hij maar Mies en dochter willen uitkijken in winkels als Action enz naar wat nieuw leuk en niet te duur nieuw kattenspeelgoed 😺

 

Hier zit ie duidelijk om mijn aandacht te vragen op het voetenbankje waar ik altijd m'n voeten op leg als ik aan m'n bureau zit, hihi.

Op Facebook volg ik al langere tijd de Visboer in Zwartemeer. Die haalt zelf z'n kakelverse vis op uit Stavoren en Urk, heel anders dan de visboer in het winkelcentrum hier die het bij de grossier inkoopt. Gisteren ben ik naar Zwartemeer gereden, en heb even flink inkopen gedaan. Een heel weekend vis eten, plus nog een flinke brado die in 2 delen in de vriezer gaat! Ik heb eerst voor de winkel zitten kijken of het er rustig was ✅ en of er ruim voldoende afstand te houden viel, ook ✅

Met mijn buit ben ik vervolgens naar het Bargerveen gereden, daar heb ik geparkeerd met zicht op het regenachtige veen, en heerlijk m'n bak kibbeling op gesmikkeld, Ook heb ik daar, en onderweg, flink pokemons zitten vangen, er was gister een speciaal event. Ondanks de eenzaamheid en de regen had ik daardoor toch een leuke zaterdag 😃

Corona, via Whatsapp

De veranderingen gaan razendsnel...  dit was gisteravond. Vanaf nu heb ik dus geen enkel menselijk contact meer, anders dan via telefoon, pc en skype enz. Tot dat virus is uitgeraasd en het ook voor mensen zoals ik weer veilig wordt om elkaar te zien, en te knuffelen 😢

[21:41, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: Kunnen we dit weekeinde bij opa en oma op bezoek?

Het advies van de overheid is om kwetsbare mensen niet te bezoeken tot zeker 31 maart of in elk geval het bezoek te beperken. Dit is een dringend verzoek. Dit omdat je het virus onder de leden kunt hebben, daar zelf misschien geen last van hebt, maar het toch kunt overdragen. Onder de kwetsbare groep vallen ouderen (boven de 65), mensen met hart- en vaatziekten en andere mensen met een verminderde weerstand als gevolg van een ziekte of chronische aandoening. Uit Chinees onderzoek blijkt dat vooral deze kwetsbare groep een hogere kans op overlijden heeft bij het nieuwe coronavirus. Het advies werkt natuurlijk ook andersom; laat opa en oma niet oppassen bij je thuis.

[21:44, 3/12/2020] Sjouwke Nube: 😱😭😭😭😭
Wel in de tuin hoor, als het mooi weer is, en dan wat afstand houden...
En er moet binnenkort echt ff gestofzuigd worden hier, dat kan ik niet zelf. En bed verschonen zou M. al doen de 1e week dat ze niet kwam...

[21:47, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: ja i know. maar met zoveel mensen waar feike ook contact mee heeft... logan en jade op school, ben ik zeker niet vrij van alles.

[21:47, 3/12/2020] Sjouwke Nube: Afstand houden dus, en niet knuffelen
En ding van gemeente moet gedaan worden...

[21:48, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: logan heeft met gr 5 en 6 morgen een voorstelling op een school in erica. Met die leerlingen. Ouders twijfelden of het verstandig was door te laten gaan. Na overleg gaf directeur aan we gaan gewoon heen. Nu heeft bijna iedereen het vervoer afgezegd... Geen ouders die rijden, geen voorstelling. 1 ouder is huisarts en die heeft ook dringend verzocht het niet te doen.

[21:49, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: ja dat van de gemeente kan ik vanaf hier doen
[21:49, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: je legt antwoordenveloppe op de stoep en ik haal hem op

[21:50, 3/12/2020] Sjouwke Nube: Jij wilt me gewoon niet zien 😭😭😭😭
[21:50, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: dat kan allemaal telefonisch
[21:51, 3/12/2020] Sjouwke Nube: Stofzuigen ook? 😱

[21:51, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: ik wil je graag volgend jaar ook nog zien...
[21:51, 3/12/2020] Sjouwke Nube: Hhmm...
En kattenbak elke week....

[21:51, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: sorry maar dat stofzuigen is nu echt niet belangrijk! Kattenbak kan ik vanaf buiten doen. Hoef ik alleen het hok van shadow in.
[21:53, 3/12/2020] Sjouwke Nube: Ja... stop ik shadow wel weer in de kelder 🤪🤣🤣
[21:54, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: shadow in de kamer. Sleutel door kattenluikje naar buiten. Die hou ik daarna bij me. En emmertje sop, theedoek leg je bij de voordeur. Neem zelf wel korrels mee, die kan jij niet tillen

[21:54, 3/12/2020] Sjouwke Nube: 😱😱😱
Ik ben dus echt een gevangene nu... met eenzame opsluiting

[21:55, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: feike ziet gemiddeld 15 tot 20 man per dag. Elke dag andere mensen, tis wel goed
[21:55, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: geef het nog 2 dagen en dan gaat alles op slot... Rick is ook al maatregelen aan het treffen
[21:55, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: die tempt zich trouwens 3x per dag hè!
[21:56, 3/12/2020] ICE Charlotte Attema: feike ook elke ochtend...


Ik kreeg gisteren per post een oproep van het UWV om a.s. dinsdag een arts te bezoeken, omdat ik nog steeds in de ziektewet zit. Char heeft erheen gebeld en toen ze zei wat ik mankeer werd die afspraak gelijk gecanceld: er komt tzt wel een nieuwe uitnodiging...

Pedicure

Van verveling maar een foto van Mies gemaakt, helaas zaten we niet vlak naast elkaar dus gezellig kletsen was lastig 😲

"Vroeger" ging ik geregeld naar Rocas, de pedicure-opleiding hier in Emmen. Daar was ik dan model oftewel proefkonijn voor de leerlingen. Op een gegeven moment hadden ze er kennelijk genoeg, en werd ik niet meer gebeld. Tot vorige winter (u staat nog steeds in onze kaartenbak), maar toen was ik druk met al dat ziekenhuisgedoe en dus heb ik ze maar doorverwezen naar Michel, die er eerder ook altijd al heen ging.

En toen stuurde hij een foto terug, hihi

Nu hadden ze hem weer gebeld omdat ze weer nieuwe modellen zochten, en had hij gezegd dat hij een vriendin heeft die net kanker heeft gehad... Oh dan moet zij dus een oncologische pedicure hebben, nou laten ze die nu net ook in opleiding hebben! En of ik Rocas zelf even wilde bellen om wat vragen te beantwoorden?

Close-up van mijn voeten

En zo zaten we daar dinsdag dan samen, Mies had mij opgehaald. Vanwege leerlingen moet je er altijd wel wat tijd voor uittrekken, we moesten er om 1 uur zijn en het was al na 3 uur dat we klaar waren. Maar ik heb weer keurig nette nagels, en heerlijk zachte voetjes 😊

Ik had een gezellige pedicure, die volgens mij uit Alkmaar kwam, aan haar accent te horen. Bijna goed: ze is een Zaankanter. Maar haar moeder kwam uit West-Friesland, en ze had wel een aantal jaren in Alkmaar gewoond. Dus gezellig over Beverwijk (daar had zij ook nog eens gewoond) en omstreken gepraat 😀

Je kunt ook wel effect zien aan m'n voeten van m'n ziekte. Mijn kalknagels bv groeien uit tot weer normale nagels! (Als het weer kalknagels worden gewoon maar ff weer een chemokuurtje doen dus? 😱 ). En eelt heb ik vrijwel niet meer, dat is er gewoonweg van af gevallen door het vele in bed liggen, in het ziekenhuis en thuis.

Helaas moet Mies veel eerder weer terugkomen dan ik, het zou wel gezellig zijn als we dan in november wel weer tegelijk moeten/mogen 😏

Grof Vuil

De avond voor de chemo appte Mies dat hij de volgende dag mijn oude kast en nog wat troepjes wel naar de stort kon brengen, samen met z'n buurman, die een bus had. Ik zou er zelf dan niet zijn, maar ben gelijk even naar buiten gelopen om er nog iets bij te zetten 😁

Zoals de grasmaaier die de dag ervoor ontplofte, de oude beschimmelde kinderwagen van de kleinkids, een kapotte kattenkrabpaal, en het kinderfietsje.

Dat fietsje kreeg ik van boekhouder Kor toen zijn kleindochter eruit was gegroeid, voor Logan. Na veel ermee gespeeld te hebben nam Jade dat over, maar ook bij haar komen de knietjes al ver boven het stuur uit. Van de winter brak het stuur er spontaan af, maar ze speelde er nog steeds wel mee. Toch maar besloten dat ook dat fietsje nu naar z'n laatste rustplaats mocht 😏

Voor de zekerheid had ik hem ook deze foto gestuurd: Dat mag niet weg! Voor geval ze net even te enthousiast de bus in zouden laden 😉

Heren, nogmaals veel dank! Fijn dat ik nu van al die troep af ben! 😚

Luiaards

Het moet toch niet gekker worden!!!

Vorige week kwam die Luiaard van Mies (het donkere type rechts op de foto, no pun intended), eventjes langs om kennis maken met mijn Tamski. 

Oude foto, van vorige week, Valentijnsdag, of zoiets

 So far so good, en prima hoor, ze mogen gerust even kennis maken, niets mis mee, toch? Ik ben best wel ruimdenkend op bepaalde gebieden. En bovendien is het toch totaal buiten hun paartijd zoals Mies toen al uit heeft gezocht, dus er zal vast niets geks gebeuren... hoop ik 😱

 

Vanmiddag kwam Jade even langs, met (alweer!) die gozer die bij Mies in huis woont. 

Maar hij wilde nu zelfs blijven logeren! 

Kijk ik net even achterom, zitten ze samen op mijn bed nogal klef te doen met een doos chocolaatjes tussen ze in... 

Nu vraag ik me toch serieus af of, en zo ja waar en met wie??? ik de komende nacht zal gaan slapen!

Toen er nog rust in huis was....

Druk dagje!

Gisteravond was ik erg moe, ik lag al om half 12 in bed en ik sliep direct. Om vanmorgen om 10 uur pas weer wakker te worden! Allereerst heb ik toen de verwarming omhoog gezet, zodat de badkamer op kon warmen... 

Om half 11 was Buurtzorg er om mij in bad te helpen. Daarna kwam er nog een zuster bij om samen het groot onderhoud van m'n picclijn te doen, dat moet eens in de 3 weken. Alles bij elkaar waren we ruim 1,5 uur bezig!

Toen de zusters net weg waren kwam Mies al om mij naar het ziekenhuis te rijden, voor alweer de 10e bestraling! Ik zat net te eten, en gelukkig was er tijd genoeg zodat ook Mies nog kon genieten van een lekkere kom verse hamersoep 😋

Na de bestraling heeft hij me langs de kapper gereden, waar gelukkig het stoplicht op groen stond, wat betekent dat je direct geholpen kunt worden 😀 Binnen een kwartier stonden we weer buiten, ik met weer netjes geknipte haren! De laatste keer was nog voor de operatie van 20 november, volgens de kapster was het 13 weken geleden. Het was dus echt weer hoog tijd 😌

Weer thuis heeft Mies de rookmelder weer opgehangen in de gang (zie de blog "two bite muffins"). Na hem eerst nog getest te hebben: er was gelukkig niets mee aan de hand. Nu maar hopen dat ie niet nog eens in actie hoeft te komen!

En ondertussen bloeide er duidelijk iets moois op tussen mijn luiaard en die van Mies. Het is morgen natuurlijk ook Valentijnsdag... Michel gaat nu op internet opzoeken wat de draagtijd van een luiaard eigenlijk is, want ze zijn toch wel zo'n 1,5 uur samen alleen geweest, op mijn bed nog wel... 😟😜

Dankbaar :-)

Elke maandag krijg ik een lijstje als hierboven mee na de bestraling: de tijden waarop ik de week daarop komen moet. In totaal 25x, en dus 5 dagen per week.

Taxi heeft voor mij geen zin omdat ik te dichtbij woon. Voordat ik daar vergoeding voor krijg heb ik alles al betaald via het eigen risico voor vervoer. En dus had ik een whatsapp groepje gemaakt, voor iedereen die mij een keertje wil rijden.

Dochterlief had gelijk al gezegd dat zij me natuurlijk wel gewoon elke keer wil rijden, maar dat vond ik zelf geen optie. Naast dat dat veel te veel voor haar zou worden: ze moet dan wel steeds ook van haar huis eerst naar het mijne rijden, enz. Heeft ze ook 2 kinderen die haar aandacht nodig zijn, en al haar andere bezigheden. Bovendien wordt ze nogal kortaf en kribbig als ze een overdosis van mij krijgt 😏

Michel z'n naam ontbreekt hier nog, hij rijdt me morgen en zaterdag 😉

Gelukkig was er gelijk een aantal mensen dat zich opgaf als chauffeur. En bijkomende plus is dat ik dan ook elke dag iemand zie, en vaak steeds weer iemand anders! Even gezellig bijpraten, vooraf of na afloop, of beide? Even een kop koffie drinken samen... Zo wordt dat bestralen ineens een stuk minder vervelend 😃

Deze week viel de woensdag uit wegens onderhoud van de apparatuur, in plaats daarvan mag ik nu zaterdag ook komen. Geen probleem, we gaan ervoor, en gelukkig krijg ik dus veel steun van allemaal lieve mensen om me heen! 💗

Dochter gaat in elk geval iedere donderdag mee, omdat ik dan na afloop een gesprekje heb met een arts, over de eventuele bijwerkingen (en wat daar dan aan gedaan kan worden). Tot nu toe beperkt dat zich tot weer iets benauwder zijn, wat sneller buiten adem, dan dat ik de laatste tijd was. Maar volgens hem kan dat ook best tijdelijk zijn. Vast wel 😒 En vermoeidheid, maar dat had ik al cq nog steeds, van de operatie enzovoorts.

Ook fijn dat elke dag iemand anders me rijdt is het omdat ik voor de rest van de tijd vooral in mijn eentje thuis zit 😢 Natuurlijk komt ook Buurtzorg iedere ochtend langs, om mijn steunkousen (ik haat die dingen!) aan te trekken, me desgewenst in bad te doen, bloeddruk, pols en temperatuur in de gaten te houden, en om de picclijn in mijn arm te onderhouden.

Zelf autorijden vertrouw ik nog steeds niet, mijn auto zwerft daardoor wat rond tussen mensen die hem even goed kunnen gebruiken. Maar dat houdt dus wel in dat ik verder vooral in mijn uppie thuis zit omdat ik niet meer zomaar even ergens naartoe kan rijden als ik daar zin in heb...

En dus mede daardoor ben ik heel blij met de lieve mensjes die me rijden, en met degenen die zo af en toe eens langskomen, want dat breekt de toch wel lange saaie dagen van thuiszitten 😊

Yoga Priya

Iedereen kreeg een handige katoenen tas cadeau 😀

Ik ga al heel wat jaartjes op vrijdagmiddag naar herstelyoga bij Ingrid Appel. We hebben een heel gezellig groepje, naast de yoga is die gezelligheid haast wel net zo belangrijk 🙏

Toen ik in het ziekenhuis lag zijn de meesten daar een keertje op bezoek gekomen, wat ik heel fijn vond. Van de week zei ik tegen dochter dat ik dacht wel weer eens mee te kunnen doen. Is natuurlijk ook heel goed voor me, even alle spieren weer eens rekken en strekken, wat ademhalingsoefeningen doen enz. Dat het nut heeft hoor ik geregeld van de verpleegsters, die vinden dat ik zo lenig ben!

Char bood meteen aan om me te brengen en na afloop weer op te halen! Ik heb via de app gevraagd of ze een matje voor mij wilden reserveren, dus het was bekend dat ik kwam. Voor de les werd er even flink geknuffeld, haha naast mijn kinderen en kleinkinderen zijn de yoga vriendinnen eigenlijk de enige mensen waar ik mee knuffel 👭

Nieuwjaarscadeautje

Na afloop drinken we samen een kop koffie, en dat was deze keer extra speciaal, want omdat ik terug was had Ashna een heerlijke chocoladetaart gebakken! Kennelijk had ze dat ooit beloofd al kan ik me dat niet herinneren... Of misschien had ze dat alleen beloofd aan de rest van het groepje? 's Middags had ik Ingrid nog gefeliciteerd met de verjaardag van haar kleindochter, en: dat wordt dus taart eten. Ja, twee keer vandaag........... was het antwoord. Die snapte ik dus pas na de les 😊

We hebben Char gebeld of ze mij direct kon komen halen, zodat zij ook mee kon genieten van de koffie met taart.  Hier staat helaas geen foto van de taart, want die was al helemaal op voor ik daar aan kon denken, hahaha!

Het is nu weer afwachten wanneer ik weer mee kan doen, want dat hangt er helemaal van af hoe ik me voel de komende weken, door de bestralingen... Maar och, als dat dan weer zo'n heerlijke taart van Ashna oplevert... 😍 👭 🙏

Wat is ‘herstelyoga’?

Zuurkool

 

Het begint een traditie te worden: Gisteren kwam Mies weer naar mij toe om zuurkool te maken, zijn specialiteit. De vorige keer had hij al zijn reserve stamper bij mij achter gelaten.

Ik heb 2 kilo aardappelen geschild, en hij deed de rest. 

Nou ja, behalve de afwas, maar daar heb ik de vaatwasser voor 😏

Het was weer erg gezellig, heel erg lekker, en het werd natuurlijk weer erg laat...

En er was genoeg over voor ons allebei voor een maaltje in de vriezer, inclusief een stuk worst, om later nog eens te smullen 😁

Kadootje!

 

Vanmiddag bracht de postbode me een pakje met bovenstaand boek erin. Wat leuk! Zelf was ik hier nooit op gekomen, maar dit is inderdaad erg leuk om wachttijden wat te verkorten en zo. Dat ga ik hier ook zeker mee doen 😀

Bedankt lieve afzender, ik ben er erg blij mee, wat een verrassing! 😙

Nu ben ik toch al groot fan van Jan van Haasteren. Zo hebben Char en ik ieder een enorme kleurplaat van de Speeltuin, waar we 's avonds samen aan kleuren. Heel soms, want we hebben er helaas maar weinig tijd voor.  

Ik heb een JvH kleurboek, en daar stond de Speeltuin helemaal in, maar verdeeld over 4 pagina's, en 2 delen daarvan ook nog aan weerszijden van één bladzijde. Die hebben we laten kopiëren, aan elkaar plakken en uitprinten bij een goede kopieerwinkel. De bedoeling is dat ze ooit af komen, en dan ingelijst aan de muur... 😊

Wat me dus gelijk ook weer op het idee van kleuren brengt, daar wor je zo lekker zen van 😜

Dag zusje...

Donderdagmiddag werd ik op mijn werk gebeld door dochter, die me vertelde dat mijn zusje overleden was, ze was ruim 3 jaar jonger dan ik. Heel plotseling en onverwacht, want ze heeft hier helaas zelf voor gekozen... Waarom? Niemand die het weet, en ook niemand die dit aan zag komen.

De rode jurk die ze hier aan heeft, heb ik nog steeds. Het is een prachtige stof, brokaat denk ik, met ingeweven rozen. Eerst was het van een oudere nicht van ons, toen heb ik het gedragen, daarna zij. Hoe weet ik niet, maar het jurkje hangt hier nog steeds bij mij in de kast...

Onze hele jeugd deelden we samen een slaapkamer. Wat we ook deelden, toen en nog steeds, was onze liefde voor handwerken. Dat begon al heel vroeg, op de foto hieronder zijn we bikini's aan het breien voor onze barbiepoppen. Haar grote passie was haken, ik brei liever. Allebei vonden we het ook leuk om miniatuurtjes te maken voor poppenhuizen, en waar ik graag borduurde, was zij vaak aan het quilten.

Nadat we beiden uit huis waren hadden we een soort van knipperlichtrelatie. Mede door mijn zeer moeizame contact met mijn moeder, waardoor ik bij tijden ook weinig tot geen contact had met de rest van de familie, behalve dan met mijn broer Matt, maar die woont in Australië. Ik vond het heel fijn dat mijn zus en ik de laatste jaren prima contact hadden via Facebook. We deelden wel in elkaars lief en leed, maar een nieuwe ontmoeting was er nog niet van gekomen, en dat kan nu dus ook niet meer :-(

Ze woonde in Noord-Holland, en toen ik in maart naar Wijk aan Zee ging had ik op Facebook een oproepje gezet: wie het leuk vindt dat ik dan langs kom die roept maar. Dat was vooral aan haar gericht, maar helaas reageerde zij er niet op. Waarschijnlijk ging het haar net als mij: fijn dat we weer geregeld contact hebben, maar bang dat elkaar weer in het echt zien weer zou kunnen escaleren zoals dat in het verleden vaker gebeurd was. Ik had haar toen erg graag weer eens willen zien, maar wilde me absoluut niet opdringen, zij moest daar zelf ook aan toe zijn. En misschien dat dat beter kon lukken nu onze moeder er niet meer is...

Woensdag ga ik dan eindelijk weer eens naar haar toe, maar nu om voorgoed afscheid van haar te nemen. Dochter en zoonlief gaan mee, wat ik heel fijn vind. Ook omdat de crematie in Heerhugowaard is, toch wel een 2 uur rijden van hier.