Talki Grimhand

Er werd mij gevraagd (ofwel: ik kreeg de keiharde opdracht) om mij voor te stellen, zodat mijn medeavonturiers enigszins weten wat ze aan mij hebben, en zodat de GM (de game master) zou kunnen bepalen wat voor wapens en uitrusting ik van haar mee zou krijgen op onze tocht naar het onbekende. “En je weet het hè Talki, geen background, geen gear! Nee hoor, komt goed, je krijgt wel een knuppel of zo.” Bij deze dan maar *zucht*:

Toen ik nog geen dag oud was voltrok zich een grote ramp. Er was een aardbeving, waardoor de berg waaronder mijn volk in de diepe grotten woonde, op instorten kwam te staan. Alle dwergen pakten zo snel mogelijk alle spullen bij mekaar die ze maar konden dragen, en dan natuurlijk vooral datgene wat van waarde was! Terwijl de berg kreunde en kraakte, maakten de dwergen van de Blindaxe clan dat ze wegkwamen. Uit de veilige grotten vandaan, de grote onbekende buitenwereld in.

Mijn ouders zullen beseft hebben dat een baby van amper een dag oud een onzekere en gevaarlijke tocht door onbekende wouden nooit zou kunnen overleven. Bovendien, dat was toch ook geen leven voor zo´n kleine uk.

Mijn vader, de leider van onze clan, was bevriend met de koning van het elvenvolk in het woud rond de berg. Ook zij hadden natuurlijk te lijden van deze aardbeving, maar zij woonden niet onder een berg die ging bezwijken, maar in de vrije natuur. Het enige dat zij hoefden te doen was de omvallende bomen ontwijken, en daarna de schade aan de natuur opruimen.

En zo kwam het dat mijn ouders, natuurlijk met veel verdriet, mij, hun jongste telg, aan de elvenkoning gaven. Misschien konden ze ooit terugkomen om mij op te zoeken, maar niemand die dat eigenlijk geloofde.

Talki Grimhand

De jaren vergingen en ik had een goed leven bij de elven, hoewel ik mij daar altijd een buitenbeentje heb gevoeld. Allereerst natuurlijk door mijn uiterlijk. Ik viel nogal op als klein rond tonnetje tussen de langere en zeker veel slankere elven om mij heen. Ook het luchtige van het karakter van de elven miste ik, ik was wat zwaar op de hand, en ik keek meestal wat nors. Niet omdat iets mij niet zinde, of omdat ik kwaad was. Dat is nu eenmaal de natuur van de dwergen, zo zitten wij in elkaar. Misschien wel omdat dwergen niet buiten leven onder de zon, maar diep onder de bergen in duistere spelonken en grotten?

De taal van de elven leerde ik goed, zowel verstaan als spreken. Maar toch hield ik altijd wat moeite om mijn tong die voor een dwerg vreemde taal te laten praten. Naast nors was ik daarom ook vrij stil. Ergens heel diep binnen in mij besefte ik dat dit niet mijn taal was. Je kunt een vreemde taal leren spreken zo goed als iemand die ermee geboren is, maar je moedertaal kan die nooit vervangen. Mijn hart dacht in de taal van de dwergen.

Mijn ouders hebben mij natuurlijk nooit horen praten, daarvoor was ik nog veel te klein toen ze mij weg gaven. Wie mij mijn naam gaf is dan ook een groot raadsel voor mij. Talki. Dan zou je een nogal praatgraag iemand verwachten, toch? Of was dit weer zo’n elvengrapje? Zij vertelden het mij niet. Want ondanks dat de elven goed voor me waren wilden ze me nooit iets vertellen over mijn herkomst. Niet over mijn naam, en niet over het feit dat ik een dwerg was. Daar ben ik veel later in mijn leven zelf achter gekomen, toen ik andere dwergen leerde kennen op mijn omzwervingen door de wereld van Varisia. Mensen die er precies zo uitzagen als ik, en wier taal mij zo bekend voorkwam, ook al sprak ik die toen nog niet. Maar die pikte ik snel genoeg op, mijn tong was als geschapen voor de dwergentaal. Maar een groot prater ben ik nooit geworden.

Varisia

Toen mijn leeftijdgenoten onder de elven steeds jonger leken te worden, voelde ik me nog minder op mijn plaats dan ooit. Tenslotte is een elf puber met ongeveer 100 jaar, een dwerg daarentegen is al puber bij circa 35 jaar. Na lang nadenken besloot ik dat het voor mij tijd werd om mijn eigen volk te gaan zoeken, misschien leefden mijn ouders nog? In elk geval smachtte ik ernaar mensen te vinden die op mij leken, en om de taal van mijn hart te horen spreken.

Op een nacht die fel verlicht werd door de volle maan pakte ik stilletjes mijn weinige persoonlijke bezittingen bij elkaar. Het allerbelangrijkste was de mooie axe. Die had mijn vader tegelijk met mij aan de elvenkoning overhandigd, met de vraag er voor te zorgen dat ik die zou leren gebruiken wanneer ik er oud genoeg voor was. Natuurlijk konden de elven met zo’n zwaar (en in hun ogen grof) wapen niet goed overweg, en dus ik ook niet.

Maar hoewel ik niet geleerd had hoe hem goed te gebruiken, deze axe was wel het enige dat mij verbond met mijn ouders. En wie weet zou ik ergens iemand tegenkomen, daar in de grote wereld buiten dit woud, die zou herkennen wie de maker er van was, en die mij zo naar mijn ouders, mijn clan, kon leiden? Want elke dwerg laat als het ware een handtekening na op de wapens die hij maakt…

Ik zwierf vele jaren rond, doelloos, want ik had niet echt een plek om naartoe te gaan. Vaak kwam ik kwaadaardige wezens tegen, goblins, draken, orcs, monsters. Meestal lukte het mij om ze te ontwijken met de skills die ik bij de elven leerde: zwemmen en klimmen. Nu en dan echter kwam ik anderen tegen, meestal mensen of elven, die door zo’n gevaarlijk wezen belaagd werd. Omdat ik dat dan niet kon aanzien werd ik zo wel gedwongen om mijn axe te gebruiken. Op zich was dat niet verkeerd, want ik leerde zo wel beter vechten met het enige wapen dat ik bezat.

Op een zonnige dag kwam ik uit de bosrand op een open plek aan het water. Vanaf het witte zandstrand zag ik aan de overkant een stadje liggen. Ik besloot met een vissersboot mee te gaan om het water over te steken, om daar eens een kijkje te gaan nemen. Ik kon wel eens weer wat verse proviand gebruiken, een nieuwe warme deken, en wie weet kwam ik daar ook wel andere dwergen tegen? Zoals iemand die mijn ouders gekend had?

Sandpoint

Eenmaal aan wal vernam ik dat dit stadje Sandpoint heet. Het leek er vredig en rustig, en na een goed maal in een herberg en daarna een verkwikkende nacht slapen in een echt bed ging ik eerst maar eens op zoek naar werk. Ik had na jaren van omzwervingen in de wildernis van alles wel weer eens nieuw nodig, en zoals overal moest je ook hier goud hebben om dingen aan te schaffen.

Hierbij jouw mentor: 

Bavragor Hammerfist, male dwarf, brewer. Bavragor is één van de twee dwergen in de stad Sandpoint. Hij is eigenaar van de locale brouwerij genaamd Two Knight Brewery. De andere dwerg, Giselbart Ironeye, is de enige blacksmith in Sandpoint. Althans als je die knoeier van een human die zich ook blacksmith noemt niet meetelt. Jij, Talki, bent in de leer in de brouwerij van Bavragor Hammerfist. Je blijkt een natuurtalent in het brouwen van bier. Al snel vertrouwt Bavragor jou zelfs de belangrijkste taken toe. Misschien ook zodat hij dan meer tijd heeft om zijn eigen brouwsels te 'proeven'?

In de avonden krijg je gevechtstraining van Bavragor. Ooit was hij zelf een groot krijger, maar Bavragor dronk steeds en steeds meer. Hij hoorde bij de sterksten van het leger, tot hij op een dag stomdronken het slagveld opging en zijn broer aanzag voor een orc. Sindsdien heeft Bavragor nooit meer een bijl opgeheven. Totdat hij jou tegenkwam. Nu is Bavragor vastbesloten zijn dwergse krachten en krijgskunde aan jou over te dragen. Bavragor heeft de brouwerij de naam Two Knight Brewery gegeven om zo de herinnering aan zijn broer in ere te houden. 

Een poosje nadat ik in Sandpoint terecht was gekomen ontmoette ik degenen waarmee ik op avontuur zou gaan: Ixi Elensar (Taja), Igneel (schoonzoon), en Elvarium (andere oma). Wie weet vertel ik hier nog wel eens iets over onze belevenissen...

We zijn op weg!

Dit ben ik, Rambo de Fighter :-)

Zaterdagavond om half 8 meldden 4 dappere strijders zich voor hun eerste quest bij GM (game master) Charlotte. Petje af, ze had enorm veel voorbereiding gedaan, bladzijden vol geschreven om ons op weg te helpen! Vooraf kregen we heel duidelijke uitleg van haar, en gaandeweg het spelen leer je steeds meer. Zelf zit ze in een groep bij GM Janet, waar zij alles van heeft geleerd. Die zijn al heel vergevorderd, wij zijn dus nog maar beginners.

Ik ben Fighter, Wizard is andere oma, Cleric is schoonzoon en Rogue is Taja

Het speelbord hierboven lag op tafel: niet veel aan te zien: wat groen, wat zwart, hier en daar wat water en wat spinnenwebben in een paar hoeken, alsmede wat beenderen en schedels hier en daar. Het moet een grot voorstellen, die wij natuurlijk in gingen. Elke speler had een kartonnen poppetje (als pionnetje zeg maar), en de GM had wat monsters, ook karton op voetstukjes. Het verhaal? Dat maak je samen, met je eigen fantasie, en met de hulp van de aanwijzingen die de GM geeft.

Alle soorten dobbelstenen nodig, van 20-zijdig tot 4-zijdig! Ja, die bestaan echt!

We gingen de grot in, en al snel kwamen er 2 goblins (monsters) op ons af. Met vereende krachten lukte het ons ze te verslaan, waarna we de buit verdeelden. Wat een individuele speler goed kan gebruiken krijgt die (schrijf je op een papiertje), en de rest gaat in de gezamenlijke rugzak, om later te verdelen. Goud en zo. Hierbij moesten we schoonzoon goed in de gaten houden, want zijn character is op goud uit, en hij probeert steeds de meest waardevolle buit voor zichzelf te houden :S

Als je op een monster slaat gooi je met een dobbelsteen, daaraan zie je dan hoeveel schade je hem toebracht. Valt het monster jou aan idem, dan zie je hoeveel schade jij kreeg, dat trek je dan af van je HP (health points). Nul HP is dood, maar gelukkig hadden we dat geen van allen :-D

Een stuk verder kwamen we o.a. bij een fontein, en daaraan zie je goed hoe het spel gemaakt wordt met de eigen fantasie van de spelers! Andere oma is wizard, dus zij kon de runetekens op de fontein ontcijferen. Toen maar eens kijken wat we er nog meer mee konden. Taja had als buit 2 lege flessen meegenomen, die vulde ze nu met water uit de fontein. Later in het verhaal kwam haar dat heel goed van pas... En ze dronk er een slok van. Later bleek dat haar HP daardoor omhoog was gegaan, ze werd er sterker van. Maar zoiets kan natuurlijk net zo goed helemaal verkeerd uitpakken...

Ik wilde die fontein wel eens nader onderzoeken, dus ik deed mijn loodzware wapenuitrusting uit, bond een touw om mijn middel, en daalde af. De GM vertelde me dat ik er tot mijn enkels in stond, lol. Maar het had best ook heel diep kunnen zijn, met een mooie buit op de bodem! De GM reikt dingen aan, zelf kijk je goed om je heen, bedenk je hoe je problemen op kunt lossen, en hoe je zaken onderzoeken kunt, voor een mooie buit.

Er zijn heel wat boeken van te koop, maar de gidsen die wij echt moeten kennen komt dochter GM op onze pc's zetten zodat we dat thuis kunnen doorlezen :-)

Onderweg kwam Taja nog vast te zitten in spinnenwebben (haar echte zelf is nogal bang voor spinnen!), en versloegen we in heel veel rondes uiteindelijk de enorm grote spin, terwijl het schoonzoon lukte om Taja te bevrijden, door de spinnenwebben in brand te steken met een fakkel uit zijn rugzak. Helaas schroeide haar haar er wel van, maar dat groeit wel weer aan :-)

Ook vonden we een speeltje van de koning van de goblins terug, dat moeten we hem nog geven, maar dat is voor de volgende keer. Om dat te pakken te krijgen kwamen we bij water. Schoonzoon was als eerste op het eilandje in het water, en werd daar aangevallen door een enorm groot monster. Ik had de kans dat monster te verslaan, maar... ik twijfelde wel even. Want hij probeerde de hele avond door buit voor zichzelf te houden en goud en edelstenen te stelen. Ik was toen al zo boos op hem (mijn character is juist heel eerlijk en goed) dat ik er eventjes aan dacht hem maar aan zijn lot over te laten, hihihi. Dat is het leuke aan het spel: je moet zo opgaan in je character dat jij dat ook echt zelf wordt, rollenspel dus, roleplay ;-)

Zaterdag 23 maart gaan we verder waar we gebleven zijn. Als we deze beginnersquest af hebben gaan we pas echt een eigen character kiezen, en een ras (mens, elf, dwerg, enz). En een goede naam. Voorlopig heb ik als bijnaam Rambo gekregen, Taja is Mary Poppins, en de andere 2 ben ik nu even vergeten.

En oh ja, de volgende keer willen we graag arretjescake mee als proviand :-D

Hallo avonturiers!

Voor mij was het een geslaagde eerste avond. Veel informatie voor iedereen en veel aftasten naar de mogelijkheden. Probeer niet alles in 1 keer te onthouden en te snappen, dat lukt je toch niet :O

Des te verder je komt des te groter worden je mogelijkheden. Ook krijg je meer vertrouwen in de acties die je uitvoert, wat het spel vervlot en je de kans geeft je ook meer op de roleplay te concentreren.

Ik vind dat jullie erg goed gespeeld hebben. 

*Rambo, jij denkt goed buiten de box! Weegt de mogelijkheden af en komt met frisse ideeën  Je zou iets meer in rol kunnen spelen. Voor een fighter was je erg voorzichtig en afwachtend.

*Ezren, jij nam duidelijk de leiding. Je nam actie wanneer de rest afwachtend was en stuurde de andere spelers aan. Iets meer vertrouwen in hetgeen je voorstelt kan geen kwaad. Gewoon proberen wat in je opkomt en dan zie je wel wat er gebeurt. Een risico op zijn tijd is zeker niet verkeerd en maakt het interessanter. Je valt heus niet in 1 klap dood neer ;) 

*Marry Poppins, jij speelde je rogue goed. Op de achtergrond en sneaky. En vervolgens deed je goed damage. Je nam het woord tegen de goblin King. Hiervoor was jij ook de aangewezen persoon. Ook let je goed op wie je karakter is en probeert te doen wat zij zou doen. Iets meer initiatief kan geen kwaad, maar het kan ook je rol zijn en dan is er niets mis mee om op de achtergrond te blijven. Maar als jij iets wilt doen of proberen, gewoon doen. Niet alles hoeft in overleg. 

*Igneel, voor jou niet veel te zeggen. Je moest je afzijdig houden. Je speelt je rol goed, alleen maak het de anderen in het begin niet te moeilijk.

Jullie hebben niet veel laten liggen of gemist. Eigenlijk alle mogelijkheden bekeken en gezien. Niet persé benut... Aan het einde van deze campaign zal ik jullie wijzen op evt andere mogelijkheden.
Er zijn veel manieren om het te doorlopen. Zolang je het einddoel haalt maakt het niet uit hoe je het doet. Recht op je doel af, onderzoekend, het maakt niet uit. Het is aan mij om jullie te leiden en jullie informatie te verstrekken.

Ik heb het Core Rule book als PDF. Jullie zouden eventueel het volgende kunnen doorlezen (hoeft niet maar geeft je een beter idee van de mogelijkheden van je karakter en wat je skills inhouden):

*Rambo: page 27, human page 56 fighter
*Ezren page 27 human page 77 wizard. Vanaf page 206 staat uitleg over spells (spreuken).
*Marry Poppins page 22 elf page 67 rogue
*Igneel, je weet genoeg :P

En voor iedereen: Skills page 89, klik op de skill die je uitgebreider wilt bekijken om er naar toe te gaan. Page 178 Combat. Page 4 is de Index, hier kun je gemakkelijk dingen vinden en een beetje snuffelen.

Ondertekend,Game Master

Pathfinder

Nee, Aragog gaat niet bij scouting. Pathfinder is een (het alleroudste zelfs) RPG (role playing game). Dat doe ik veel en graag op internet, zoals bekend. Maar Pathfinder ontstond lang voor internet. Het is een zgn tabletop game, oftewel, je speelt het aan tafel! Het heeft heel veel alles te maken met fantasie, van jezelf en van je medespelers. Hier vind je er wat meer over.


Gisteravond kreeg ik deze heel erg spannende mail:

Hallo avonturiers!

Jullie 4 helden zijn uitgekozen om mijn quest te volbrengen.

De eerste quest zal een introductie zijn op wat misschien nog komen gaat en zal ongeveer 2 avonden duren. Als jullie dan dapper en moedig genoeg blijken om door te gaan dan heb ik meer quests met meer goud voor jullie!

Voorbereiding is niet nodig. Jullie worden niet met lege handen op pad gestuurd en zullen van mij proviand en natuurlijk wapens krijgen.

De keuze die je nu maakt is voor de introductie. Als iedereen besluit door te gaan na de introductie dan wordt er voor iedereen een karakter op maat gemaakt. De mogelijkheden zijn dan groter. Verschillende rassen en specialisaties. Maar dat komt later.

Er zullen veel vragen zijn. Het is voor iedereen nieuw, ook voor mij als Dungeon Master. Vergeet niet: ik ben er om jullie een uitdagend avontuur te bezorgen. Om jullie beeld zo levendig mogelijk te maken en om jullie te leiden op jullie avonturen. Ik ben niet tegen of met jullie, ik ben simpelweg alles en iedereen wat op jullie pad komt. Het pad dat jullie nemen is geheel aan jullie en ik bouw het steen voor steen op voor jullie voeten. Wees niet schuw om met vragen te komen en keep an open mind at all times!

Als je boot in de brand staat kan je die met spreuken overspoelen, pannen vullen met water en eroverheen gooien of zelf in het water springen en bijna verdrinken. Maar je kan ook simpelweg het vuur uitstampen. De keus is aan jullie.

Tot snel!
Dungeon Master

Heel erg spannend dus! Er zijn een paar mogelijke begindatums genoemd, rond begin maart, zo ongeveer. Voor wat ik begrepen heb spelen we dan eens in de 14 dagen een avond :-)