Kikkervisjes

 

 

Half april kwam er een heleboel kikkerdril uit in mijn vijver, hier liggen de pasgeboren kikkertjes te krioelen in de zon :-)

Als kind kon MamaLotje niet tekenen (vond ze zelf), maar als mama zijnde moet ze soms wel, en dan komen er ongekende talenten naar boven :-)

Ik zei tegen dochterlief dat ze binnenkort maar eens wat moest komen halen. Leuk voor de kleinkids om er een paar in een glazen pot te hebben, en ze te zien groeien en veranderen...

Ik had haar vorige week een stevig lang vel wit papier gegeven, om eens iets mee te knutselen of te schilderen met de kleinkids...

Ze kwam er wel voor langs, maar... ruim een maand later pas! Hoe ze ook schepte in mijn vijver, ze vond geen enkel dikkopje. Allemaal natuurlijk allang opgegeten door de vissen :-(

 

Belofte maakt schuld. Kleinzoon begon heel zielig te huilen. Hij had zich er zó op verheugd! Op school hadden ze ook een bak met dikkopjes staan, en hij is een enorme dierenvriend. Nu waren ze hem beloofd voor thuis, en ging dat ineens niet meer door. Omdat zijn mama denkt dat die kikkervisjes wel netjes een hele maand blijven wachten tot zij ze komt vangen!

Voor iemand die het altijd razend druk heeft is het heel wat om zo geduldig te gaan zitten tekenen :-P

Als ik 's avonds met Ronja loop hoor ik altijd een heleboel gekwaak in het park. Daar is een natuurspeelplaats met een eilandje waar omheen een klein laagje water staat. Nog niet eens tot aan je enkels, maar waar gekwaakt wordt... Bovendien is dat veel te laag water voor vissen, dus daar werden ze vast niet opgegeten!

Volledige concentratie

En dus gingen oma en kleinzoon samen met een schepnet en een bakje op weg. Bij de eerste poging was het gelijk al raak: er spartelde een prachtig klein bruin dikkopje in het schepnet. Bij nummer 4 wilde kleinzoon hem er zelf uithalen, en even op zijn handje houden. Dat kriebelde leuk!

Hij heeft de hele vrijdag zitten schilderen!

Met 8 kikkervisjes (dat vond oma wel genoeg) kwamen we even later weer terug. Logan helemaal blij! Thuis gingen ze in een grote plastic bak, en google vertelde ons hoe je het beste voor ze zorgen kunt. En dus kregen ze plakjes komkommer. Van oma een busje met goudvisvoer dat hier nog stond. En waterkers uit een salade, lol.

Het hele proces begint natuurlijk met kikkerdril

's Ochtends zegt ie altijd eerst zijn konijn goedemorgen, voordat de mensen aan de beurt zijn. Nu zitten daar de kikkertjes nog tussen. Toen oma vertelde dat hij best later in een dierentuin kan gaan werken omdat ie zo veel van diertjes houdt, of dierendokter worden, was het: "Oma, gaan kikkervisjes dan ook weleens naar de dierendokter?"

Jade schildert natuurlijk óók een mooi kikkerschilderij voor oma!

Als de kikkertjes straks helemaal echte kikkers geworden zijn dan laten we ze natuurlijk weer los in een grote vijver of een sloot. Maar ondertussen leren ze nu wel een heleboel over kikkers. Toen ik zijn schilderij bewonderde en bovenaan "eitjes" zag was het: "Nee oma, dat is kikkerdril!"

Jade's kunstwerk. Zie je de stipjes? Dat is het kikkerdril! Een abstracte impressie van het kikkerleven in een vijver, zie ik er in :-D

Op mijn werk hangt een kleurplaat van hem van heel lang geleden, inmiddels kan ie dat al veel beter. En dus zei ik dat hij dan voor de kikkervisjes maar weer eens een mooie nieuwe kleurplaat moest maken voor oma.

Een echte "Logan" voor bij mij aan de muur! :-D Als hij later een beroemd kunstschilder wordt heb ik nu alvast één van zijn vroege werken :-)

Maar dat werd dus een geweldig mooi schilderij, waar ik een lijst voor ga kopen, want deze neem ik natuurlijk niet mee naar kantoor, hij komt ingelijst boven de eettafel te hangen! :-D