Bij de huisarts

Dit hing aan het prikbord bij mijn huisarts. Terwijl ik er met mijn telefoon even een foto van maakte kwam er een oude heer naar me toe lopen: Kijk, hieronder hangt een envelop met prints, daar kun je er eentje van meenemen.

Ik zei hem dat ik dit wel net zo handig vond. Ja zei hij, maar voor de zekerheid zou je ook nog zo'n briefje mee kunnen nemen...

Hij had dus duidelijk nog niet veel vertrouwen in het digitale tijdperk 😀

Paarse rozen

Ik werk momenteel via een uitzendbureau 2 middagen per week bij een plantenkwekerij als administratief medewerker. Nooit geweten hoe hectisch het daar aan toe gaat! Toen ik er ongeveer een maand geleden begon stond de kas waar ik vanuit het kantoor op uitkeek vol met heel veel diverse kleuren, soorten en maten hortensia's. Inmiddels zijn alle hortensia's totaal verdwenen, een deel van de kas was vandaag helemaal leeg, en de andere helft van de kas stond nu vol met babyrozenplantjes.

 

Paarse rozen, die had ik nog nooit eerder gezien!

Van een medewerker (die niet veel op heeft met de hortensia's) hoorde ik dat we verderop nog een kas hebben, met alleen maar rozen. Hij is dus een echte rozenman... 

Toen ik vanmiddag een half uurtje niet op de computer kon omdat de baas die even nodig had, ben ik maar eens naar de andere kas gelopen.

Prachtig om te zien, al die kleuren! Al die soorten rozen, ik had verwacht dat het een enorm veld van allemaal dezelfden zou zijn, maar het waren vrij kleine blokjes van allemaal verschillende kleuren. De meest bijzondere rozen die ik er zag waren paars (lila)... Die kleur heb ik nog nergens ooit gezien!

Kasboekjes

2 kasboekjes van Pa

In september 2017 stond er een oproep in de Telegraaf: de Universiteit van Utrecht zocht kasboekjes van vroeger, voor een onderzoek. Ik heb daar toen per e-mail op gereageerd. De bedoeling was om oude kasboekjes langs te komen brengen of op te sturen, zodat zij ze in kaart konden brengen. Ze willen dan alle pagina's scannen, en ze doen daarmee onderzoek naar de uitgaven van Nederland door de jaren heen.

Er is ook een tv-programma over geweest, maar dat heb ik nooit gezien. Alle afleveringen kun je echter nog bekijken op hun website, en nog veel meer!

Mendelt Jan Nubé, 4-4-1920 - 18-2-1994

Afgelopen maart kwam er (eindelijk) een reactie op mijn email van september 2017:

Bij het nalopen van onze correspondentie, kwamen we uw bericht weer tegen. Tot mijn schrik kan ik geen antwoord van ons terug vinden – dat was zeker niet de bedoeling. We zouden nog altijd graag uw documenten voor ons onderzoek gebruiken. Zouden wij ze in Utrecht voor u mogen scannen? We zouden dan even moeten bedenken hoe we de kasboekjes hiernaar toe krijgen natuurlijk. Ik hoor graag van u.

Een willekeurige pagina uit Pa z'n  kasboek

Kennelijk heb ik op die reactie niet gereageerd, want vandaag kreeg ik weer een e-mail van ze:

Gewoon even een bericht om u te vragen of we nog van de kasboekjes van uw vader gebruik zouden mogen maken voor ons onderzoek. Dat zouden we graag willen.

Ik heb nu gelijk gereageerd, want zeker mogen ze ze scannen voor onderzoek. Alleen wil ik dan wel graag van ze weten hoe de kasboekjes daar veilig aan kunnen komen, en hoe ik ze, eveneens veilig, weer terug kan krijgen. Of één van mijn kinderen er later belangstelling voor heeft weet ik niet, maar als het er eentje is dan gok ik op zoonlief, die ook altijd het meest geïnteresseerd was in mijn stamboomonderzoek, en nog steeds... 

Dit is de oudste, de andere is in de 2e wereldoorlog

Ik heb hier 2 kasboekjes van mijn vader (geboren 1920) toen hij nog vrijgezel was. Eentje uit 1939, en eentje van 1944 t/m 1947.

Alles zeer nauwgezet bijgehouden, met potlood, zowel de inkomsten als de uitgaven.

Hij woonde toen in een klein dorpje in de provincie Groningen. Net als zijn vader en zijn broer had ook hij als jonge knaap een lapje grond (circa 40 are) waar hij in zijn vrije tijd spruiten op verbouwde als bijverdienste. De inkomsten daarvan (en zo ongeveer wekelijks ook de geldende prijs van de spruiten) staat er keurig in. Net als de aankoop van een paar nieuwe klompen, een fietsplaatje, een nieuwe rijwielband, zakgeld, premie verzekering F 1,81, kado's voor broers/zussen (ze waren met 9 kinderen), enzovoorts.

O.a. weekloon F 22,59 (als boerenarbeider toen) en daarnaast als uitgaven: kostgeld F 7,50.

Als kind leerde Pa mij ook om een kasboekje bij te houden. Inmiddels houd ik alles alweer jarenlang zeer nauwkeurig bij in een zelfgemaakt excel-sheet. Het geeft mij rust in mijn hoofd, om alle inkomsten en uitgaven bij te houden 😊

Lente-ui wordt Bosui

Ik eet best vaak lente-uitjes, lekker bv in kleine stukjes geknipt op een broodje kaas of ei, over zalm, of door een salade. Maar een heel bosje is voor mij alleen wel erg veel. Geadviseerd wordt om ze in de koelkast te bewaren, maar ik zet ze altijd direct na aankoop in een glas water in de vensterbank van de keuken! 😉

Ik knip er af wat ik nodig ben, en daar groeien dan binnen enkele dagen weer nieuwe stengels uit. Na een keer of 4 "oogsten" worden ze wat lelijk en gooi ik ze weg, voor een nieuw vers bosje uit de supermarkt.

Zo ook vandaag: ze moesten nu maar eens weg, maar deze keer kreeg ik ze pas met veel moeite uit het glas, ze hadden zichzelf helemaal klem gegroeid! Normaal blijft de onderkant ongeveer net zo dun als bij aankoop, maar nu hadden er zich flinke uitjes ontwikkeld, bosuitjes dus! 😕

 

De grootste heb ik gesnipperd en door een kleine salade gedaan. Ik had de lunch overgeslagen, en het was echt nog te vroeg voor het avondeten, maar ik begon wel flink trek te krijgen. Een handvol snoeptomaatjes, een gekookt ei, 2 groene pepers, een paar takjes selderij uit de tuin erbij en ik heb even heerlijk gesmuld 😋

 

En de rest mag nu lekker verder groeien tot ik die ook ga opeten, maar nu in een weckpot, waarin ze weer alle ruimte hebben! 😀

Vuurschaal

Ik had een lege ordner nodig, en de administratie van mijn winkeltje uit 2006 mocht nu wel eens weg. Kleinzoon heeft eerst alle bankafschriften door de shredder gehaald, maar al die rekeningen staan namen en adressen op, bankrekeningnummers en telefoonnummers... dat gooi ik natuurlijk niet zomaar bij het oud papier 😉

Omdat dochter en kleinzoon hier waren was dit gelijk een prima gelegenheid om de vuurschaal in te wijden die ik voor mijn verjaardag had gekregen! Ik had me al helemaal ingelezen in het fikkie stoken, maar durfde er in m'n eentje nog niet zo goed aan. En nu had ik dan de 3 factoren die je nodig bent voor vuur bij mekaar:

• brandbaar materiaal
• zuurstof
• scouts

De administratie wilde prima branden, samen met wat van de afgevallen takken uit de tuin die ik al tijden verzamel. Dat is dood en inmiddels goed droog hout, ideaal! Jammer alleen dat je er zo snel doorheen bent. Nog 1x vuurtje branden en al mijn gesprokkelde hout is al op 😒

 

Af en toe moet je even poken, en dat doe je dan met een stok. Die daardoor ook gloeiend heet wordt aan één kant. Bij toeval tijdens het poken door weer een nieuwe lading papier kwam kleinzoon erachter dat je met zo'n verkoolde punt ook mooi tekenen kunt: en zo werd het houtskool dus uitgevonden, vanmiddag, in mijn achtertuintje 😆

Ook de windrichting is van belang, je kunt beter niet gaan staan aan de kant waar de rook heen wordt geblazen 😁

Mijn nieuwe vuurschaal doet het dus prima! Alleen jammer van de boze achterbuurman die ineens over de schutting keek en riep dat ze nu hun ramen dicht moesten doen en dat hun wasgoed ging stinken... Eerste keer ever dat ik hier ook eens een vuur aan heb... ik barbecue zelfs niet eens! 😢

Nichtjes

Vrijdag ben ik met dochter en kleindochter weer naar Borne geweest, alwéér op bezoek bij nieuwe kleinzoon. Ik had hem een week geleden al gezien, maar nu waren inmiddels de cadeautjes binnen en die moest ik natuurlijk zo snel mogelijk gaan brengen 😀

Mijn beide kleindochters van bijna 3 en bijna 6 (ze zijn 10 dagen na mekaar jarig!) kunnen steeds beter met elkaar opschieten, dat is echt geweldig om te zien! Ondanks het leeftijdsverschil zijn ze het tijdens het spelen steeds helemaal met elkaar eens, misschien omdat ze familie zijn? 💗

Voor het eerst bij tante Charlotte op schoot 💟

Mini Fashionista

Een stoere meid met een eigen stijl

Er was eens... een lief klein 5-jarig meisje dat altijd precies weet wat ze aan wil trekken. Ze is wat modebewuster dan haar mama (dit is een eufemisme!), en ze kiest in de winkel dan ook meestal zelf haar eigen nieuwe kleertjes uit. Deze kleine fashionista bepaalt 's ochtends ook altijd zelf wat ze nu weer eens aan zal trekken voor die dag.

Als ze zich nogal oranje voelt...

Op zekere ochtend (bv vandaag) kwam ze naar beneden: ze wilde een tuniekjurkje aan, maar daar hoort een legging onder die ze niet kon vinden. Nee, zei haar mama, die is in de was. Je moet dus maar iets anders bedenken vandaag. Je kunt er wel een maillot onder aan doen...

Een legging

Het meisje vond een maillot echter te warm, een legging zou precies goed zijn met dit weer. Maar okay, ze ging zonder mopperen (ze was tenslotte een lief meisje!) weer naar boven om eens te kijken hoe ze dit op kon lossen...

Maillots

Even later kwam ze, geheel gekleed voor de nieuwe schooldag, weer naar beneden. Kijk eens mama, ik heb nieuwe sokken! Die nieuwe sokken waren de afgeknipte voeten van een maillot, en de rest van de maillot droeg ze, als zelfgemaakte legging, onder haar tuniekje! 😂

Tja, en wat moet je dan, als mama zijnde. Boos worden? En proberen je lachen in te houden? Of bewondering hebben voor haar creativiteit, waar ze ons bijna dagelijks mee verrast? In elk geval was dit een win-win situatie: van 1 kledingstuk (een maillot) had ze zonder kosten zelf 2 kledingstukken gemaakt: een legging én een paar sokken! 😀

Zomaar een modefoto, van een echte Rock Chick <3

Salto Mortale

Dochterlief had weer eens genoeg in 1 weekend gepropt voor een hele maand... Vrijdag haalde ze mijn auto op, voor Logans kinderfeestje. Toen ze de auto vrijdagavond terug bracht, kwam die inclusief een Jade, met bagage. Want diezelfde avond gingen ze nog naar Duitsland om de volgende dag te gaan klussen bij haar vader. En dat gaat volgens haar een stuk sneller zonder kinderen erbij...

Geeft niet, we hebben het lekker laat gemaakt vrijdagavond, we hebben samen een erg leuke film gekeken op Netflix (Flushed Away), natuurlijk weer net zoals in een "echte" bioscoop, dus met veel lekkere hapjes en ieder 2 knuffels erbij 😊

Toen er boven een bed gezocht moest worden voor haar om in te slapen vond ze, heel gek, mijn bed, in plaats van dat in de kinderkamer 😱 We hadden het in elk geval lekker warm samen 😏

Ze was er klaar voor! 😁

Omdat haar nieuwe Adidas badpak nog moest worden getest in een echt zwembad, gingen we de volgende middag zwemmen in Parc Sandur. Lekker alleen wij 2, dan kun je toch iets meer. Zoals oefenen met koprollen maken in het water, in het ondiepe. Zij zakte telkens opzij, tot ik haar een paar keer hielp door haar over te flippen, en ineens had ze het te pakken! 😍

En dan ga je natuurlijk nog een stapje verder:

Zomaar een heerlijk zitje buiten het zwembad ontdekt! Volgens mij was dat er eerder nog niet?

Toen ze eenmaal de smaak te pakken had, maakte ze de ene salto na de andere, in het diepe, waar ze zelf niet meer kan staan. Wel had ik een mat op de rand gelegd om vanaf te duiken, zodat ze niet, als het misging, met haar koppie tegen de wand kon knallen. Ze is tenslotte pas 5! 

Toen we helemaal moe gezwommen waren had ik geen zin om haar nog weer mee te nemen naar huis voor avondeten. Ik had haar logeertas al mee, want het zwembad is dichter bij haar huis dan bij het mijne. Dat werd dan maar een lekkere pannenkoek! 😋

En na een pannenkoek met stroop en poedersuiker neem je als toetje:

Het schijfje citroen uit oma's icetea 😲

Na het eten reden we naar haar huis, en even later arriveerde daar ook andere oma, met haar broer + de hond. Toen de kids op bed lagen bleef andere oma wachten tot hun ouders thuis kwamen (en dat werd laat!), terwijl ik toen "vrij" was, en lekker thuis kon gaan bijkomen van een drukke week 😌

Oh ja, en vandaag heb ik helemaal rust: ze zijn nu met het hele gezin naar Friesland toe, voor Beppe's verjaardag...

Dwars door Emmen loopt de grens...

Donderdag ging ik kennis maken met mijn jongste, 1 dag oude, kleinkind! 

Een rit van een uur, en dat in die hitte! 😳

Ik hoefde dit keer niet naar het huisnummer te zoeken 😉

TomTom aan, hoewel ik de route al wel ongeveer ken: eerst de Rondweg af, een stukje richting Zwolle, een weg die ik kan dromen! En dan verder via rustige 80 km wegen naar Borne toe... NOT! 😨

Op de Rondweg zei TomTom deze keer dat ik de afslag Klazienaveen moest nemen. Huh? Maar ja, TomTom weet het vast veel beter dan ik... En niet veel later reed ik, met inmiddels het zweet in m'n handen, het gevreesde bord voorbij: Wilkommen in Deutschland. Dussss......

Op de Autobahn (de eerste keer voor mij...) reed ik vooral 120 op de rechter baan, maar heel soms passeerde ik een rijtje vrachtwagens op de linkerbaan! Wel na eerst checken of er achter me helemaal niets te zien was in de verte, want nu en dan vlogen er supersnelle auto's voorbij met zo ongeveer het tempo waar zoonlief mee rijdt in Deutschland, rond de 300 km per uur dus 😩

Jongste Kleindochter is nu een trotse Grote Zus!

Eindelijk aangekomen, en bijgekomen, legde zoon me uit hoe TomTom er nu ineens bij kwam om me de Autobahn op te sturen: er loopt een grens dwars door Emmen! Als ik eerder vanaf huis naar Borne reed, dan ging ik vaak via dochterlief: ik nam dan bv Jade mee, zodat ik gezelligheid had onderweg en zij haar nichtje weer eens zag! En daar kwam het dus van...

Kennelijk leidt TomTom je vanaf de Rietlanden in Emmen via de veilige 80 km wegen, maar vanaf Angelslo zendt ie je via de Autobahn! Wil ik dat een volgende keer vermijden dan moet ik dus eerst naar dochter rijden, en daar pas de TomTom aan zetten...

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook in Twente was het warm!

 

 

 

 

En ik leer zodoende steeds meer op m'n ouwe dag. De avond ervoor in Second Life mopperde ik tegen Tam dat mijn airco het niet meer doet. Niet dat ik die veel gebruik, in tegendeel, want ik word meestal hees, schor of raak m'n stem kwijt door zo'n ding. Maar een uur rijden met 30+ graden C zag ik nogal tegenop.

 

 

 

 

 

Bijna goed....

Bleek dat ik het zelf allemaal dus verkeerd doe 😯

Ja het blaasding (ronde knop) moet juist wel aan. Temperatuur moet op koud staan (duhhh... die had ik zelf al bedacht), en blazen (schuifje links) moet niet tegen het raam, maar naar midden op mijzelf gericht. En toen deed ie het ineens wel dus! Ik kwam dan ook heerlijk cool aan 😄

Toen ik bovenstaande foto naar Tam mailde ter controle bleek dat ik nog één dingetje fout had, en dat heb ik gister gelijk gecorrigeerd: Onderste schuifgeval moet op lucht van buitenaf. Dacht ik dat dat dan zorgde voor warme lucht naar binnen, blijkt juist dat ik dan misschien niet meer hees word. Omdat de microben die via de koude lucht van de airco (koelkast effect) mee naar binnen komen, daarbij dood gaan.

En ik moet de airco vaker aan doen, want anders riskeer je dat ie het niet meer doet, omdat de druk van het koelen weg gaat, of dat ie gaat "lekken". Wat je je daar dan ook weer bij voor moet stellen...

Jaja, met het behalen van je rijbewijs en vervolgens de aanschaf van een auto, ben je er nog niet 😵

Alweer oma geworden! Nu heb ik een kwartet :-)

Vanochtend om 10 voor 6 is in Borne mijn 4e kleinkind geboren, een jongetje dat de naam Jan-Pieter kreeg.

Voluit heet hij Jan-Pieter Emo Gustaaf Wolters.

Jan naar mijn vader Mendelt-Jan, zijn overgrootvader dus.
Pieter naar opa van vaderskant en Emo naar overgrootvader van vaderskant.
Gustaaf naar zijn opa van moederskant.

In onze familie Wolters heet van oudsher de oudste zoon steeds om en om Jan en Pieter, vandaar zijn voornaam. Zijn opa Emo was vernoemd naar diens oma Emke, omdat hij de jongste zoon was, zijn oudste broer heette Jan en zijn vader Pieter. Het is dus echt een familienaam.

Opa Piet was de enige zoon, en die zette de stamlijn voort met zoon Rick. Ook Rick is enige zoon, maar dankzij dit hummeltje gaat deze tak Wolters dus nog steeds verder 😀

Heel fijn vind ik het ook dat zowel dochter als zoon nu allebei een meisje en een jongetje hebben. Dat het kindje gezond is is natuurlijk je eerste wens, maar van elke soort één is helemaal mooi.

Morgen ga ik met hem kennismaken, en knuffelen! 💗💗💗

Geocaching en Hama Smeltkralen

Even lekker simpel zitten te freubelen, soms is dat heerlijk! 

En gelukkig heb ik daar altijd genoeg voor in huis, zoals bv smeltkralen (strijkkralen) 😀

Virtual Cache

Event Cache

Earth Cache

Ik heb er nog genoeg te gaan, hihi:

Af en toe maak ik ze ook wel als swag: kleine cadeautjes die je achter laat in een cache.

De vinder mag die zelf houden, maar ze kunnen ze ook weer voor iemand anders in een andere cache achterlaten. Zo liet ik het uiltje hieronder een paar jaar geleden los bij het Kabouterpad in Emmen, en zwerft het nu rond in België!

Een log voor het Uiltje: Deze voor een tweede maal discovered, nu in O-Kru TB Race in Olen, Belgie en hij ziet er nog altijd even mooi uit

Je hebt zojuist een zelfgemaakte “schat” gevonden!

Je mag hem zelf houden, laten liggen, of in een andere cache doen.

Als je het leuk vindt, mag je hem ook loggen als discovered (net als een TB).

De code is XXXXXX, GeoSwag made by *Sjouwke*

You just found a handmade gift!

You can keep it, leave it behind, or put it in another cache.

If you want, you can even log it as discovered (just like a TB).

Carrièreswitch

Na 4,5 jaar met heel veel plezier werken, kwam er per 1 juni een einde aan mijn lantarenpalenjob. Helaas, maar er vond een heroriëntering plaats, waarbij mijn baan onherkenbaar werd veranderd, en nog erger: werd verplaatst naar Amersfoort! Nu vond ik Zwolle al erg ver rijden, en Amersfoort was mij net even een brug te ver 😭

Het lastigste van mijn werk vond ik zelfs na 4,5 jaar nog altijd de snelweg. Ik ben niet zo'n autorijder, en merk nu achteraf nu ik een poosje thuis ben, dat ik ineens veel minder stress heb! In het donker, met slecht weer, ik heb diverse keren bijna of hele ongelukken gezien. Een paar keer kon ik nog net op tijd met volle kracht remmen, enz.

Maar als er een deur dicht gaat, gaat er altijd ergens anders wel weer eentje open! 😉

Vorig weekend heb ik WW aangevraagd, en mijn CV op werk.nl gezet. Op maandag werd ik gebeld door een dame van Abiant die mijn CV had gezien op werk.nl, of ik interesse had in een parttime job als administratief medewerker in Klazienaveen. Eehh... jawel :-) En of ik dan de volgende dag langs kon komen voor een intakegesprek? Wederom: jawel.

Het intakegesprek dinsdag verliep zeer plezierig, en na afloop pleegde ze even een telefoontje, en kwam me daarna vragen of ik donderdag op sollicitatie wilde bij het bedrijf. Dat wilde ik wel, en ook daar had ik een zeer plezierig gesprek.

Ik had haar beloofd na afloop te bellen over hoe het gegaan was. Dat hoefde niet, want een half uur erna belde ze me zelf al. Ik vertelde dat ik er een positief gevoel over had, en dat de bedrijfsleider had gezegd dat hij haar ook nog bellen zou. Dat had hij al gedaan: en of ik morgen kon beginnen?

Nu had ik vrijdag nog een afspraak staan, dus liever beginnen op maandag, en dat was ook prima. Dus maandag begint mijn nieuwe carrière, als administratief medewerkster bij een grote kwekerij van potplanten, o.a. hortensia's. Weer heel iets anders, maar ik heb er zin in! En dit is in Klazienaveen, 14 minuten rijden over rustige weggetjes, ipv elke dag 2x een uur op de A28 😀

Inmiddels is ook de WW al toegekend. Ik verwachtte dat ik dat maar een maand of 3 a 4 krijgen zou, want ik ging uit van 4,5 jaar werken in mijn vorige job. Maar ik krijg de volle 2 jaar! Want alle jaren dat ik in de bijstand zat tellen ook mee, als je maar 52 dagen in een jaar hebt gewerkt. En dat had ik, want ondanks bijstand werkte ik bij de benzinepomp, en voor allerlei uitzendbureaus, bracht ik een tijdlang post rond voor Sandd enz. Nooit aan gedacht dat dat allemaal ook mee zou tellen! 😏

Ik heb hier eerst 6 tot 10 uren per week, maar dat is een ruwe schatting. Wie weet breidt zich dat de komende tijd nog uit. In ieder geval wordt wat ik daar verdien aangevuld door de WW voor de komende 2 jaar, en ik blijf natuurlijk uitkijken naar iets met meer uren, of misschien nog zo'n baantje erbij? 

De reiskosten naar Zwolle werden bij lange na niet gedekt door wat ik daar als reiskostenvergoeding kreeg, en nu dat wegvalt ga ik er zelfs amper op achteruit, kwa inkomen! 😃

Bad Sachsa, der Märchengrund am Katzenstein im Harz

Van de week stuurde ex me via Whatsapp 2 foto's, en of ik wist waar hij nu was? Tja, het zag er erg Duits uit, maar hij woont ook in Duitsland... geen idee. Dat bleken Wernigerode te zijn, en het meer van Siegen. Waar wij op vakantie waren in juli 1991! Dat was 1,5 jaar na de val van de Muur, en we hebben in die vakantie ook onze ogen uitgekeken in het voormalige Oost-Duitsland.

Wat 2 van die fotootjes allemaal op kunnen roepen! Gisteravond had ik zoonlief aan de telefoon, toen 7 jaar, die zei dat hij zich nog een sprookjesbos kon herinneren, met kleine huisjes erin, geel met groen en zo. Zijn vader wist daar niets meer van. Ik nog wel, en waar dat precies was kon ik snel genoeg nagaan, want we maakten tijdens elke gezinsvakantie altijd een plakboek, met verhalen en tekeningen enz erin 😃

Dat mooie sprookjesbos bestaat dus nog steeds, Rick herinnert het zich heel goed. Misschien ooit eens met de kleinkids heen, als het zoveel indruk maakt op een kind dat hij het zich 27 jaar later nog zo goed herinnert! En er liggen daar vast ook wel veel geocaches 😊

Varen op het meer van Siegen, juli 1991

Aan drinken hadden we daar ook geen gebrek. We ontdekten er Wolters Pilsener, en ik drink sindsdien graag Schierker Feuerstein als ik me grieperig voel 😃