vrijdag 30 maart 2012

Ronja goed vasthouden !!!

Klein mannetje + Klein hondje = Grote vrienden!
Dinsdag was ik bij dochter, toen Logan eindje lopen wilde. Ik ben toen met hem naar de winkels gewandeld, en in de dierenwinkel mocht hij zelf een nieuw speelgoedje voor Ronja uitkiezen. Met een beetje sturing van mijn kant werd dat een kleine frisbee, Ronja formaat dus. Op de terugweg hield hij het kadootje stevig tegen zich aan geklemd: Ronja peelgoed!

Maar ik had Ronja niet meegenomen, dus toen we weer bij zijn huis kwamen huilde hij tranen met tuiten: Ronja geven, Ronja geven! Helaas, daar had oma niet aan gedacht... Dochter kwam daarom vandaag gezellig een dagje naar me toe met de bus, en ik had de frisbee natuurlijk nog niet gegeven: dat was Logan's taak ;-)

Zie de riem: Ronja blijft keurig naast lopen, en trekt niet, hoewel het een lange uitrol-riem is!
Logan was helemaal blij toen ie vanochtend dan eindelijk zelf het kadootje geven mocht, en ze hebben er samen geweldig leuk mee gespeeld. Logan gooide hem geregeld door de kamer, en dan bracht Ronja hem weer terug. Ook hield Ronja de frisbee stevig in haar kaken vast, en dan probeerde Logan hem af te pakken, tot schaterlachen toe. Jammer dat dochter dat niet gefilmd heeft, want het is geweldig zoals die twee met elkaar kunnen spelen :-D

Terug richting Oma Sjouwke Huis

En na het broodje eten mocht Logan helemaal zelf Ronja uitlaten! Bij mij wil ze nog weleens proberen hoe lang de lijn precies is, maar toen Logan haar vast had, zowat de hele weg, bleef ze keurig vlakbij hem. 

Best lastig, als je zowel de honderiem vast moet houden, als Micky Mouse 


Hoewel Logan de hele wandeling de riem vast had, liep hij daar natuurlijk niet helemaal alleen. Zijn mama was steeds vlakbij, en wie denk je dat deze foto's maakte? lol

woensdag 28 maart 2012

Mien zinloze aanwezeghaid



Binnenkort (27 april om 16.30 uur om precies te zijn) is de presentatie van de Groningstalige bundel Mien zinloze aanwezeghaid  van Lammert Voos in het Huis van de Groninger Cultuur. Uw aanwezigheid wordt op prijs gesteld.

Met optredens van Jan Glas, Melle Hijlkema en Jan Veldman. Bovendien zal Lammert Voos door Coen Peppelenbos (Tzum) worden geïnterviewd.
--------------------

Het is alweer een jaar of 8 geleden dat ik mijn neefje Lammert (hij is jonger!) in natura heb gezien, dus het wordt wel weer eens tijd! Bovendien is hij bezig met het afbouwen van zijn optredens, dus wellicht is dit de laatste keer dat ik dat kan zien, en dan ook nog eens veel dichter bij huis dan bv Deventer.

Ook begint vrijdag de 27e de meivakantie, een heleboel redenen dus om erheen te gaan, en weinig om het niet te doen (behalve dan het peperdure parkeren en de ook al dure benzine). Een groot voordeel is dat het in het gebouw van het Rijksarchief Groningen is, dat kan ik zonder enige moeite vinden, zelfs zonder tomtom ;-)

Alleen is maar alleen, dus ga ik proberen mijn wagen vol te laden, eventueel met enige dwang, zoals bv tante Siet, en dochterlief... Meld maar bij de Reacties hieronder of je vrijwillig meegaat, en zo niet dan treedt binnenkort plan 2 in werking *grijnst*

vrijdag 23 maart 2012

Blote voetjes weer

Kijk mama, dit is een krokodil!
Toen ze hier vanmiddag kwamen wilde oma gelijk bij de voordeur al zijn nieuwe sandalen bewonderen. Maar nee, het enige wat ie, nogal boos, daarop zei was: Peelgoed! Kennelijk vindt ie dat oma wel heel erg mooi peelgoed heeft :-)

Peelgoed op m'n terras (en die voorliefde voor blote voetjes heeft ie niet van een vreemde...)
Het duurde dan ook niet lang of er lag overal wel iets, en hierboven was de kist nog niet eens leeg. Oma bleek ook een doos stoepkrijt te hebben, en wat dom van oma om te denken dat je eerst 1 krijtje helemaal op maakt... Nee alle 12 moesten even worden uitgeprobeerd. Ik heb nu een lekker kleurrijk terras dus (en ik mis er nog eentje, misschien ligt die in de vijver?):-)

Lief! 2,5 mensen op 1 stoeltje :-)
Terwijl wij heerlijk in het zonnetje zaten druk bezig waren op de dreumes te passen, was schoonzoon hard aan het werk. Mijn vijverfonteintje fonteinde niet zo hard meer, en uit de slang waar het filter aan moet kwam al een tijd geen water meer, en dat moet dus wel. Hij heeft de slang ontstopt, en de pomp uit de vijver gevist en helemaal schoon gemaakt, van buiten en daarna van binnen.

Blote voetjes zijn veel lekkerder dan nieuwe sandalen!
De pomp staat onder water op een stoeptegel vast met 2 grote schroeven. Helaas, toen ie de schone pomp weer terug zette, ging er iets mis: die stoeptegel ligt nu helemaal op de bodem in de diepte. Hij kon niet verder als die tegel er niet uit gevist werd. Maar... hij ging zelf echt die vieze koude vijver niet in, en dochter ook niet, wegens bacteriën en iets met zwanger of zo (smoesjes!). Dus vonden ze het de beste oplossing als ik mijn badpak aan ging doen, en dan in de vijver (1.50 meter diep!) om die stoeptegel eruit te vissen. Ammehoela!



Gelukkig heb ik een flinke stapel overbodige tegels staan. Ik gaf schoonzoon de boormachine en een paar grote schroeven: maak maar een nieuwe. Dochter probeerde nog met: Ja maar, dan ligt er dus wel een stoeptegel op de bodem van je vijver he... So what?


Het fonteintje is nu weer een prachtig bolletje, zoals ik hem het mooist vind, en uit de slang komt nu weer water. Binnenkort het filter schoonmaken, dan kan ik die ook weer aansluiten. Maar er is nu alweer flink stroming met fonteintje + de slang waar water uitstroomt, de vijver in :-)

Schoonzoon tegen dochter: Hoe vaak moet ik nog vijvers van anderen onderhouden voor ik er zelf eentje mag?

dinsdag 20 maart 2012

Dag pomp...

Vandaag heb ik ontslag genomen bij de pomp, officieel per 1 mei. Dat voelt heel raar, na ruim 6 jaar daar gewerkt te hebben, maar het is beter zo. Meer dan wat diensten in het weekend en op feestdagen, naast nu en dan een dagje invallen, hebben ze toch niet voor me. Zelfs na 6 jaar, met al mijn inzet, is het me nog geen enkele maand gelukt daar meer te verdienen dan de uitkering :-(

In februari werkte ik er voor het laatst. Omdat ik echt m'n weekend wel nodig heb voor m'n huiswerk, hebben collega's al mijn diensten van maart overgenomen. Vandaag kreeg ik het rooster voor april binnen, en ook die diensten hebben collega's nu alweer van me overgenomen. Eentje stuurde me gelijk een sms: als je weer diensten kwijt wilt houd ik me aanbevolen...

Zij blij, want dan verdienen ze weer iets meer. Ik verdien niets meer of minder of ik er nu wel werk of niet, want het wordt geheel verrekend met m'n uitkering. De collega's zijn allemaal scholieren die het als bijbaantje hebben, als leuke bijverdienste. Ik ben nu dan ook wel scholier, maar vanwege uitkering kost het werken me wel tijd, maar levert me geen enkele cent op.

Op school heb ik verteld dat ik door de pomp soms in de knel kom met mijn huiswerk, en met leren voor examens. Ik ben de enige van alle klasgenoten die naast de studie ook nog werkt. Ze raadden me toen aan contact op te nemen met mijn klantmanager bij het UWV, en vandaag kreeg ik een email:

Ja ik hoor alleen maar positieve berichten. En ik zie natuurlijk altijd de rapportages van je school. Mijn complimenten. Helaas kan de Gemeente geen vervolgopleiding bieden in verband met tekort in de budgetten, maar ik ben heel blij dat ik je deze kans heb kunnen bieden. Klinkt misschien raar maar ik ben heel erg trots op wat je tot nu toe hebt bereikt. Daar krijg ik ook de energie van om mijn werk nog beter te doen.
Wat betreft ontslag nemen bij de pomp: Hier ben ik mee akkoord. Informeer bij je werkgever per welke datum je ontslag mag nemen. Laat mij dat dan even weten dan geef ik het hier intern door.

Naast geen tijd voor de pomp wegens studie, werd het me ook allemaal wat zwaar, lichamelijk. Zware rekken verslepen, zware trays met frisdrank sjouwen om bij te vullen, enz. Altijd 7 uur achtereen werken zonder pauze (omdat je alleen werkt), terwijl we er steeds meer taken bij kregen, en het steeds drukker werd.

Een hoofdstuk afgesloten, nu me volledig op school richten, en daarna op de stage. Met hopelijk een baan eraan vast... maar dat zie ik dan wel weer. Ik moet er echt wel even aan wennen dat de pomp nu verleden tijd is, maar dit geeft weer ruimte voor nieuwe dingen :-D

zondag 18 maart 2012

Lente in de keuken

Zomer vorig jaar kocht ik in de uitverkoop voor een euro kweeksetjes voor kleine paprika's en cherrytomaatjes. Veel te laat voor in de tuin natuurlijk, vandaar dat ze ook bijna niets meer kostten :-)

Baby-paprika's op komst :-D
In de herfst waren ze groot genoeg om in grotere potten gezet te worden, lekker voor het keukenraam. Ook buuf kreeg ze van me, want het waren er aardig veel.

Tomaatjes in wording
En nu hebben ze dus allebei knopjes, heel veel knopjes zelfs! Ik let nu heel goed op dat ze hun knopjes niet laten verdrogen of vallen. Misschien dat ze na IJsheiligen alsnog in de tuin mogen, maar dat duurt nog bijna 2 maanden. Wie weet heb er dan zelfs al een keertje van geoogst?

Ik ken iemand die me vast wel wil helpen met opeten!

donderdag 15 maart 2012

20 weken, en het is een....


Gistermiddag was dochter in het ziekenhuis, voor een echo en onderzoek. Babytje is nu 20 weekjes, en de groei past daar ook precies bij. Alles is in orde, hartje, hersentjes enz. Ook zijn alle vingertjes en teentjes geteld: van elk precies 10 :-D


Zelf ziet ze dat het gezichtje wat anders is dan dat van Logan op de echo's, maar dat kan ik er echt niet uit zien. Misschien op de volgende foto's, met 32 weken? Haar buik is nu bijna al zo dik als met Logan tegen het einde. Ook is Babytje veel drukker. Bewoog Logan vaak alleen maar als ze in bed lag, Babytje trappelt de hele dag door, en reageert ook al op duwtjes tegen de buik.  :-)


Geweldig natuurlijk dat het allemaal goed is, maar daarnaast was er ook een grote verrassing. Dochter dacht zelf van begin af aan eigenlijk dat Babytje weer een jongetje zou zijn, maar..........

HET IS EEN MEISJE !!!!

12 weken echo

Toen dochter 12 weken zwanger was, is er een echo gemaakt. Een prachtig plaatje, waar Babytje heel duidelijk op te zien is. Nu pas ingescand, want wegens de verhuizing was ie eerst opgeborgen, en toen hadden zij de scanner nog steeds niet aangesloten.

Gistermiddag nam ze hem mee, want ik wil hem zelf ook graag hebben. Net zoals ik ook de echo's van Logan heb, natuurlijk. Nog maar heel pril, en toch zie je al zo duidelijk dat het al helemaal een echt mensje is!

Middagje bij oma


Omdat mama en papa gistermiddag naar een heel belangrijke afspraak moesten, brachten ze Logan bij mij zodra ik thuis was van school. Heerlijk urenlang genieten van de dreumes die alweer bijna een peuter is :-D



Vaak hoeft hij geen middagslaapje meer, maar hij was wel een beetje moe, en oma ook. Dus keken we eerst samen gezellig op de bank de DVD van zijn eerste jaar. Die stond verder de hele middag aan want het was steeds: "meer"? Gemaakt eigenlijk voor later, en voor de naaste familie, maar voor Logan is het heel leuk om al zijn favoriete mensen te zien. Hij kent die DVD al zo goed dat ie steeds vooraf al vertelt wat er nu gaat komen :-)


Oma is niet zo belangrijk. Toen mama zei: We gaan naar oma Sjouwke, was het: peelgoed, kaas, tomaat, aarbei :-)

Als ie binnenkomt heeft ie geen tijd om me te begroeten, hij rent direct achter de bank naar de speelgoedkist. Waar inmiddels ook al van alles op staat, plus het fietsje ernaast. Pas als de vloer redelijk bezaaid ligt, heeft ie oog voor andere dingen ;-)

Lekker snoepen!
Hij snoept het liefst hartig. Het koekje 's middags is nu maar saai, oma heeft veel lekkerdere dingen in huis! Vorige keer had ik er ook wat aardbeitjes bij, en dat wist ie nog precies. Dan nu maar een paar kaaskoekjes toegevoegd. Oma's horen je te verwennen, maar zulk verwennen kan zijn mama toch niets op tegen hebben :-)

Deze oude jeep van ome Rick is zijn favoriete auto bij mij
Na een tijdlang DVD kijken en spelen met vooral auto's gingen jas en schoenen aan: de fiets mocht voor het eerst naar buiten! Hij wordt boos als je zijn voetjes op de trappers zet, maar komt prima vooruit door ermee te lopen, lol. Erg snel gaat het niet, want: even schakelen! Dan moet de rem een paar keer hevig heen en weer worden geduwd. Toen ie daar moe van werd hebben we het fietsje gewoon laten staan, en zijn we verder gaan lopen.


Ronja liep aan de kant waar de sloot zit, en Logan groeit echt al in zijn rol als grote broer straks: Voorzichtig Ronja, niet vallen! zei ie de hele tijd.


In het park is ook een enorm hoge glijbaan, gelukkig heb ik hem daarbij weg kunnen houden. Die is zo hoog dat ik daar zelf niet eens op durf. Er is ook genoeg leuks waar ie al wel groot genoeg voor is.

Kiekeboe!
Aan het eind van de middag kwamen mama en papa terug, en hebben we patat gehaald, want we hadden iets te vieren. Maar daarover het volgende blogje....

maandag 12 maart 2012

Stage

Na de opleiding moeten we nog 240 uur stage doen. Ik had vorige week woensdagmiddag een gesprek op school, met iemand die 2 mensen zocht voor een nieuw project, dat hoogstwaarschijnlijk snel groter zou gaan groeien. Leuk om daar dan vanaf het eerste begin aan te werken. Want als die stage goed verliep, zat er gelijk een vaste baan aan vast. In december, voor de kerstvakantie, had ik hier al een hint over gekregen van school.

Wel heftig, want in plaats van na de opleiding, zou die stage dan per direct beginnen: op mijn vrije vrijdag (bestemd voor huiswerk maken) en op 2 middagen gelijk na school. Ook was het minstens 3 kwartier rijden. Maar ik had me daar al helemaal op voorbereid. Buuf laat Ronja uit als ik een hele dag weg ben, enz.

Woensdag dus dat gesprek op school gehad, een sollicitatie zeg maar. Morgenmiddag zou ik samen met een klasgenote daar heen gaan, om alles te zien. En dan zouden we ook gelijk al met die stage beginnen. Heel druk en heftig, naast school die ook steeds drukker wordt naarmate het einde wat begint te naderen.

En nu hoorde ik vanochtend op school ineens dat dat hele project niet doorgaat, dat is afgelopen weekend besloten. Dus weer helemaal omschakelen: ineens heb ik wel weer genoeg tijd om te leren, voorlopig althans. En nu maar op zoek naar een andere stage, het liefst natuurlijk ook met een baan eraan vast...

Iemand die een financieel administratieve stageplek voor me weet?

dinsdag 6 maart 2012

PowerPoint examen: 9

Vandaag werden op school eindelijk de uitslagen bekendgemaakt van het examen PowerPoint van 13 februari: een 9 :-D


Vak
Examen
Cijfer
Typen
6-3-2012
7
Tekstverwerken
8-12-2011
9
Praktijkvaardigheden
24-1-2012
10
Workshops Communicatie
Juni 2012

PowerPoint 2007
13-2-2012
9
Excel 2007
April 2012

Outlook 2007


Zakelijk Nederlands
Juni 2012

Telefoneren
Juni 2012

Rekenvaardigheid
23-1-2012
8
Boekhouden
11-4-2012

AccountView
11-4-2012

Basiskennis Calculatie (BKC)


Basiskennis Boekhouden (BKB)




Mijn bijgewerkte cijferlijstje :-)

Mijn 2e Typediploma !!!

16 jaar, oefenen voor mijn eerste typediploma
Toen ik 16 was, haalde ik het Praktijkdiploma Machineschrijven Eerste Klas. Toentertijd was dat niet "alleen maar" typen, het was een vakdiploma, je werd er typiste mee. De onderdelen waren:
  • A (een negen): een brief met doorslag en envelop naar concept - een memorandum - een briefkaart - een stuk proza
  • B (een negen): een rekening - een in de handel voorkomend formulier - eenvoudig tabellen- of staatwerk
  • C (een zes) het typen van een stuk ter lengte van tenminste 2000 aanslagen naar gedrukt concept in 10 minuten
Dit haalde ik zonder al te veel moeite. Elke donderdagavond hadden we les vlak bij het station van Beverwijk. Elke donderdagavond was het ook koopavond in Amsterdam. Waar ik natuurlijk op die leeftijd van mijn ouders niet zomaar heen mocht... En zodoende ging ik geregeld ipv typen met Ineke naar Amsterdam toe. Met de trein was dat een kwartiertje, en ik was dan op dezelfde tijd thuis als van typen. Thuis oefende ik heel veel op mijn lichtblauwe koffer-schrijfmachine, want ik vond het heel leuk om te doen. 


Ietwat gehavend teruggekregen van de inbreker, maar blij dat ik hem nog steeds heb!
En jawel, binnen een jaar was ik geslaagd en kon ik mijn baan als winkelbediende bij de Co-op opzeggen en op voordracht van mijn vader aan de slag als typiste op Transwijk II bij de Hoogovens, een typekamer (die bestaan natuurlijk ook allang niet meer). Mevrouw Withaar was daar de directrice, dat mens vergeet ik nooit weer! Grrrr....

31 maart 1980 om 10 uur 's ochtends: Tikkerij Van Gorcum, werkend aan het boek The Myth of Venice, door Haitsma Mulier. Foto gemaakt door dhr Roberti, grafisch ontwerper - Wat je tikte kwam op een enorme ponsband (circa 25 pagina's per band) - Zie ook het kopijbordje bovenop de tekstverwerker (zo heette die machine)
Typen deed ik heel graag, en zodoende rolde ik uiteindelijk in het vak van tikker bij de Koninklijke Van Gorcum & Comp. te Assen. Op de tikkerij (zetterij) werkten circa 14 mannen, ik was de eerste vrouw daar. Het was een mannenberoep, maar werkend op de administratie was ik zo vaak mogelijk op de tikkerij te vinden, daar lag mijn passie. En zodoende mocht ik er ook komen werken: als eerste vrouw ooit, en zonder de beroepsopleiding die de rest had: Ik had het mezelf in rustige uurtjes aangeleerd, en wat ik niet wist was 1x vragen. Nu en dan werkte ik ook als corrector, nog leuker, maar helaas... Ik verliet de tikkerij toen er een flink aantal mensen uit moesten: de computer was uitgevonden en daarmee werd ons mooie vak overbodig. De anderen waren allemaal mannen met een gezin, en ik had toen plannen voor een kindje. Wel heb ik het toen nog een poos thuis gedaan, op afroep als er te weinig menskracht was. Daarvoor stond ik ook ingeschreven bij de KvK, als één van de eerste ZZP-ers ooit, denk ik nu ;-)

Op school nu mag je typediploma niet ouder zijn dan 3 jaar, het mijne (1974), inmiddels 38 jaar oud, en hoewel veel uitgebreider, geldt dus niet meer. Motivatie voor het typen ontbrak me totaal, want een baas kijkt heus niet hoe je een brief tikt, ook al doe je het met je neus of met je tenen, als die maar foutloos en op tijd af is, toch?

Maar het moest dus. Begonnen eind september zakte ik in december grandioos voor het examen. School: wie gaat er nu ook al na 2 maanden examen doen... Ik haatte de typeles, de eerste 2 uur op de dinsdagochtend. Oefende thuis veel te weinig met enorme tegenzin. Want ik kan typen, zie mijn CV! Met mijn gebroken elleboog vorig jaar tikte ik uitgebreide blogs met alleen m'n linker hand. Maar ja, het moet dus met 10 vingers blind, grrr....

Het nadeel van dit systeem, via de pc, is dat elke letter exact op de juiste plaats moet komen. Dus mis je een spatie, dan is alles wat daarna komt ook fout. Terwijl je in het echt gewoon die spatie er dan even tussen zet. Dus 1 enkel foutje kan door de typlessen gerekend worden als 10+ fouten, als je het niet snel genoeg corrigeert. 

Ik haalde slechte cijfers tijdens de les en thuis, maar toch gaf de lerares me op voor het examen vandaag: Je zult het toch moeten halen. Ik had haar gedreigd me ziek te melden, maar ging toch maar... Gister vroeg ze me wie ik het liefste als toezichthouder wilde, welk lokaal het liefst? En: we gaan je er doorheen slepen met z'n allen! Heel lief, iedereen leefde mee want ik was als de dood om weer te zakken, en nog weer maanden lang door te moeten met die gehate les.

En toen... 7 minuten typen vanochtend vroeg, wel wat foutjes dus ik vreesde alweer het ergste... had ik een 7! Ik moest 130 aanslagen per minuut halen maar dat werden er 226 (en die worden naar boven afgerond). Een veel lichter examen dan het uitgebreide van 1974, maar ik ben nu voor de rest van mijn leven van typelessen af, joepie!!!!

De beloning: voortaan elke dinsdag de eerste 2 uur vrij, dus lekker uitslapen :-D

donderdag 1 maart 2012

Fitness voor Oma's

Oma krijgt een kleurrijk plastic autootje in haar handen geduwd: Takelwagen, wordt me verteld. Dochter grijnst: Hij wil dat je met hem speelt, dit is momenteel een favoriet spelletje. Ik word wat achterdochtig van haar grijns...

Logan pakt zelf een andere auto, en zakt neer op handen en knietjes. Zijn moeder: Gewoon hem volgen, hij laat je wel zien wat je doen moet.

Dat bleek te zijn: Op handen en knieën achter Logan aan door de hele kamer kruipen met je autootje, dat uiteindelijk in de keuken tegen het gasfornuis botsen, en terugkruipen naar de speelgoedla voor een volgend autootje, waarop dezelfde route herhaald moest worden. Hij keek geregeld achterom of oma nog wel volgde, dus smokkelen kon helaas niet.

Dochter en schoonzoon vonden het heel grappig om oma zo te zien rondkruipen, maar gelukkig werd me verzekerd dat de videocamera niet in de buurt was. En er zijn ook geen foto's van gemaakt :-P

Na 3 autootjes lukte het me de volgende aan dochter te geven, en toen was het haar beurt, ha!