zondag 28 augustus 2011

Spaans kadootje

Gisteren heb ik gewerkt, hoewel nog steeds flink verstopt en hoestend. Ik heb bijna nooit griep, maar als ik het dan eens in de zoveel jaar heb, dan ook meteen goed :-(

Gelukkig was ik vandaag vrij, en hoef ik volgend weekend pas weer te werken. En ik had een heerlijk dagje vandaag! Gezellig samen online voetbal gekeken, en Rangers won met 2-0, da's altijd leuk :-D

Toen de wedstrijd bijna afgelopen was, tijdens de laatste minuten, kwamen zoon + verloofde even langs. Die waren vanmiddag bij dochter, nog voor haar verjaardag. Maar omdat ze net terug zijn uit Spanje brachten ze mij even een souvenirtje. En zoals zoonlief natuurlijk ook wel weet: iets vloeibaars is altijd van harte welkom :-D

Een heerlijke fles Spaanse rum, ideaal medicijn bij verkoudheid en griep!

Voor hem had ik ook iets: Ik heb donderdag een enorme vracht mapjes met foto's zitten sorteren: een stapeltje voor mij, en een stapeltje voor elk van de kinders. Foto's liet ik altijd afdrukken in tweevoud, en plakte ik na hun basisschooltijd, zo ongeveer, nooit meer in. Nu hebben ze allebei een flinke stapel.

Maar dat niet alleen: Ik wilde ook graag alle negatieven het huis uit hebben. Van elk van hun heb ik 2 albums volgeplakt, tot ongeveer de brugklasleeftijd. Zou er hier bv brand uitbreken, dan is dat voor eeuwig weg. En dus: die negatieven maar beter bij een kind stallen, voor geval dat...

Toen ik daarover begon reageerde Rick gelijk enthousiast: Noortje's vader heeft een apparaatje waarmee je negatieven zo op de harde schijf zet. Dat gaat hij doen, en dan brandt ie al die foto's op cd-tjes: voor zichzelf, voor dochter en voor mij. Zodat we dan alle 3 al die foto's die ik ooit met mijn oude rode Kodak cameraatje maakte, op CD hebben. Leuker ook: dan kun je ze levensgroot bekijken op de tv, of op de pc monitor!

Een gigantische klus, want het zijn er echt veeeeeeel! Maar toen Noortje voorstelde om haar vader dat te laten doen: Hij doet niets liever dan dat... protesteerde Rick: Maar ik vind het zelf ook hartstikke leuk om te doen! Ieder zijn hobby, lol.

En staan ze straks allemaal op CD, dan kun je ze daar vanaf zo kopiëren en op internet zetten, printen, enz. Volgende week eens kijken of ik er nog meer heb, want ik denk niet dat ik alle fotomapjes al gehad heb ;-)

PS voor zoon: Werkt dat apparaat ook voor dia's? Want daar heb ik ook bakken vol van, van mijn eigen kindertijd, en van voordat we jullie kregen... *grijnz*

vrijdag 26 augustus 2011

RIP Malin

Gisteravond is Malin (ruim 5 jaar oud) rustig ingeslapen bij de dierenarts. Heel erg verdrietig, maar het was echt beter zo :-(

Elke paar maanden was hij heel ziek. Half juni nog. Met veel medicijnen en antibiotica knapt ie dan weer op, om wat later hetzelfde weer te krijgen. Nu dus ook weer.


Zijn hart was sterk vergroot, daardoor kon hij nog maar heel moeilijk ademhalen. Ook scheen hij pijn te hebben van achteren: zijn blaas zat verstopt, blaasgruis. Voor beide aandoeningen (hart en blaasgruis) moet een kat speciaal voer en levenslang medicijnen. Lastig kiezen, als je 2 verschillende chronische ziektes hebt...

Erger nog was dat hij daar een week zou moeten blijven, en dan elke dag een katheter om zijn blaas leeg te maken. Normaal gebeurt dat onder narcose, maar... dat kon absoluut niet vanwege zijn hart. Dat is dan erg pijnlijk, en de dierenarts vond hem daar nog te actief voor: zonder narcose gaat dat nooit lukken :-(

Natuurlijk was er dan geen garantie dat hij het zou overleven. En het is iets chronisch, dus elke paar maanden krijgt hij dit weer.

Dochter besloot toen zelf dat het beter was om hem nu dan zijn rust te gunnen, in plaats van blijven proberen en dan na een heleboel lijden hem alsnog kwijt raken. De dierenarts zei dat zij zoiets nooit zelf voor mag stellen, maar dat ze helemaal achter deze beslissing stond. Malin was haar grote schat, en hij was kwa karakter de liefste poes die wij ooit hebben gekend. Ondanks veel verdriet, zegt Char zelf dat ze er vrede mee heeft, het was echt beter zo...

Juni 2006 kwam hij bij ze wonen, hij was hun eerste "kindje"
Malin is nu bij Sunny, Jazz en Hyper

dinsdag 23 augustus 2011

Auto, brrmm brrmm

Vorige week woensdag was Logan de hele dag bij mij, heel gezellig, alleen geen foto's gemaakt: daar hadden we het veel te druk voor! De nacht erna werd ik wakker met keelpijn en een verstopt hoofd, en toen lag ik zomaar ineens 4 dagen in bed met een flinke griep! Die is nog steeds niet helemaal over (nog steeds veel hoesten + verstopt), maar gisteren kon ik zelf eindelijk weer boodschappen doen, en ook ben ik nu overdag weer gewoon wakker.


Helaas kon dochterlief me niet komen verzorgen, want zij waren het weekend bij oer-beppe in Friesland. Zoonlief zit met vriendin + haar familie in een vakantiehuis in Spanje (met privé-zwembad!). Ik was dus wel heel erg zielig!


Vandaag werd dat allemaal goedgemaakt, want dochter + kleinzoon kwamen de hele dag. Vooral om mijn nu veel te hoge gras te maaien. Wegens enorme onweersbuien lukte dat helaas alweer niet, maar wel kon ze nu wat gaatjes voor me boren, iets wat ook al heel lang op mijn verlanglijstje stond!


Toen Logan lag te slapen kwam Kor langs, om de prachtige fiets te brengen op deze foto's. Volgens Logan heet die auto, zoals alles waar wielen aan zitten, lol. Hij is er helemaal weg van. Hoewel met het stoeltje op de voorste stand zijn beentjes nog niet bij de trappers kunnen lukte het hem al wel ermee voor- en achteruit te rijden! Met zijn teentjes op de grond, en voor het stoeltje zittend, dus niet erop. Maar daar groeit ie vanzelf wel in :-)


Deze fiets heeft een kiep-bakje achterop, waar gelijk zijn jaja (ranja) in werd gelegd. Het fietsje blijft lekker in Angelslo, zodat ie er veel plezier van kan hebben als ie bij zijn oma's is. Thuis heeft ie ook al zoiets, maar dan toch weer heel anders.


Helaas kwam ie net uit bed toen deze foto's gemaakt werden, zodat zijn haartjes wat in de war zaten. Jawel AnneRie: hij heeft dus wel haar! Vorige week is hij namelijk voor het eerst naar de kapper geweest. Ja ik weet het: maar hij had er wat enorm lange babyharen tussen zitten, en achter zijn oren wat rare krulletjes. Volgens zijn mama. De kapper maakte met gel een hanenkam in zijn haar, en dat heeft ie nu elke dag. Behalve dus als ie net uit bedje komt, helaas. (misschien wil zijn mama een foto sturen waar de hanenkam duidelijk op staat?)

De jaja beker gooide ie zelf gelijk in de kiepbak achterop :-)

Zittend voor het stoeltje kan ie net met zijn teentjes bij de grond om zelf te rijden
Kor z'n kleindochter is alweer bijna 4. Of ik ook eventueel wel andere spullen wil waar zij uitgroeit? Nou, heel graag! Naast thuis wil Logan natuurlijk ook wel allerlei leuks te spelen hebben bij z'n beide oma's, waar ie toch minstens 1 dag per week is tegenwoordig :-D

dinsdag 16 augustus 2011

Uit Grootmoeders Tijd


Een fles Bayer's Heroin
Tussen 1890 en 1910 werd heroïne verkocht als morfine waar geen recept voor nodig was.

Gebruikt voor kinderen die veel hoestten 


Iemand Coca Wine ??
Metcalf's Coca Wine was een van de gangbaarste wijnen met coke. 
Iedereen gebruikte het als drankje om depressies te overwinnen.

En dat werkte uiteraard...

Marihuana wijn
Mariani wine (1875) was de beroemdste opwekkende wijn. Paus Leo XIII had er altijd een flesje van bij zich. Hij ridderde Angelo Mariani (de poducent) met een Vaticaanse gouden medaille.

Geproduceerd door: Maltine Manufacturing Company of New York.
Je werd aangeraden een flink glas tijdens of na de maaltijd te nemen.
Kinderen een half glas.


Een reclame van C.F. Boehringer & Soehne (Mannheim, Duitsland).
Ze waren er trots op, dat ze de grootste producent ter wereld waren van producten met Kinine en Cocaine


Opium tegen Astma
Met 40% alcohol plus 3 gram opium per tablet.
Je werd er niet beter van, maar daar had je dan lak aan!!!

Cocaine pillen, 1900
Alle acteurs, zangers, onderwijzers en priesters wilden ze hebben voor een maximaal stemvolume. 
Geweldig om de keel te smeren.

Cocaine dropjes tegen kiespijn
Heel populair voor kinderen in 1885. 
Ze verzachtten niet alleen de pijn, maar de kinderen werden er ook vrolijker van!!

Opium, ook voor pasgeboren babies
Je kunt met zekerheid stellen, dat ze goed sliepen.
(niet alleen de opium, maar ook 46% alcohol!)

Het is toch geen wonder dat de oudjes het altijd hadden over de 'goede oude tijd'. 
Van de wieg tot het graf was iedereen stoned!!!

Met dank aan AnneRie die mij dit stuurde!

zondag 14 augustus 2011

Explosie in Angelslo


Verdachte aangehouden voor explosie Emmen

EMMEN -  De politie heeft zondagmiddag een 44-jarige man zonder vaste woon- of verblijfplaats aangehouden bij de flat in Emmen waar zondagochtend een explosie plaatsvond. De man is aangehouden op verdenking van het veroorzaken van de ontploffing en voor bedreiging. Dat zei een politiewoordvoerster zondagavond.
    Foto: PERSBUREAU METER
    Bij de flat bedreigde de man twee mensen met een honkbalknuppel. Zij hebben aangifte gedaan. De 44-jarige man zou een bekende van hen zijn, aldus de woordvoerster. Het is niet duidelijk of het om twee bewoners van de flat gaat.


    Voor ik vanochtend naar mijn werk ging, las ik op internet over de explosie aan de Tammingecamp. Niet zo ver bij mij vandaan, tussen mijn huis en de pomp in, en natuurlijk heb ik weer eens geen explosie, sirenes enz. gehoord. 

    Op het werk hadden klanten het er vaak over. Zo hoorde ik dat het om een junk zou gaan (drank en drugs), die na veel klachten van buren zijn flat uit zou worden gezet. Hij zou gezegd hebben: ik hier niet wonen, dan jullie ook niet. En hield vroeg in de ochtend een vuurtje bij een stel geopende gasflessen in de berging onder de flat.

    Toen het even rustig was stond ik buiten, genietend van eindelijk weer eens wat zon! Er kwam een man aanlopen met een stel grote mudvolle plastic draagtassen. Hij vroeg of die zo lang even bij mij mochten staan? Er zit alleen kleding in. Ik ben mijn pinpas vergeten, ik kom ze zo weer ophalen. Anders loop ik er dat hele stuk maar mee te sjouwen. 

    Tuurlijk mag dat, zoiets gebeurt wel vaker, en mij staat het echt niet in de weg. Eén tasje nam hij zelf mee, daar zat veel minder in, en er stak een honkbalknuppel uit: Ja, ik kom net van honkbal... Ik bedacht dat ik me dus vergist had: hij zag er eerder uit als een verlopen alcoholist dan als een sportief type. Zo zie je maar weer, nooit een etiketje plakken op iemands uiterlijk ;-)

    Zo tussen 6 en 7 was ie nog steeds niet terug geweest voor zijn spullen. Een klant begon weer over de explosie, en: ik was daar vanmiddag omdat goede vrienden van mij daar wonen. Die vent was er weer en ging mensen te lijf met een honkbalknuppel (sic!). De politie heeft hem nu te pakken.

    Toen heb ik de politie gebeld, dat er waarschijnlijk spullen van hem bij de pomp stonden. Graag ophalen voor 9 uur, want dan sluit ik. Binnen een half uur kwam er al een politiebusje voorrijden. Ik vermoedde alleen maar, de politie wist het wel zeker: Hij was eerder op de dag al gezien, lopend met soortgelijke volgepakte plastic tassen. Agent: Zelf komt ie er voorlopig niet voor terug, want die zit wel even vast.

    Was ik achteraf blij dat het geen bommenknutselaar was, waardoor een paar weken geleden ook al in Emmen een stel woningen ontploften. Dan had er wel een bom in zo'n tasje kunnen zitten, lol.

    dinsdag 9 augustus 2011

    Zwemmen!

    Vanmiddag heb ik dochter en kleinzoon opgehaald, voor het eerst met m'n "nieuwe" autostoeltje in de auto, echt handig! We gingen zwemmen in Aquarena. Oma auto brrmm brrmm, mee? Heel erg leuk, zoveel als hij nu al begint te praten!

    Eerst een poos in het golfslagbad, waar hij amper reageert op de golven, maar meest op de oranje lamp die dan als waarschuwing ronddraait, lol. Lekker spetteren, proberen hem te laten drijven, een paar keer helemaal koppie onder met mama samen. En toen we een mat te pakken kregen zat hij daarop, en kreeg ie de hoge glijbaan in het oog. Boven boven... Dat duurt nog wel een paar jaartjes voor ie daar op mag!

    Als mama onder zijn mat door zwom, boog ie helemaal voorover om te zien waar ze nu ineens was, en helemaal verbaasd als ze ineens weer opdook, achter hem.

    Daarna naar het peuterbadje toe, waar hij lekker zelf rond kan scharrelen. Er ligt daar erg veel speelgoed, waaronder ook drijfdingen waar je op zitten kunt: die heetten allemaal auto. Erop zitten was nog een beetje moeilijk voor Logan, want hij weegt te weinig om zo'n ding diep te laten liggen, en komt daardoor ook nog niet met zijn voetjes bij de grond. Gelukkig is er dan een oma die even voor wat extra gewicht zorgt ;-)

    En toen... kreeg ie de kleine glijbaan in het oog. De trap kroop ie op, zoals ie ook thuis al zelf de trap op kruipt, met mama pal achter hem aan. Hij ging keurig bovenaan het glijbaantje zitten, oma pakte zijn armpjes vast en liet hem voorzichtig naar beneden glijden, dolle pret!

    Maar de iets grotere kindjes liepen de trap op, terwijl ze de leuning vasthielden. Dat ging Logan dus nadoen, hoewel hij nog maar amper bij de leuning kon. Maar hij weet best dat mama of oma altijd vlakbij is om hem op te vangen ;-)

    Toen hij gezien had dat grotere jongens op de buik van de glijbaan gingen, met het hoofd vooruit, moest hij dat ook! Zodra hij boven aan het trapje was ging ie nu niet meer zitten, maar liggen, op zijn buik. Oma een hand onder zijn kin en een armpje vast, zodat ie niet koppie onder kon gaan. Dat was echt schaterlachen :-D

    Toen ie echt moe werd was het tijd om weer aan te kleden. Wij liepen naar de bank naast het peuterbadje waar we onze 3 badlakens hadden neergelegd... En die lagen er niet meer! We wisten 1000% zeker dat ze daar hoorden te liggen! Alles rondom het peuterbadje nagezocht, en toen verder zoeken door het hele zwembad heen, nergens...

    We hebben het verteld aan een badjuf, die eerst in de kleedkamers ging zoeken, en toen tenslotte aankwam met 3 droge schone handdoeken van het zwembad, zodat we onszelf, en de dreumes, toch af konden drogen. Maar het is wel enorm balen, en dan nota bene bij een geheel afgesloten peuterbadje! Waar dus alleen ouders en grootouders zitten, met erg jonge kindjes bij zich.

    Dochter wordt gebeld als onze handdoeken alsnog worden gevonden (een felgroene, een lichtblauwe en een witte), maar veel hoop hebben we daar niet op. Ook een idee als je handdoeken nodig bent: dan ga je ze gewoon maar jatten bij het peuterbadje in het zwembad !!!

    maandag 8 augustus 2011

    Leuker kunnen ze het echt niet maken!

    Voor de woonkostentoeslag werd ik verplicht om ook maandelijkse hypotheekrente-teruggaaf aan te vragen: een bewijs daarvan moet ik inleveren bij Sociale Zaken. Dat is dan maar ruim 20 euro per maand, maar alle beetjes helpen ;-)

    De boekhouder vroeg het direct voor mij aan. Per computer, met Digi-D. Omdat hij mijn rekeningnummer zo niet bij de hand had, vulde hij "even" een fictief nummer in, om dat later nog te veranderen. En dat vergat hij toen hij op verzenden drukte :-(

    Vrijdag kreeg ik een brief van de belasting, dat mijn rekeningnummer was gewijzigd in 123456... Ik er achteraan bellen. En toen ik wist hoe het zat de belastingtelefoon bellen. Waar me verteld werd, na 3x doorverbinden, dat ik een formulier moest downloaden, invullen en opsturen (gelijk dezelfde dag nog gedaan).

    Dat formulier wordt dan binnen 10 werkdagen bij hun behandeld. Dan sturen ze mij een brief die ik ondertekend moet terugsturen, om te bevestigen dat ik toch echt mijn rek.nr. wijzigen wil. Weer 10 werkdagen.

    Kan dat dan niet gewoon even met Digi-D, zoals het ook ontstaan is? Nee. Wat als ik bij het belastingkantoor hier langs ga, kunnen zij dat dan gelijk voor me aanpassen? Nee. Het moet persé op die manier. Vreemd dan dat ik niet hoefde bevestigen dat het veranderd werd in 123456...

    Nog leuker werd het toen ie zei dat er voor de 15e een betaling voor mij klaar staat. En op het downloadformulier staat met grote letters: controleer uw rekeningnummer, want als het overgemaakt wordt naar een fout nummer halen wij het niet voor u terug.

    Vandaag werd ik teruggebeld door belasting Groningen: die betaling van de 15e is opgeschort tot mijn "nieuwe" rekeningnummer bekend is. Maar, zei hij vrolijk: Daarna kan het dan nog vele weken duren voor u het binnen heeft. Maar u moet maar zo denken, wat in het vat zit verzuurt niet...

    En daarnaast wacht ik nog steeds op E 584 TBU van 2008. Nu ik een paar weken geleden de definitieve aanslag 2008 binnen kreeg, verwachtte ik dat snel. Een vorige keer kwam het een maand na de definitieve aanslag. De belastingmeneer wist mij te vertellen dat dat nu niet meer zo is. Ik hoef me echt geen zorgen te maken dat dat ook de mist in gaat met het rekeningnummergedoe, want de betalingstermijn is gewijzigd in 7 maanden. Dat kan dus nog best volgend jaar worden dat ik dat eindelijk eens krijg :-(

    Dooie vissies :-(


    Toen ik vanmiddag even bij de vijver ging kijken, dreven er 4 dode vissen in. Mijn 2 prachtige koi, dat vind ik echt heel heel erg! En 2 grote goudwindes.

    De ene koi was zwart met oranje, met een zwart "zonnebrilletje" rond zijn ogen. De andere was een ghost koi: wit met wat zwart, maar met knaloranje lippen. Ik kocht ze als hele kleintjes (dan zijn ze het goedkoopste, lol) voor E 12,50 per stuk. Maar na een paar jaar waren ze nu al flink groot geworden.

    Hoe het gebeurd is? Ik denk zelf haast van het onweer gisteravond. Vorig jaar had ik al eens een stuk of 5 dode goudwindes na een onweersbui. Maar toen was de bliksem ingeslagen in de stekkerdoos, en waren pomp + filter uit. Nu niet, daarom had ik ook geen idee dat er iets mis was, tot ik er net even ging kijken, zoals elke dag :-(

    Goudwindes kosten niet zo veel, maar m'n beide koi... Vooral nu ze al flink groot waren geworden, dat vind ik echt heel erg. Ook al zijn het "maar" vissen, ik keek altijd met zoveel plezier naar ze... Nu zitten er alleen nog goudvissen en goudwindes in de vijver :-(

    zondag 7 augustus 2011

    24

    Op de foto hierboven was ze ongeveer 2 jaar oud, maar ze is nog geen spat veranderd! 24 jaar vandaag, en ze zit nog steeds alweer met een kindje op schoot ;-)

    De pop op de foto kreeg ze voor haar 1e verjaardag, en die bleef altijd haar lieveling. Ik heb die pop nog steeds, compleet met heel veel kleertjes (zelfs nog die ze aanhad toen ze haar kreeg!), en haar houten bedje. Het (stoffen) lijfje is ooit door een vriendin van mij vervangen door een nieuw, maar... zelfs het oude totaal stukgeknuffelde allereerste stoffen lijfje heb ik nog.

    Ik denk dat ik die pop binnenkort maar eens aan Logan geef, want hoewel een echte jongen vindt ie het nu misschien ook wel leuk om eens wat te oefenen met kleertjes uit- en aandoen ;-)

    Het schilderij boven de schoorsteenmantel is gemaakt door Leen Lofvers, een oom van haar vader. Ook dat schilderij heb ik nog steeds (jaja ik bewaar echt alles, lol).


    Kindlief, van harte gefeliciteerd, je bent nu bijna al een kwart eeuw oud, en toch was het pas gisteren dat je geboren werd...

    zaterdag 6 augustus 2011

    Lammert Voos nieuwe stadsdichter van Deventer



    DEVENTER Lammert Voos (49) is de komende twee jaar stadsdichter van Deventer. Hij volgt Heleen Bosma op. Cultuurwethouder Marc-Jan Ahne maakte de naam van de nieuwe stadsdichter zaterdagmiddag bekend tijdens de aftrap van poëziefestival Het Tuinfeest.
    Voos presenteerde zich als 'nieuwe nar' en beloofde het publiek spektakel de komende twee jaar. ,,Ik ga volstrekt mijn eigen weg. Van geldende conventies trek ik mij niets aan. Mijn doel is te prikkelen, op een originele manier. Ik heb overal een mening over. Die ga ik van de daken schreeuwen. En het wordt nog gepubliceerd ook'', aldus een eigenzinnige Voos.


    Gepikt van De Stentor - en het juryrapport staat HIERen dan DIT nog

    donderdag 4 augustus 2011

    Dagje bij Oma

    Brrrmm brrrmm rijden!
    Vanochtend vroeg kwam dochterlief per fiets haar zoon afleveren, en zijn papa zou hem tegen 5 uur weer op komen halen. Zo heeft mama ook eens een vrije dag, om te leren, en om een website te maken over haar foto- en film bewerking.

    's Ochtends hebben we gezellig buiten gespeeld, met Ronja natuurlijk, en met 2 grote auto's van zijn oom Rick, en wat kleine poppetjes die daarin gingen rijden. Nieuw woordje geleerd vandaag, de hele dag had ie het over rijden :-)

    Om 12 uur moet ie een broodje eten. Oma had een maisbroodje gemaakt met kaas, met daarbij een kommetje tomatensoep met echte stukjes tomaat, en een soepballetje erin. Dat was smullen, het brood lustte hij ook best, maar hij wees steeds weer naar de soep: Hap?


    Daarna naar bedje toe, waar hij gelijk in slaap viel, want ik heb hem niet meer gehoord. Toen ik 2 uur later naar boven ging zat ie in bed te spelen met de grote giraffe die hij van AnneRie gekregen heeft. Die staat altijd in de vensterbank, maar die had ie dus zelf vanuit bed te pakken gekregen, lol. Ook had ie een grote vrachtwagen gespot, die op de grond in zijn kamertje staat: Rijden, mee? Die ging dus ook maar mee naar beneden ;-)

    Even de kat uit de boom kijken ;-)
    Na het middagslaapje krijgt hij altijd een koek + drinken, maar dat mocht ie in de wandelwagen hebben, want we gingen lopend naar tante Siet toe. Die zit weer wat in de lappenmand, want ze heeft nu ook een versleten nek, waar ze momenteel erg veel last van heeft. Terwijl wij met ons drietjes op het balkon zaten, ging Logan binnen zitten, half achter het gordijn. Eerst even wennen aan een onbekende omgeving ;-)

    Rijden!
    Terwijl tante en ik in de keuken waren om thee te zetten, ontdekte Logan de rollator. En die vond ie toch leuk! Rijden, rijden, was het maar, en het ding werd aan alle kanten onderzocht. Neem maar mee naar het balkon hoor, zei tante Siet. Ze bleek ook lange vingers in huis te hebben, en die waren net even iets lekkerder dan de sultana die hij van mij had gekregen, hoewel...

    Hap!
    Wij hadden alle 3 een erg lekkere grote appelkoek, althans: oom Henk had maar een halve, want de andere helft at Logan voor hem op, lol. Na eerst even zitten in de deuropening was ie nu al helemaal thuis, en speelde en kletste erop los.

    Ruim voldoende keuze aan koekjes (koekje zegt ie ook al)
    Het balkon grenst aan de slaapkamer, waar ineens de radio begon te spelen: Logan had hem aangezet en liep er al mee te sjouwen. Op de grote spiegel gaf hij zichzelf kusjes, en hij stond steeds te wijzen: aap, aap! Daar snapte niemand iets van, tot ik heel hoog, boven op de grote linnenkast, een klein aapje zag zitten: dat heeft oom Henk eens gekregen van een kleindochter, toen hij in het ziekenhuis lag. Die dreumes ziet ook echt alles!


    Maar verreweg het mooiste was toch wel de rollator! Daar is ie de hele middag zoet mee geweest. Het ding werd aan alle kanten onderzocht.

    Maar goed dat oma hem op de rem had gezet ;-)
    Omdat zijn drinken alweer op was, kreeg ie nieuwe van oom Henk. Karvan Cevitam is wel goed toch? Tuurlijk! Hij vond het wel heel verdacht lekker, en het zag er ook wel erg rood uit. Heeft u er wel water bij gedaan? Ja zeker, lekker ijskoud water zelfs! Maar vast veel minder dan z'n ouders er altijd door doen ;-)

    Dat mandje kun je op zitten, maar je kunt er ook op staan...

    En sta je op het mandje, dan zet je 1 knie erbovenop...

    En dan het 2e knietje erbij trekken...

    Best eng, maar oma stond er de hele tijd pal naast om hem op te vangen hoor!
    Nadat ie dit uitgevonden had, klom ie er nog een keer of 5 op, een erg leuk speeltje dat ie thuis niet heeft: een rollator als klimrek :-)

    Volgens oom Henk en tante Siet begint ie uiterlijk steeds meer op zijn mama te lijken. En hij heeft zeer zeker jullie ogen! Oom Henk: Het is wel een echte jongen he. Tante Siet: Ja, 't is net z'n moeder. :-P


    Toen moest oma's tas worden onderzocht, en daar kwam een borstel uit. Logan weet al precies waar die voor dient. Eerst werden zijn eigen haartjes gekamd, en toen kwam ie één voor één bij ons allemaal langs om ons ook te kammen.

    Arme tante Siet: haar nek doet zo zeer, maar toch bukt ze wel even voor onze mini-kapper ;-)

    Tante Siet noemt ie nu ook al oma!
    Het was echt lekker op het balkon, en Logan heeft zich de hele middag geen seconde verveeld. Jammer dat we "al" weg moesten, maar zijn papa zou hem om 5 uur komen halen. Toen ik vroeg of ie mee naar buiten ging, liep ie direct de lange gang door naar de voordeur toe! Hij heeft dus gelukkig niet het richtingsgevoel van zijn mama en oma, lol. Door het bos lopend weer terug naar mijn huis: boom, boom, ja er staan aardig wat bomen in het bos, hihi.

    Toen ik de bocht om liep naar mijn voordeur, zagen we papa net aan het andere eind van het pad aan komen lopen. Ik had alleen nog maar tijd om snel zijn spulletjes bij elkaar te zoeken, en ons dagje samen was alweer om! Hopelijk komen er nog een heleboel oppasdagjes, want we hebben het ontzettend gezellig gehad :-D

    PS: het geklauter op de rollator heb ik geprobeerd te filmen, maar dat is niet opgeslagen, helaas. Dochter moet me dat toch eens uitleggen,want dat was vast een erg leuk filmpje geworden!

    woensdag 3 augustus 2011

    Autostoeltje

    In het kader van het creëren van wat meer mobiliteit (jaja...) ging ik, naast een wandelwagen, ook op zoek naar een autostoeltje. En die zijn duur! Zelfs tweedehands! 

    Tot ik een advertentie vond op Marktplaats met de titel: Goedkoop Autostoeltje. En die stond er al een tijdje op ook... Ik bood, nog ruim beneden de vraagprijs, 15 euro, en kreeg een email dat ik hem gisteravond op mocht komen halen :-)

    Het stoeltje is altijd gebruikt in de "2e auto". Nooit voor lange ritten, nooit een ongeluk mee gebeurd enz. Alleen... het zag er niet uit! Oorspronkelijk blauw geweest was het nu gevlekt bruin en geel. Vol met vieze vlekken en kruimels. Vandaar dus goedkoop... Ik heb het toch maar meegenomen, voor die prijs ;-)

    Thuisgekomen heeft het me aardig wat tijd gekost om uit te vinden hoe je zo'n ding demonteert. Vreselijk ingewikkeld en erg onlogisch, zoals autostoeltjes in mekaar zitten! Uiteindelijk is het me dan toch gelukt om alle bekleding eraf te halen, en in de wasmachine te stoppen, op 40 graden. Ik dacht nog even om tijdens het demonteerproces wat foto's te maken, maar ach, dat onthoud ik wel...

    Zo kan ie voor minstens het dubbele wel weer terug op Marktplaats ;-)
    En nu staat hier dan een brandschoon, weer zo goed als nieuw, stoeltje. De bekleding kwam prachtig schoon de wasmachine uit, en is weer helemaal als nieuw. Geen vlekje of verkleuring meer te bekennen! Voor ik de bekleding er weer op deed heb ik het stoeltje zelf ook nog een ruim sopje gegeven, zelfs het onderstel (onder de bekleding dus) is nu brandschoon en weer geheel kruimelvrij ;-)

    Toen alles schoon was, besloot ik vanochtend om eerst de stoel weer helemaal in elkaar te zetten, voor ik in bad ging. Want anders zit je gelijk weer te zweten, met dit weer.

    Dat viel nog niet mee... Toen ik na heel erg lang puzzelen en zweten alles weer op z'n plek had: de bekleding, de riemen en de banden, zat er iets nog niet helemaal goed. Maar wat er dan mis was kwam ik maar niet achter... Even wat afstand genomen, achter de pc maar en ondertussen m'n grijze celletjes es laten werken. Kan het misschien net andersom moeten? Dat hielp helaas niet. Hoe ik ook dacht, ik kon gewoon maar niet verzinnen hoe het wel moest, maar iets zat er gewoonweg niet goed...

    Buuf gebeld, die ook best technisch is. Die kwam gelijk. Zag ook dat het niet helemaal klopte en kwam er ook niet uit. Ze is bij wat buren met kleine kinderen langsgegaan, kijken hoe hun autostoeltjes in mekaar zaten. Maar die hadden weer heel andere modellen, zoals bv alleen een zitting, en dan het kind in de gewone autogordels...

    Nadat we de boel gedeeltelijk weer los hadden gehaald viel ineens het kwartje, en kon het stoeltje (compleet met een onderdeel dat ik over had gehouden, lol) eindelijk helemaal goed in elkaar. We hebben er zelfs nog een pop bij gepakt om te testen. Buuf (zelf geen kinderen) vond vooral de riem waarmee je de gordels strakker trekt erg leuk: Zit stil of ik trek... 


    Ik ben erg blij met m'n mooie schone stoeltje. Als ik nu bij dochter ben, of zij hier, en we willen spontaan ergens naartoe dan is het niet meer: Oh, het stoeltje zit nog bij F. in de auto... Ik kan hun nu zo ophalen, of thuisbrengen, zonder gedoe met stoeltjes overzetten. En na Logan hebben er vast nog wel meer kindjes plezier van, als zoonlief er eens eentje krijgt, of dochter ooit een tweede ;-)

    Toen het stoeltje eindelijk klaar was, en wij weer bijgekomen waren van het harde werken met een glaasje fris, ging ik eindelijk in bad, en buuf achter mijn pc, want ze zit even tijdelijk zonder internet.

    • Dochter als kind: Ik wil nooit kinderen
    • Zoonlief als kind: Ik wil er later 4

    Nieuw Fonteintje


    Ik had altijd een bolrond fonteintje in de vijver, maar die zit steeds sneller verstopt door algen, en dan is ie niet meer bolrond, maar komen er wat wilde sprieten water uit die alle kanten op gaan. Ik bleef bezig met hem schoonmaken en opnieuw instellen, met gevaar voor eigen leven, want mijn rechterarm is nog steeds wat korter, en het fonteintje staat best ver de vijver in...

    Toen ik het kocht zaten er meerdere hulpstukken bij, en vanmiddag heeft de buurvrouw (die heeft net iets langere armen) me geholpen er een andere op te zetten. Ik heb nu voorlopig een echt fonteinmodel fonteintje. Best wel jammer dat ze er niet in is gevallen, ik had m'n camera al in de hand....

    Ook heeft ze m'n luchtbelletjesapparaat meegenomen, die kwamen we tegen op zoek naar een ander fonteinhulpstuk. Daar zitten 2 slangetjes aan die lucht (= zuurstof) in de vijver blazen. Alleen heeft Ronja de stekker ervan afgebeten. Volgens Buuf kan zij er zo weer een nieuwe aan maken. Dat zou wel erg fijn zijn :-)

    Ronja is Jarig

    Zo kreeg ik haar in januari
    Vandaag is ze 1 jaar geworden, dus geen puppy meer maar een echte "grote" hond, lol. 

    Uitgegroeid tot een grote gevaarlijke waakhond ;-)

    dinsdag 2 augustus 2011

    Maxi Taxi

    Let ook op de handrem: die is vast voor als je berg-af gaat, lol
    Vandaag heb ik een best lastig vervoersprobleem opgelost, ik heb namelijk een wandelwagen aangeschaft, merk Maxi Taxi (van Maxi Cosy, maar dan extra ruim). Daar kan een kind tot circa 2,5 jaar in zitten, en dan kan Logan al wel ver genoeg zelf lopen ;-)

    Eronder zit een ruime mand, plus nog een tasje met rits aan de achterkant
    Dochter heeft een heel mooie goeie wandelwagen, maar het ding is erg groot, zelfs nog als je hem uit elkaar haalt. Plus ze heeft een kleine opvouwbare buggy. Komen ze hier of haal ik ze op, dan is het toch best een gedoe om dat geval mee te nemen. Komt ze op de fiets dan kon tot voor kort de kleine buggy mee achterop. Nu niet meer, omdat Logan daar nu zit, in plaats van aan het stuur. Ook is die meer voor op straat dan voor een boswandeling, met die kleine wieltjes.

    Omdat het toch wel heel prettig is een wandelwagen te hebben als Logan hier is, heb ik er vandaag eentje opgehaald via Marktplaats: E 12,50 is geen geld voor een hele hoop gemak ;-)

    Het afdakje is natuurlijk ook inklapbaar
    Ingeklapt is het een smal pakketje, daar vind ik wel een plekje voor. En als hij bij andere oma is mag zij hem natuurlijk ook gebruiken. Dat gaat de kids een hele hoop gesleep met vervoermiddelen schelen! Plus dat we niet zo aan huis gebonden zijn als Logan hier is zonder wandelwagen mee. En hij kan er ook mooi in zitten als ie eten krijgt, want mijn kinderstoel (zo handig omdat je er een los tafeltje + stoeltje van kunt maken) staat allang bij dochterlief in huis :-P

    Morgen eerst eens lekker uitsoppen buiten, in het zonnetje laten drogen, en dan moet ie binnenkort maar es worden ingereden :-D

    maandag 1 augustus 2011

    Leren bruiloft: 3 jaar!

    De derde verjaardag is het leren huwelijk. Char en Feike vieren dat vandaag 1 augustus 2011. Nu kan ik wel alweer een foto van hun trouwdag plaatsen, maar dat wordt een beetje afgezaagd. Dan maar een andere trouwdag uitlichten voor deze gelegenheid ;-)


    Op 29 maart 1930 trouwden mijn opa en oma, Nicolaas Kuizenga en Sjouwke Voos. Toen ze 40 jaar getrouwd waren, dus op 29 maart 1970, werd dat groots gevierd: met alle kinderen en kleinkinderen, gewoon bij opa en oma thuis. Op het Groninger platteland was het in die tijd gebruikelijk dat je in de keuken zat. Daar stond altijd een grote eettafel, met een tafelkleed erop, type Perzisch tapijt. Er was ook wel een "mooie kamer" (oftewel zitkamer) maar die ging alleen maar open voor speciale gelegenheden, zoals een verjaardag, een begrafenis, of een bruiloft. Zoals dus ook op deze dag in 1970:


    Het bruidspaar, omringd door hun kinderen + aanhang
    Bovenste rij: Oom Henk, tante Anneke, oom Henk Blok, oom Emanuel, mijn vader en moeder, oom Koos. 
    Onderste rij: tante Emmie (getrouwd met Henk Blok), opa en oma, en tante Siet. Mijn opa en oma kregen 5 kinderen: 3 dochters en 2 zoons. Maar na 40 jaar huwelijk waren er natuurlijk ook kleinkinderen:
    Een Elftal kleinkinderen
    3 kleindochters, van wie 2x een Sjouwke, vernoemd naar oma. En 8 kleinzoons, waaronder 3x een Niek, vernoemd naar opa. Dat was toen nog zo: de kinderen werden vernoemd naar hun oma (oudste dochter naar moeder van moeder) en naar hun opa (oudste zoon naar vader van vader). En jawel, één van de 2 Sjouwke's op de foto hierboven ben ik ;-)


    Op 1 augustus 2048 kunnen Char en Feike ook zulke foto's laten maken, met al hun kinderen (+ aanhang), en al hun kleinkinderen. VAN HARTE GEFELICITEERD en nog heel erg veel gelukkige jaren gewenst voor jullie tweetjes samen, en voor jullie gezinnetje als geheel!!!