Vakantie, of niet... ;-)

Vanmiddag heb ik urenlang heel erg gezellig met tante Siet op hun balkon gezeten, terwijl ome Henk binnen voetbal keek. Het was daar echt zalig: hun balkon ligt in de schaduw, en het waaide er zelfs een klein beetje. Meestal wip ik even voor een uurtje langs, maar nu ik vakantie houd heb ik alle tijd, dus kon ik nu eens lekker lang blijven. Na half duizelig van het fietsen naar ze toe in die hitte, was het daar heerlijk koel. Zo lekker, dat ik er ook nog een broodje gegeten heb, en pas toen tante Siet me wegstuurde ging ik terug naar huis.

Wegstuurde ja, want GTST begon, en dan mag er absoluut niet gepraat worden, lol! We hebben samen ook 2 datums geprikt voor leuke uitjes die al een poos op het programma stonden. Iets om me alvast op te verheugen :-D

Voor ik naar ze toe ging, moest ik nog even bij de pomp langs. Tijdens een praatje met de baas, waarin ik hem o.a. vertelde dat ik wat diensten weg had gegeven omdat ik er echt aan toe ben om een poosje vakantie te houden, zag ik een briefje naast hem op de balie liggen, en ik zag de bui al hangen... Week 28 en Week 29 stond erop, en jawel: welke van de 2 ik wilde werken, zodat hij dan vrij was? Ik heb week 29 gekozen, want die is tenminste nog wat verder weg ;-)

Daaronder stond met extra grote letters en onderstreept: a.s. vrijdag. Ik grapte tegen hem dat ik vakantie aan het houden ben, dus no way dat ik vrijdag werk he... Nee, dat was hem helemaal duidelijk, geen enkel probleem. Hij kon zich heel goed voorstellen dat ik ook eens een poosje aan één stuk lekker vrij wil zijn.

Vanavond om half 12 telefoon: Hij heeft a.s. vrijdag allerlei echt heel erg belangrijks te doen, en alle anderen had ie vanavond al gebeld, maar die hebben dan ook allemaal al iets heel erg belangrijks. En het wordt vrijdag 35 graden, dan kun je hier lekker koel bij de airco zitten. En hij zou de radio voor me op voetbal zetten, zodat ik de wedstrijd dan toch een beetje volgen kan... Geluid mag extra hard, want het zal dan toch wel heel rustig zijn, en die ene klant die dan wel komt maakt dan eventjes niet uit.

Ik heb een hele poos volgehouden met nee zeggen, bracht zelfs te berde dat dochterlief dan boos zou worden omdat ik me niet aan mijn broodnodige vakantie houd. Geef me haar nummer maar, dan vertel ik het haar zelf wel. Dat heb ik maar niet gedaan, want die lag toen vast al op bed.

Kortom: Ik ben een hele lieve schat (niet mijn woorden), en het zal niet vergeten worden. Ach, en na vrijdag ben ik dan weer vrij tot zaterdag de 10e (denk ik) ;-)