Kinderstoel

Na wat speuren vond ik op Marktplaats een mooie kinderstoel, eentje die precies past bij mijn meubels, van lichtgekleurd hout. Extra handig is dat hij uit 2 delen bestaat: je kunt hem ook uit elkaar halen en dan heb je een tafeltje met een stoeltje ervoor. Het blad kun je verschuiven, naar gelang het kindje groter wordt, en dat kan er ook af, zodat ie gewoon aan tafel zit. Er zat zelfs een stoelverkleiner in. Om jaren plezier van te hebben dus, vooral omdat ik toch niet denk dat het bij 1 kleinkind blijft, tenslotte woont zoonlief ook al een poosje samen ;-)

En nodig is het zeker, want vorige week moest ik hem zijn broodje geven in de buggy, en die is best groot om in de woonkamer te zetten. Zijn groentehapje kreeg ie ingeklemd tussen oudoud-tante en oudoud-oom, maar ja die heb ik hier ook niet permanent op de bank zitten.

Kinderstoelen plenty, maar deze vond ik toch wel het mooiste. En staat de rest er op voor 30 euro, of meer, op deze was weken geleden 5 euro geboden... Ik waagde de gok en bood E 7,50. Er volgde een email dat ik hem op mocht halen voor 10, en dat heb ik vanmiddag gedaan. Een koopje voor zo'n mooie stoel!

Hapje bloemkool, hapje Duplo zeehond

Ophalen was in Emmerhout, aan de andere kant van de grote vijver vlakbij mijn huis. Met de auto naar Emmerhout is erg ver, want je moet dan eerst helemaal om die wijk heenrijden om erin te komen, en dan in dezelfde richting terug naar de vijver. Dat kon ook wel lopend, dacht ik...

Inderdaad was het niet zo ver lopen. Maar ik had in gedachten onze oude metalen kinderstoel, die woog niets. Deze wel. En het is ook heel lastig tillen, vooral omdat het stoeltje er los in zit. Ik was nog geen 200 meter op de terugweg toen ik al spijt had dat ik de auto niet had genomen, lol. Telkens een tiental stappen en dan weer even neerzetten, uitblazen, en voor me zien hoe vreselijk ver ik nog moest sjouwen met dat zware kreng.

Ik kon hem pas om 5 uur ophalen, en wou ook wel graag thuis zijn voor het helemaal donker werd. Daar trok ik me nooit iets van aan, maar op dit moment toch wel een beetje :-(

stamppot bloemkool eten bij oma

Ik liep langs een echtpaar van ongeveer mijn leeftijd, dat net op de fiets bij hun huis aankwam. De vrouw vroeg of ik nog ver moest, want die stoel lijkt wel zwaar. Ja dat istie ook, en ik moet naar de andere kant van de vijver toe. Och zei ze tegen haar man, als jij die stoel nu eens achterop je fiets legt en even met haar meeloopt? En dat deed ie :-)

Ik was allang blij geweest als ie me tot de vijver had gebracht, maar hij liep zelfs helemaal mee tot aan mijn voordeur! Naast criminelen wonen hier ook nog een hoop erg aardige mensen. Zo ook het jongetje dat ik vroeg of hij wist waar nr 185 was, want in Emmerhout kan ik nooit een adres vinden, straten met over de 600 huizen die rondkronkelen, er zit daar geen systeem in. Het jongetje, een jaar of 10 denk ik, zei direct: ik loop wel even met u mee.