Gistermiddag kwam mijn hulp voor het eerst, van 1 tot half 4. Vrijdag komt ze weer. Geweldig zo snel en simpel dat geregeld werd! De wasmachine staat nu aan, zodat zij morgen de was voor mij op kan hangen.
Vandaag kwam dochterlief alleen, op de fiets. Ze had printerinkt mee, die was op. Plus een kastje waar 2 scartkabels in passen, zodat ik nu ook weer DVD's kan kijken. Ik moet daarvoor de kabel altijd verwisselen, en dat lukt niet met 1 linkerhand. Nu is dat alleen even op een knopje drukken :-)
Ook had ze een 2-weg stekker mee, zodat ik nu nooit meer over het levensgevaarlijke snoertje hoef te vallen. 4 euro kostte dat ding, had ik die eerder zelf gekocht dan was mijn arm nu nog heel geweest!
Na wat papierwerk voor me gedaan te hebben, heeft ze me in (en later ook weer uit) bad geholpen. Zalig lekker even zelf gebadderd, en nu ben ik weer lekker helemaal fris en schoon. Mijn arm zat in een pedaalemmerzak, afgebonden met een elastiek van de post.
Brood smeren is een crime met 1 hand, dus nam ik als lunch maar steeds een kop soep. Plenty blikken en zakken soep in de kelder, maar nu en dan brood is toch ook wel erg lekker. Ze heeft een broodtrommel vol in de koelkast gezet, en in de vriezer liggen nu een heleboel zakjes met telkens 2 belegde boterhammen erin :-D
Pijn heb ik niet meer, alleen als ik per ongeluk een plotselinge beweging maak, maar dat komt gelukkig ook nog maar zelden voor. Af en toe wel jeuk onder het gips, maar dat probeer ik dan uit alle macht te negeren... Nu wachten tot het ziekenhuis belt wanneer ik weer moet komen. Over een week, dat kan dus morgen zijn, of misschien maandag?
Dit is de webstek van Aragog en haar familie, vrienden en beessies. Hier komt (bijna) elke dag een stukje over wat wij hier in Drenthe meemaken.
2 opmerkingen:
Ik hoop in elk geval zo snel mogelijk
nog geen telefoon van ziekenhuis gehad, vandaag dus niet en misschien zelfs maandag nog niet? Of zouden ze me vergeten? Het was tenslotte op zaterdag en op de spoedeisende hulp... :-(
Een reactie posten