Wandelen

Op de dagen dat mijn hulp of dochterlief niet komt, en het weer het toelaat, wil ik flinke wandelingen maken. Kom ik toch de deur eens uit, en hele dagen zitten en liggen (en dan op de bank in slaap vallen) doen mijn conditie ook geen goed. Met zere arm in de mitella heeft die er geen last van, en mijn stokoude wollen cape is zalig warm. En de nieuwe schoenen/laarzen die dochterlief me vorige week kocht, lopen zalig!

Het zijn net pantoffels, met bont gevoerd, heerlijk warm en comfy, en heel gemakkelijk aan te trekken met 1 linkerhand. Ze hebben profiel voor ook grip als er sneeuw ligt. En ze passen me perfect :-)

Naar de winkels, de pomp en tante Siet is circa 3 km, en dan weer terug. Liep ik gisteren naar de winkels voor wat boodschappen, vanmiddag wou ik bij tante Siet een kopje bouillon gaan halen (met een moorkop natuurlijk!), maar helaas waren ze niet thuis.

Toen maar doorgelopen naar de pomp. Bijgekletst met collega met een kop koffie, aan 100+ klanten verteld wat er met mijn arm is (ik mis m'n werk!), en na een uurtje gebeld of oom en tante inmiddels thuis waren: nog niet.

Heen liep ik door het bos, waar de sneeuw allemaal weg was en een lekker zonnetje tussen de kale boomtoppen door scheen. Terug was het al schemerig, dus toen maar langs de grote weg gelopen. Met mijn gipsarm begin ik niets tegen struikrovers, lol.

Morgen neemt buurvrouw me mee naar Jumbo om eens weer echt goed boodschappen te doen. Als ik daarna nog puf heb, of anders dinsdag, nog maar eens weer lopend naar de Landschaplaan toe...