Vanmiddag moest ik om kwart voor 2 weer in het ziekenhuis zijn. De buurvrouw heeft me er heen gereden, terug ging ik lopend door het bos. Al meer dan een maand geleden dat ik daar liep!
Met mijn arm gaat alles naar wens, volgens ome doc. Nou ja, ome... Het lijkt wel of die dokters steeds jonger worden, lol. Alles wat zeer doet is precies volgens verwachting, dus niets om me zorgen over te maken. Het bewegen: buigen (nog niet helemaal zo ver als normaal), strekken (prima) en draaien (auw) is ook zoals het in dit stadium hoort te zijn.
Zo doorgaan, mijn arm bewegen/gebruiken zoveel als het gaat, om de spieren e.d. te oefenen. Ik heb er nu een dubbele elastische kous omheen gekregen, die mag 's avonds en 's nachts af naar wens (dat deed ik steeds al). Over 2 weken, op 12 januari, weer terug komen, en als het goed is dan is dat dan ook gelijk het laatste bezoek, volgens de dokter :-)
Halverwege het ziekenhuis en mijn huis woont tante Siet, waar ik daarna koffie ben gaan drinken. Voor hun is wandelen, of überhaupt de deur uit, al wekenlang geen optie meer. Het enige waar zij nu naar verlangen is een temperatuur ver boven nul en warme regen, zodat de sneeuw smelt als... sneeuw voor de zon ;-)
Hun kleinzoon J. zat er ook, die brak begin november bij een brommerongeluk zijn beide ellebogen, ook het balletje ervan, precies zoals ik. Dat gaat nu goed, maar hij heeft nog wel fysiotherapie... Ik hoop toch wel dat ik dat niet hoef. Die arm maar flink bewegen en oefenen dus!
/me gaat weer op de bank zitten breien = oefentherapie :-D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten