Een Witte Kerst

Vorige week op school hadden ze het over kerstbomen. Wie dit jaar nieuwe versiering kocht, wat voor boom iedereen had , enz. Toen ze me vroegen wat voor boom ik dit jaar heb? Een hele echte, van 26 cm hoog inclusief kluit. Dat kon dus niet, ieder mens hoort gewoon een grote kerstboom in de woonkamer te hebben staan deze dagen.

Een klasgenote kocht dit jaar een nieuwe kunstboom, dit keer een groene. Ze meldde dat ze haar oude witte boom met allerlei versiering erbij, wel bij mij kwam brengen. Ik stond er niet meer bij stil, maar begin van de middag ging de bel, en daar stond ze: met de boom in 3 delen in een grote doos, en een tas met versieringen in rood en zilver!

Geen lampjes, maar na even graven in het tuinhuisje vond ik een doos met oude kerstversiering. Er in zaten 3 snoeren lampjes, waarvan 2 met alle kleuren van de regenboog. Huh? Die heb ik echt nooit gekocht! Wel is de doos wel eens aan een kind uitgeleend. Maar ik kan me niet voorstellen welk kind van mij gekleurde kermisverlichting mooi vindt passen bij Kerstmis...

Voor dit jaar heb ik alle 3 snoeren erin gedaan, de helft van de gekleurde lampjes deed het niet meer. Volgend jaar kijk ik dan wel eens naar nieuwe (normale) verlichting.

Terwijl ik de boom versierde kwam de meneer van de Energiewacht mijn CV ketel onderhouden. Gelukkig gaat mij dat niets kosten, dacht ik nog. Deze ketel heb ik te huur, dus alle onkosten eraan zijn voor hun eigen rekening. Maar helaas, die meneer had wel een onplezierig kerstkadootje voor me: Die twee leidingen zijn helemaal verrot mevrouw, en hij wees naar 2 koperen buisjes met heel veel oxidatie die in de tegelvloer verdwijnen. Waarschijnlijk lekken ze onder de vloer ook, voegde hij er optimistisch aan toe. Tja ik moet de ketel wel erg vaak bijvullen... Wat ik daar nu weer mee moet? Een installateur erbij halen, vond meneer Energiewacht. Tja... :-(