Onze Jurk, deel II

Op 22 mei 2008 schreef ik al een blogje dat Onze Jurk heette: over mijn trouwjurk van 1979, die dochterlief in 2008 droeg toen zij trouwde.

Maar nu hebben we nog een Onze Jurk, en deze wordt nu zelfs al door de 3e generatie gedragen!

Landgoed Ekenstein, 1988

Het was mijn positieblouse toen ik dochter verwachtte. Een lief stofje met een roze-wit-blauw ruitje. Te mooi om weg te gooien na de zwangerschap, en dus... maakte ik er voor dochterlief een jurkje van, circa maatje 74, schat ik zo. Met een ronde witte pas, en een klein kraagje. Het stond haar erg lief, en ze heeft het dan ook veel gedragen, zomer 1988, dus toen ze rond een jaar oud was.

Lekker spelen met Grote Broer

Ik heb nog maar heel weinig kleertjes van toen de kids klein waren. Ik heb o.a. ontzettend veel truien voor ze gebreid, met ingewikkelde breisteken, of met van alles er op gemaasd. Dat heb ik toen allemaal aan een vriendin gegeven die een kindje kreeg, en er helaas nooit meer iets van terug gezien. Ik heb alleen nog wat foto's waarop ze ze aan hadden. Maar een paar dingetjes had ik toch bewaard, waaronder gelukkig dit jurkje, want...

Vandaag: Jade in het jurkje van haar mama, ex-positieblouse van mij!

En zie je nou wel dat Jade jouw formaat heeft! Op dezelfde leeftijd heeft ze dezelfde jurk aan ;-) 

Dus geen zorgen maken over dat ze klein en tenger is, zo was jij dus ook op die leeftijd, dat noemen ze genetisch :-P

Storm

Het was vandaag nogal roezeboezerig weer

Verven deel III - The End!

Cosmo heeft een nieuwe "best friend"

Vandaag kwamen Rick, Char en Logan weer verven. Het plafond moest nog een keer, en één muur moest nog gedaan worden, die waar zoonlief vorig weekend grijs spul op had gesmeerd (minstens 24 uur laten drogen) op de plekken waar het plamuur had losgelaten. Vond ik het eerst nogal wat tijd kosten, al dat gesmeer en geplamuur van hem, achteraf kun je wel heel goed zien wat ie wel en niet gedaan heeft. Nooit geweten dat zoonlief zo handig is als klusser!



Voor bij de koffie hadden we, wegens Ricks verjaardag donderdag, een Ganache (chocolade mousse taart). Nooit van gehoord, maar sinds vandaag ben ik absoluut een liefhebber :-)

Dat grijze spul moest vandaag wel nog eerst geschuurd worden, en deed hij zoiets vorig weekend nog met een stukje schuurpapier (dat gaf wel wat stof...) Nu  had hij een heuse elektrische schuurmachine bij zich... Omdat Logan heel erg slecht tegen "geluidjes" kan, ging oma maar zolang met hem naar boven: boekjes lezen in zijn eigen kamertje, tot het klaar was...

Oma: je hebt een gaatje in je broek. Logan: ja dat weet ik, en aan deze kant zit een nog veel groter gaatje!

Toen we weer beneden kwamen, moest ik echt mijn best doen om niet te gaan huilen... Echt alles was bedekt met een dikke witgrijze laag "stof"! Echt heel erg, zoiets had ik nog nooit gezien. Wegens het stormachtige weer vandaag konden er geen spullen naar buiten gezet worden, dus ook de tv, pc, printer, echt alles en alles was ermee bedekt. Hoe krijg ik dit allemaal ooit weer schoon... En ik was toch al nog moe van werken gisteren, waar het gigantisch druk was :-(

Misschien dat dochterlief dat aan me zag, want even later was zij druk in de weer met een emmer sop, terwijl kleinzoon (heel erg lief!) met een dweil over de vloer kroop! Ik was zelf maar even in de tuin gaan zitten roken...

Ik had namelijk ook een grote rol plastic folie, dat gemakkelijk overal overheen paste. Herhaaldelijk de afgelopen weken de kids eraan herinnerd dat ik dat had. Na het schuren vorig weekend verwachtte ik hoogstens een beetje stof vlak onder die plek, niet dat de hele kamer eruit zou zien als een.... Nou ja, alsof er een enorme stofbom in ontploft was? Terwijl zo simpel even alles even afgedekt had kunnen worden met dat plastic!

Etenstijd: bruine bolletjes met kaas, en de verse soep die ik gisteravond gemaakt had. Volgens dochter hoefde haar zoon geen soep, alleen één bolletje, want hij had thuis ook net eten gehad. Zij eet zelf niets waar iets "gezonds" in zit, dus zeker ook geen soep met herkenbare groente erin. Dus ik zette 2 soepkommen op tafel, voor Rick en mijzelf. Het was mijn vaste recept: Hamersoep. Maar deze keer nogal rood van kleur, je zou kunnen zeggen dat het een soort van tomatensoep was. Logans lievelings. 

Toen zijn bolletje kaas half op was zei Logan dat hij zijn eigen stoeltje nodig had. Helaas, die had ik even uit de kamer gezet. Dan pak ik wel dit krukje, zei hij. Sleepte het naar de salontafel, en ging enthousiast bij mijn kom soep zitten. Dochter moest zo erg lachen dat ze er bijna in bleef, lol. Mmmmm lekker, zei Logan steeds, terwijl hij smakelijk ruim de helft van mijn soep op at, hahaha! Dat joch heeft echt een Italiaanse smaak wat eten betreft: tomaat, kaas, pasta....

Na het eten is de rest ook wit geverfd (RAL 9010, dat ga ik onthouden!). Het verven is nu helemaal klaar. Mocht er een muur of plafond toch nog eens moeten, dan doen we dat in het voorjaar wel, zei zoon. Allemaal hebben we na 3 weekenden een hele dag verven er nu even genoeg van. De kamer is in elk geval nu een stuk lichter, lijkt ruimer, en ruikt weer lekker fris en schoon.

Komende week ga ik alles heel goed schoonmaken: de ramen lappen, de vloer heel grondig dweilen, de radiatoren en de lambrisering afwassen. En dan kunnen volgend weekend mijn "nieuwe" meubeltjes komen! :-D

Transformer eitjes

Het grote monster zet je in elkaar met de onderdelen van alle eitjes samen!

Zondag kreeg ik op het werk van een heel aardige collega een doos met 24 eitjes van de Transformers, voor mijn kleinzoon. Dat kwam heel goed uit want... Logan krijgt geregeld een surprise eitje, en de laatste tijd is hij telkens erg teleurgesteld als er alweer een smurf in zit, in plaats van iets met wielen!

Vorige week zaterdag saampjes verfspullen halen bij Praxis:

• Logan: Meneer, in welk eitje zit een auto?
• Praxismeneer: dat weet ik echt niet..

Er zat dus wederom zo'n stomme smurf in :-(

Van één van die stomme smurfen had Jade van de week de beentjes opgegeten. En toen haar mama ze de volgende dag in haar poepluier terugvond (proest!) vond ze het niet de moeite om ze schoon te maken, want die smurfen interesseren Logan toch geen biet... (er zitten geen wielen onder!)

Hij heeft ze inmiddels in de doos al op kleur gesorteerd...

Ik herinner me de Transformers nog goed, uit Rick zijn kindertijd! Nu zijn ze dus weer helemaal "in". En tot Logans grote blijdschap had zijn vader er nog een heleboel, uit zijn jeugd. Die komen nu stuk voor stuk weer tevoorschijn. Schoonzoon vindt het vast wel een beetje eng... maakt ie ze niet stuk? Maar hij vindt het vast ook wel erg leuk dat ie er nu opnieuw mee kan spelen, nu met zijn eigen zoontje ;-)

En toen kreeg oma dus zomaar ineens een doos met 24 eitjes. Geen surprise-eieren met chocolade er omheen, maar daar heb ik Logan ook helemaal niet over gehoord. Het gaat hem dus echt vooral om wat er in zit ;-)

Mijn collega zei dat Logan er met 3,5 jaar vast nog te klein voor is, dit is meer iets voor kinderen van de basisschool leeftijd. Maar er zijn genoeg volwassenen om hem heen die willen helpen ze in elkaar te zetten, en hij is er dolgelukkig mee!

Toen ik vandaag voor hem de straaljager in elkaar zette (tot zijn - en mijn - grote verbazing lukte me dat ook nog, hahaha!) kon hij me met de bouwtekening in de hand precies vertellen wat waar hoorde en hoe. Alleen krijgt ie ze zelf nog niet in elkaar omdat ie de fijne motoriek nog wat mist.

Hij kan urenlang op YouTube Transformer filmpjes kijken, hij weet al hun namen, en hij loopt constant Transformer vechtgeluiden te maken, met de bijbehorende gebaren, lol. Vooral Ronja moet het ontgelden...

Helicopter, dit was zijn eerste

Elke keer dat hij nu bij mij komt krijgt ie een (1) eitje. Dat weet ie heel goed, er wordt dus ook echt niet gezeurd om nog eentje. Ik heb hem beloofd dat als ie ze allemaal heeft, dat ie de doos dan ook krijgt, om ze allemaal in te bewaren. Want nadat ze in elkaar zijn gezet passen ze nog steeds in hun "ei"', en zo raken er dan geen pietepeuterig kleine onderdeeltjes kwijt ;-)

Straaljager, vandaag door oma, met hulp van Logan, in elkaar gezet!

Bulldozer

Alle 3 op een rijtje... who is next????

Nog 21 eitjes te gaan... :-D

24 oktober 1983 - 24 oktober 2013

Mijn bomen op 30 oktober vorig jaar, dus maar een week later dan nu: al behoorlijk kaal, en prachtig in hun herfstkleuren. Vandaag zijn ze nog vrijwel helemaal vol en groen, met alleen hier en daar nog maar een ietwat geel blaadje...

24 oktober 2013, en het is nu, om 6 uur 's avonds, nog 16 graden buiten. Vanmiddag heb ik het gras maar weer eens gemaaid, en wat in de tuin opgeruimd. Ik kreeg het daar wel aardig warm van, in mijn shirtje met korte mouwen...

6 november 2003: mijn tuin was helemaal bedekt met afgevallen bladeren, van de dan al vrijwel kale bomen. Vandaag liggen er nog maar amper herfstbladeren. Speciaal voor Rick een foto waar "zijn" Jazzpoes op staat, die we helaas alweer heel lang moeten missen.

Toen Rick op deze dag geboren werd, 30 jaar geleden, had het 's nachts stevig gevroren. Toen ik midden in de nacht naar het ziekenhuis moest om te bevallen moesten de autoruiten eerst flink worden gekrabd. Overdag scheen de hele dag de zon, maar het was wel erg koud, hoogstens 5 tot 10 graden. En dat weer was het sindsdien ieder jaar op 24 oktober: nachtvorst, en overdag koud en zonnig. Ieder jaar verbaas ik me daar weer over, dat het alweer het weer is van Rick zijn geboorte. Behalve dit jaar dus...

Spulletjes zoeken voor een herfststukje: Rick en Charlotte, op ongeveer de leeftijd van zijn oomzeggertjes Logan en Jade nu :-)

Rick nu, hier niet met zijn zusje, maar met zijn Grote Liefde. Mooi dat als je kinderen ouder worden dat je er dan nog extra "kinderen" bij krijgt :-D

Vandaag is hij alweer 30 jaar oud, wat gaat dat toch snel! Van een overbeweeglijk ventje, altijd vol streken en kattenkwaad, nu een grote kerel om trots op te zijn!

Met zijn 30 jaar gaat hij weer een nieuwe fase in: ze hebben samen pasgeleden een huis gekocht, in Borne. De sleutel krijgen ze op 1 december, dus het nieuwe jaar gaan ze straks saampjes in, in hun eigen huissie :-)

Van harte gefeliciteerd! 
En nu op naar de volgende 30 jaar ;-)

Verven deel II

Moeder en zoon samen hard aan het werk: jong geleerd is oud gedaan :-) Als over nog eens 10 jaar mijn kamer weer gedaan moet worden is Logan al bijna 14...

Vandaag kwamen er maar liefst 3,5 schilders helpen! Kleinzoon hielp ook heel flink mee. Een 3,5 jarige die in de weg loopt bij het verven? Absoluut niet! Hij was ontzettend lief, en hielp heel erg goed mee :-)

Eerst goed kijken hoe mama het doet...

Alle behang is er sinds vandaag eindelijk van af! Er moet nog wel wat geverfd worden, maar het behangscheuren is nu echt verleden tijd!

Zoonlief die vakkundig een stuk muur plamuurt waar met het behang ook stukken muur mee kwamen :-(

Frank is ideaal voor het verven van een plafond, nog een paar boterhammen met pindakaas meer en hij heeft niet eens meer de onderste tree van het trapje nodig! :-D

De lunch (een kom snert en bolletjes met kaas en katenspek, ging er weer goed in :-)

De bouwvakker in spé ;-)

Voor het plafond heeft Frank slechts een opstapje nodig, ik een ladder, lol

Eindelijk ging er dan toch een shirtje uit! :-D (CocaCola momentje)

Mijn woonkamer wordt steeds witter, en groter, en lichter!

Vandaag was ik zo moedig om de plafondlamp in de kliko te gooien! 30 jaar geleden gekocht bij Ikea, voor zoonlief z'n babykamertje, hing ie nu alweer 10 jaar lang bij mij in de woonkamer. Nee, zoon wilde hem niet houden, zelfs niet voor eventuele kindertjes van hem, en zoals dochter zei: mam die lamp is jou niets meer schuldig...

RAL 9010 -  Lang leve de aanbiedingen van Praxis! Als straks mijn hele kamer klaar is, en dus alle muren + plafond wit zijn, heeft het me al met al nog geen 100 euro gekost!  :-D

Dochterlief doet een bouwvakker na :-D

Kinders weer heel erg bedankt! Nog één keertje en de kamer is helemaal klaar voor de nieuwe meubels! :-D Of zoals Rick dan heel realistisch zegt tegen zijn zusje: dit is straks dus wel onze erfenis hè... ;-)

Je bent 3,5 en je zegt....

"Oma gaat nog even iets te drinken kopen bij Jumbo." Logan: Ik heb ook drinken nodig! Oma: thuis is er toch genoeg drinken voor jou? Logan: Ja maar ik heb drinken nodig waar ik van ga stuiteren! Hahaha!! en toen mocht ie van oma dus een flesje AA Drink uitkiezen  Hoe zou een 3,5 jarige nu aan zo'n uitspraak komen?... *kijkt naar zijn mama Charlotte 


Oma, je deur doet het niet! (de deur klemt).


Oma blijft na het oppassen ook nog eten en... "We eten Andere Aardappels!" (Aardappel Anders, dus)

Expositie Jannie Jalving

Zondag werken bij Collectie Brands, waar om 4 uur 's middags de nieuwe expositie wordt geopend door wethouder Henk Jumelet. Geen Waddenzee en abstract deze keer, maar heel erg Drentse tafereeltjes, geschilderd door Jannie Jalving:

Schilderachtig Drenthe, Boerderijen in olieverf

Jantje Johanna Jalving, geboren 10 september 1923 te Klijndijk “zeg maar gewoon Jannie hoor”, is inmiddels een krasse 90-jarige dame die, behalve haar slechtziendheid, nog bijzonder kwiek is voor haar leeftijd. Ze heeft altijd in de ouderlijke woning gewoond en gewerkt.



Jannie is autodidact kunstenaar. Ze schilderde, aquarelleerde en tekende landschappen, portretten en stillevens, voornamelijk in Drenthe.



Ze schilderde altijd op locatie met een voorliefde voor oude vervallen schuurtjes en boerderijen, zodoende leerde menig Drent haar en haar werk kennen.



Jannie begon op jonge leeftijd al te tekenen, vooral huiselijke taferelen. Later heeft ze nog een schriftelijke cursus gedaan voor het schilderen met olieverf.



Ongeveer 60 jaar geleden had ze haar eerste expositie in de Bendien textielfabriek te Emmen, dit was een groot succes en het begin van vele exposities in heel Drenthe.



In menige Drentse of Groningse huiskamer hangt wel een werk van Jannie aan de wand. Het doet haar zeer dat ze 10 jaar geleden het penseel vanwege haar slechtziendheid neer moest leggen, want schilderen was haar lust en leven.

De hele maand oktober (Oktobermaand Kindermaand) hebben kinderen (onder begeleiding) die jonger zijn dan 13 jaar gratis entree, en kinderen van 13 tot 18 jaar kunnen voor half geld ons museum bezoeken.

Verven deel I

Mijn oude zwarte dressoir werd vakkundig met een hamer in mekaar geslagen door zoonlief, geholpen door zijn kleine zusje. Nu heb ik dus een heleboel stukken dressoir in de achtertuin liggen :-O

Tegen half 11 vanochtend waren de hulptroepen allemaal aanwezig. Eerst koffie met werkoverleg en toen flink aan de slag. Logan mocht met zijn papa mee naar het werk, terwijl andere oma zo lief was om de hele dag op Jade te passen (bedankt daarvoor!).

De meeste meubels heb ik al minstens een half leven lang, best vreemd om daar nu allemaal afscheid van te nemen... Ik herken straks m'n eigen huis niet meer :-S

Zoon voor het eerst van z'n leven met een behangstomer in de weer. Kan ie mooi alvast oefenen, want zij hebben van de week hun eerste eigen huis gekocht! Nogmaals gefeliciteerd!!!

Dochter nam een mystery guest mee, volgens haar een lekker ding met gespierde borstkas... dat was dus Taja :-D

• Dochter: ik zeg niet wie ik meeneem maar het is een lekker ding, met een brede gespierde borstkas
• Aragog: Leuk! Dan zet ik de verwarming op 35 graden zodat er shirtjes worden uitgetrokken! :-)
• Zoon keek vanmorgen naar de 3 aanwezige dames, en zei toen: Nou vooruit, de kachel op 35 graden en die shirtjes uit dames! Lol

Wel dankbaar werk: Je ziet precies wat er al gedaan is!

De dames zijn hier bezig met een muur waar ooit steenstrips (heel erg jaren '70) op zijn geplakt. Geen behang dus. 10 jaar geleden is deze muur lichtgeel geverfd...

Wv Bargermarke krijgt van mij eventjes wat minder oud papier....

Het grootste deel van de muren is nu spierwit. Ook is 3-kwart van het behang er nu af. We moesten er mee stoppen toen de dames niet meer konden verven omdat de muren te nat waren. En zoonlief trok ineens het behang met pleisterwerk en al van de muur :-(

Niemand van ons had ervaring met een behangstomer, maar na urenlang zo'n ding aan is dus je hele kamer kletsnat, ondanks de tuindeuren de hele dag open, en de kamerdeur. Buiten was het ook niet echt drogend weer vandaag... Het dubbel glas was volledig beslagen, aan de binnenkant, en het behang waar we nog niet mee bezig waren geweest begon al spontaan los te laten.

Dusss: van behang stomen kan het ook te vochtig worden... Volgende week zaterdag gaan we met frisse moed weer verder ;-)

Onwijs bedankt: Rick, Charlotte en Taja! Met elke streek werd mijn kamer al lichter, en het is heel duidelijk te zien wat we gedaan hebben vandaag! Nu hopen dat dat stukje pleisterwerk los kwam wegens te vochtig, en dat de rest van het behang er verder zonder problemen van af gaat. Daar ga ik zelf komende week ook weer mee verder.

(en hopen dat ik iemand kan vinden die dat stukje afgevallen pleisterwerk weer glad maken kan...)