donderdag 4 december 2014

Snoepen

Tussen onze computers in staat op het werk een glazen schaal, die we samen constant gevuld houden met snoep, meestal drop. Dat is best een klus, want een zak heksendrop of schoolkrijt is zó weer op... 

Op lang niet ieder kantoor staat een snoeppot, en de collega´s die (meestal vanwege de lijn) geen snoep meenemen komen geregeld gezellig even langs voor een praatje, en een handje vol snoep. Dat geeft niet, want zij nemen ook af en toe weer één of meerdere zakken mee voor ons, om bij te vullen. 

Dinsdag besloot I. dat we daar maar eens mee moeten stoppen. We kunnen allebei wel wat (veel) kilootjes missen, en daar helpt het snoepen niet echt aan mee. Bovendien had zij weer eens een beker snoeptomaatjes mee, en eigenlijk vonden we allebei dat we die stiekem nog lekkerder vinden dan de dropjes...

En zo liepen we even later samen met onze snoepschaal vol drop en nog een schaal met taaitaai popjes door het gebouw, om alles achter te laten in de diverse andere snoeppotten. Onze schaal wasten we af, daar zouden we nu voortaan allebei geregeld fruit en groente voor meenemen! 

Tussen de middag, we hadden het allang geroken in de gang, stond er in de kantine weer een grote pan gehaktballen. Iedereen die iets te vieren heeft trakteert op gehaktballen of op broodjes rookworst. Heerlijk, vooral nu het zo koud is. En deze waren niet alleen erg groot, maar ook nog van de Keurslager! :-D

Woensdag werkte ik thuis, maar toen ik klaar was ben ik snel wat boodschappen gaan doen, en voor de prijs van 2 zakken drop had ik bij de Turkse groenteboer een grote zak vol groente en fruit om van te snoepen op het werk!

De nieuwe snoepschaal
Vanochtend zat echter de snoepschaal weer vol met... winegums! Woensdag toen ik thuis werkte was er weer iemand jarig. En naast nóg meer gehaktballen (er waren er ook nog over van dinsdag) had hij ook elke snoepschaal gevuld, omdat hij één van die mensen is die altijd bij anderen snoepjes komt "pikken"... lol

Tja zei I., maar zeggen dat we het niet willen is ook zo onbeleefd hè... En dus ligt het fruit nu eerst maar in het deksel. Zij had een banaan mee, en mandarijntjes, en nieuwe snoeptomaatjes. Ik pruimen, Turkse peren, en mini komkommertjes.

Toen ik vanochtend om 7 uur binnen kwam, rook de kantine alweer (nog steeds) heerlijk naar warme gehaktbal, de pan zat nog vol met de restanten van dinsdag en woensdag. Maar om nu te gaan ontbijten met zo'n ding? Wij waren braaf en hadden om 12 uur al ieder een banaan op, een mandarijntje, een handvol snoeptomaatjes, en een gedeelde minikomkommer. En we zaten vol, we waren het er over eens dat we vandaag geen lunch hoefden.

Maar... iedereen werd naar de kantine geroepen, want De Mol (ons vaste cateringrestaurant) had zojuist een schaal vol gehaktballen gebracht, met satésaus, en die moesten gelijk op want anders worden ze koud en dat is zonde... Een collegabedrijf had iets geleend, en op de vraag wat dat moest kosten had de Grote Baas gezegd: doe maar een pan gehaktballen, dat vindt iedereen hier erg lekker...

Maandag gaan we de winegums weer proberen kwijt te raken, en we zetten stug door met fruit snoepen. En gehaktballen :-)

Toen Grote Baas even zijn hoofd om de deur stak om te kijken of alles bij ons naar wens was vertelden we hem van onze fruitschaal. Wie weet bracht hem dat op een idee? Tenslotte moet je als Grote Baas zijnde toch blij zijn als je personeel op de gezondheidstour gaat? Zijn reactie: Kijken jullie dan wel uit dat er geen vliegen op af komen? :S

Geen opmerkingen: