Ziek, en zo

Op vrijdag 10 augustus ging ik samen met kleindochter Jade van 6 zwemmen: Haar grote wens voor de vakantie was: alleen met oma zwemmen, in Borger! In Borger kun je zowel binnen als buiten zwemmen, en voor Jade was dat de eerste keer dat ze buiten zwom in de regen :-)

Een paar dagen later was ik snipverkouden, met druipneus en al. Ik ben op dinsdag de 14e wel gaan werken, maar op donderdag de 16e heb ik me ziek gemeld. Het was eindelijk lekker koel na de enorme hitte (waar ik slecht tegen kan), en daar genoot ik volop van: lekker luchtig gekleed, tuindeuren en ramen allemaal wijd open... Dus een gewone verkoudheid zou heel normaal zijn, na de hittegolven...

Vrijdagavond de 17e had ik het zo benauwd dat dochterlief met me naar de huisartsenpost in het ziekenhuis is gereden, waar ik een antibiotica kuur voor een week kreeg, plus prednison, ook voor een week. Omdat de benauwdheid op donderdag de 23e nog niet veel beter was geworden na die kuren, ging ik naar mijn huisarts. Die stuurde me door naar het ziekenhuis. Voor bloedonderzoek en röntgenfoto's van mijn longen.

Het bloed was allemaal goed, maar op de longfoto's was een vlekje te zien. De huisarts heeft daarover contact opgenomen met de longarts, die zo ook niet kon zeggen wat het was.Hij stelde een CT-scan voor, en die had ik gisteren (30 augustus).

Vandaag had ik een afspraak met de longarts over de uitslag van de CT-scan. Dochter en ik hebben daar een uur gezeten, we moesten heel veel vragen beantwoorden, en uiteindelijk liet hij wat röntgenfoto's zien. Van mijn longen in zomer 2016 (Ziekte van Lyme), en daarnaast van nu. Er is nu op 1 long duidelijk een rond wit vlekje zichtbaar, ter grootte van een kwartje, schat ik zo.

Het is nog niet bekend wat dat vlekje zijn kan. De longarts denkt dat het:

1. een ontsteking zijn kan, alleen is die dus niet over gegaan na een week antibiotica
2. een goedaardig iets, of 
3. een kwaadaardig iets (longkanker dus)

Na afloop moest ik (onder het genot van een door dochterlief opgehaald sauszijnenbroodje en een flesje vruchtensap),  een enorme lijst vragen beantwoorden, en dat dan inleveren bij de assistente. Die gaat me in de komende tijd (binnenkort) oproepen voor o.a. een uitgebreid longfunctie-onderzoek (bekend is dat ik COPD II gold heb, maar dat is alleen maar door een huisarts geconstateerd, nooit door een longarts). Ook krijg ik binnenkort een oproep voor een pet-scan, en voor een onderzoek onder narcose waarbij een buisje in mijn luchtpijp ingebracht wordt. daarmee kan gekeken worden in mijn luchtwegen en ook zal daarmee een stukje van dat vlekje worden verwijderd, zodat dat nader onderzocht kan worden....

Momenteel is er dus nog helemaal niets zeker. Mijn benauwdheid is alweer een stuk beter geworden, maar de longarts vindt het toch belangrijk om te onderzoeken wat het nu echt is? En wie weet is het een doodgewone ontsteking? Of iets goedaardigs. Of toch fout...

Ik ga me nog niet heel veel zorgen maken, maar voor wie me kent: dit is er dus aan de hand. Omdat er nog niets zeker is plaats ik hierover niets op Facebook, maar geef ik deze link aan een paar vrienden en familieleden, zodat die wel op de hoogte zijn ;-)

Ondertussen ben ik ook steeds moe en heb ik erg weinig energie. Dat kan ook komen van het kwijtraken van mijn werk bij Dynniq, wat ik nog steeds heel erg vind, en door het overlijden van mijn moeder in maart en van mijn zusje in juli... Stress en zo dus. Volgens de longarts kan ik ook best door de stress minder weerstand hebben.

Ik blijf dus ziek gemeld voor de WW en voor mijn baantje bij de plantenkas. Ben beschikbaar voor alle onderzoeken zodra daar een oproep voor komt. En ik ga lekker slapen als ik daar zin in heb, ook overdag.

Daarnaast heb ik ook best zin om eens iets leuks te doen, zoals bv geocachen, er even uit, enz. om de zinnen te verzetten, want dat kan ook gerust (roept u maar!). Maar de onderzoeken gaan voor, dus misschien dat een leuke afspraak dan verzet moet worden omdat ik voor die dag ineens een oproep heb gekregen van het ziekenhuis...


Meer info voorlopig dus hier voor vrienden en bekenden, en niet op social media, in elk geval tot er misschien ergens echt zekerheid over is....

Borduren

Ineens wordt er hier weer geborduurd!

Dochterlief probeert nu haar Harry Potter werkstuk af te maken, waar ze mee begonnen is in 2001... Jawel, toen ze 14 jaar was dus. Toentertijd beloofde ik haar dat ik het inlijsten zou betalen als ze het ooit af kreeg... en dat herinnert ze zich nu ook ineens weer :o

Logan zag allerlei borduurwerken van mij, en wilde het ook wel eens proberen. Hij is begonnen aan een serie van 3 Pokemons.

En toen kreeg Jade ook interesse. Zij moet nog beginnen aan een werkstuk, maar daar komt vast ook nog wel een post over ;-)

Het verhaal van Aagt (Eenrum)

De toren van Eenrum, gezien vanaf het water van de Eenrummer Maar

Als je over de Eenrummer Maar naar Eenrum vaart kom je onder 2 hoge bruggen door: De oude en de nieuwe Aagtstil (een til is een hoge brug in Groningen). 

Ook het verpleeg- en verzorgingstehuis in Eenrum draagt deze naam: Aagtsheem.

Maar hoe komt het dat de naam Aagt (= een ouderwetse vrouwennaam, zie ook Agatha) zo sterk verbonden is met Eenrum?

Aagt van Eenrum
Aagt was gezond maar arm. Zij bezat niets op de wereld. En in Eenrum was dat iets bijzonders, want daar waren vroeger alle mensen rijk. Daarom mocht Aagt ook niet arm blijven. Die gedachte kon niemand verdragen.
In die dagen lag er bij Eenrum een groot stuk land dat nog geen naam had. Het was van niemand en diende als vogelweide.
Het land lag ook maar laag. Het was groot genoeg voor Aagt. Daar waren de Eenrummers het wel over eens.
Alleen, ze moest er wat voor doen. Niks voor niks was ook toen al een bekend gezegde.
De mannen wilden het haar niet te moeilijk maken; ze moest een keer van voren naar achteren door de kerk lopen.
"Als dat alles is...," zei Aagt.
Maar de kerk moest wel vol zitten.
"Nou, wat zou dat?"
En ze moest zich wel eerst spiernaakt uitkleden.
Daar werd ze stil van.
De mannen keken haar hoopvol aan.
Aagt was lang genoeg arm geweest.
"Ik doe het!" riep ze.
De volgende zondag stroomde de kerk vol.
Aagt deed het op een holletje, de ene deur in, de andere uit. Maar de kerkgangers hadden alle gelegenheid hun ogen de kost te geven.
Aagt sloeg zich op de borst en op haar achterste, en zei: "Van voren Aagt, van achteren Aagt en het hele Eenrummer Aagt is van Aagt!"
Zo had dat land meteen een naam. Het heet daar nog altijd 't Aagt.

Een oude spelwijze van de naam is 'Aech' (klauwboek Tjassens; 1566 en 1619). De naam Aagt betekent waarschijnlijk 'laag gelegen land omgeven door water', verwijzend naar de soms onder water lopende laag gelegen meenschaar. Een andere verklaring stelt Aagt gelijk aan 'oog' ofwel eiland: 'land omgeven door water'. Volgens deze laatste verklaring zou 't Aagt vroeger een eiland in de Hunzeboezem zijn geweest met een breedte van ongeveer 1500 schreden ofwel ongeveer 500 meter. Het zou gelegen hebben ten westen van de boerderijen Berum en Den Oever ten noorden van de huidige streek.

Er is echter ook een volksverhaal over een arme meid genaamd Aagt die maagd was en deze streek van '30 bunder' (60 jukken) zou hebben verkregen door in ruil hiervoor naakt tijdens een volle kerk door de kerk van Eenrum te lopen. Volgens het verhaal hadden de lokale kerkvoogden haar hiertoe uitgedaagd. Volgens een andere versie zou ze dit gedaan hebben om het te behouden nadat ze de pacht voor het stuk grond niet meer kon betalen. Ze zou rennend door de kerk zijn gegaan, zichzelf op de billen en borst hebben geslagen en daarbij geroepen hebben 'van veuren Oagt, van achteren Oagt. En het haile Aindrommer Oagt is van Oagt'. Op haar grafsteen zou een gedicht zijn geplaatst:
 
"Hier ligt begraven Aagt. In leven was zij maagd.
Dat zij nooit is getrouwd, dat heeft haar niet gespeten.
Maar dat zij niet werd gevraagd, dat kon ze niet vergeten."  

Volgens het volksverhaal werd er echter later een nieuwe kerkvloer gelegd, waaronder deze grafsteen zou zijn verdwenen.

Nog 2 stoere vrouwen, dochter Charlotte en kleindochter Jade (6) zwemmend in de Eenrummer Maar

zie ook: https://nl.wikipedia.org/wiki/%27t_Aagt en: http://www.verhalenbank.nl/items/show/9524#