De bovenste kwab van mijn rechter long zal geheel worden verwijderd, samen met een aantal lymfeklieren in de omgeving. De bedoeling is dat dat gebeurt via een kijkoperatie, waardoor ik 2 a 3 kleinere littekens krijg. Maar het kan tijdens de operatie nodig blijken om er toch een groot litteken van te maken... dat is dus afwachten. Na de operatie lig ik de eerste nacht op intensive care.
Daarna zaten we weer in het inmiddels al bekende kamertje, waar we achtereenvolgens weer bezoek kregen van een verpleegster, de apotheker en de narcotiseur. Ook van hen kregen we erg veel informatie. En als laatste naar de intakedame, dat is inmiddels ook al een bekende...
Volgens de longarts lig ik in ieder geval 10 dagen in het ziekenhuis, maar volgens de chirurg gebeurt het ook wel eens dat iemand al na 5 dagen naar huis mag. Hoe eerder hoe liever zegt ze, want thuis beweeg je meer dan in het ziekenhuis, en dat is nodig. Ik krijg gelijk na de operatie al een fysiotherapeut, en het is de bedoeling dat je zo snel mogelijk nu en dan uit bed gaat.
Ik heb doorgegeven dat Buurtzorg er voor me is als ik weer thuis kom. Buurtzorg had ook De Toegang gebeld, zo'n 3 weken geleden (of is dat al langer?). Die zouden langskomen om te bespreken hoeveel uren huishoudelijke hulp ik krijg. Zij doen de WMO hier voor de gemeente. Ik heb er nog steeds niets van gehoord... Vanochtend ging ze weer bellen, dat moet voor 12 uur, en daarna zou ze mij laten weten wat er gezegd was. Nog niets gehoord, en het is nu alweer na 12. Dat wordt wel een probleem, want eerder hielp dochter me mee met schoonmaken, maar omdat ze al zo vaak met me naar het ziekenhuis gaat heeft zij daar echt geen tijd meer voor!
En dan moest er nog 1 erg belangrijk dingetje geregeld worden. Kleinzoon wilde mij niet bezoeken na de kijkoperatie, want hij "voelde zich niet zo lekker". Wel kreeg ik van zijn mama een doos heerlijke Belgische bonbons, door hem zelf gekocht van zijn zakgeld, en met een door hem zelf geschreven briefje erbij... Na wat navragen kwam zijn moeder erachter dat hij niet durfde. Hij was bang dat oma er anders uit zou zien, en dat er enge dingen te zien waren.
Ook dat wordt opgelost, want natuurlijk kan ik hem geen weken lang missen! Vrijdagmiddag gaan dochter en kleinzoon samen naar het ziekenhuis, waar ze worden rondgeleid op de longafdeling, waar ik kom te liggen. Er loopt een verpleegster met ze mee, waar hij alles aan mag vragen wat hij wil. Hij gaat dan zien dat er geen enge dingen zijn, dat alle patiënten daar er normaal uitzien, enz. Hopelijk durft hij dan straks wel op bezoek te komen!
Ondertussen lezen ze thuis boekjes over wat kanker is, en een operatie, en narcose. Ze kunnen beter precies weten wat er aan de hand is, dan dat ze er zelf van alles over gaan fantaseren ;-)
En nu is het wachten op een brief met de datum van de operatie erin, ik vermoed dat die er morgen al wel zal zijn... en dat de operatie volgende week plaats gaat vinden.
Dochter: daar merk je niets van want je bent out
Ik: ik ben niet oud
Chirurg: u bent erg jong voor deze operatie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten