Herstellend

Gisteravond vertelde Tam dat hij nieuwe Doc Martens gekocht heeft, zwarte. De mijne zijn natuurlijk veel mooier, maar ooit wil ik ze ook nog eens in cherry red. Aan kan ik ze al wel weer, want ik kan al weer veters strikken :-)

Beter: Ik kan zelfs alweer breien! Niet te lang achter mekaar, maar met pennen nr 6 vordert het al aardig. Dit is het rugpand voor een polotrui. Van garen dat ik nog liggen had van toen ik nog voor m'n kids breide vroeger, en daar een passend patroon bij gevonden. Omdat ik van geen enkele kleur genoeg had voor een effen trui heb ik er zelf maar een streep-patroon bij verzonnen. Er komt een polokraag op van het groene.

Ik voel dat mijn arm sterker en beter wordt, al is het nog lang niet helemaal goed. Vooral draaibewegingen zijn nog erg pijnlijk, zoals bv een kraan opendraaien, dat lukt gewoon nog niet. Ook een deurkruk naar beneden duwen niet. Tillen kan ik nog niets zwaarders dan een kop koffie. Dus autorijden waag ik me nog maar niet aan, vooral nu er nog steeds sneeuw ligt. Mijn straat is al een rampgebied. Maar als ik rustig aan doe dan heb ik er steeds minder pijn aan, volgens mij gaat het de goede kant op :-)

Morgen weer naar het ziekenhuis, maar zien wat ze daar dan vinden. Ik was bang dat ik fysiotherapie zou moeten hebben, maar zoals het nu gaat denk ik dat ik daar wel aan ontkom. Vandaar dat ik er wel zoveel mogelijk mee doe, om de spieren soepel te houden.