Toen de kids nog heel klein waren heb ik eens een pop besteld via een tijdschrift. Ze heette Elsje, en ik dacht dat ze van Libelle of Margriet kwam. In die tijd hadden tijdschriften nogal eens zo'n actie, in het blad werden dan geregeld patronen geplaatst voor kleertjes en accessoires.
Alle patronen en plaatjes heb ik nog |
Voor Elsje heb ik heel veel kleertjes gemaakt, veel precies zo, en met hetzelfde stof/garen als wat ik voor m'n kinders maakte. Ze hebben er weleens mee gespeeld, maar eigenlijk was Elsje toch van mij. Alle kleertjes heb ik nog, een deel in een grote doos met poppenspul in het tuinhuisje. Dat ga ik opzoeken zodra mijn arm weer sterk genoeg is om dozen op te tillen.
Maar in de kast in de woonkamer liggen al jarenlang een truitje en een pyamabroekje mij aan te kijken. Daarin verdwaald toen ik hier ruim 7 jaar geleden kwam wonen. Elke keer als ik ze zie liggen, vraag ik me af waar Elsje toch gebleven is...
Kabeltrui, zoonlief had hem in steenrood |
En dus heb ik, lang geleden alweer, een oproepje in het forum van Margriet gezet. Een week geleden kwam daar ineens een reactie op: ene Liesbeth was zo lief om haar zolder voor me te doorzoeken, en heeft haar gevonden! Ze heeft haar zelfs helemaal gratis opgestuurd:
Het doet me goed te horen hoe blij je er mee bent. Ik weet hoe waardevol zoiets kan zijn. Gebruik de portokosten maar voor nieuwe beentjes, Ik vond het leuk dat ik je kon helpen. Het is goed zo!
Pyamabroek, net als die van zoon |
Helaas mist er wel één beentje en het andere is stuk. Dat wordt van de zomer met het kapotte been op zak alle rommelmarkten af zoeken dus!
Zoon in pyama, Elsje had deze van dezelfde stof |
Boven vond ik een map terug, met al haar patroontjes erin. Daarop staat dat ze van Ouders van Nu kwam, daar was ik dus nooit op gekomen! Juni 1988, staat op een patronenblad, maar ze kan best wat ouder zijn, want nu en dan publiceerden ze weer wat nieuwe patronen.
Ook de badjas + handdoek heb ik nog |
Elsje gaat dit weekend eens lekker in bad, en zodra ik al haar kleertjes teruggevonden heb gaan die de wasmachine in. Ik ben heel blij dat ik weer een Elsje heb, al is ze dan wat gehandicapt. En wie weet komt ze toch ooit nog eens tevoorschijn als ex speelgoed zoekt voor kleinzoon? Ze is tenminste nooit weggegooid, weggegeven of wat ook... "Alleen maar" zoekgeraakt.
Liesbeth, nogmaals onwijs bedankt!
1 opmerking:
Ach, wat een lieve mensen zijn er toch.
Een reactie posten