Gistermiddag hebben we een flink lange wandeling gemaakt, ook door het bos. Wandelen gaat nu perfect, ze wordt nieuwsgierig (en minder bang), en begint nu ook aan paaltjes e.d. te snuffelen, zoals echte honden dat doen. Aan de lijn loopt ze keurig uit zichzelf "aan de voet", aan de lijn trekken doet ze nooit. Alleen als ik stil sta begint ze wat rond te scharrelen nu, en ook al iets verder bij mij vandaan.
 |
| Staartje buiten nog wel vaak wat angstig naar beneden, maar de oortjes gespitst |
Vanmiddag zijn we helemaal naar de pomp gelopen (en weer terug). Ik wilde even bijpraten met de baas, en ook eens zien hoe ze zich gedraagt in een vreemde nieuwe omgeving. Ze keek rustig een beetje rond, vlak naast me. Ik hing mijn jas over een stapel dozen naast de balie, en toen ik koffie kreeg begon ze mijn jas met haar voorpootjes naar zich toe te trekken. Toen die half op de grond lag ging ze erop liggen, en daar bleef ze de hele tijd! Ook als er meerdere klanten binnen waren. Die zij niet zag, want ze lag achter de balie, maar natuurlijk kon ze wel vreemde mensen horen en ruiken. Ze gaf geen kik (ruim een uur lang!) maar lag lekker op mijn jas wat rond te kijken. Ik kan haar dus gerust ergens mee naartoe nemen :-D
 |
| Kijk, hier woon ik nu |
Voor het eerst vandaag had ze ook geen enkel "ongelukje" meer in huis, dat lijkt ook al opgelost te zijn. Ze geeft nog steeds niet aan dat ze iets moet, maar ik laat haar wel vaak even naar buiten gaan. Los, sinds gisteren! Wandelen gaat nog wel aan de lijn, meer voor als ze bang is, dat ze dan misschien wegvlucht. Hoewel ze dan ook wel eerder naar mij toe zal komen voor bescherming... Maar gooi ik even iets in de kliko of zoiets dan laat ik de voordeur wijd open staan. Ze komt me dan achterna, of doet even een plas op het gemeentegras voor het huis. Als ik haar roep komt ze gelijk, en loopt weer mee naar binnen :-)
 |
| Zo van achteren lijkt ze net een klein leeuwtje |
En zo gaat het als we thuiskomen van een wandeling, lol. Als ze bang is staat ze net zo rechtop, tegen de achterkant van mijn benen aan. En als ik iets lekkers pak gaat ze zo helemaal los rechtop staan, dat kan ze best lang volhouden. Net een circushondje :-)
1 opmerking:
De ervaring als opvanggezin voor een dierenasiel heeft me veel geleerd maar vooral: het ligt aan het baasje, niet aan de hond. Zelfs oudere dieren zijn bijna allemaal herplaatsbaar. En een jong dier is bijna altijd binnen een week volkomen gerehabiliteerd als het baasje deugt. Wat is ze mooi als ze zo staat. En wat geniet ik van zo'n hondje. En het kan nu niet vanwege de bejaarde kat , maar ooit ga ik weer pleeggezin worden.
Een reactie posten