AC - Weg Ermee

Onderweg naar huis woensdag zouden we gezellig nog ergens samen gaan eten. Op de heenreis kwamen we langs een wegrestaurant dat G. afkeurde: Hij had daar vroeger altijd lekker gegeten, maar de laatste 2x dat hij er was was het er smerig en smoezelig, er zat zelfs mayonaise op de ramen. Die gelegenheid viel dus af.

Toen we een uurtje op de terugreis waren begonnen we uit te kijken naar een gezellige eetgelegenheid. Gegrapt werd er toen we een McDonalds zagen: daar kun je ook lekker eten! 

P. wist iets vlakbij Zwolle waar ze goede ervaringen mee had, maar voor we daar waren zagen we het AC Restaurant ‘t Harde. We hadden allemaal wel trek, dus draaiden we daar de parkeerplaats op. Die was heel erg groot, en heel erg leeg. Zouden ze misschien dicht zijn? Achter het pand was een kleinere parkeerplaats waar wel auto’s stonden, en er zaten 2 mensen op het terras.

Binnen verwonderde het ons dat het er zo leeg was, rond etenstijd. Maar ach, het was doordeweeks, en nog geen vakantietijd. In het touristenseizoen zou het wel stampvol zitten. We bestelden ons eten, namen iets te drinken (zelfbediening) en P. en ik gingen naar een toetje kijken. Daar was heel weinig keuze. Wij wilden allebei wel iets van fruit, maar het enige op dat gebied was een (1) bekertje met blokjes verse ananas (vorige week in de reclame bij Jumbo). P. vroeg of we een gemengde fruitsalade konden krijgen? Zeker wel, dat maken we even voor u…

Na vrij lang wachten voor een gelegenheid waar vrijwel geen klandizie was, werd ons eten gebracht. Een oudere serveerster met zwaar duits accent kwam als een echte krachtpatser aanlopen met een stapel van 4 borden, op elk een groot doorzichtig plastic deksel van zo’n 20 cm hoog. De hele stapel was dus bijna een meter hoog. Ze had ze alle 4 bovenop elkaar gestapeld en presteerde het desondanks om voor elk van ons zo’n geval neer te zetten. G. haalde zijn deksel eraf en vroeg of ze die weer meenam? Nee hoor, leg ze maar ergens neer, was het antwoord. Uiteindelijk hebben we ze maar op elkaar gestapeld in de daarvoor iets te smalle vensterbank…

P. en ik hadden biefstuk besteld, maar zij kreeg zalm. De zalm werd weer meegenomen en binnen enkele seconden kwam haar biefstuk er al aan. Waar die zo snel vandaan kwam??? 

Wij hadden er diverse warme groenten bij besteld: dat waren 2 kleine schaaltjes met lauwe boerensoepgroente, waarschijnlijk uit zo’n grote diepvrieszak van Aldi gehaald en even in de magnetron geweest. Eventjes maar, want het was lauw: een mengsel van boontjes, doppertjes, plakjes wortel enz. Je kent het wel: wat je normaal dus in de soep gooit. 

Daarbij kregen wij een aardappelgarnituur: een schaaltje slappe friet en een bakje met melige krieltjes met wat sliertjes ui erdoor/over. Jammer dat diverse sliertjes ui uit het bakje op de niet al te schone tafel hingen. Geen gezicht, weinig moeite toch om die sliertjes even netjes terug in het bakje te doen. We hebben er een klein hapje van genomen maar de aardappelgarnituur smaakte precies zoals het eruit zag: ranzig.

De biefstuk was lekker mals en medium zoals we besteld hadden, en de friet was nog wel te eten, als je het in het bakje koude bruine saus doopte dat naast de biefstuk op het bord stond. J. zijn saté was smakeloos, en zijn mini bakje zuur niet te eten. Dat doen ze vast expres in die heel kleine schaaltjes, omdat ze al wel weten dat het toch niet opgegeten wordt. G. zijn zalm was lekker, maar ook daar weer: de rest was om te huilen! Nog slechter was niet mogelijk, zelfs een kind van 10 kookt beter…

De heren namen geen toetje, maar wij hadden nog onze fruitsalade! Dat mocht ook wel, want we hadden alleen de biefstukjes op plus een paar frietjes, dus er was nog ruimte zat. De fruitsalade werd geserveerd in glazen waar je normaal frisdrank in doet. Allebei hadden we daarin wat brokjes en plakjes van zowel een groene als een rode appel, met elk 1 stukje ananas erin (uit dat eenzame bekertje gevist?) en ieder 1 blauwe druif als versiering er bovenop. We hebben een paar stukjes appel gegeten en de rest maar laten staan…

Zijn wij nu dan zo veeleisend en verwend? Nee hoor, lees de recensies over dit AC restaurant, en huiver: http://www.eet.nu/t-harde/ac-restaurant-t-harde

Het kozijn waar we naast zaten was half verrot, hier en daar waren gaten gerepareerd met ruim voldoende stopverf. Erboven zag je groepjes gaatjes waar ooit een gordijnrails moet hebben gehangen. De plafondplaten hingen schots en scheef, sommigen leken van plan om binnenkort naar beneden te komen. De vloerbedekking was vies, heel erg versleten met hier en daar gaten erin. Een totaal vergeeld ventilatierooster in het plafond zat er vast al toen er nog volop binnen gerookt mocht worden, en ook de zuilen die het plafond ondersteunden hadden die typische gele nicotinekleur. 

G. heeft het gewaagd naar het toilet te gaan. Dat was allemaal ooit donkerbruin betegeld, in de tijd toen dat nog mode was. Later had iemand het geel geverfd, omdat bruine tegels allang niet meer kunnen. Helaas liet de gele verf enthousiast los op plekken waar geregeld schoon werd gemaakt (hopen we dan maar), zoals rond de wasbakken.

Op weg naar buiten vroeg P. naar de bedrijfsleider, die niet aanwezig was. Ze vertelde aan een medewerker hoe wij ons etentje beleefd hadden, maar daarop kwam niet meer dan een licht schouderophalen: ze horen dat vast dagelijks! Ach, nog even en de toeristen komen weer, en dan krijgen ze vast weer veel gasten, die geen van allen ooit weer terugkomen.

Weer in de auto zei P. dat ze dit nog een keertje met ons goed maakt, maar zij kon er zelf natuurlijk helemaal niets aan doen. Ik had haar de link naar de recensies gestuurd en haar emailtje terug: Die recensies hadden wij geschreven kunnen hebben!!!! Klopt allemaal precies. Maar nogmaals vind ik het jammer dat we de dag zo hebben moeten afsluiten. Mijn idee en mijn bedoelingen waren echt heeeeeel anders! Een hip restaurant??????? Hahahahahaha, we kunnen er maar beter om lachen, maar eigenlijk is het te triest voor woorden...