Poffert

Voor de niet-Groningers: Nee, geen poffertjes, Poffert is iets geheel anders: een oud-Groningse warme maaltijd. Zoiets als pannenkoeken eten, maar dan gemaakt van deeg dat au-bain-marie 2 uur lang gekookt wordt. Het lijkt wel een klein beetje op Broeder (uit west-Friesland), maar dan anders, Groningser dus ;-)

Ik zag laatst dat een Gronings restaurant een plak poffert als toetje op de menukaart heeft staan, maar oorspronkelijk (en bij mij nog steeds!) is het gewoon je warme maaltijd, eventueel gevolgd door yoghurt, om al die zoetigheid wat te compenseren. Zelfs in Schotland kennen ze een soortgelijk gerecht, daar heet dat "cloothie dumpling". Cloothie, want daar maken ze het op de manier van broeder: in een doek (cloth) gekookt.

Saus: 1 pakje gesmolten roomboter, met flink veel stroop er door

Vanmiddag was ik bij dochterlief waar zij zelf poffert heeft gemaakt op mijn aanwijzingen en in mijn poffert trommel. Haar beide mannen hadden het nog nooit gehad, maar stel dat ze het lekker vinden dan kan ze het de volgende keer zelf maken, als ze mijn pan even leent...

De saus trekt er deels helemaal in, jammie!

Ik heb nog nooit een kind gezien dat geen poffert lust, maar schoonzoon was wat spannender. We hadden hem verteld wat er zoal in zit, maar hij is niet echt een gemakkelijke eter dus dochter had iets anders voor hem achter de hand, voor het geval dat (hij wordt nogal chagrijnig als ie honger heeft). Eerst werd er sceptisch naar de vrij kleine poffert gekeken, toen een plak geproefd... en toen sneed hij nog een kleine plak af en deed alsof hij het overblijvende grote stuk op zijn bord wilde leggen. Die gaat wel op, oordeelde hij.

Ik kan al helemaal zelf eten natuurlijk!

Kleinzoon zat enorm te smullen, volgens dochter heeft hij bijna net zoveel gegeten als zij zelf, en ze is een echte poffert-fan. Mij smaakte het ook prima, maar....

Er is nog een flink stuk overgebleven! Waar "beginnelingen" zich nogal op verkijken: dat is toch nooit genoeg voor ons vieren... Je denkt dat je dat kleine geval wel helemaal alleen op kunt en neemt nog een flink stuk, en dan van de ene hap op de andere kun je echt niets meer op. Het is behoorlijk machtig eten :-)

Mijn trommel, met erachter de pan waar hij 2 uur in moet koken

De mijne is vrij nieuw (modern) maar als je googelt op afbeeldingen "poffert trommel" (of pan) dan vind je ook plaatjes van heel antieke exemplaren. Zo kwam ik er eentje tegen op een blog van iemand die verheugd meldde dat ze een "poffert" gekocht had, en die kennelijk gebruikt als decoratie samen met o.a. een oude melkbus... Ze moest eens weten wat ze in die pan maken kan (en dat het resultaat poffert heet, en niet de trommel zelf, *proest*).

het deksel moet goed dicht klemmen, zodat er geen water bij komt tijdens het koken

Er zijn ook mensen die hem op een alternatieve manier maken, in bv een braadpan, of in de oven. Het originele poffert recept plus allerlei andere manieren vind je op mijn genealogie website: KLIK HIER

Het restant is morgen lekker bij de koffie of als lunch, koud met wat boter erop is het ook heerlijk. Dochter gaat vooral ook voor de saus: toen ze afruimde zag ik haar nog even stiekem 2 flinke lepels ervan naar binnen werken (zonder poffert eronder)! Ook het restje saus werd bewaard voor morgen. Hoewel, op pizza???

Schoonzoon vond dat de saus wel wat smaakte naar potstroop (of zoiets), wat zijn beppe vroeger wel maakte. Na enig doorvragen denk ik dat hij boekweitgrutten bedoelt. Dochter beloofde dat ook eens te gaan maken, maar ik vrees dat het wel lastig is om dat tegenwoordig nog ergens te vinden... Iemand die het weet?