Stroomuitval + uit eten

Vrijdag was ik al heel vroeg uit bed. Tijd genoeg om lekker rustig wakker te worden achter de pc, met een kop koffie en een beschuitje. Voor ik weg ging moest ook Ronja even goed uit worden gelaten wegens verder de hele dag alleen thuis. Keurig op tijd ging ik me boven wassen en aankleden, en terwijl ik mijn tanden poetste werd ineens het water koud...

Nee he, vorige winter had ik al dat gedoe met de boiler, toch niet weer? De boiler stond uit, en de pc, de vriezer, pomp en filter van de vijver, en er brandde ook nergens meer licht :-(

Van rustig aan doen kwam niets meer. Omdat het enorm regende dacht ik aan vocht in de stopcontacten bij de vijver. Daar heb ik wel vaker stroomuitval door. Dus naar buiten, die stekkers eruit, en een nieuwe stop ingedraaid. Die direct weer eruit klapte. 

Ik ging eerst Ronja maar uitlaten, en toen ik weer binnen kwam ging de telefoon: Mary was ruim een half uur eerder op het station dan afgesproken. Ik heb de boel maar zo achtergelaten, want geen tijd meer om er nu iets aan te doen, pfff... Van lekker rustig opstaan ineens naar gestrest de deur uit!

Rond 6 uur waren we terug in Emmen. Mary wilde allereerst even naar haar hotel, en daarna mij mee uit eten nemen. Maar ik zei dat ik nu allereerst naar huis wilde, en vertelde haar dat ik zonder stroom zat, en het niet zag zitten om later in pikkedonker thuis te komen in een koud en donker huis. Ook werd het hoog tijd om Ronja weer uit te laten.

Ronja is tegenwoordig echt een voorbeeldig hondje! Ik had wel een ongelukje verwacht nu ze zo lang alleen was, maar niets daarvan. Wel vloog ze gelijk met een bloedgang de deur uit, kennelijk in zeer hoge nood, lol. Mary vond het rondje lopen ook wel leuk, even zien waar en hoe ik woon. En in het park verbaasden we ons over 2 dikke omgewaaide bomen, en de afgewaaide takken en troep die overal lag. Wij hadden de hele dag vrijwel geen wind gehad, terwijl het hier kennelijk stormde!

Weer in huis, nieuwe stop erin. Een knal en Mary zag een lichtflits in de kamer, in de buurt van mijn bureau. Op vakantie in Aduarderzijl hadden de buren daar stroomuitval: kortsluiting in een lange verdeelstekker. Net zo eentje als onder mijn bureau ligt met alle pc-stekkers erin. Die uit het stopcontact getrokken, en de volgende stop hield het eindelijk, alles was weer aan! Behalve natuurlijk mijn pc :-(

Toen Mary afgezet bij haar hotel, waar ze in ging boeken en haar spullen naar haar kamer brengen. Ik bleef even buiten zitten wachten. Vlakbij een paar jonge mannen met een duidelijk Newcastle accent. Ik hoorde ze aan iemand vertellen dat ze hier een paar maanden werken.

Mary weer buiten, vroeg me waar we echt lekker konden gaan eten. Geen idee! In het hotel wilde ze niet, we gingen uit... Maar ik ga nooit uit eten, en al zeker niet in Emmen, ik woon hier en eet dus meestal thuis, lol. Dan maar die jongens vragen, die zaten hier tenslotte al een tijdje, en spraken nog engels ook. Die raadden haar een Italiaans restaurant aan, vlakbij de Brasserie. Dat kon ik tenminste vinden, en je kunt er na winkelsluitingstijd vlak voor de deur nog gratis parkeren ook.

Het restaurant was prima, mooi ingericht, en we zaten pal naast een open haard, gezellig! Mary nam spaghetti en ik een pizza. Ze hadden er 3 op de menukaart staan waar bij stond dat de topping koud was, en daar had ik nog nooit van gehoord, een koude pizza. Proberen dus! De ober zei welke hij het lekkerst vond (Pizze San Daniele). De bodem was warm en de gewone basis, met tomatenpuree enz erop. Daar bovenop lag (heel erg veel!) rucola, parmaham en geschaafde Parmezaanse kaas, en dat was wel allemaal koud dus. En ontzettend lekker! Ik kon natuurlijk nooit de hele pizza op, maar na ruim de helft ben ik verder alle beleg er maar af gaan eten, smullen :-)

Daarna nog een kop koffie (met bonbonnetje) en tegen 10 uur 's avonds zette ik Mary af bij haar hotel. Thuis eerst aangebeld bij Denise, die een verdeelstekkergeval voor me te leen had. En binnen was het inmiddels weer lekker warm, en met de geleende stekkerdinges deed m'n pc het ook weer.

Na even email lezen en relaxen en een wijntje op tijd te bed, want morgen weer vroeg op. En ik was doodmoe, van de hele lange dag lopen, slenteren en vooral autorijden, want zo lang achter het stuur ben ik al helemaal niet gewend, en dan ook nog in onbekend gebied. Maar niet alleen Mary had een leuke dag gehad, ik heb er zelf ook van genoten :-D