Veul Hail en Zeegn!

Voor iedereen de beste wensen voor 2014, en dat dat een heel fijn jaar mag worden! 

Gezondheid, geen geldzorgen en veel liefde en plezier, daarmee komen we 2014 wel door ;-)

Voor mij wordt het direct al een heel spannend jaar, met veel veranderingen.

• 6 januari beginnen bij mijn nieuwe werkgever... 
• elke dag heen en weer naar Zwolle rijden (eng!)
• waardoor ik mijn nu 13-jarige Alto wil gaan inruilen voor een wat jonger karretje...
• nieuwe ziektekosten- en tandartsverzekering, na levenslang Univé, dat is ook best eng
• nieuwe hypotheek per 1 maart, daar wordt aan gewerkt

En door deze veranderingen: de bijstand uit, en hoeveel loon krijg ik straks netto, en kom ik wel uit met de reiskosten? Stopt de zorgtoeslag dan ook? Krijg ik meer hypotheekrente terug?

Ik ben gewend om alle financiële touwtjes heel strak in handen te houden. Ik maak elk jaar een begroting, en houd al mijn inkomsten en uitgaven altijd nauwgezet bij. Dat staat nu dus even aan alle kanten op z'n kop. Ik vind dat doodeng, en hoop er maar het beste van... lol

Geen echte goede voornemens hier dus, behalve dan dat ik goed mijn best ga doen om van m'n nieuwe baan een succes te maken, en de rest zal dan vanzelf ook vast wel goed komen, toch? :-)

De donkere dagen...

Jaja, Aragog heeft een kerstboom staan! 

En ja, het was net zo'n vervelende klus als ik me herinnerde, lol.

Uren werk, maar dan heb je ook wat... voor 3 weekjes...

Eronder rechts staan wat kleine kaarsjes die de kids ooit kregen toen ze klein waren, en die we nooit aangestoken hebben. Ook kwam ik in de doos met kerstversieringen 2 zelfgemaakte Sint Maarten lantaarns van ze tegen, al jarenlang in gebruik om kleine kersttroepjes in op te bergen. Plus natuurlijk naast veel anonieme ballen ook wat heel oude dingetjes die heeeeel vroeger al in onze boom hingen :-)

Ik heb werk! Een echte, vaste (betaalde) baan!

Op dezelfde dag dat zoonlief + verloofde de sleutels van hun koopwoning kregen, moest ik voor een sollicitatiegesprek naar Zwolle toe. Een bijzonder belangrijke dag dus, die 29e november! Ik was snipverkouden en het waaide hard en het regende, en zo'n bedreven autorijder ben ik al niet...

Dochterlief die sinds kort haar rijbewijs heeft moet nu kilometers maken om ervaring op te doen. De snelweg vindt ze nog wat eng, de enige keren dat ze daarop reed was nu en dan een paar minuten met haar instructeur naast zich. Zij was gelijk enthousiast: Oh mam, mag ik je dan rijden? Jawel, dat mocht. Het scheelde dat ik niet zelf hoefde rijden, verkouden en zenuwachtig. En ook was het goed voor mijn zenuwen dat ze bij me was onderweg erheen, want dat gaf mij lekker wat afleiding :-)

Dat sollicitatiegesprek verliep zeer plezierig, vond ik. Voor en na was het hoesten en snotteren, en dat zei ik ook direct, maar tijdens had ik daar geen last van! Gevalletje adrenaline? Er werden me enorm veel vragen gesteld, en ook best vreemde: Als ik nu aan je dochter vraag wat zij van je vindt, wat zou zij dan antwoorden?

En een vraag waarvan ik dacht dat ik daardoor deze baan vast niet kreeg: Wil je op den duur meer uren werken dan 24 uur per week? Nee, want ik wil ook graag wat vrije tijd overhouden voor mijn kleinkinderen, en voor mijn vrijwilligerswerk als bestuurslid van wvBargermarke, en eventueel ook nog voor de Collectie Brands. Wel zei ik dat ik best bereid ben om incidenteel, indien nodig, eens meer uren te werken. Maar niet standaard. Achteraf bleek ook dat precies het antwoord te zijn dat zij wilden horen!

Na afloop van het gesprek vroeg ik of ze, indien een afwijzing, wel mijn CV wilden bewaren voor eventuele verdere vacatures. De HR-man zei dat die opmerking wel erg voorbarig was. En direct er achteraan: Dat betekent niet dat je al aangenomen bent hoor... Maar ik hoorde daar wel een ondertoon in die hoop gaf!

Het werk is in Zwolle. Dat is vanaf Emmen een uur rijden heen, en een uur terug. Ze willen graag dat ik mijn 24 uur verdeel over liefst 4 dagen van 6 uur, dat is dus best veel rijden. Waar ik niet zo goed in ben, en mijn autootje is ook al 13...

Weer thuis besloot ik dat beide opties prima waren. Niet aangenomen, okay, ik heb in ieder geval een sollicitatiegesprek gehad, en dat is al veel meer dan ik de afgelopen jaren kreeg op sollicitaties. Ik was al helemaal gewend geraakt aan een schriftelijke afwijzing, soms al dezelfde dag. Wel aangenomen dan zou ik vast wel wennen aan dat reizen. Nu is rijden naar Zwolle nog eng, maar ik heb wel gezien dat het eigenlijk alleen maar rechtdoor rijden is, best een gemakkelijke route dus. En als je dat 3 a 4 keer per week rijdt dan is dat vast zo gewend.

Ik zou op dinsdag de uitslag horen, maar toen kreeg ik een e-mail dat ze op donderdag contact met me op zouden nemen. Donderdag liep ik de hele dag zenuwachtig met mijn mobieltje op zak, maar er werd maar niet gebeld. Aan het einde van de middag, alsof Sinterklaas bij me langs kwam, kreeg ik een e-mail:

Hierbij geef ik je een reactie naar aanleiding van je sollicitatie voor de functie van project support medewerker. We hebben het gesprek met jou als zeer prettig ervaren. Jij bent dan ook de kandidaat die we graag op deze functie zien werken! De bedoeling is dat je op 6 januari gaat starten. Ik zal een arbeidscontract voor je laten opstellen. 

En nu wacht ik dat contract af. Ik ben aangenomen! Dit is een vaste baan, dus niet via een uitzendbureau of iets tijdelijks of zoiets. Een vraag was of ik eerder stoppen wil met werken, of dat ik van plan ben om tot mijn pensioen door te werken? Ik koos het laatste. Ook dat was kennelijk het juiste antwoord, dus ze zoeken echt iemand die voor langere tijd in functie wil blijven!

Zelfs het salaris weet ik nog niet, maar ik heb duidelijk gezegd dat ik minstens zoveel wil verdienen dat ik de bijstand helemaal uit kom. Plus reiskosten, natuurlijk. Afgesproken met mijn klantmanager bij het UWV dat zodra ik dat contract binnen heb, ik het gescand naar haar stuur, zodat zij het ook goed kan bekijken. Laten doorrekenen of ik daarmee echt de uitkering vaarwel zeggen kan, en of er nog kleine lettertjes in zitten waar ik op letten moet.

Volgens mijn klantmanager waren er veel sollicitanten voor deze baan. Zij had me de vacature gegeven, en me per e-mail ook aan het bedrijf voorgesteld, met mijn CV en motivatie erbij.

Dussss... dan ben je een oma van 55, en al 5 jaar volop aan het solliciteren, vanuit de bijstand. Terwijl de werkloosheid nog steeds toeneemt. Ik vond het zelf eigenlijk al wel goed zo, bij de Collectie Brands bevalt het me prima, en aan rondkomen van die uitkering ben ik ook al wel gewend. Ik schrok zelfs van die email gisteren dat ik aangenomen ben...  lol.

Ik heb een echte, betaalde, vaste baan? Ik de bijstand uit? Ja, daar lijkt het dus inderdaad op :-D

Een eigen huis!

En gisteren, 29 november, kregen zoon en zijn lief dan eindelijk de sleutels van hun eerste eigen huis! Na heel wat verhuizingen, sinds hij op z'n 17e het ouderlijk huis uit ging om in Den Haag op een kamer te gaan wonen, zijn ze nu samen de heel erg trotse eigenaars van een prachtig huis, op een heel mooie locatie, in Borne!

Direct vandaag al reden dochterlief, kleinzoon en ik naar Borne om hun nieuwe huis te komen bewonderen. Ik ben al dagen snipverkouden dus ik deed niet zo heel veel, behalve me met kleinzoon bezig houden en afgescheurd behang in vuilniszakken doen, en nu en dan koffie zetten.

Hun eigen voordeur

Toen er boven even erg veel lawaai gemaakt ging worden (waar kleinzoon niet tegen kan), gingen we een eindje wandelen. Zoonlief wees ons: recht tegenover ons dat pad volgen, en dan kom je 2 mooie vijvers tegen. En jawel, al snel vonden we de eerste. Logan: dit is level 1 oma! En toen we ook de tweede vijver zagen: nu zijn we al op level 2! Van wie zou ie dat nu hebben...

Het huis heeft 3 verdiepingen en heel veel ruimte. Plaats genoeg voor o.a. een speciale game-kamer voor zoon, en een danszolder voor schoondochter. Maar eerst moet er geklust worden...

Logan scheurt behang in ome Rick en tante Noor's nieuwe huis. En nee, die jaren '70 bruine vloertegels willen ze ook niet houden ;-)

Een winkelcentrum dichtbij. En er zijn hier vlakbij ook 2 basisscholen mam, op loopafstand! Maar waarom dat hem nu interesseert??? Ze zijn toch allebei allang van school af? :-D

Supertrots zijn ze, en met recht!

Als dingen slopen al van kleins af aan je hobby is, wat doe je dan als je eindelijk je eigen huis bezit? Juist, de volgende dag gelijk al met een grote hamer een kastenwand uit een slaapkamer beuken :-)

Eindelijk es dingen in huis slopen zonder dat je er straf voor krijgt, lol

Bijschrift toevoegen

Als creativiteit in je genen zit... dan vind je in de garage een eind touw, en je hebt nog ergens het deurslot van een auto liggen: een prima haak om emmers met puin aan naar beneden te laten zakken :-)

Hopelijk laat ie de buitenmuren wel staan...

Schoondochter en dochter gaan samen het behang te lijf

Logan: Dat is het aanrecht. Noortje: Ja, dat is mijn plek

Moegewerkt, dus dan maar voor opzichter spelen, of "leider" zoals hij het zelf noemde :-)

Heb jij ook Kunst of Kitsch???

Oud, en Nieuw!

Oude eethoek

Na de afgelopen maand de kamer ontbehangen en wit geverfd te hebben, en vrijwel alle oude meubels weg gedaan, hebben we vandaag mijn "nieuwe" meubels opgehaald. Of meubels... een heel nieuw interieur! Ook gordijnen en lampen :-)

De oude eettafel in z'n geheel

Ik had geen duidelijkere foto's van de oude eethoek, dan maar deze 2 kiekjes ;-) Mijn oude eethoek was ruim 25 jaar oud (!!!), en dus wel eens aan vervanging toe. De tafel is voor 10 euro naar een man gegaan die hem in zijn schuur zet als knutseltafel, de stoelen heb ik voor 20 euro verkocht aan een jong stelletje, dat er blij mee was.

Ik zat er vrijwel nooit, de tafel werd meestal gebruikt als opslagplaats voor van alles en nog wat, stapeltjes en troepjes.

Nieuwe eethoek, met nieuwe lamp :-)

En nu staat er dan deze, compleet met een nieuwe schemerlamp erop. Hihi ik kijk er steeds naar, het ziet er zo gezellig uit zo met het licht aan. Hier ga ik geen stapeltjes meer op maken (hoop ik), want dit is echt een tafel om lekker aan te gaan zitten :-D

Van de rest komen nog wel eens foto's, eerst nog wat dingen aan de muren hangen, en wat meer inrichten met het kleinere spul. Ook komt woensdag de 2e bank nog. Er hangen ook al 2 nieuwe lampen aan het plafond, en de nieuwe gordijnen hangen ook al, frisgewassen, voor de ramen :-)

De nieuwe eethoek bij daglicht. De 2 nieuwe banken zijn van dezelfde kleur als deze stoelen

Veenmonsters deel II

Hier ziet de tafel er nog keurig netjes uit...

Vanmiddag moest ik werken bij Collectie Brands. 's Ochtends belde dochterlief: Dat veenmonsters maken, hoe laat begint dat? Ze zouden vandaag iets leuks gaan doen, maar dat was buiten. En buiten zag er niet zo aantrekkelijk uit, dus dan maar iets ergens binnen zoeken. En waar kon dat vandaag nu beter dan gezellig bij oma op het werk? :-D

Na de uitleg van Atelier Abel over veenmonsters (niemand heeft ze ooit gezien, dus niemand weet hoe ze er uit zullen zien...) was het tijd om aan het werk te gaan. Binnen waren er genoeg droge houten takjes als basis, maar een groepje ging het bos achter het museum in, om daar grotere stukken hout te gaan zoeken. Want veenmonsters kunnen natuurlijk ook ieder formaat hebben ;-)

Speelgoedhoekje

Een deel van mijn werk bestaat uit het begeleiden van bezoekers: ze iets vertellen over de collectie, uitleg geven, enz. Dus ook een klein meneertje, in dit geval toevallig m'n eigen kleinzoon, bezig houden in de speelhoek achter in de bibliotheek, als hij al lang genoeg stil op een stoel heeft zitten knutselen. Want door hem steeds mee te helpen was zijn mama's eigen monster nog lang niet af, en nu had zij dan ook even, letterlijk, haar handen vrij ;-)

De kinderspeelhoek, waar je ook spelen kunt met heel erg oud speelgoed (!) zit een beetje verstopt in een hoekje achter de bibliotheek. Er is geen lego, maar wel sprinkhanen, kakkerlakken, adders en spinnen!

Alweer een hele poos geleden dat Logan daar was, maar hij liep er moeiteloos door de grote bibliotheek recht op af. Die heeft vast meer richtinggevoel dan zijn moeder en oma ;-)

Het enge veenmonster dat dochterlief creëerde was ontsnapt, we vonden hem terug op een vitrine in de bibliotheek

Waar Logan is zijn ook auto's, dus hij wilde wel op de foto met zijn zelfgemaakte monster, maar dat moest mama dan maar vasthouden, want hij had zijn handje alweer vol met auto :-)

Veel veenmonsters staan op sterk water, in een glazen pot met deksel, meestal met een plastic touwtje eraan zodat je ze op kunt hangen. Er was geen enkele pot te vinden waar Logan's monster in paste, en dus gaan ze morgen naar de supermarkt, met monster, en kopen iets voor het avondeten waar het monster in past. Hij heeft een smalle maar wel extra hoge pot nodig, en laat daar nu vaak knakworst in zitten, of appelmoes...

Beide Attema-monsters samen

De tafels zagen er na een tijdje niet meer zo keurig georganiseerd en netjes uit, lol

Het veenmonsters maken valt onder Gekleurd Grijs: jong en oud samen gezellig creatief bezig. Ook grijs was er vanmiddag wel bij. Het was echt een erg leuk gezelschap, diverse kinderen van verschillende leeftijden, met Logan wel als jongste, moeders, vaders, opa's en oma's. Precies waar Gekleurd Grijs voor bedoeld is!

Groot veenmonster, dat nogal lijkt op een flinke trol

Zelf kon ik helaas niet mee knutselen, omdat ik vandaag dienst had. Wel had ik genoeg tijd om wat aandacht aan kleinzoon te geven, en we hebben met ons drietjes buiten warme chocolademelk gedronken. Ik ging natuurlijk ook geregeld even kijken in het café naar de knutselaars. Ik stond even te praten met een mannelijke collega en wees hem mijn dochter aan.

• Collega: hoe oud is je dochtertje?
• Aragog: Raad maar eens...
• Collega: 11, 12 jaar schat ik zo

Een gids stond erbij, die kende dochter en kleinzoon al, en die zei: nee joh, veel ouder... Collega was stomverbaasd dat ze al 26 is, getrouwd en moeder van 2 kindjes, lol. Hij heeft een kleinzoon van 13 die al wat groter is, dus vandaar... hihihi

Dit lijkt meer op een veenbloemstuk ;-)

Het knutselen begon om 1 uur, en even na 4 uur waren alle bezoekers klaar en weg, gelukkig wel met hun griezelige monsters! Toen met z'n allen de boel opruimen, zodat het er morgenochtend weer uitziet als een keurig net museum, en na even uitblazen met een kop koffie en een overgebleven appelpunt zat mijn werkdag er weer op. Hoewel, werk???

Wat voorbeelden van veenmonsters die Atelier Abel had meegenomen. Het griezeligste monster zit natuurlijk in die grote glazen pot, op (sterk) water!

Veenmonsters maken

Morgen werk ik weer bij Collectie Brands. Het zal dan wel gezellig druk worden, want er worden weer Veenmonsters gemaakt, voor Gekleurd Grijs. Ook meedoen? Wie weet is er morgen nog wel een plekje vrij...

Hieronder een verslag van RTV Drenthe van vorige week woensdag:

NIEUW-DORDRECHT - Jong en oud waren woensdag druk aan het knutselen bij de Collectie Brands in Nieuw-Dordrecht.

De gezamenlijke culturele organisaties in Drenthe organiseerden deze activiteit in het kader van 'Gekleurd Grijs'. Dit zijn initiatieven om ouderen meer te betrekken bij culturele activiteiten. In Nieuw-Dordrecht konden geïnteresseerden veenmonsters maken, kleine monstertjes op sterk water.

Het maken van de veenmonsters trok zowel veel ouderen als jongeren, die allen met hun eigen versie van een monster naar huis gingen.

De inbraak, 2 jaar later...

Inbreker is dus voorlopig weer even onder de pannen. Zit er lekker warm bij tijdens de koude wintermaanden. Leuk hoor dat ze me netjes op de hoogte houden, maar ik wil eigenlijk alleen maar mijn geld terug, met rente!

Ik vroeg me af of hij met deze hechtenis nu van die schuld aan mij af zou wezen, want zo'n brief mag dan wel in gewoon Nederlands geschreven zijn, veel duidelijkheid geeft het niet.

Google gaf antwoord:

Krijg ik mijn schadevergoeding nog wel als de veroordeelde vervangende hechtenis ondergaat en het CJIB de zaak sluit?

Op het moment dat vervangende hechtenis is toegepast (de veroordeelde in de gevangenis heeft gezeten), wordt de zaak bij het CJIB gesloten.
U heeft op dat moment nog wel de mogelijkheid om zelf het geld te incasseren, eventueel met behulp van een deurwaarder.
Als u ervoor kiest om een deurwaarder in de arm te nemen, dan moet u in bezit zijn van een grosse van de uitspraak (een grosse is een authentiek afschrift van de uitspraak van de rechter) omdat de deurwaarder deze nodig heeft. Bent u niet in het bezit van deze grosse, dan kunt u deze schriftelijk aanvragen bij de griffier van de rechtbank waar de zitting is geweest.

Dusssssss........

Onze Jurk, deel II

Op 22 mei 2008 schreef ik al een blogje dat Onze Jurk heette: over mijn trouwjurk van 1979, die dochterlief in 2008 droeg toen zij trouwde.

Maar nu hebben we nog een Onze Jurk, en deze wordt nu zelfs al door de 3e generatie gedragen!

Landgoed Ekenstein, 1988

Het was mijn positieblouse toen ik dochter verwachtte. Een lief stofje met een roze-wit-blauw ruitje. Te mooi om weg te gooien na de zwangerschap, en dus... maakte ik er voor dochterlief een jurkje van, circa maatje 74, schat ik zo. Met een ronde witte pas, en een klein kraagje. Het stond haar erg lief, en ze heeft het dan ook veel gedragen, zomer 1988, dus toen ze rond een jaar oud was.

Lekker spelen met Grote Broer

Ik heb nog maar heel weinig kleertjes van toen de kids klein waren. Ik heb o.a. ontzettend veel truien voor ze gebreid, met ingewikkelde breisteken, of met van alles er op gemaasd. Dat heb ik toen allemaal aan een vriendin gegeven die een kindje kreeg, en er helaas nooit meer iets van terug gezien. Ik heb alleen nog wat foto's waarop ze ze aan hadden. Maar een paar dingetjes had ik toch bewaard, waaronder gelukkig dit jurkje, want...

Vandaag: Jade in het jurkje van haar mama, ex-positieblouse van mij!

En zie je nou wel dat Jade jouw formaat heeft! Op dezelfde leeftijd heeft ze dezelfde jurk aan ;-) 

Dus geen zorgen maken over dat ze klein en tenger is, zo was jij dus ook op die leeftijd, dat noemen ze genetisch :-P

Storm

Het was vandaag nogal roezeboezerig weer

Verven deel III - The End!

Cosmo heeft een nieuwe "best friend"

Vandaag kwamen Rick, Char en Logan weer verven. Het plafond moest nog een keer, en één muur moest nog gedaan worden, die waar zoonlief vorig weekend grijs spul op had gesmeerd (minstens 24 uur laten drogen) op de plekken waar het plamuur had losgelaten. Vond ik het eerst nogal wat tijd kosten, al dat gesmeer en geplamuur van hem, achteraf kun je wel heel goed zien wat ie wel en niet gedaan heeft. Nooit geweten dat zoonlief zo handig is als klusser!



Voor bij de koffie hadden we, wegens Ricks verjaardag donderdag, een Ganache (chocolade mousse taart). Nooit van gehoord, maar sinds vandaag ben ik absoluut een liefhebber :-)

Dat grijze spul moest vandaag wel nog eerst geschuurd worden, en deed hij zoiets vorig weekend nog met een stukje schuurpapier (dat gaf wel wat stof...) Nu  had hij een heuse elektrische schuurmachine bij zich... Omdat Logan heel erg slecht tegen "geluidjes" kan, ging oma maar zolang met hem naar boven: boekjes lezen in zijn eigen kamertje, tot het klaar was...

Oma: je hebt een gaatje in je broek. Logan: ja dat weet ik, en aan deze kant zit een nog veel groter gaatje!

Toen we weer beneden kwamen, moest ik echt mijn best doen om niet te gaan huilen... Echt alles was bedekt met een dikke witgrijze laag "stof"! Echt heel erg, zoiets had ik nog nooit gezien. Wegens het stormachtige weer vandaag konden er geen spullen naar buiten gezet worden, dus ook de tv, pc, printer, echt alles en alles was ermee bedekt. Hoe krijg ik dit allemaal ooit weer schoon... En ik was toch al nog moe van werken gisteren, waar het gigantisch druk was :-(

Misschien dat dochterlief dat aan me zag, want even later was zij druk in de weer met een emmer sop, terwijl kleinzoon (heel erg lief!) met een dweil over de vloer kroop! Ik was zelf maar even in de tuin gaan zitten roken...

Ik had namelijk ook een grote rol plastic folie, dat gemakkelijk overal overheen paste. Herhaaldelijk de afgelopen weken de kids eraan herinnerd dat ik dat had. Na het schuren vorig weekend verwachtte ik hoogstens een beetje stof vlak onder die plek, niet dat de hele kamer eruit zou zien als een.... Nou ja, alsof er een enorme stofbom in ontploft was? Terwijl zo simpel even alles even afgedekt had kunnen worden met dat plastic!

Etenstijd: bruine bolletjes met kaas, en de verse soep die ik gisteravond gemaakt had. Volgens dochter hoefde haar zoon geen soep, alleen één bolletje, want hij had thuis ook net eten gehad. Zij eet zelf niets waar iets "gezonds" in zit, dus zeker ook geen soep met herkenbare groente erin. Dus ik zette 2 soepkommen op tafel, voor Rick en mijzelf. Het was mijn vaste recept: Hamersoep. Maar deze keer nogal rood van kleur, je zou kunnen zeggen dat het een soort van tomatensoep was. Logans lievelings. 

Toen zijn bolletje kaas half op was zei Logan dat hij zijn eigen stoeltje nodig had. Helaas, die had ik even uit de kamer gezet. Dan pak ik wel dit krukje, zei hij. Sleepte het naar de salontafel, en ging enthousiast bij mijn kom soep zitten. Dochter moest zo erg lachen dat ze er bijna in bleef, lol. Mmmmm lekker, zei Logan steeds, terwijl hij smakelijk ruim de helft van mijn soep op at, hahaha! Dat joch heeft echt een Italiaanse smaak wat eten betreft: tomaat, kaas, pasta....

Na het eten is de rest ook wit geverfd (RAL 9010, dat ga ik onthouden!). Het verven is nu helemaal klaar. Mocht er een muur of plafond toch nog eens moeten, dan doen we dat in het voorjaar wel, zei zoon. Allemaal hebben we na 3 weekenden een hele dag verven er nu even genoeg van. De kamer is in elk geval nu een stuk lichter, lijkt ruimer, en ruikt weer lekker fris en schoon.

Komende week ga ik alles heel goed schoonmaken: de ramen lappen, de vloer heel grondig dweilen, de radiatoren en de lambrisering afwassen. En dan kunnen volgend weekend mijn "nieuwe" meubeltjes komen! :-D

Transformer eitjes

Het grote monster zet je in elkaar met de onderdelen van alle eitjes samen!

Zondag kreeg ik op het werk van een heel aardige collega een doos met 24 eitjes van de Transformers, voor mijn kleinzoon. Dat kwam heel goed uit want... Logan krijgt geregeld een surprise eitje, en de laatste tijd is hij telkens erg teleurgesteld als er alweer een smurf in zit, in plaats van iets met wielen!

Vorige week zaterdag saampjes verfspullen halen bij Praxis:

• Logan: Meneer, in welk eitje zit een auto?
• Praxismeneer: dat weet ik echt niet..

Er zat dus wederom zo'n stomme smurf in :-(

Van één van die stomme smurfen had Jade van de week de beentjes opgegeten. En toen haar mama ze de volgende dag in haar poepluier terugvond (proest!) vond ze het niet de moeite om ze schoon te maken, want die smurfen interesseren Logan toch geen biet... (er zitten geen wielen onder!)

Hij heeft ze inmiddels in de doos al op kleur gesorteerd...

Ik herinner me de Transformers nog goed, uit Rick zijn kindertijd! Nu zijn ze dus weer helemaal "in". En tot Logans grote blijdschap had zijn vader er nog een heleboel, uit zijn jeugd. Die komen nu stuk voor stuk weer tevoorschijn. Schoonzoon vindt het vast wel een beetje eng... maakt ie ze niet stuk? Maar hij vindt het vast ook wel erg leuk dat ie er nu opnieuw mee kan spelen, nu met zijn eigen zoontje ;-)

En toen kreeg oma dus zomaar ineens een doos met 24 eitjes. Geen surprise-eieren met chocolade er omheen, maar daar heb ik Logan ook helemaal niet over gehoord. Het gaat hem dus echt vooral om wat er in zit ;-)

Mijn collega zei dat Logan er met 3,5 jaar vast nog te klein voor is, dit is meer iets voor kinderen van de basisschool leeftijd. Maar er zijn genoeg volwassenen om hem heen die willen helpen ze in elkaar te zetten, en hij is er dolgelukkig mee!

Toen ik vandaag voor hem de straaljager in elkaar zette (tot zijn - en mijn - grote verbazing lukte me dat ook nog, hahaha!) kon hij me met de bouwtekening in de hand precies vertellen wat waar hoorde en hoe. Alleen krijgt ie ze zelf nog niet in elkaar omdat ie de fijne motoriek nog wat mist.

Hij kan urenlang op YouTube Transformer filmpjes kijken, hij weet al hun namen, en hij loopt constant Transformer vechtgeluiden te maken, met de bijbehorende gebaren, lol. Vooral Ronja moet het ontgelden...

Helicopter, dit was zijn eerste

Elke keer dat hij nu bij mij komt krijgt ie een (1) eitje. Dat weet ie heel goed, er wordt dus ook echt niet gezeurd om nog eentje. Ik heb hem beloofd dat als ie ze allemaal heeft, dat ie de doos dan ook krijgt, om ze allemaal in te bewaren. Want nadat ze in elkaar zijn gezet passen ze nog steeds in hun "ei"', en zo raken er dan geen pietepeuterig kleine onderdeeltjes kwijt ;-)

Straaljager, vandaag door oma, met hulp van Logan, in elkaar gezet!

Bulldozer

Alle 3 op een rijtje... who is next????

Nog 21 eitjes te gaan... :-D