Sprookjeshof Zuidlaren (of all places...)

Dit had ik echt nooit kunnen raden!

Vanmiddag moest ik om 12 uur klaar staan, in gemakkelijke kleding en met een warme jas. Het was een verrassing waar we heen gingen... Toen ik in de auto stapte en vroeg waar de reis nu eigenlijk naartoe ging zei kleinzoon (voorgeprogrammeerd door zijn mama) dat is een verrassing oma!

Toen ik gistermiddag thuiskwam van m'n werk, door en door koud van het fietsen, nam ik me voor om het hele weekend de deur niet meer uit te gaan: lekker binnen blijven (in pyama natuurlijk), en extra veel slapen.

Zo'n spiegel wil ik thuis ook!

Toen ik vroeger zelf de mama was ging ik vaak met mijn kinders naar Sprookjeshof toe. In de zomer. Een kleed mee om op te zitten, broodjes mee en drinken en lekkers. Naast het Sprookjesbos met huisjes waar sprookjes in wonen is het één enorme speeltuin. Maar om daar nu midden in de winter bij een gevoelstemperatuur van -10 naartoe te gaan????

De bootjes waren er vandaag niet :O

Allemaal heel dik en warm ingepakt liepen we een bijna uitgestorven Sprookjeshof binnen. Oma wilde allereerst naar de sprookjes toe, dat vond ik zelf als kind al zo mooi, en nu kon ik genieten van hoe mijn eigen kleinzoon het vond! Hij vond de eerste 3 heel leuk, en toen waren we allemaal door-en-door verkleumd. Bevroren. IJs- en ijskoud :-(

Kijk, hier wonen de kaboutertjes!

Voor wie het niet kent: Sprookjeshof is net zoiets als de Efteling, maar dan wat kleiner, en kneuteriger. En de verhaaltjes worden verteld met een Drents accent, lol.

Wat een vondst!

Wat er vroeger niet was, is er nu wel: een grote indoor speeltuin! Veel warmer dan buiten. En ze hadden er warme chocolademelk met slagroom :-D

Logan rende zo snel rond dat ik hem amper op de foto kreeg :-)

Charlotte in een eng draaiend geval :-D

Eerst heb ik een hele poos met Jade op schoot gezeten, die vooral probeerde mijn met schapenvacht gevoerde leren handschoenen op te eten. En haar eigen wantjes. Nijntje was vandaag dus minder interessant. Daarna kwam schoonzoon bij Jade zitten, en bij onze jassen en tassen, en ging ik met dochter en kleinzoon op avontuur...

Een sportschool is er nix bij: ik heb verder de hele middag geklommen en geklauterd, over springkussens gekropen (omdat ik anders toch steeds omviel), over touwbruggen en wiebelbruggen gelopen. Een klimwand opgeklommen via touwen en door smalle gaten me weer naar beneden laten zakken. Of via een glijbaan.

Kleinzoon vond het natuurlijk allemaal prachtig! Hij is nog steeds niet helemaal beter, want nu bezig aan alweer zijn 5e antibioticakuur op rij. Maar na al die tijd steeds maar binnen zitten was dit vandaag wel heel erg leuk! :-D

Logan en z'n mama in een fietseend

Heel hoog in de lucht op rails...

Gelukkig had ik de smoes dat ik er foto's van wilde maken :-D

Na een patatje gingen we allemaal heel moe maar blijgespeeld weer op huis aan. Dit was een heerlijke middag, eigenlijk toch wel veel leuker dan het hele weekend binnenblijven in mijn pyama ;-)

Logan: Oma, kom jij bij ons wonen?
Oma: Nee lieverd, later wel, als de verzorgingshuizen niet meer bestaan en oma echt heel oud is
Mama: Dan huur ik wel een flatje, dan mag Logan daar gaan wonen met oma, en dan kan hij mooi voor haar gaan zorgen...
:S