Er was eens...

 

Een heel boze kleindochter. Die had zo erg de waterpokken, dat haar mama haar al Pukkeltje noemde. Van waterpokken krijg je normalerwijze niet erg veel koorts, maar Pukkeltje wel, en dat terwijl het buiten ook al erg warm was...

Met koorts, en als het warm weer is, moet je genoeg drinken. Maar Pukkeltje wilde helemaal niet meer drinken en eten, want haar hele mondje en keeltje zaten van binnen ook vol met die rottige waterpokken. En dan is eten en drinken vast niet zo fijn :-(

 

Omdat de mama van Pukkeltje, behalve een heel erg lieve en zorgzame mama, ook een dwangneurotische controlfreak is, kocht zij alles wat ze maar kon bedenken om Pukkeltje weer aan het eten, en vooral ook aan het drinken te krijgen. En zo zit je dan met een zeer mondje omringd door 3 soorten drinken, en een bord met lekkers dat je normaal niet krijgt, want niet zo gezond. Allemaal wel lekker zacht en zoet. Maar Pukkeltje wilde dat allemaal niet...

Dat dwangneurotische controlfreakgedrag heeft Pukkeltje namelijk ook, dat is kennelijk genetisch bepaald. En hoe meer de mama wilde dat ze iets dronk, hoe minder Pukkeltje daar zin in had. Als peuter wil je natuurlijk ook niet de hele dag achtervolgd worden door een moeder die je drinken opdringt. We zullen wel eens zien wie de baas is, de Koningin, of de Prinses! Maar dat schiet, drinktechnisch gezien, niet op :-(

Ten einde raad whatsapte de mama toen naar de oma: Kom je? Pukkeltje haar luiers bleven nu namelijk ook veel te droog, en dat hoort niet. De mama maakte zich erg veel zorgen dat ze er veel te weinig vocht in kreeg!

Omaheks sprong op haar bezemsteel (nou ja, in haar Suzuki Alto), en racede naar het Kasteel. Daar zat de hele familie binnen, en dat met zulk mooi weer! Oma vroeg om een kleed op het grasveld. Bracht daar de kist met het speelgoedservies van Prinses Pukkeltje naartoe, en haar pop, Baby genaamd.

Toen vroeg ze iedereen om op het kleed te komen zitten, en opende haar Tovertas. Daar kwam uit: een pak Pomerini met olijfolie. Dat zijn een soort miniatuur soepstengels, gemaakt van aardappelmeel met olijfolie. Met daarnaast een beker La Vache Qui Rit smeerkaas. Lekker zout (de omaheks grijnsde wat valsig). Na één keer voordoen had het prinsesje het al door: die stengel flink in de smeerkaas dippen, en dat dan opeten. Aangezien de Prinses dol is op kaas, ging dat er bij haar in als koek ;-)

Ook had Omaheks een blikje Unox groentesoep mee. Nog meer zout! Dat werd ontleed: het vocht ging in de speelgoed theekopjes om op te drinken, de soepballetjes en de stukjes wortel kwamen in kleine speelgoedschaaltjes. Met de speelgoed vorkjes erbij. Vooral de stukjes wortel, zo uit de soep natuurlijk zo zacht dat ze in je mond gewoon wegsmelten, vond het kleine prinsesje erg lekker.
 

Ook Baby kreeg steeds hapjes, net als de rest van de Koninklijke Familie. En Prinses Pukkeltje... die at weer! Ze smulde flink van de stokjes met smeerkaas, en van de soep, vooral van de zachte wortelstukjes, ze vroeg telkens om meer :-)

Toen er genoeg was gepicknickt vroeg Pukkeltje: Drinken? En ze dronk zó een half pakje drinken leeg. En een poosje later wilde ze alweer drinken, en wat later wéér. Want van al dat zoute spul krijg je natuurlijk heel erge dorst (grijnsde Omaheks wat valsig).

Toen later Omaheks met Prinses Pukkeltje ging douchen, was het een leuk spelletje om bekertjes douchewater te drinken, en zo kreeg ze ook weer vocht binnen. En de mama kwam laten zien: Kijk eens, haar luier is niet meer droog!

En zodoende adviseerde Omaheks de Koningin, vlak voor ze weer wegvloog op haar bezemsteel terug naar huis: Geen zorgen meer maken, want er is niets aan de hand. Als het prinsesje niet wil drinken, dan haar ook geen drinken opdringen, want dat werkt alleen maar averechts, dat wordt een strijd om de macht. Geef haar gewoon flink veel zoute dingen te eten die ze lekker vindt, dan vraagt ze daarna zelf wel om drinken :-)

En toen was alles weer rustig in het Kasteel :-)

Paascactus

Vrijwel altijd bloeien de seringen met mijn verjaardag. Daarom heb ik ook altijd een sering in de tuin. Maar helaas, dit jaar waren ze een paar weken voor 8 mei al uitgebloeid :-(

Als compensatie begon ineens de paascactus aan alle kanten uit te barsten! Die heeft al een paar jaar niet meer gebloeid, maar nu bloeit ie ineens meer dan ooit :-D

Eigenlijk is ie het grootste deel van de tijd best lelijk. Bij gebrek aan vensterbanken in de woonkamer kwam ie in de keuken terecht toen ik hier kwam wonen, en daar stond ie sindsdien bijna altijd. Bijna, want de afgelopen paar jaar hing ik hem 's zomers op in de tuin. Dat leek me lekker, als je een cactus bent: in de volle zon...

 Paascactus vond dat kennelijk niet, want in de tuin bloeide ie niet, en hij werd er nóg lelijker van dan ie al was :S

Hij zal door hebben dat ik hem niet meer in de tuin ga zetten, want zomaar ineens kwamen er heel veel knoppen aan. En nu staat ie in volle glorie te pronken, nog roder dan de gordijntjes. En naast heel veel heel grote bloemen blijven er nog steeds nieuwe knoppen aan komen :-)

Ik ben nu wel blij dat ik hem niet in de groene kliko heb gegooid :-)

Hierboven kijkt ie lekker naar buiten, naar de lila viooltjes die bij de voordeur hangen :-)

Reacties

Ik weet het, al een hele tijd worden de laatste reacties niet meer hier rechts weergegeven. Dat is al eens eerder zo geweest, het programmaatje dat ik ervoor gebruik is kennelijk weer "stuk", werkt niet meer.

Ik heb al gezocht, maar kan geen andere vinden... Iemand die er wel eentje weet?

De reacties komen wel gewoon onder ieder blogje te staan hoor, en ik krijg ze ook altijd via e-mail binnen. Alleen kan niemand dus meer aan de rechterkant zien wat de laatste reacties geweest zijn :-(

Alweer Verjaardagseten

Jaja, Aragog is weer een jaartje dichter bij de 100 gekomen ;-)

Wie geen fonduestel bezit moet creatief zijn: 3 waxinelichtjes op een onderzetter met de mandjes uit de frituurpan er omgekeerd overheen werkt ook! :-D

Op mijn verjaardag was ik een dagje vrij. Dat is lastig, want ieder heeft zijn eigen werk, en als je er niet bent moet iemand anders jouw werk overnemen. Mijn kantoorgenote had stiekum achter mijn rug om met de baas en een andere collega geregeld dat ik op mijn verjaardag vrij was: haar verjaardagskadootje voor mij :-)

Dat was donderdag. Ik heb toen heerlijk uitgeslapen, lekker gebadderd en ben 's middags de stad in gegaan. Mijn ogen had ik al zeker 6 jaar niet meer laten controleren, en dat begon ik te merken... Dus op naar Pearl! Na het opmeten ben ik wat gaan winkelen, tot dochterlief met kleinzoon erbij kwam, rechtstreeks vanaf zijn school. Zij mochten me meehelpen een nieuwe bril uit te kiezen. Dat zijn er zelfs 2 geworden, een gewone bril en een zonnebril op sterkte. Lijkt me handig nu ik zo veel auto rijd! Over circa 2,5 week kan ik ze ophalen :-)

Daarna mocht Logan kiezen waar we gezellig even gingen zitten, en hij koos Bakker Bart (nee, geen hamburger met frietjes bij de Mac of Burger King...). Meneer had meer trek in een broodje met warme gesmolten kaas. Die kaasverslaving van de kleinkids zal wel genetisch bepaald zijn, lol.

Sinds ik 50 ben geworden gaan we altijd met mijn verjaardag een dagje samen op stap. Dit jaar zouden we gisteren naar Aqua Zoo in Friesland gaan, gesponsord door een stapel Uitzegels van Jumbo. Gelukkig hadden we nog niet gereserveerd, want vrijdag besloten we dat het te koud en te nat was om een hele dag buiten rond te lopen :-( Dat dagje is nu uitgesteld tot het wel lekker weer is.

Om mijn verjaardag toch een beetje te vieren had dochter bedacht dat ik zaterdag dan maar moest komen eten. Wat we kregen was een verrassing. Zij wilde niet zeggen wat het was, en dus belde ik kleinzoon op: die kon ik vast wel uithoren, na jarenlange oefening vroeger met m'n eigen kids. Nou vergeet het maar! Al wat ik er uit kreeg was dat we worteltjes gingen eten (iedereen weet dat ik die niet lust!), en chocoladetaart, en dat het eten zwart van kleur was... :o Onvoorstelbaar dat onze kleuter niet in mijn verhoortechnieken trapte!

Het eten was echt een verrassing! Ik had zelf voorgesteld dat ze een ovenschotel zou maken, daar is ze heel goed in. Maar het werd kaasfondue! Jaren en jarenlang aten we dat met mijn verjaardag, en ook vaak met kerst. Toen kwam daar ineens de klad in, ook omdat we toen begonnen zijn met een dagje uit op mijn verjaardag.

We hebben allemaal heerlijk gesmuld. Jade had kaasfondue op haar eigen bordje, waar ze heel handig steeds haar stukje brood in dipte. Handig is ze zeker, nog geen 2 jaar oud kan ze al prima zelf met een lepel en een vork eten! Later kreeg ze ook nog een bordje met, na kaas, haar 2e lievelingseten: Aabei! Die had oma meegenomen, en voor grote broer had oma "besjes" mee (witte druiven). Zijn lievelingsfruit ;-)

En zie hier de 2e reden waarom we niet een dagje uit gingen: Logan heeft waterpokken! Hoe hij daar nu aan komt? Krentenbaard heerst momenteel enorm bij hem op school, maar mama ging toch maar even met hem naar de dokter toen hij vol met "jeugdpuistjes" kwam te zitten. Heerst de ene zeer besmettelijke ziekte overal om hem heen, krijgt hij een andere!