Emmerhout Mystery

Vanmiddag scheen het zonnetje, en hoewel het flink koud is, lokte dat naar buiten toe. En daar werd ik niet vrolijk van, want het lopen gaat momenteel heel moeizaam (zie vorige blog). Ik werk sinds vorige week thuis vanwege de kerstvakantie. Op het werk is momenteel bijna niemand, maar ik werk gewoon door, fulltime zelfs, want de storingen moeten nu eenmaal wel dagelijks door iemand bij worden gehouden. Dat vind ik niet erg, maar dat is wel heel veel zitten, en dus ook extra veel pijn als ik dan wel lopen wil.

Dochterlief besloot naar mij toe te komen, want zij had voor vanmiddag geen plannen, en Jade ook al niet, terwijl haar beide mannen het erg druk hadden met Lego. Shoppen of cachen? Dat werd cachen! Daar word ik altijd vrolijk van, en er komt veel bewegen bij kijken, wat ook goed voor mij is. Maar liever niet alleen, zoals het de laatste dagen ging, want wat als ik dan in mijn uppie ergens in een bos sta en het gaat echt niet meer? Want kou vindt mijn heup ook al niet zo leuk... :-(

Een poosje geleden had ik de Mystery van Emmerhout al opgelost. Van de 6 straten Laan van de... uitzoeken waar de naam vandaan komt. Die uitleg dan koppelen aan 6 zinnetjes, bv Een bos bij het Zevenmarkenpunt te Schoonoord of Een bos van kreupelhout bij Drouwen. De oplossing leverde de coördinaten op voor die 6 straten, en daar moest je dan 6 aanwijzingen vinden om uiteindelijk de coördinaten van de eindcache te vinden. (http://coord.info/GC1T3JT)

Nu is Emmerhout best groot, lopend is dat echt niet te doen. En dus stapten we met ons drietjes in mijn auto, op naar de eerste straat, de Laan van de Iemenhees. Daar hebben we nogal lopen zoeken, om niets te vinden. Jade vond er op den duur niet veel meer aan, en we werden erg koud door al dat gedrentel op een vierkante 10 meter.

De volgende straat dan maar, want uit ervaring weten we dat als je eenmaal weet hoe deze owner de caches verstopt heeft, je de rest dan gemakkelijker vindt. En dat klopte, want in no-time hadden we die in de volgende straat gevonden. En toen wisten we hoe en waar we ze moesten zoeken :-)

Terug naar nummer één, die we nu ook zonder moeite vonden. Dochterlief reed, ik mocht steeds de auto uit en het stukje lopen om de aanwijzingen te vinden. Ook de rest vonden we nu gemakkelijk en snel, tot de laatste straat. Daar liep het dood voor de auto, terwijl de cache op zo'n 200 meter van ons vandaan zou liggen. Omdat het al begon te schemeren is dochter er snel naartoe gerend. En kwam niet meer terug, lol. Schiet op mama! riep Jade al vanaf de achterbank! Ze kon de auto met Jade en mij niet meer terug vinden! Samen kwamen we er per telefoon uit, en toen hadden we eindelijk alle cijfers voor de eindcache. Alleen was het nu al helemaal donker :-(

Ik voelde me inmiddels veel beter, want zelfs auto in- en uitstappen ging nu bijna zonder pijn en moeite. Inderdaad, blijven bewegen is beter dan stil zitten. En hoe beter het bewegen ging, hoe beter mijn humeur ook weer werd :-)

Vlakbij het eindpunt konden we de auto parkeren, en toen samen er op af. Helaas kwamen we tussen hoge bomen terecht, en dan werkt navigatie niet zo goed. Die sprong dan ook steeds van bv 20 meter naar 70 meter, enz. Lastig om dan, ook nog eens in het donker, en in een stukje bos, te bepalen waar je zijn moet.

Bij het licht van onze mobieltjes en mijn ledlamp kreeg ik een goed gevoel bij één plek, en daar dook ik de bosjes in. En ik vond ook iets: een grijs kastje, Vrij zwaar, en er zaten aan de achterkant 3 pluggen aan, eentje ontbrak. Dochter geroepen, en toen we hem openmaakten zagen we... een cijferslot, met 8 cijfers. Dat kon dus niet, met 6 gevonden cijfers krijg je nooit een slot van 8 cijfers open. Was dit hem wel? Of is dit iets om aan de politie te melden? Ik heb het ding weer teruggelegd, met wat bladeren eroverheen.

Omdat Jade nu echt huilerig werd hebben we het voor vandaag opgegeven. Ik heb de cache-owner een e-mail gestuurd met de vraag of dat cijfergeval de eindcache is? En heel binnenkort doen we bij daglicht een nieuwe poging, want met de puzzel opgelost, en ook de eindcoördinaten gevonden, moet dat toch een eitje zijn...

En ik voel me ondertussen weer helemaal vrolijk, ik heb nu veel minder pijn dan de laatste dagen, en ben lekker fris en rozig geworden door de buitenlucht.

Misschien kan de huisarts me beter voorschrijven om elke dag een poosje te gaan geocachen :-D


Dochter zojuist op Facebook: Moe maar voldaan! Heerlijk met oma Sjouwke en Jade gecacht :) 6 waypoints gevonden van een mystery cache en ook de eindcoördinaten. Helaas was het al pikkedonker toen we bij de eindcache waren :O Misschien dinsdag met Jannet even oppikken hihi.