Na steeds meer last van mijn rechterbeen stelde vervangdokter begin december heel snel de diagnose:
versleten heup.
Vlak voor kerst begon ik met thuiswerken, want bijna iedereen op het werk had 2 weken vakantie voor de feestdagen, ik was één van de weinigen die door zou werken. En naar Zwolle gaan had geen zin, want daar zou toch (vrijwel) niemand zijn.
Na de feestdagen ging ik naar mijn eigen huisarts toe, die röntgenfoto's wilde zien. Daaruit bleek dat mijn heupen niets aan mankeert, maar dat ik een
versleten rug heb,
en scoliose. Hij dacht dat het ook wel een
hernia zijn kan.
Misschien.
Toen ben ik begonnen met fysiotherapie, waar ik vorige week weer mee gestopt ben. Het werd eerder erger dan beter. Mijn huisarts zei eerlijk dat hij geen idee heeft wat ik heb. De fysio heeft ook geen idee, maar... misschien is het een
slijmbeursontsteking? Aandoeningen kunnen ze genoeg bedenken, maar ik pas in geen enkel plaatje :-(
|
Fysio gaf me een trapfietsje in bruikleen. Heerlijk om zittend toch nog te kunnen bewegen. Ik wil er nu graag zelf eentje, maar op internet vind ik ze alleen voor 50 euro of meer, terwijl ie volgens fysio hoogstens 25 euro hoeft te kosten. Iemand die er eentje voor me weet voor een redelijk prijsje? |
Ondertussen kan ik nog steeds bijna niet lopen, en als dan met heel veel pijn. Vooral gaan zitten en gaan staan is erg pijnlijk. Stilstaan kan ik helemaal niet, dan verkrampt het been van lies tot en met knie. Ook met lopen en zitten/staan verkrampen alle spieren. En dat hoort dus niet, volgens de huisarts zou het moeten tintelen... en dat heb ik dus weer niet.
Voor de pijn mag ik 3x per dag 1000 mg Paracetamol nemen, en 3x per dag Diclofenac. Ik neem ze om en om, elke paar uur. En dan nog is alles heel erg pijnlijk. Meer pijnstilling betekent een morfineproduct, en daar wil de dokter liever niet aan beginnen...
Omdat hij het ook niet meer weet mocht ik kiezen: een MRI scan laten maken, óf naar een orthopeed. Ik koos maar voor het laatste. Zoals de huisarts al zei: misschien ziet die iets meer op de röntgenfoto's dan hij zelf. Gister kwam de brief van het ziekenhuis: ik mag op
maandag 23 februari langskomen...
- Huisarts: je kunt echt niet werken in deze toestand
- Fysio: je kunt zo absoluut niet naar Zwolle rijden
Ik werk nu dus nog steeds thuis, na de 2e week van december ben ik al niet meer naar Zwolle geweest. Nu kan ik mijn werk prima thuis doen, alleen mis ik wel het contact met de collega's, en de gezelligheid, de gehaktballen, en de lol. En de koffieautomaat. En zij missen mij daar vast ook wel een beetje?
|
Dochter heeft een nieuwe bureaustoel voor me gekocht, en in elkaar gezet. Omdat ik nu heel veel zit is het wel fijn om dat op een goede (en niet totaal versleten) stoel te doen :-) |
Mijn kantoorgenote belt 2x per week, en met de rest heb ik ook veel contact per email en telefoon. Als ik iets nodig ben
(pennen, papier, een extra beeldscherm, een toetsenbord, je zegt het maar) dan komt iemand me dat gelijk brengen. Ik heb, naast 2 telefoons, ook een laptop van het werk. Maandag wordt mijn dockingstation nu thuis gebracht, dat maakt het nog iets gemakkelijker om via de server van het werk te werken :-)
Ook was er dringend weer eens
een vergadering nodig. Ook geen probleem
(leidinggevende: problemen bestaan niet, alleen uitdagingen), ze kwamen afgelopen woensdag bij mij thuis! Leidinggevende had zelfs een doos gebak mee voor bij de koffie! :-)
Kortom:
mijn werk gaat prima! Het is enorm druk, en ik werk meer uren dan ooit. Officieel 5 uur per dag, maar al sinds voor kerst werk ik meestal 8 uur per dag thuis, soms zelfs tot 10 uur. Alles boven de 5 uren is overwerk :-)
Ideaal nu, dat thuiswerken, want het enige dat geen pijn doet is zitten. En mijn werk verveelt nooit. Als ik lekker aan het werk ben vliegt de tijd voorbij, ik vind het nog steeds heel erg leuk om te doen! En op de zaak zijn ze ook blij dat ik volop werk in deze erg drukke tijd, in plaats van me langdurig ziek te melden ;-)