Het vervelendste achter de rug

Gisteren had ik een bronchoscopie, waar ik ontzettend tegenop zag. Ik zou sedatie krijgen: je bent nog wel wakker maar je merkt weinig of niets en na afloop kun je je weinig herinneren. Ik gaf aan dat ik duizelig was van de zenuwen en er liefst totaal niets van wilde meemaken. Er liepen 4 mensen rond, die allemaal erg aardig waren, en later kwam ook mijn longarts er nog bij, die het onderzoek zelf zou doen.

Het verdoven van mond en keel door sprayen was erg vervelend, ondertussen had ik allerlei meters op en aan me, zuurstof in m'n neus en een infuus in m'n hand. De laatste spray, ik zat rechtop op het bed, was de rotste, denk ik, want toen ging totaal het licht uit. Ik werd wakker in de verkoeverkamer. Niets gemerkt of gevoeld verder, volgens mij was dit geen lichte slaaptoestand maar hebben ze me volledig knock-out gespoten :-)

Weer wakker heb ik eerst enorm gehoest, stukje bij beetje nam dat wat af en kon ik steeds wat meer praten met de zuster die aan het voeteneind van het bed zat met haar beeldscherm. Toen ik weer helemaal normaal praten kon kreeg ik een beker water, en belde ze dochterlief om me op te halen. We kregen een lijstje van mogelijke complicaties, met telefoonnummers om wanneer wat te bellen in geval dat. Plus de mededeling dat ik 24 uur lang niet alleen mocht worden gelaten. Eventueel zou ik dan bij iemand moeten logeren? Rond half 4 was ik weer thuis.

Zelf wilde ik het liefst gewoon lekker rustig in m'n eigen huis zijn. Daar had dochter ondertussen mijn bed verschoond, gestofzuigd en Happy z'n kooi schoongemaakt, lief! Ik heb een uurtje heel lekker in m'n schone bedje gelegen maar viel niet in slaap, en ik had erg veel trek. Ik had na de vorige avond niets meer mogen eten, en drinken had ik, op dat ene glas water na, niet meer gehad sinds 10 uur 's ochtends.

Weer uit bed heeft dochter een kom soep warm gemaakt, dat ging er goed in. Toen later zoonlief belde of ik ergens trek in had? Ja graag iets lekker zacht en zoet, zonder stukjes erin.

Dochter ging rond etenstijd naar haar huis om te eten en de kids in bed te doen, in die tijd kwam andere oma op mij passen, hihi. Niet lang nadat ze weer terug was kwam zoonlief ook aan, met een aardbeitaart met heel veel slagroom, gemberyoghurt en griesmeelpap. De aardbeitaart gleed er heerlijk in :-D

Beide kids hadden een drukke zaterdag in de planning. Eventueel zou ik wel bij dochter thuis kunnen slapen maar die moesten vanochtend vroeg al weg met z'n allen, en ik mocht ook 24 uur geen auto rijden. Gewoon lekker rustig thuis en in mijn eigen bed graag. Toen Char naar huis ging bleef Rick nog gezellig bij me. Hij heeft midden in de nacht scrambled eggs voor me gemaakt met een salade van fijngesneden komkommer, tomaat en rode ui, voor de vitamientjes en de eiwitten, waar ik ook aardig wat van heb gegeten. Ook dwong hij me in de loop van de avond een hele liter Sourcy op te drinken :o

Tegen half 3 vannacht ging Rick ook naar huis, ik moest nog maar even achter de pc gaan zitten tot hij me belde als hij thuis was om 3 uur. De wekker op mijn telefoon was gezet op 5 uur en half 8, beide keren moest ik dan zelf dochterlief bellen om te vertellen hoe het ging. Belde ik niet dan kwam ze onmiddellijk langs. Dat is ook goed gegaan.

Ik ben heel erg blij en dankbaar voor de goede zorgen van mijn kids, echt geweldig zoals die altijd voor me klaarstaan als het nodig is! <3

Ik viel pas na het telefoontje van 5 uur in slaap, tot half 11. Ik ben nog wel moe en slapjes, maar verder heb ik nergens last van. En dit was het onderzoek waar ik het meest tegenop zag, dus het ergste is nu gelukkig al achter de rug! Volgens de brief zal het een paar dagen duren voor ik me weer helemaal fit voel.

Ik hoorde dat ze met een camera in m'n longen geweest zijn, daar wat weefsel hebben weg gehapt met een grijpertje. Met een borsteltje wat cellen hebben weg geschraapt, en gespoeld met water dat daarna ook naar het lab ging. Nu wachten op de uitslagen over ruim een week...