Vanmiddag ben ik voor het eerst weer even buiten geweest sinds ik donderdag thuiskwam uit het ziekenhuis. Ze waarschuwden daar al dat de 2e chemo harder kan aankomen dan de eerste, en dat klopte helaas.
Toen ik donderdag thuis kwam voelde ik me goed, toen een uur later Buurtzorg kwam om me te badderen voelde ik me zo ziek en zwak dat we dat toen maar een dag hebben uitgesteld. Sindsdien heb ik vooral op bed gelegen, veel geslapen.
Eten gaat erg moeizaam, ook omdat ik sinds een paar dagen veel last van mijn slokdarm heb, misschien nog de nasleep van de bestralingen? Die zouden nog wat maanden doorwerken, is me toen al gezegd.
Ook is het vergelijkbaar met zwangerschapsmisselijkheid. Constant een wee gevoel in m'n maag, en als ik iets eet blijft het steken in m'n slokdarm (daar heb ik gel voor), of het smaakt heel anders, of het valt niet lekker in m'n maag. Lastig dus, vooral omdat ik ook geen gewicht mag verliezen :-(
Zaterdag zat het huis hier vol, gezellig! Schoonzoon kwam mijn gras maaien, met z'n eigen grasmaaier, en hij had Logan mee. Even later kwam Char ook, en nog wat later kwam zoon Rick met dochter Benthe. Zij gingen als laatsten weer weg, na nog even opgeruimd te hebben voor me.
Vandaag kwam Char al op tijd, we hebben samen bedacht wat ik misschien wél zou kunnen eten. Wegens mijn misselijkheid leek het ons beter als zij alleen naar de winkel ging, en ik niet mee zoals de vorige keer. Het moet in ieder geval gemakkelijk zijn want ik heb totaal geen fut of energie om zelf iets te gaan maken. Fris is lekker, koud vooral, en pittig (zoutig) ook wel, maar ik moet echt nadenken waar ik nu wel trek in kan hebben en wat niet.
Ze is nu weer weg, en m'n koelkast staat weer aardig vol, met een lekkere verse salade van haar groenteboer, een grote schaal aardbeien, er ligt een meloen in de fruitschaal die morgen geslacht gaat worden. Drinkontbijt (goed idee!), een bak huzarensalade, gerookte kip in plakjes die ik zo pakken kan. Lasagne voor in de oven. En taart.
Die taart ging er lekker in zondag, die andere oma brengen kwam. Schoonzoon vierde toen zijn verjaardag, maar dit jaar was ik er dus niet bij. Wel heb ik gesmuld van de 2 stukken vlaai die ze voor mij bewaard hadden :-)
Char en ik zijn net lekker naar buiten geweest, voor het eerst voor mij dus sinds donderdag. Grotendeels in de rolstoel, maar ik heb er ook een paar keer een stukje achter gelopen, een bijna- rondje om de vijver die nu bijna gerenoveerd is. En we zaten een tijdje te kijken naar de vogeltjes (jonge merels?), op één van de nieuwe bankjes die er zijn neergezet.
Nu maar duimen dat ik vanaf nu langzaam aan weer wat beter en sterker ga worden. Dat liggen en luiwammesen heb ik wel weer even genoeg van...
Vrijdag weer naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek en controle.
1 opmerking:
Heel veel sterkte Sjouwke. Hopelijk binnenkort weer wat beter.
Een reactie posten