Dat kan ik weer zelf! Buurvrouw heeft me gister de sleutels terug gegeven, zij heeft mijn autootje sinds 3 december geregeld "uitgelaten". Mijn arm is nu al zoveel beter en sterker, dat ik er nu zelf weer in kan rijden. Zalig, wat een vrijheid! Je weet pas hoe belangrijk zoiets is als het niet meer gaat... Een voordeel is wel dat ik een automaat heb, dus schakelen hoeft niet.
Allereerst (wat anders, lol) naar de pomp gereden, waar alles gelukkig nog hetzelfde was. Een tijd gezellig bijgekletst met collega J. Woensdag weer ziekenhuis (misschien de laatste keer?), dan nog een weekje of 2 verder aansterken, en tegen eind van de maand wil ik dan wel graag eens een halve dienst proberen. Zonder slepen met zware trays met frisdrank natuurlijk (zoals al afgesproken met de baas), maar ik mis het werken best wel. In februari kan ik dan weer gewoon normaal worden ingeroosterd :-D
Daarna ben ik naar Jumbo gereden, waar ik weer helemaal zelf alleen boodschappen gedaan heb. Het einde van de gebroken elleboog komt al een beetje in het zicht. En... Ik kan nu ook weer zelf naar dochter rijden, om kleinzoon weer wat vaker te zien (en haar natuurlijk, hihi).
1 opmerking:
:D
Een reactie posten