Een Achtbaan van Gevoelens

Daar zit ik nu al dagenlang in. Het ene moment weer een tegenvaller, als ik bv zoals gisteren m'n jas aan wil doen, en merk dat die ook weg is... Een regenjack met capuchon in de kraag, niets bijzonder, en ik heb er nog eentje, in een andere kleur. Soms ligt er een in m'n auto, soms hangt er een aan de kapstok in de bijkeuken en soms aan de haak in de gang, naast mijn tas. Gister was het ineens minder mooi weer. De jas die ik aan wil doen hangt niet in de gang, dus ik loop de bijkeuken in. Ook niet. Niet in de auto en ook niet vergeten aan dochter haar kapstok. De boef heeft nu dus waarschijnlijk geen lichtblauwe jas meer aan, maar een donkerblauwe: de mijne :-(

Er is ook veel troost, en dan voel ik me even weer goed. Buuf die even binnenloopt om een arm om me heen te slaan, zoonlief die ineens minstens eens per dag belt en hard meedenkt met alles. Hij gaat morgen mijn autopapieren voor me regelen. De kids die vanmiddag zoveel contant geld kwamen brengen (dit is een lening hoor mam, geen gift, lol) dat ik daarvan een paar weken lang boodschappen doen kan, en kleine uitgaven zoals pasfoto's voor nieuwe pasjes enz. Een heel lief iemand die zomaar 50 euro op mijn ene lege rekening stortte. Naast heel blij met die centjes is het ook erg fijn om dat nu bovenaan te zien staan op telebankieren, ipv die rottige afschrijvingen van zaterdagochtend...

Vanmorgen was ik op tijd uit bed, en nam ik me voor om een dag niet te piekeren, en m'n hele huis es grondig te gaan schoonmaken (best wel nodig), ter afleiding ende ontspanning. Even op telebankieren kijken, en, net als gister, ik kon het niet laten om toch weer te checken of er echt echt niets was opgenomen met mijn creditcard. Wel dus: nu stond er ineens 250 opgenomen zaterdagochtend, plus 4,50 kosten :-(

Aangezien hij tot 1500 gaat, zei dochter dat ik er dan maar rekening mee moest houden dat er later nog zo'n afschrijving verschijnt van een andere bank, kennelijk duurt dat bij een creditcard iets langer... Ik voelde me gelijk weer doodzenuwachtig en rottig en gespannen. Elk uur kijken of er nog iets bij was gekomen.

Vanmiddag toen de kids er waren dacht ik er ineens aan dat mijn creditcard, als die ooit gebruikt wordt (de laatste keer was in januari!) het hele bedrag aan het eind van de maand aftrekt van mijn betaalrekening. En daar moet ik nu juist geld op zien te krijgen om aan het einde van de maand alle vaste lasten van te betalen! Ik had vandaag ook het schadeformulier van de bank binnen: na opsturen wordt dit binnen 6 weken behandeld. Ook als ik centjes terug krijg van de bank gaat dat dus nog wel even duren.

Ik de bank bellen: of dat zo ingesteld kan worden dat die creditcard in zo klein mogelijke termijnen gaat, bv 25 per maand? Die mevrouw kijken, en... Er staat helemaal niets open, zei ze. Ik had net nog gekeken: bij mij wel. Zij kijkt verder: Hij had inderdaad die cc gebruikt. Probeerde bij de ABN diverse bedragen eraf te halen, begon met 1000. Daglimiet bij een gastbank is echter 250, wat hem dus uiteindelijk lukte. Kennelijk is de kaart toen al automatisch geblokkeerd geraakt door al zijn geprobeer, want later bij de ING (waar hij ook mijn andere passen gebruikte) probeerde hij het weer, en kreeg er niets af. En zelfs nog later weer, nu bij een Rabobank. Die was nieuw voor me, maar ja toen waren mijn beide betaalrekeningen al schoon leeg.

Volgens die mevrouw had de bank zelf die afschrijving van de creditcard vandaag al teruggedraaid, incl. de kosten. En hoef ik daar nu ook geen nare verrassingen meer van te verwachten. Als de zaak afgehandeld is, zei ze, kan het zijn dat er bv alsnog een boete in rekening wordt gebracht of zo, maar dat zien we dan wel weer :-)

De politie heb ik ook gebeld, maar die belt me terug, want niet bereikbaar. Want... ik had bij mijn autopapieren een klein briefje met beide pincodes erop, 2 dus, niet die van de credit card! Die gebruik ik alleen voor aankopen op internet. En dus heb ik daar ook geen pincode van opgeschreven. Pal voor mijn beide gestolen geldkistjes-zonder-geld-erin staat een open kartonnen doosje, met daarin o.a. de tancodelijst voor internetbankieren, en allerlei andere bankzaken en wachtwoorden, machtigingskaartjes enz. Dat doosje stond er nog, en zag er nog vol genoeg uit, zo te zien was daar niets uit gehaald. Dus daar had ie niet bij gezeten, dacht ik zaterdag, wetende van dat briefje tussen mijn autopapieren die hij ook heeft.

Nu hij met mijn credit card bezig is geweest heb ik dat doosje eens helemaal leeg gehaald: de 3 strips met pincodes, van de bank gekregen, waren er niet meer! Daar had ie ze dus van. Dat moet nu in het proces-verbaal worden veranderd, want de zaak is heel anders als je de pincode bij je pasjes bewaart, dan wanneer die elders ligt. In mijn voordeel :-D

En dus zat ik toen ineens weer te huilen, maar nu van opluchting. Ik heb die mevrouw wel 10 keer bedankt geloof ik, lol.

Mevrouw van de bank: U moet uw pincodes ook nooit in huis bewaren. Ik: waar dan? Ik kan ze moeilijk in de tuin leggen. Nee, je moet ze gelijk na ontvangst vernietigen... Maar ze wist het: bijna iedereen denkt dat is belangrijk, want van de bank, dus dat moet ik goed opbergen. Het liefst alles bij elkaar in een mapje, en dat weten inbrekers ook, dus die zoeken daar gericht naar. Dochter die meeluisterde: Oh, ik bewaar ze ook altijd keurig netjes... 


PS: mijn huis is nog net zo hard aan een schoonmaakbeurt toe als vanochtend toen ik opstond, lol.