Bos & Heide Tocht, Hattem

Heuvels: moeilijk om de diepte op de camera te krijgen!

Om 10 uur vertrokken we vanaf het clubgebouw met 2 busjes richting Hattem. Achteraf hoorden we dat onze chauffeur (Jacob) bij aankomst had geklaagd dat zijn vrachtje net een kippenhok leek: de hele weg door maar kakelen, hahaha!

Misschien zie je hier wat beter dat het aardig steil naar beneden gaat?

Janny schrijft ons altijd in, en ik zei tegen haar dat ik weer de 5 kilometer ging lopen. Ik heb nog maar 2 keer mee gelopen, Reutum (28 april) en Lettele (26 mei). En toen kwamen examens, drukte wegens dochter's zwangerschap enz. En toen de zomervakantie. Eerst maar eens wat conditie opbouwen...

Helaas, deze keer was ik de enige die 5 km wou lopen. Op de 10 km hebben we altijd 2 groepen: de stevige doorlopers en de rustig-aan lopers. Janny was de enige vandaag die rustig-aan wou op de 10. Jij loopt dan maar gewoon met mij mee, zei ze. Anders hadden we allebei helemaal alleen gelopen, en dat is best wel saai, niemand om mee te kletsen onderweg.

Langs dit pad gingen we weer naar beneden

Eén van de dames achter de tafel waar je inschrijft zei toen dat de rust van de 10 km, halverwege dus, weer daar was. Dus ik kon in de rust besluiten of ik daar achterbleef, of dat ik nog eens 5 ging lopen. Dat klonk wel goed :-)

Watermolen (werkend!) zomaar midden in het bos

Na 5.1 km (meer dan de helft al, lol) hebben we op het inschrijfpunt flink gerust, met een heerlijke grote kom tomatensoep. De omgeving was echt schitterend mooi, dus ik besloot om toch verder mee te lopen. Mijn benen voelden prima, het enige waar ik eigenlijk last van had was mijn broek. Dat is een wijde 3-kwart spijkerbroek met een laag hangend kruis. Dat schuurde. Ik heb die broek toen opgetrokken tot zowat onder mijn oksels (de polo hing er toch overheen), en daar stevig ingesnoerd met m'n riem, en dat probleem was ook opgelost :-)

Janny naast de watermolen

We liepen heel gezellig samen, en in een lekker tempo, vonden we allebei. Niet zo fanatiek als de snelle groep maar gewoon lekker wandelen, en ondertussen ook van de omgeving genieten, want die was mooi! Nu en dan moesten we dus ook even wat foto's maken ;-)

Wel ademde ik verkeerd. Soms liep ik wat te hijgen (Janny: dat is bijna hyperventileren), en dan deed ze me voor hoe ik moest ademhalen: diep in door de neus, uit door de mond. En je moet dan intussen 3 stappen kunnen doen. Hahaha het was net zwangerschapsgym, zoals we samen dan liepen te puffen. En rechtop lopen helpt ook.

Hier ga ik es op googlen :-)

Rond half 3 werd Janny gebeld, waar wij waren? De snelle 10 km was al binnen, en ook de 15 km (die lopen dus nog sneller). Voor 5 km wandelen staat een uur. Wij waren om half 2 aan de 2e helft begonnen, maar wegens wat foto's maken onderweg rekenden we uit dat we nog ongeveer een kwartiertje te gaan hadden. En dat klopte ook precies.

De Spaanse Graven uit de 80-jarige oorlog

Ik was blij dat ik eindelijk even kon zitten na aankomst, maar nog veel blijer dat ik de 10 km gelopen heb! Dat ik 5 km wilde lopen was vooral omdat ik dacht dat 10 km teveel zou zijn. Wat als ik dan na bv 8 km echt niet meer kan? Dan blijf ik in m'n eentje voor eeuwig achter in dat bos? lol Volgens Janny zat dat gewoon tussen m'n oren en moest ik me daar maar eens overheen zetten, want ik kon dat best. En dat is dus vandaag wel gebleken! :-D 

Janny bij de Spaanse Graven

Flink moe, heel erg warm!, en wat stijfjes toen ik weer overeind moest om terug naar de bussen te lopen (nog wel weer een halve kilometer!). Maar ook hartstikke blij dat ik het toch gedaan heb: voortaan loop ik dus de 10 km!

Op de terugweg maakte Jenny met een mede clublid afspraken om het Winterkwartet (4 winter wandeltochten die onze vereniging zelf organiseert) de 30 km te lopen. Ik es rekenen: als ik nu volgende week nog es weer 10 doe, dan de 15... enz. Lol! Nee hoor, 10 km is voor mij wel genoeg, voorlopig, maar dan wel zoals ik vandaag met Janny liep. Niet al te fanatiek snel, gezellig wat praten onderweg, en goed om je heen kijken naar al dat moois.

Leuk voor kleinzoon! Een hoge zandbult om van af te rollen, en beneden een plas water :-)

Janny: calcium slikken als je last van je spieren hebt, dan is dat zo weer over (ik slik sinds mijn gebroken elleboog al dagelijks een kauwtablet met vit. D en calcium). Jenny: Maandag mag je hier geen last meer van hebben, anders is het toch teveel geweest. En niet gelijk (op de bank) gaan liggen, wel wat blijven bewegen vandaag, zoals koffie gaan zetten enz, want anders worden je spieren te stijf.

Natuurlijk bloemstuk: een stuk dood hout waar een varen en een mooi mosje op groeien, pal naast een helder beekje, mooi!

Close-up van het "bloemstuk"

Het was wel een heel mooie tocht, en het weer was ook prima, bijna te warm zelfs. Bij een beekje stond een bordje van Waterschap Veluwe, nooit gedacht dat we hier op de Veluwe zaten! Naast heuvels (we moesten o.a. een heel hoge op) waren er ook veel beekjes, met heel helder water: het bordje vertelde dat er een gat gemaakt werd tot het grondwater, en dat de beekjes heel vroeger met de hand gegraven waren. Door de natuurlijke glooiingen in het terrein stroomde het water dan, waar de watermolens dankbaar gebruik van maakten.

Bezweet poloshirt met medaille :-D

Ik weet nu dus ook waar Hattem ligt (een historisch Hanzestadje), dat daar Spaanse soldaten in het bos begraven liggen (googlen!) en hoe die beekjes ontstaan zijn. En dat ik 10 kilometer lopen kan! :-D

Volgende week zaterdag gaan we wandelen bij Beetsterzwaag, dat klinkt volgens mij naar Friesland...