Sollicitatiegesprek

Vandaag had ik een sollicitatiegesprek bij de Gemeente. Ik probeer al maanden om zoiets te krijgen! Dit gaat om een werkervaringsbaan, dus werken met behoud van uitkering. Maar wie weet wat daar dan achteraan kan komen... Netwerken, nieuwe mensen leren kennen, "dicht bij het vuur" als er vacatures zijn. Nieuwe ervaringen opdoen. En ook bij andere sollicitaties (waar ik dan natuurlijk gewoon mee door ga) klinkt dit een stuk beter dan "ik zit thuis met een uitkering". En goed voor mijn zelfvertrouwen is het ook ;-)

Hij had gezegd: de ingang aan de Vreding nemen.
Dus ik naar het Gemeentehuis, de achteringang (die is dichtbij de Vreding).

De afspraak was om 12 uur, het is een kwartier fietsen, ik ging dus om 11 uur van huis. Jawel, pilletje ingenomen ;-)

Rustig aan fietsen maar (door het bos natuurlijk), want ik heb alle tijd, geen gestress, lekker zonnetje, wel koud maar daar was ik op gekleed. Ik vind dat fietsen echt lekker, dat deed ik ook altijd naar school, zelfs bij -13. Je komt dan heel fris en wakker aan, veel frisser en fitter dan wanneer je met de auto gaat, die je vervolgens toch nergens kwijt kunt.

Op vrijdag is het markt, dus toen ik natuurlijk veel te vroeg in "het dorp" aankwam, liep ik rustig met de fiets aan de hand over de markt richting waar ik zijn moest. Veel leuke tassen gezien (ik heb dringend een nieuwe tas nodig!) maar niets gekocht natuurlijk, eerst maar afwachten wat Sinterklaas me morgen brengt :-)

Toen ik aan de balie vroeg of ik me ook melden moest of dat de heer M. me kwam halen zei ze: de Vreding? Dat is aan de overkant. Wat vroeger het politiebureau was.

Ik was dus netjes op tijd, niet te vroeg en niet te laat, 10 voor 12. Maar wel bij het verkeerde gebouw...

Rennen naar buiten, fiets weer van slot, en proberen de doorgaande weg over te komen. Niet gemakkelijk aangezien die voor de helft opgebroken is. Een vrouw draaide haar autoraampje naar beneden: Jij doet wel gevaarlijk zeg! Ik terugroepen: ik heb NU een sollicitatiegesprek aan de Vreding, dus daar moet ik zo snel mogelijk naartoe. Zij schreeuwde terug waar ik het beste langs kon gaan. En toen ik even later op de goede weg was reed ze met haar auto ineens weer naast me: En dan nu hier rechtsaf, en over een kleine 100 meter links en dan ben je er. 

Toen ik binnen kwam rennen, een paar minuutjes te laat en totaal buiten adem, stond meneer M. al op me te wachten. Gelukkig kwam alles goed toen ik uitlegde wat er aan de hand was. Maar ik was dus wel heel erg op tijd van huis gegaan, en kwam toch nog verhit en buiten adem binnen stormen, lol.

Het gesprek verliep heel plezierig, en ik heb goede hoop...
Maandag word ik gebeld of ik aangenomen ben...

Tante Siet

Tante Siet met Logan, juli 2010

Ruim een week na de crematie van oom Henk ging ik gisteren naar tante Siet toe. In plaats van zij zelf deden haar beide zoons open. Ze vertelden me dat ze sliep, dus ik kon beter niet binnen komen. En ook zeiden ze dat ze erg ziek is, en dat ze vandaag per ambulance naar een verzorgingstehuis gebracht ging worden.

"Even een poosje uit logeren", zei mijn jongste neefje.

Ze was wel heel flink bij het afscheid nemen van oom Henk, maar dat is een enorme klap natuurlijk, als je al bijna 60 jaar gelukkig getrouwd bent geweest :-(

Tante Siet is een zeer trouwe lezeres van mijn blog, dus als u dit leest op uw iPad, van harte beterschap! En zodra ik een adres heb stuur ik natuurlijk een kaart, en als u weer thuis bent kom ik gauw weer eens gezellig langs hoor!

Debuutroman Stadsdichter

Woensdag 28 november 2012 | 13:12 | Laatst bijgewerkt op: woensdag 28 november 2012

DEVENTER - De Deventer stadsdichter Lammert Voos gaat een roman schrijven. Hij heeft een aanbieding gekregen van de toonaangevende uitgeverij Querido, dat boeken van onder meer Hella Haasse, Bernlef en Annejet van der Zijl uitgaf. "Ik ben blij'', aldus Voos. Waar zijn roman over gaat wil hij niet zeggen. Wel is hij reeds aan het verhaal begonnen. "Ik denk dat het over een jaartje of twee af is.'' Het is Voos' debuutroman. Eerder gaf hij drie dichtbundels en een prozaboek uit.

De stadsdichter had naar eigen zeggen keuze uit vier uitgevers. "Ik heb een aantal literaire vrienden en zij sturen geregeld werk van mij in. Querido gaf aan mij erg goed te vinden. 'Jij hebt het in je een grote roman te schrijven', zeiden ze. Bovendien kan ik op persoonlijk vlak goed opschieten met de redactrice van Querido.''
Ondertussen is hij met een kleine uitgever bezig een bundel te maken van zijn blog. "Een boekje met speciale tekeningen, speciaal papier en een speciale opmaak.''

Sinterklaas is vroeg dit jaar!

Vanmiddag bracht de postbode me alvast een grote verrassing van Sinterklaas. Wij vieren het (alle kids + kleinkids + ondergetekende oma) a.s. zaterdag, maar een heel erg lieve hulpsint stuurde me nu al 3 (!!!) pakjes, via de post :-D

Als eerste pakte ik een heel erg mooi (groot!) boek uit: Het Muizenhuis, van Karina Schaapman. Pas een paar dagen geleden hoorde ik er voor het eerst van, maar ik ben nu al helemaal fan! Een geweldig boek voor kinderen, voor oma's (en voor mama's natuurlijk), en ook voor iedereen die gek is op poppenhuizen - en wie is dat nu niet!

Een geweldig groot voorlees/kijkboek gebaseerd op Het Muizenhuis. Het Muizenhuis is een kunstproject van Karina Schaapman en is gebouwd als decor voor dit kinderboek. Karina schrijft ook de verhalen voor dit boek. Fotograaf Ton Bouwer maakt de foto's. Het Muizenhuis is gemaakt van kartonnen dozen en papier maché. Voor het interieur heeft Karina gebruik gemaakt van authentieke stoffen uit de jaren '50, '60 en '70 en allerlei soorten afvalmateriaal. Het Muizenhuis heeft een voor-, zij- en achterkant zodat men er omheen kan lopen. Het Muizenhuis telt meer dan honderd kamers, gangenstelsels en buitenruimtes. De muizen die er wonen zijn ook ontworpen en gemaakt door Karina.
Sam en Julia wonen in het Muizenhuis, een wereld op zich. Julia woont zeshoog middenachter. Ze woont daar met haar moeder in heel heel klein kamertje. Ze slapen samen in een bed. Julia is SUPER nieuwsgierig en REUZE eigenwijs. Ze houdt niet van saai en zodra ze zich verveelt gaat ze naar buiten. Op avontuur. Met haar vriend Sam. Sam woont middenvoor in het Muizenhuis. Hij woont daar met zijn vader, moeder, broertjes en zusjes. Hij heeft twee opa's, twee oma's, een paar tantes en een oom. Sam is SUPER verlegen en REUZE braaf. Als hij met Julia is, doet hij dingen die hij anders nooit zou durven. Wat Sam teveel heeft, heeft Julia te weinig en andersom. Ze zijn de allerbeste vrienden en delen alles samen.

Op elke bladzijde van het boek staat een kort verhaaltje, dat Logan al prima kan begrijpen als oma het hem voorleest. En telkens ernaast een paginagrote foto van Sam en Julia op avontuur in het grote Muizenhuis.

Het "echte" Muizenhuis, gebouwd door Karina Schaapman

Maar... toen lagen er nog 2 pakjes meer, en wat daar in zat?

Julia

en Sam

Lieve Sinterklaas, ik ben hier heel erg blij mee, wat een leuke verrassing! Dat worden heel veel gezellige uurtjes (voor)leesplezier, en wie weet ook wel geknutsel, want ook deze Sam en Julia moeten natuurlijk ergens in wonen ;-)

Dankjewel Sinterklaasje!

PS: klik HIER om nog veel meer over het Muizenhuis te lezen!

RAS patat

Bij Jumbo vond ik laatst diepvrieszakken met Raspatat! Dat staat vanavond op het menu, met casselerrib en sperzieboontjes :-) Raspatat is vooral bekend in de provincie Groningen, hier in Drenthe zie ik het zelden of nooit. En zeker tot nu toe niet in de supermarkt!

Raspatat machines

Tegenwoordig is Raspatat van Aviko, en ik vond een website die zegt dat het uit Venray komt. Maar oorspronkelijk werd Raspatat gemaakt in mijn geboortedorp, Den Andel. Bij Rixona.

Opa Kuizenga had vroeger een heuse machine om RASpatat te maken, en als hij dan een kleurtje toevoegde kon je zelfs rode patat eten, of groene. Heeeel vroeger hadden wij ook nog zo'n patatmachine op zolder staan, ex en ik, alleen ontbraken de platen die erbij horen, zodat we die nooit hebben gebruikt. En waar dat ding ooit gebleven is?

Wat ik leerde van overleveringen (dat moet ik nodig eens uitzoeken!) is Rixona ooit opgericht door de familie Willemsen uit Warffum. Van boerderij Smeersum. Rixona zou genoemd zijn naar een zoon Rieks, terwijl een andere zoon, Willem, de eigenaar was van Wilco (conservenfabriek) te Assen.

Misschien dat Gelkinghe hier wat meer over kan zeggen???

APK

Gistermiddag was ik bij dochterlief. Terwijl schoonzoon mijn auto controleerde (vloeistoffen bijvullen, lampjes controleren, nieuwe ruitenwisser erop - tip: die kosten maar 3 euro per stuk bij Action!) heb ik van de kleinkids genoten.

Ik mocht mee kleinzoon ophalen van de Peuterspeelzaal en daarna heb ik heerlijk gespeeld met Logan, die nog steeds maar leuker wordt. Al dat gezellige geklets, lekker samen alle Sinterklaas folders weer eens doorlezen (hij weet ook precies te vertellen welke folders saai zijn, lol - tip voor speelgoedwinkels: vraag ook eens een Peuter om een beoordeling voordat die folders naar de drukker gaan!) en dan die fantasietjes van de Grote Peuter, heerlijk!

Wipstoeltjes zijn voor baby's? Een Grote Peuter kan er anders wel heerlijk in liggen lezen :-D

En ik heb lekker geknuffeld met baby Jade natuurlijk, die mijn bril nu erg interessant begint te vinden: oppassen dus ;-)

Vandaag dan de jaarlijkse gang naar de APK. Stressen!!! Een onafhankelijk APK station (Stijn), die geen reparaties doet en dus volledig objectief kijkt of je auto okay is. De mijne wordt in januari alweer 12 jaar oud, hij staat altijd buiten, maar... werd weer helemaal goedgekeurd! (slaakt de jaarlijkse zucht van verlichting). Er waren zelfs geen "aandachtspuntjes" - alles is helemaal in orde. Daar ben ik dus weer een jaar van af :-D

Voor de grap heb ik eens gekeken wat dat autorijden mij nu eigenlijk kost. Kan het nog, of wordt het misschien langzamerhand toch te duur? Nope!

• Hoge benzineprijzen deren mij niet zo. Hoe duurder de benzine, hoe minder ik kan rijden, maar dat is dan ook alles. Ik tank eens per maand voor rond de 20 euro, en op = op. 
• APK bij Stijn kost 40 euro per jaar
• Wegenbelasting is 15 euro per maand (mijn autootje is niet zo zwaar)

Alles bij mekaar opgeteld, behalve de verzekering die ik tegelijk met al mijn andere verzekeringen betaal, kostte het autorijden me in 2012 precies € 36,88 per maand, gemiddeld berekend, en zonder de premie voor de verzekering dus.

Zolang mijn Alto me niet enorm in de steek laat kan ik dus gewoon lekker blijven rijden. Naar de winkels, naar dochterlief, en zo nu en dan eens een ritje voor de leuk :-D

Weg Boom

Voorjaar 2005 - een schattig bloeiboompje

Zomer 2012 - veels te groot gegroeid

Boom duwt tegen schutting - boom gaat winnen

Elk jaar weer een klinker weghalen anders kan de klep niet meer open

Schots en scheve tegels

De blaadjes zijn gevallen

Ik had een advertentie gezet op Marktplaats: Prunus (kersenhout) gratis af te halen, wel zelf de boom omzagen. Gisteren kwam Johnny langs: hij reageerde al in augustus, maar hij deed het liever als het blad er allemaal af was. Achteraf best logisch, want nu kon hij veel beter zien hoe het aan te pakken. Tak voor tak dus.

En ik wilde het liefst geen schade, aan de schutting, loods, en aan de schuurtjes van de buren aan het looppad achterlangs. En dat is gelukt! De enige schade was één geknakt takje van mijn sering :-D

Slachtpartij

Nog een nadeel van de Prunus was dat er in de zomer heel veel "kersen" van af vielen. Die erg veel wespen aantrokken. En buurkinderen. Geregeld, elke zomer wel een paar keer, kwamen die aan de deur. Vragen: mevrouw, kun je die kersjes eten? Geen idee, want die boom stond hier al toen ik het huis kocht, en ik zou echt niet weten of ze eetbaar zijn... Volgende zomer is ons rupsje-nooit-genoeg Logan ook weer een jaartje groter. Die scharrelt dan misschien al wel de tuin uit, en ik wil ook niet dat hij ervan eet, zoals van de besjes van mijn dwergmispel vorige herfst!

Het restant

Johnny nam alles wat dik genoeg was om te verstoken mee in zijn aanhanger. Al wat hier nu rest is deze stapel dunne takjes en twijgen, die ik de komende tijd klein knip, voor in de kliko's. Het valt me nog reuze mee, van die ene dikke tak van de Esdoorn had ik veel meer rest-rommel.

De Prunus liet een blijvende indruk achter op de schutting

Hier zie je duidelijk hoe nodig het was: de schutting is van hardhout (je krijgt er geen schroef in), maar er zaten al deuken in van de stam. Nog een jaar (hoogstens 2?) en de schutting zou wijlen zijn...

Meer licht voor andere oma

Andere oma vindt het jammer dat ie weg is. Zij keek er vol op uit, en genoot van het bloeien in het voorjaar, en van de "mooie rode boom" in de zomer. Wel heeft ze nu meer licht. Voor mij telt dat allemaal niet, ik zag hem alleen als ik in de loods moest zijn, of als ik naar het achterpad liep met Ronja. Gelukkig begrijpt zij ook wel dat ie weg moest. Nog even en ik kon de klep helemaal niet meer open krijgen wegens opwippende klinkers en tegels, en de schutting ging het ook geen jaren meer volhouden zo :-(

En Johnny die hem voor me omzaagde (nogmaals dank!) en meenam? Die zei dat ie mij misschien volgende winter wel eens een mailtje zal sturen, dat hij heerlijk zit te genieten van mijn prunus in zijn open haard, lol.

Marktplaats

Al bijna 8 jaar handel ik veel op Marktplaats, alles wat over of teveel is, gaat er op. Ook van de kids. Zij vinden dat te veel werk, maar ik vind het erg leuk om te doen. En zonde om iets weg te gooien wat nog goed is, als je er een ander blij mee kunt maken, en er zelf een zakcentje aan verdient.

Als ik spullen voor anderen verkoop dan gaat de opbrengst 50/50: ik heb er tenslotte het werk van (foto's maken, advertentie plaatsen, alles bijhouden). Zo heb ik momenteel een bloeiende handel in babykleertjes ;-)

Sinds enige tijd is Marktplaats aan het "vernieuwen". Ik heb op Twitter gezegd: ze hebben zichzelf kapotvernieuwd. En ik zeg dat niet alleen, overal lees je hier over, zie o.a. bij Dutch Cowboys, waar ik ook enige tijd actief meedeed met de discussie. Maar ook op hun eigen Facebookpagina staan er veel klachten.

Voor mij is het allerbelangrijkste:

• Dat je geen bevestigingsmail meer krijgt als je een advertentie hebt geplaatst. Die mails zette ik altijd in een aparte folder. Ze kregen een gekleurd vlaggetje: van wie is het (zoon, dochter), ben ik er al over bezig met een klant (rood vlaggetje), enz. Als een advertentie na een maand verlopen is gebruik ik de tekst van die bevestiging om het artikel opnieuw te plaatsen. 
• Dat je geen bevestigingsmail meer krijgt van de reactie die je stuurt naar een bieder: daar zet ik dingen in als bv wat het totaalbedrag is, incl. verzendkosten. Nu heb ik geen overzicht meer wat ik die koper gezegd heb, want die mails, die ook in een aparte folder kwamen, krijg ik nu niet meer. En als je op een dag met 5 mensen contact opneemt, herinner je dan nog maar es wat je precies tegen wie gezegd hebt.
• Dat je in de advertentie zelf niet meer kunt aanklikken: Gereserveerd (voor als je al wel met een koper bezig bent maar de koop nog niet helemaal gesloten is), en dat je niet meer in de advertentie zelf deze kunt Verwijderen.

Helemaal niet nodig allemaal als je er max een stuk of 5 advertenties op hebt staan, wel als het er, zoals bij mij, gemiddeld altijd 200 zijn.

Eerder verkocht ik iets, in de bevestigingsmail stond dan de link naar de advertentie, dat was even klikken: reserveren, of verwijderen, en klaar. Nu moet ik in Mijn Marktplaats dan de hele lijst advertenties doorzoeken naar die ene, aanvinken, weer helemaal naar boven scrollen en daar dan klikken op Verwijderen, of op Reserveren. Bij zeg maar 5 keer per dag kost dat enorm veel tijd. Ook ben ik zo het overzicht helemaal kwijt :-(

Hetzelfde geldt voor even iets veranderen. Heb ik ergens 3 stuks van te koop, en verkoop ik er eentje? Dan klikte ik op de link naar de advertentie in de bevestigingsmail, en wijzigde de advertentie daar. Ook daarvoor moet ik nu eerst die hele lijst van circa 200 doorzoeken.

Er zijn meer dingen ten nadele gewijzigd, maar dat hierboven is toch echt wel het breaking point voor mij. Zozeer zelfs, dat ik sinds kort niets meer op Marktplaats zet, en niets meer verleng wat ik daar staan heb. Alles gaat nu op zowel Speurders als op Tweedehands.nl. Die allebei wel bevestigingsmails sturen, je kunt daar zelfs kiezen (aanvinken) of je die wel of niet ontvangen wilt!

Zojuist werd ik gebeld, door een aardige meneer van Marktplaats die ter ore was gekomen dat ik niet zo happy meer ben. En dat ik toch al meer dan 7,5 jaar lang heel veel advertenties plaats, en dat ze van een trouwe klant wilden weten wat er loos is. Nadat ik dit heb verteld, en hij beaamde dat ze dat al van veel meer mensen hebben gehoord, zei hij dat mijn klacht genoteerd was. En dat hij mij gratis een Topadvertentie mocht aanbieden, waarde € 50,- te gebruiken zoals ik zelf wil. Die heb ik beleefd geweigerd. Ik hoef geen kadootje van ze, ik wil alleen dat Marktplaats weer een werkbare website wordt, en dat die wijzigingen worden teruggedraaid!
Maar hier blijkt wel weer eens dat mijn gemopper all over internet wel helpt. Net zoals toendertijd met de scootmobiel van oom Henk bv: ik kan mijn boosheid kwijt, en het wordt nog gelezen ook...

Andere punten waar veel mensen over klagen, en die ik ook niet zo leuk vind, zijn er ook. De 3 hierboven zijn voor mij echter doorslaggevend om weer een trouwe gebruiker van MP te worden.

• Als je een advertentie terug wilt plaatsen werkt de opmaak niet meer. Eerder kon je gewoon copy/paste doen. Nu nog wel, maar witregels, cursief en vetgedrukt is dan weg. Je moet de hele opmaak telkens opnieuw doen, wat ook veel meer tijd kost.
• Je kunt niet meer rechtstreeks e-mailen naar een bieder, dat gaat sinds enige tijd allemaal via Marktplaats. Waardoor geregeld zulke berichten niet aankomen. Veel en veel vaker dan voorheen komt er nooit een reactie op een bericht dat ik aan een bieder stuur. Eerder is dat wel eens een keertje gebeurd, en toen kreeg ik van Marktplaats zelf het advies: op de naam klikken dan neem je rechtstreeks contact op, dat is zekerder. Die optie hebben ze dus ook weg gehaald, hoewel ze het probleem zelf kenden.
• De knoppen om een advertentie door te linken naar Twitter en Facebook zijn verdwenen: vaak als ik een hele dag advertenties plaatste, linkte ik de leukste ervan even door. Reclame voor mij, en voor Marktplaats!

De aardige Marktplaatsmeneer die me net belde "gaat daar niet over", maar zei dat ze diverse boze trouwe klanten bellen om te vragen naar hun mening. Die van mij hadden ze vast ook al gevonden op Twitter, Facebook, en in diverse blogs, zoals DutchCowboys, lol. Zoals ik daar zei: stemmen met je voeten, oftewel: behandelen ze mij als een onmondig kind dat vast wel weer bijdraait, dan ben ik dus weg...

Afscheid nemen

Gisteravond ben ik naar het uitvaartcentrum geweest, om afscheid van oom Henk te nemen. Ik heb er heel veel moeite mee dat hij er nu niet meer is, hoewel hem gelukkig wel een lange lijdensweg bespaard is gebleven, en hij ook een wel mooie leeftijd (82) bereikte. Maar iemand waar je veel van houdt gaat natuurlijk altijd veel te vroeg...

Dochter + schoonzoon gingen gisteren met me mee. Daar kwam dochter's organisatietalent weer goed van pas, want... Zij zou eerst naar mij toe komen met de bus, en dan gingen zij en ik samen erheen. Maar er ligt een straat open, waardoor haar bus momenteel niet rijdt.

Dan maar haar ophalen met de auto, maar vanwege diezelfde opgebroken straat moest dat dan via een enorme omweg over het industrieterrein en dan dwars door haar woonwijk, maar dan net vanaf de andere kant erin. Terwijl ik toch al zo goed ben in verdwalen en dan nog in het donker rijden ook, waar ik erg slecht in ben...

Even later belde ze: haar schoonmoeder kwam op de kindjes passen, en zij kwam samen met schoonzoon mij ophalen met de auto. Heel fijn dat ze allebei mee kwamen, en prima opgelost zo. Na afloop hebben ze mij mee naar huis genomen, waar ik nog even lekker met Jade knuffelde. Fijn dat die net even wakker was :-) Daarna kon ik met andere oma weer meerijden terug naar huis.

Morgen is de crematie, en dan komen zoon + schoondochter me ophalen, want ook zij willen heel graag afscheid nemen van oom Henk. En tante Siet even een kus geven natuurlijk...

Ook daar de nodige organisatie, want zoonlief kan wegens veel thuiswerken bijna altijd wel, behalve op woensdag. Dat is de enige dag van de week dat hij altijd op kantoor is, en zijn collega's allemaal niet. Maar gelukkig is het zowel Rick als Noor toch gelukt om vrij te nemen.

Gadgets

Zowel de gadget om hier mijn laatste tweets te tonen, als die van de laatste reacties zijn stuk, kaduuk. Blogger raadde aan om ze maar te verwijderen zolang ze nog niet gerepareerd zijn, wat ik dus gisteren heb gedaan. Zodra ze weer werken zet ik ze natuurlijk weer terug!

Reacties worden wel geplaatst onder aan de berichten, zoals altijd al, alleen kun je ze helaas dus niet meer ook aan de rechterkant zien.

Toegevoegd heb ik gisteren een gadget Recente Bezoekers, maar die werkt niet zo goed, lijkt het. Ik had vandaag al 63 pageviews, en toch staat alleen mijn naam er nog maar onder...

Schoentje zetten

Kleinzoon zijn schoentje mocht van hem eerst niet bij de achterdeur staan, want: schoentjes horen in de gang! 

Na enige uitleg was er nog een probleempje: schoentjes horen 2 aan 2 bij elkaar, anders kan Logan niet buiten lopen!

Misschien dat ie morgenvroeg, als er een kadootje in zit, het concept een beetje door krijgt?

Toen ik dochterlief zei dat ze niet moet vergeten om er iets in te doen voor ze naar bed gaat, kwam er een kribbig Nee, natuurlijk niet! Gelukkig dat ze zich helemaal niet meer herinnert dat ik dat vroeger wel een paar keer vergeten ben... En probeer je daar dan maar es uit te praten... :O

Dag lieve oom Henk

Overleden 15 november 2012, ruim 82 jaar oud. 

Ik zal hem heel erg missen...

1e tocht Winterkwartet

Na het eigenlijke wandelseizoen organiseert wv Bargermarke ieder jaar het Winterkwartet: 4 wandelingen gedurende de winter, 2 vanuit ons clubhuis en 2 vanuit plaatsen in de omgeving. Dit weekend was de eerste tocht. Deze tochten kun je telkens zowel op zaterdag als op zondag lopen.

Ik koos voor de zondag, eerstens omdat er voor zondag zon voorspeld werd, en tweedens omdat ik zaterdag al genoeg te doen had, en zondag niets. 

Mijn bomen

Deze keer ging ik eens alleen lopen, samen met Ronja. Als we met de busjes weg gaan kan ze helaas niet mee, maar wel als ik op eigen houtje ga natuurlijk! Ronja stuiterde van blijdschap toen we vertrokken, en bij terugkomst stuiterde ze nog steeds, lol. Ik zei tegen haar dat ze volgende keer maar met Jenny mee moet lopen, want die liep de 30 kilometer. Ronja is echt niet moe te krijgen :S

Heel jammer was dat ik mijn mobieltje (camera) was vergeten, want nu kon ik geen foto's maken onderweg. En dat terwijl het een schitterend mooie tocht was! Al heel snel kwamen we langs het zandmeertje, het mooiste plekje van de Emmerdennen. Daar maakte ik eens in de winter een foto die tante Siet zo mooi vond dat ze die toen groot uitgeprint heeft. Helaas, die foto stond op mijn oude web-log blog, die nog steeds verdwenen is :-(

Wegens camera vergeten maar een paar foto's van m'n eigen bomen gemaakt, die er ook prachtig uit zien

Het weer was super, ik liep in polo en trainingsjasje en had het bijna te warm. Door de zon waren de herfstkleuren in de bossen prachtig mooi, ik heb echt genoten (en Ronja ook). Halverwege heb ik zittend op een boomstam een bolletje kaas gegeten, en natuurlijk kreeg Ronja het laatste stukje. Waar ik niet aan had gedacht: drinken voor Ronja! Zelf had ik een flesje sportdrank mee, maar dat lust een hondje natuurlijk niet. Ze nam nu en dan snel een slokje uit een plas, maar dat probeerde ik toch wat te beperken, want die plassen waren enorm modderig vies.

Weer terug bij het clubhuis stond Janny buiten. Ik zei dat ik voor de snert ging, en Ronja voor water. Toen ik me af stond te melden trok Janny de riem uit mijn hand en even later kreeg ik de wind van voren: Dat arme beest dook tot aan haar schouders in die bak water! Je moet zo'n flesje voor haar kopen met een drinkbakje eraan vast! Zijn die er dan? Kennelijk wel dus. De volgende tocht mag Ronja weer mee, maar dan zit er zeker en vast ook schoon water voor haar in mijn rugzak :O

Gouden Esdoorn

Inschrijven, inclusief medaille, kostte (voor de leden) 4 euro. Bij afmelden kreeg je een consumptiebon, waarvoor je o.a. een heerlijke kom zelfgemaakte snert kon krijgen. Hoewel het helemaal geen snertweer was (het voelde eerder zomers, vooral als je in flink tempo had gelopen) ging de snert er bij mij in zoals het water bij Ronja :-D

Toen nog 2 lootjes gekocht, voor 1 euro. Je mag zelf 2 enveloppen trekken: een wit lootje = geen prijs, een roze wel. En in mijn 2e envelop zat een roze! Toen zoeken naar dat nummer op de prijzentafel, en tussen de zelfgehaakte papierenzakdoekjeshouders enz in vond ik mijn prijs: 

Ik heb nog nooit een tondeuse gehad, en de gebruiksaanwijzing die erbij zit is maar minimaal. Nu maar es uitvinden hoe zoiets werkt dus... Misschien eens oefenen op Ronja (of op een kleinkind?).

De EHBO-post verveelt zich te pletter

En toen snel naar huis want na zijn middagslaapje zou Logan langskomen met zijn lampionnetje! Ik was om half 3 alweer thuis, zat op tijd dus. Iets lekkers had ik natuurlijk al voor hem klaar liggen. Maar helaas, ik heb geen lampionnetje gezien, en ook geen Logan :-(

En het wandelen is nu helaas echt even afgelopen, of ik moet op eigen houtje nog naar een tocht elders gaan, want onze volgende tocht is: 

Wandeling 2: Zaterdag 12 en zondag 13 januari 2013

Startlocatie voor deze wandeling is 't Wapen van Exloo, Hoofdstraat 8 7875 AC te Exloo

Nieuw Huisdier :-)

Toen Ronja vanmiddag in de achtertuin aan het spelen was, hoorde ik haar ineens blaffen. Blaffen tegen poezen (en dan vooral tegen Cosmo en Breezer) is ten strengste verboden, dus ik snelde naar buiten om haar eens even flink de les te lezen! Maar... er was nergens een poes te bekennen. 

Toen ze dan maar plat op de grond ging liggen jammeren (want ze weet heel goed dat blaffen niet mag, behalve als het echt echt echt nodig is) vond ik, in de richting waarin ze keek, wel een ander diertje dat ook wel graag melk en poezenvoer lust:

Tussen de rommelige kamperfoelie-bende zag ik stekels, maar kamperfoelie heeft helemaal geen stekeltjes!

Van de andere kant werd het al wat duidelijker

En toen het zwieniegeltje verder liep, al helemaal :-D

Close-Up

Nog een jonkie denk ik, het past met gemak in mijn hand!

Ik heb het niet aangeraakt, en heb Ronja toen naar binnen gehaald, zodat zwieniegeltje rustig zijn/haar gang gaan kon. Ik zie heel vaak egeltjes als ik in het donker met Ronja loop, vooral bij de ingang van het bos, maar daar vandaan scharrelen ze ook regelmatig door het park. Volgens mij zijn die dan meestal wel flink groter dan deze. En dit was midden op de dag...

Nu vraag ik me af of egels eigenlijk niet al moeten winterslapen? En of dit misschien een kleintje is die zijn mama kwijt is? Of zou die zich wel prima zelf redden? Hij scharrelde energiek genoeg, en was zelfs aardig tam, want zelfs met Ronja nog vlakbij, en mij met camera ook, scharrelde het rustig verder...

Caro? Jij hebt veel meer ervaring met egels dan ik...

Stem op Jade !!!

Stem op Jade voor de Baby van het jaar verkiezing

Zeven Plastic Roosjes

Juli 1971

Zeven plastic roosjes

afgrijselijk om te zien

die stonden op een tafeltje

bij goede Tante Stien

In ied're roos een lampje

dat gloeide 's avonds aan

en bij die zeven pitjes schreef

ze briefjes aan Ome Daan

Oom Daan was uitgezonden

en werkte aan een dijk

soms moest d'r briefje naar Zwartsluis

en soms naar Harderwijk

Eén krul voor d' L van Lieve

één voor de D van Daan

dan legde ze d'r ball-point neer

en ving te huilen aan

En o! de plastic roosjes

die wisten dat zo niet

maar Tante Stien had dag en nacht

ontzettend veel verdriet

Ze kon Oom Daan niet missen

ze voelde zich alleen

al drentelde de zwarte poes

miauwend om d'r heen

Al zong 't kanarie-pietje

in 't kooitje nog zo luid

toch huilde goeie Tante Stien

bijkans d'r ogen uit

Weer ving ze aan te schrijven

een traan viel op d'r blad

ze trok een cirkel er om heen

en schreef daarin: "Wa's dat?"

Ze schreef dat het weer zo mooi was

en iedereen gezond

en dat ze het alleen in huis

zo echt verdrietig vond

Dan was de brief ten einde

ze postte hem voor tien

dat deed ze drie maal in de week

die goeie Tante Stien

En om de 14 dagen

van Kampen of Zwartsluis

kwam Ome Daan, dat was een feest

voor 'n week-end weer naar huis

De zeven plastic roosjes

afgrijselijk om te zien

die werden dan nog eens zo schoon

in 't oog van Tante Stien

Overgenomen uit De Postduif, aflevering 1, 1e jaargang, 8 augustus 1971 (over de Postduif later misschien nog wel meer...)

Crisisjaren: zie HIER