Nu zit ik inmiddels al 2 volle weken ziek thuis, en helemaal echt over is het nog niet. Ik heb een kuur antibiotica gehad, 7 dagen Prednisolon en daar kreeg ik er vrijdag nog 3 dagen van bij. Plus nu een verstuiver Salbutamol (4x daags 2 pufjes). De huisarts weet dat ik altijd wel een Ventolin inhaler van zoonlief in huis heb, die mocht ik er eerst bij gebruiken, maar die hielp bij lange na niet. De Salbutamol wel, die had ik eerder moeten hebben!
Zat ik eerst vaak echt naar adem te happen, dat is nu al een stuk beter. Woensdag ben ik naar de brievenbus gelopen en moest ik onderweg geregeld even stilstaan om weer wat op adem te komen. Gisteren liep ik een rondje om de vijver, zonder stoppen, en zelfs nog een stukje verder omdat ik zo lekker liep. Maar ik hoest nog wel een beetje, en die salbutamol helpt erg goed. Als ik al beter was dan zou die geen verschil maken, dacht ik zo...
Nu het met mijn longen voelbaar beter gaat voel ik weer meer wat ik vanaf het begin al heb: rechter neusgat verstopt, druk achter/in rechteroog en een vage oorpijn rechts. Die hele rechterkant van mijn hoofd voelt alsof er wat druk op staat, niet echt lekker. Helemaal niet zo als links. De longontsteking zat ook vooral rechts.
Ik moest nu elke avond mijn temperatuur opnemen. Dat doe ik nooit, als ik het erg warm heb neem ik aan dat ik wel koorts heb, lol. Maar maandag moet ik de huisarts bellen om te vertellen hoe ik me na weer een paar dagen Prednisolon nu voel, en ook wat mijn temperatuur was van vrijdag t/m zondag, 's avonds gemeten. Vrijdag was die 37,7 en zaterdag 37,9. Niet echt koorts dus, maar ook niet helemaal jofel :-(
Wanneer mag ik weer gaan werken? Niet zolang u hiervoor nog onder medicijnen bent.
Met het werk afgesproken dat ik dinsdag weer bel om te vertellen wat de dokter maandag gezegd heeft. In elk geval morgen nog steeds niet terug dus. Dat vind ik het allerergste: begon ik zo enthousiast en met heel veel zin aan m'n nieuwe baantje, zit ik na 1 week werken nu alweer 2 weken thuis, en het is nog niet over :-( En dat terwijl ik normaal zelden of nooit ziek ben!
Maar naar het werk moet ik wel 7 km fietsen (en weer terug). Parkeren is veel te duur voor een hele dag, en vrijstelling daarvoor krijg je alleen als je verder woont dan 10 km. De bus is ook geen optie, want omdat er 2 belangrijke straten zijn opgebroken rijdt die met een enorme omweg vanaf hier naar het centrum. En ook dat is duur, voor werken met behoud van uitkering... En dan nog een flink stuk lopen...
Wordt vervolgd.
1 opmerking:
Ik heb ook wel eens op zo'n punt gezeten waarop ik halve dagen zou kunnen werken mits er vervoer was. Dat werd geregeld door de baas, ik werd smorgens meegenomen door een collega die daarvoor een paar kilometer om moest maar een vergoeding kreeg. En na 4 uur werken werd ik thuisgebracht door de koerier, die toch eindeloos veel kilometers moest rijden. Het voelde een beetje vreemd, maar toch veel beter dan niet werken. Misschien een idee om dat aan je chef voor te leggen: dat je eerder kunt komen als ze voor vervoer of een gratis parkeerplaats zorgen? Beterschap in ieder geval.
Een reactie posten