Vanmiddag scheen het zonnetje, en hoewel het flink koud is, lokte dat naar buiten toe. En daar werd ik niet vrolijk van, want het lopen gaat momenteel heel moeizaam (zie vorige blog). Ik werk sinds vorige week thuis vanwege de kerstvakantie. Op het werk is momenteel bijna niemand, maar ik werk gewoon door, fulltime zelfs, want de storingen moeten nu eenmaal wel dagelijks door iemand bij worden gehouden. Dat vind ik niet erg, maar dat is wel heel veel zitten, en dus ook extra veel pijn als ik dan wel lopen wil.
Dochterlief besloot naar mij toe te komen, want zij had voor vanmiddag geen plannen, en Jade ook al niet, terwijl haar beide mannen het erg druk hadden met Lego. Shoppen of cachen? Dat werd cachen! Daar word ik altijd vrolijk van, en er komt veel bewegen bij kijken, wat ook goed voor mij is. Maar liever niet alleen, zoals het de laatste dagen ging, want wat als ik dan in mijn uppie ergens in een bos sta en het gaat echt niet meer? Want kou vindt mijn heup ook al niet zo leuk... :-(
Een poosje geleden had ik de Mystery van Emmerhout al opgelost. Van de 6 straten Laan van de... uitzoeken waar de naam vandaan komt. Die uitleg dan koppelen aan 6 zinnetjes, bv Een bos bij het Zevenmarkenpunt te Schoonoord of Een bos van kreupelhout bij Drouwen. De oplossing leverde de coördinaten op voor die 6 straten, en daar moest je dan 6 aanwijzingen vinden om uiteindelijk de coördinaten van de eindcache te vinden. (http://coord.info/GC1T3JT)
Nu is Emmerhout best groot, lopend is dat echt niet te doen. En dus stapten we met ons drietjes in mijn auto, op naar de eerste straat, de Laan van de Iemenhees. Daar hebben we nogal lopen zoeken, om niets te vinden. Jade vond er op den duur niet veel meer aan, en we werden erg koud door al dat gedrentel op een vierkante 10 meter.
De volgende straat dan maar, want uit ervaring weten we dat als je eenmaal weet hoe deze owner de caches verstopt heeft, je de rest dan gemakkelijker vindt. En dat klopte, want in no-time hadden we die in de volgende straat gevonden. En toen wisten we hoe en waar we ze moesten zoeken :-)
Terug naar nummer één, die we nu ook zonder moeite vonden. Dochterlief reed, ik mocht steeds de auto uit en het stukje lopen om de aanwijzingen te vinden. Ook de rest vonden we nu gemakkelijk en snel, tot de laatste straat. Daar liep het dood voor de auto, terwijl de cache op zo'n 200 meter van ons vandaan zou liggen. Omdat het al begon te schemeren is dochter er snel naartoe gerend. En kwam niet meer terug, lol. Schiet op mama! riep Jade al vanaf de achterbank! Ze kon de auto met Jade en mij niet meer terug vinden! Samen kwamen we er per telefoon uit, en toen hadden we eindelijk alle cijfers voor de eindcache. Alleen was het nu al helemaal donker :-(
Ik voelde me inmiddels veel beter, want zelfs auto in- en uitstappen ging nu bijna zonder pijn en moeite. Inderdaad, blijven bewegen is beter dan stil zitten. En hoe beter het bewegen ging, hoe beter mijn humeur ook weer werd :-)
Vlakbij het eindpunt konden we de auto parkeren, en toen samen er op af. Helaas kwamen we tussen hoge bomen terecht, en dan werkt navigatie niet zo goed. Die sprong dan ook steeds van bv 20 meter naar 70 meter, enz. Lastig om dan, ook nog eens in het donker, en in een stukje bos, te bepalen waar je zijn moet.
Bij het licht van onze mobieltjes en mijn ledlamp kreeg ik een goed gevoel bij één plek, en daar dook ik de bosjes in. En ik vond ook iets: een grijs kastje, Vrij zwaar, en er zaten aan de achterkant 3 pluggen aan, eentje ontbrak. Dochter geroepen, en toen we hem openmaakten zagen we... een cijferslot, met 8 cijfers. Dat kon dus niet, met 6 gevonden cijfers krijg je nooit een slot van 8 cijfers open. Was dit hem wel? Of is dit iets om aan de politie te melden? Ik heb het ding weer teruggelegd, met wat bladeren eroverheen.
Omdat Jade nu echt huilerig werd hebben we het voor vandaag opgegeven. Ik heb de cache-owner een e-mail gestuurd met de vraag of dat cijfergeval de eindcache is? En heel binnenkort doen we bij daglicht een nieuwe poging, want met de puzzel opgelost, en ook de eindcoördinaten gevonden, moet dat toch een eitje zijn...
En ik voel me ondertussen weer helemaal vrolijk, ik heb nu veel minder pijn dan de laatste dagen, en ben lekker fris en rozig geworden door de buitenlucht.
Misschien kan de huisarts me beter voorschrijven om elke dag een poosje te gaan geocachen :-D
Dochter zojuist op Facebook: Moe maar voldaan! Heerlijk met oma Sjouwke en Jade gecacht :) 6 waypoints gevonden van een mystery cache en ook de eindcoördinaten. Helaas was het al pikkedonker toen we bij de eindcache waren :O Misschien dinsdag met Jannet even oppikken hihi.
Dit is de webstek van Aragog en haar familie, vrienden en beessies. Hier komt (bijna) elke dag een stukje over wat wij hier in Drenthe meemaken.
zondag 28 december 2014
De lappenmand van 2014
In maart 2014 had ik weer longontsteking, net als in januari 2013. Gelukkig hoefde ik me deze keer niet ziek te melden, ik kon wel 5 uur per dag thuiswerken :-)
Vorig jaar heb ik het er lekker bij gelaten, en ging ik niet meer terug naar de huisarts toen het eenmaal over was. Deze keer moest ik wel, want ik bleef maar constant verkouden worden, en hijgerig. Eerst werden er röntgenfoto's gemaakt, waar gelukkig niets op te zien was! Daarna een longfunctie-onderzoek in het ziekenhuis. Later heb ik bij de longassistente van de huisarts een heel uitgebreid onderzoek gehad, weer met longfunctie, maar nu ook met ellenlange vragenlijsten invullen, enz.
Inmiddels functioneert dat weer prima, dankzij 2 inhalers. Spiriva 1x per dag 2 pufjes, die 24 uur lang de zaak open houden. En de Onbrez Breezhaler die ik daarnaast eens per dag gebruiken mag als ik extra last heb, zoals bv bij mistig weer, vochtige of stoffige omgeving, als ik een lange wandeling wil maken, of als ik verkouden ben.
Griep krijg ik niet meer, want sinds dit jaar ben ik gekwalificeerd voor de griepprik. En verkouden ben ik ook niet meer geweest! Volgens de huisarts zit ik een beetje tegen COPD aan, soms denkt hij van wel en dan weer van niet. Een twijfelgeval dus, maar gelukkig geen uitgemaakt zaak.
Op 30 juli ben ik gestopt met roken, ook dat hielp natuurlijk wel mee. Echt helemaal niet-roker zal ik vast nooit worden, ik ken mij. Maar sinds 30 juli heb ik geen enkele sigaret of sjekkie meer aangeraakt. Alleen rook ik af en toe nog een klein sigaartje (veel minder verslavend, en dat rook je niet over je longen). Daar kan ik echter ook heel goed een hele dag af blijven, bv op het werk heb ik sindsdien nooit meer gerookt, alleen thuis, bv 's avonds na het eten, of als ik moe en afgedraaid thuis kom van een stresserige dag. En nu en dan even dampen: zo'n elektronische sigaret.
Bij de allerlaatste controle trof ik tot mijn grote verrassing mijn oude huisarts, die nu en dan nog eens een middagje waarneemt, en er dan van geniet zijn geliefde oud-patiënten weer eens te zien. Zo kreeg ik een dikke knuffel van hem bij komen en gaan, en hoorde ik van een andere patiënte dat zij een paar dikke zoenen had gekregen, lol.
De oude dokter Dijkstra kent me natuurlijk veel beter dan de niet-meer-zo-nieuwe dokter, waar ik vóór 2014 amper geweest was. Hij vond mijn longen niet zo heel ernstig: de gevoeligheid voor longaandoeningen zit nu eenmaal in je familie, het valt best mee. Gewoon proberen zo weinig mogelijk te roken (dat sigaartje nu en dan vond ie prima, nadat ik bij hem ook al een paar keer vergeefs geprobeerd heb om te stoppen), en de inhalers die ik nu heb, met deze dosering, werkt prima voor mij. Hoesten doe ik ook allang niet meer :-D
----------------------------------
Een paar weken geleden ging ik echter alweer langs, nu omdat ik al een tijdlang hevige pijn had in mijn rechter bovenbeen (dat been waar ik vroeger een ongeluk mee gehad heb). Helaas kreeg ik de vervangdokter, die heel druk is, van de hak op de tak springt en waar ik niet veel mee kan. Ze draaide mijn been eens naar links en naar rechts en besloot: je heup is versleten, artrose. Wel blijven bewegen, fietsen is beter dan wandelen. En afvallen, gewoon de helft minder koolhydraten eten. Over 3 weken terugkomen. En dat was dat...
Na nieuwjaar ga ik er weer mee naar de huisarts, maar dan naar de "echte". Die vertelt wat meer, legt dingen uit en daar kun je tenminste een normaal gesprek mee hebben. Ik denk dat dit mede komt doordat dit been na het ongeluk iets langer geworden is. Toen ik veel jonger was is me eens verteld dat ik al mijn linkerschoenen iets moest laten verhogen, maar begin daar maar eens aan... En hoe doe je dat dan met gympen? Maar misschien komt dit wel omdat ik al bijna 40 jaar scheef loop, omdat mijn rechterheup een paar centimeters hoger staat dan de linker?
Inmiddels is de diagnose ook bevestigd door ervaringsdeskundige tante Siet, die beide heupen vervangen heeft. Gelukkig maar, want ik bleef me afvragen of het misschien ook een flinke ontsteking kan zijn, of nog iets anders... Ik vertrouw die vrouwtjesdokter die er alleen op maandag en vrijdag is, niet helemaal ;-)
Ja, de pijn lijkt vaak vanuit mijn lies te komen, trekt door mijn bovenbeen tot aan de knie. Het voelt meestal alsof alle spieren verkrampt zijn, net zoals spit in je rug. Als ik ga staan vanuit liggen of zitten doet het de eerste 5 of zo stappen heel erg pijn, alsof ik probeer te lopen op een gebroken been, zo heftig. Dan trekt dat langzaam weg, en kan ik, vaak wel nog wat stijfjes, wel blijven lopen. Dus als ik in huis van alles doen wil dan moet dat allemaal na mekaar, want eenmaal in beweging gaat het wel. Erger is op het werk, want dat is zittend. Elke keer dat ik dan even van mijn plek moet om bv koffie te halen of iets te gaan overleggen met iemand moet ik weer door die pijn heen voor de boel weer enigszins loopt.
Het is vooral heel vermoeiend, erg pijnlijk, en dit vind ik zelf nog veel erger dan die benauwdheid. Nu en dan voel ik me echt depri omdat ik ineens zo in mijn beweging beperkt ben. Maar dan ga ik naar de winkels, en al leunend op een winkelwagentje kan ik rustig 2 uur lang alle winkels rondwandelen. Maar dan moet ik niet ergens in de rij gaan staan bij de kassa, want stilstaan heeft hetzelfde resultaat als zitten of liggen, alsof mijn hele bovenbeen dan verkrampt is, en dan moet ik ook weer door die eerste stuk of 5 zeer pijnlijke stappen heen zien te komen. Ook een draai maken moet ik nu heel rustig aan doen, beetje bij beetje :-(
De diclofenac die ik toch al slik voor de artrose in mijn handen helpt amper. Ook Glycosamine, waar sommigen baat bij schijnen te hebben, helpt bij mij niets. Googlen leerde dat de oplossingen zijn: pijnbestrijding (dan graag wel iets zwaarders dan diclofenac. Nog zwaarder? Ja dus). Oefeningen van de fysiotherapeut (van de week maar eens kijken of ik nu toch een aanvullende verzekering nemen moet om dat te dekken). En als laatste een kunstheup. Hoewel ik dat altijd gezien heb als echt iets voor oude mensen, snik!
-----------------------------------
Afvallen was ik toch al van plan. De voorlaatste keer na het stoppen met roken was ik bijna 10 kilo aangekomen, zoals bij elke poging. Ik had de dokter nog gewaarschuwd: als ik weer stop kom ik weer 10 kilo aan hoor, en dat is ook niet gezond! Helaas reageerde hij daar niet op. En nu zit ik er dan mee, en met die heup :-(
Na de laatste stoppen-en-aankomen poging was ik alweer zo'n 6 kilo kwijtgeraakt, langzaam aan, vooral door veel te wandelen en te geocachen. Nu heb ik er weer bijna 10 kilo bij. En dat is een paar kilo zwaarder dan ik ooit ben geweest, omdat ik van de vorige 10 er nog maar 6 kwijt was.
De helft minder koolhydraten, riep vervangdokter dus. Ik ben niet van het halve werk, en besloot om dan maar direct zo weinig mogelijk ervan te nemen. Dat houdt in: zo weinig mogelijk suiker, en graan (meel). Geen aardappels, pasta, rijst, brood, beschuit, crackers, koek. Ondanks de Kerst ben ik zo nu in een paar weken al een 1,5 kilo kwijt. Op zich is dit prima, vooral vlees, ei en groentes eten houd ik best vol. Niet al te veel fruit, want ook daar zitten suikers in. Het lastige is: mijn werk. Onderweg eet ik 's ochtends meestal een kaascracker op, als ontbijt. En om 9 uur 2 sneetjes brood. Maar om 9 uur al aan de sla? En wat eet ik dan als ontbijt, onder het rijden?
De vele gehaktballen mogen gelukkig nog wel, en onze snoeppot hebben collega en ik al omgedoopt tot groente- en fruitschaal. Zij moet ook afvallen van haar huisarts, en is naar een diëtiste geweest. Daarvan moet zij onder meer minstens 6 sneden brood per dag eten... Ze vertrouwt het niet dat ik van mijn dokter juist veel minder koolhydraten mag, nu zij er zoveel moet dat ze ze bijna niet weg krijgt.
2014 is wel een hele omslag voor mij, nadat ik voorheen vrijwel nooit een dokter zag...
Vorig jaar heb ik het er lekker bij gelaten, en ging ik niet meer terug naar de huisarts toen het eenmaal over was. Deze keer moest ik wel, want ik bleef maar constant verkouden worden, en hijgerig. Eerst werden er röntgenfoto's gemaakt, waar gelukkig niets op te zien was! Daarna een longfunctie-onderzoek in het ziekenhuis. Later heb ik bij de longassistente van de huisarts een heel uitgebreid onderzoek gehad, weer met longfunctie, maar nu ook met ellenlange vragenlijsten invullen, enz.
Inmiddels functioneert dat weer prima, dankzij 2 inhalers. Spiriva 1x per dag 2 pufjes, die 24 uur lang de zaak open houden. En de Onbrez Breezhaler die ik daarnaast eens per dag gebruiken mag als ik extra last heb, zoals bv bij mistig weer, vochtige of stoffige omgeving, als ik een lange wandeling wil maken, of als ik verkouden ben.
Griep krijg ik niet meer, want sinds dit jaar ben ik gekwalificeerd voor de griepprik. En verkouden ben ik ook niet meer geweest! Volgens de huisarts zit ik een beetje tegen COPD aan, soms denkt hij van wel en dan weer van niet. Een twijfelgeval dus, maar gelukkig geen uitgemaakt zaak.
Op 30 juli ben ik gestopt met roken, ook dat hielp natuurlijk wel mee. Echt helemaal niet-roker zal ik vast nooit worden, ik ken mij. Maar sinds 30 juli heb ik geen enkele sigaret of sjekkie meer aangeraakt. Alleen rook ik af en toe nog een klein sigaartje (veel minder verslavend, en dat rook je niet over je longen). Daar kan ik echter ook heel goed een hele dag af blijven, bv op het werk heb ik sindsdien nooit meer gerookt, alleen thuis, bv 's avonds na het eten, of als ik moe en afgedraaid thuis kom van een stresserige dag. En nu en dan even dampen: zo'n elektronische sigaret.
Bij de allerlaatste controle trof ik tot mijn grote verrassing mijn oude huisarts, die nu en dan nog eens een middagje waarneemt, en er dan van geniet zijn geliefde oud-patiënten weer eens te zien. Zo kreeg ik een dikke knuffel van hem bij komen en gaan, en hoorde ik van een andere patiënte dat zij een paar dikke zoenen had gekregen, lol.
De oude dokter Dijkstra kent me natuurlijk veel beter dan de niet-meer-zo-nieuwe dokter, waar ik vóór 2014 amper geweest was. Hij vond mijn longen niet zo heel ernstig: de gevoeligheid voor longaandoeningen zit nu eenmaal in je familie, het valt best mee. Gewoon proberen zo weinig mogelijk te roken (dat sigaartje nu en dan vond ie prima, nadat ik bij hem ook al een paar keer vergeefs geprobeerd heb om te stoppen), en de inhalers die ik nu heb, met deze dosering, werkt prima voor mij. Hoesten doe ik ook allang niet meer :-D
----------------------------------
Een paar weken geleden ging ik echter alweer langs, nu omdat ik al een tijdlang hevige pijn had in mijn rechter bovenbeen (dat been waar ik vroeger een ongeluk mee gehad heb). Helaas kreeg ik de vervangdokter, die heel druk is, van de hak op de tak springt en waar ik niet veel mee kan. Ze draaide mijn been eens naar links en naar rechts en besloot: je heup is versleten, artrose. Wel blijven bewegen, fietsen is beter dan wandelen. En afvallen, gewoon de helft minder koolhydraten eten. Over 3 weken terugkomen. En dat was dat...
Na nieuwjaar ga ik er weer mee naar de huisarts, maar dan naar de "echte". Die vertelt wat meer, legt dingen uit en daar kun je tenminste een normaal gesprek mee hebben. Ik denk dat dit mede komt doordat dit been na het ongeluk iets langer geworden is. Toen ik veel jonger was is me eens verteld dat ik al mijn linkerschoenen iets moest laten verhogen, maar begin daar maar eens aan... En hoe doe je dat dan met gympen? Maar misschien komt dit wel omdat ik al bijna 40 jaar scheef loop, omdat mijn rechterheup een paar centimeters hoger staat dan de linker?
Inmiddels is de diagnose ook bevestigd door ervaringsdeskundige tante Siet, die beide heupen vervangen heeft. Gelukkig maar, want ik bleef me afvragen of het misschien ook een flinke ontsteking kan zijn, of nog iets anders... Ik vertrouw die vrouwtjesdokter die er alleen op maandag en vrijdag is, niet helemaal ;-)
Ja, de pijn lijkt vaak vanuit mijn lies te komen, trekt door mijn bovenbeen tot aan de knie. Het voelt meestal alsof alle spieren verkrampt zijn, net zoals spit in je rug. Als ik ga staan vanuit liggen of zitten doet het de eerste 5 of zo stappen heel erg pijn, alsof ik probeer te lopen op een gebroken been, zo heftig. Dan trekt dat langzaam weg, en kan ik, vaak wel nog wat stijfjes, wel blijven lopen. Dus als ik in huis van alles doen wil dan moet dat allemaal na mekaar, want eenmaal in beweging gaat het wel. Erger is op het werk, want dat is zittend. Elke keer dat ik dan even van mijn plek moet om bv koffie te halen of iets te gaan overleggen met iemand moet ik weer door die pijn heen voor de boel weer enigszins loopt.
Het is vooral heel vermoeiend, erg pijnlijk, en dit vind ik zelf nog veel erger dan die benauwdheid. Nu en dan voel ik me echt depri omdat ik ineens zo in mijn beweging beperkt ben. Maar dan ga ik naar de winkels, en al leunend op een winkelwagentje kan ik rustig 2 uur lang alle winkels rondwandelen. Maar dan moet ik niet ergens in de rij gaan staan bij de kassa, want stilstaan heeft hetzelfde resultaat als zitten of liggen, alsof mijn hele bovenbeen dan verkrampt is, en dan moet ik ook weer door die eerste stuk of 5 zeer pijnlijke stappen heen zien te komen. Ook een draai maken moet ik nu heel rustig aan doen, beetje bij beetje :-(
De diclofenac die ik toch al slik voor de artrose in mijn handen helpt amper. Ook Glycosamine, waar sommigen baat bij schijnen te hebben, helpt bij mij niets. Googlen leerde dat de oplossingen zijn: pijnbestrijding (dan graag wel iets zwaarders dan diclofenac. Nog zwaarder? Ja dus). Oefeningen van de fysiotherapeut (van de week maar eens kijken of ik nu toch een aanvullende verzekering nemen moet om dat te dekken). En als laatste een kunstheup. Hoewel ik dat altijd gezien heb als echt iets voor oude mensen, snik!
-----------------------------------
Afvallen was ik toch al van plan. De voorlaatste keer na het stoppen met roken was ik bijna 10 kilo aangekomen, zoals bij elke poging. Ik had de dokter nog gewaarschuwd: als ik weer stop kom ik weer 10 kilo aan hoor, en dat is ook niet gezond! Helaas reageerde hij daar niet op. En nu zit ik er dan mee, en met die heup :-(
Na de laatste stoppen-en-aankomen poging was ik alweer zo'n 6 kilo kwijtgeraakt, langzaam aan, vooral door veel te wandelen en te geocachen. Nu heb ik er weer bijna 10 kilo bij. En dat is een paar kilo zwaarder dan ik ooit ben geweest, omdat ik van de vorige 10 er nog maar 6 kwijt was.
De helft minder koolhydraten, riep vervangdokter dus. Ik ben niet van het halve werk, en besloot om dan maar direct zo weinig mogelijk ervan te nemen. Dat houdt in: zo weinig mogelijk suiker, en graan (meel). Geen aardappels, pasta, rijst, brood, beschuit, crackers, koek. Ondanks de Kerst ben ik zo nu in een paar weken al een 1,5 kilo kwijt. Op zich is dit prima, vooral vlees, ei en groentes eten houd ik best vol. Niet al te veel fruit, want ook daar zitten suikers in. Het lastige is: mijn werk. Onderweg eet ik 's ochtends meestal een kaascracker op, als ontbijt. En om 9 uur 2 sneetjes brood. Maar om 9 uur al aan de sla? En wat eet ik dan als ontbijt, onder het rijden?
De vele gehaktballen mogen gelukkig nog wel, en onze snoeppot hebben collega en ik al omgedoopt tot groente- en fruitschaal. Zij moet ook afvallen van haar huisarts, en is naar een diëtiste geweest. Daarvan moet zij onder meer minstens 6 sneden brood per dag eten... Ze vertrouwt het niet dat ik van mijn dokter juist veel minder koolhydraten mag, nu zij er zoveel moet dat ze ze bijna niet weg krijgt.
2014 is wel een hele omslag voor mij, nadat ik voorheen vrijwel nooit een dokter zag...
donderdag 25 december 2014
Autorijden in 2014
Sinds ik op 6 januari 2014 ben begonnen te werken in Zwolle (enkele reis 82 kilometer) heb ik mijn autokosten bijgehouden. Naast € 180,85 reiskostenvergoeding (het maximum wat mijn werkgever per maand vergoedt) kreeg ik ook € 229,-- bruto loon per maand extra, omdat ik anders zelf te veel op de reiskosten zou moeten toeleggen van mijn salaris.
Tenslotte werk ik volgens mijn contract officieel maar 5 uur per dag, maar dan wel op 5 dagen per week, omdat mijn werkgever dat graag wil. Daarvan rijd ik gemiddeld 4 dagen per week naar Zwolle en 1 dag per week mag ik thuiswerken. 5 uur per dag werken haal ik zelden, overwerk (meer dan 5 uur per dag dus) is standaard!
In 2014 heb ik totaal 29.190 km's per auto afgelegd. Toen ik op 6 januari 2014 begon stonden er 30.161 kilometers op de teller van mijn oude Alto, die ik kreeg in september 2003. Dat houdt in dat ik in het jaar 2014 bijna net zo veel kilometers gereden heb als in de gehele 10 jaren daarvoor!
Het afgelopen jaar ben ik absoluut een veel betere chauffeur geworden, door al die kilometers. Voorheen vermeed ik snelwegen, nu voel ik me er helemaal op thuis. Ik rijd nu met gemak 130 op de A28, waar ik in het begin altijd veilig met max 90 km/uur achter een vrachtauto bleef hangen. Daardoor kan ik nu ook een kwartiertje later vertrekken van huis :-)
In het afgelopen jaar ben ik in totaal 168 keer naar Zwolle gereden, voor een gemiddelde prijs van 11 cent per kilometer. Het duurste was 13 cent/km in april, het goedkoopste 10 cent/km in de laatste 3 maanden van dit jaar. Dat kan er aan liggen dat ik eind oktober mijn nieuwe Aygo kreeg, maar net rond die tijd begon de benzineprijs ook flink te dalen. Per werkdag kwam ik in 2014 gemiddeld uit op € 18,80.
Voor de benzineprijs telt ook de benzineoorlog die al maanden gaande is in Zwolle. Tankte ik in het begin vaak in Geesbrug bij een goedkope onbemande pomp, tegenwoordig tank ik meestal Shell aan de Ceintuurbaan in Zwolle, goedkoper vind je het nergens, Beneden de € 1,49 per liter! En het is echt waar, op FuelSave van Shell rijd je meer kilometers dan op benzine van een onbekend merk ;-)
Per werkdag die ik naar Zwolle reed was ik gemiddeld € 18,80 kwijt aan benzine. Het duurste was € 22,71 per werkdag in september, het goedkoopste € 15,96 in december. Naast de dalende benzineprijs is mijn nieuwe Toyota Aygo vast ook wel wat zuiniger dan de oude Alto? Ook zal meetellen dat ik tegenwoordig vaak 130 km/uur rijd ipv met 90 km/uur achter een vrachtwagen blijven hangen...
Totaal tankte ik in 2014 voor € 3.158,05. Minus de reiskostenvergoeding van mijn werk van € 2.130,51 en minus de 20 euro per maand die ik in de jaren daarvoor standaard tankte (€ 240,-- per jaar) kom ik op € 787,54 die ik zelf bijlegde in heel 2014. En dat wordt ruimschoots gedekt door de € 229,-- bruto loon per maand die ik extra krijg vanwege het reizen!
Volgens de ANWB Routeplanner is een enkele reis nu ruim 80 km, a 11 euro.
De cijfers op een rijtje:
€ 3.158,-- aan benzine getankt in 2014
29.190 kilometers afgelegd
11 cent gemiddeld per kilometer
€ 18,80 gemiddeld per werkdag
Extra kosten: een grote beurt voor de Alto in maart € 529,-- en een bekeuring voor te hard rijden in juni van € 125,-- (hihi).
Tenslotte werk ik volgens mijn contract officieel maar 5 uur per dag, maar dan wel op 5 dagen per week, omdat mijn werkgever dat graag wil. Daarvan rijd ik gemiddeld 4 dagen per week naar Zwolle en 1 dag per week mag ik thuiswerken. 5 uur per dag werken haal ik zelden, overwerk (meer dan 5 uur per dag dus) is standaard!
In 2014 heb ik totaal 29.190 km's per auto afgelegd. Toen ik op 6 januari 2014 begon stonden er 30.161 kilometers op de teller van mijn oude Alto, die ik kreeg in september 2003. Dat houdt in dat ik in het jaar 2014 bijna net zo veel kilometers gereden heb als in de gehele 10 jaren daarvoor!
 |
| Suzuki Alto, bj 2001, van mij van sept 2003 tot okt 2014 |
In het afgelopen jaar ben ik in totaal 168 keer naar Zwolle gereden, voor een gemiddelde prijs van 11 cent per kilometer. Het duurste was 13 cent/km in april, het goedkoopste 10 cent/km in de laatste 3 maanden van dit jaar. Dat kan er aan liggen dat ik eind oktober mijn nieuwe Aygo kreeg, maar net rond die tijd begon de benzineprijs ook flink te dalen. Per werkdag kwam ik in 2014 gemiddeld uit op € 18,80.
Voor de benzineprijs telt ook de benzineoorlog die al maanden gaande is in Zwolle. Tankte ik in het begin vaak in Geesbrug bij een goedkope onbemande pomp, tegenwoordig tank ik meestal Shell aan de Ceintuurbaan in Zwolle, goedkoper vind je het nergens, Beneden de € 1,49 per liter! En het is echt waar, op FuelSave van Shell rijd je meer kilometers dan op benzine van een onbekend merk ;-)
Per werkdag die ik naar Zwolle reed was ik gemiddeld € 18,80 kwijt aan benzine. Het duurste was € 22,71 per werkdag in september, het goedkoopste € 15,96 in december. Naast de dalende benzineprijs is mijn nieuwe Toyota Aygo vast ook wel wat zuiniger dan de oude Alto? Ook zal meetellen dat ik tegenwoordig vaak 130 km/uur rijd ipv met 90 km/uur achter een vrachtwagen blijven hangen...
 |
| Toyota Aygo, bj 2012, van mij sinds 23 oktober 2014 |
Volgens de ANWB Routeplanner is een enkele reis nu ruim 80 km, a 11 euro.
De cijfers op een rijtje:
€ 3.158,-- aan benzine getankt in 2014
29.190 kilometers afgelegd
11 cent gemiddeld per kilometer
€ 18,80 gemiddeld per werkdag
Extra kosten: een grote beurt voor de Alto in maart € 529,-- en een bekeuring voor te hard rijden in juni van € 125,-- (hihi).
donderdag 4 december 2014
Snoepen
Tussen onze computers in staat op het werk een glazen schaal, die we samen constant gevuld houden met snoep, meestal drop. Dat is best een klus, want een zak heksendrop of schoolkrijt is zó weer op...
Vanochtend zat echter de snoepschaal weer vol met... winegums! Woensdag toen ik thuis werkte was er weer iemand jarig. En naast nóg meer gehaktballen (er waren er ook nog over van dinsdag) had hij ook elke snoepschaal gevuld, omdat hij één van die mensen is die altijd bij anderen snoepjes komt "pikken"... lol
Tja zei I., maar zeggen dat we het niet willen is ook zo onbeleefd hè... En dus ligt het fruit nu eerst maar in het deksel. Zij had een banaan mee, en mandarijntjes, en nieuwe snoeptomaatjes. Ik pruimen, Turkse peren, en mini komkommertjes.
Toen ik vanochtend om 7 uur binnen kwam, rook de kantine alweer (nog steeds) heerlijk naar warme gehaktbal, de pan zat nog vol met de restanten van dinsdag en woensdag. Maar om nu te gaan ontbijten met zo'n ding? Wij waren braaf en hadden om 12 uur al ieder een banaan op, een mandarijntje, een handvol snoeptomaatjes, en een gedeelde minikomkommer. En we zaten vol, we waren het er over eens dat we vandaag geen lunch hoefden.
Maar... iedereen werd naar de kantine geroepen, want De Mol (ons vaste cateringrestaurant) had zojuist een schaal vol gehaktballen gebracht, met satésaus, en die moesten gelijk op want anders worden ze koud en dat is zonde... Een collegabedrijf had iets geleend, en op de vraag wat dat moest kosten had de Grote Baas gezegd: doe maar een pan gehaktballen, dat vindt iedereen hier erg lekker...
Maandag gaan we de winegums weer proberen kwijt te raken, en we zetten stug door met fruit snoepen. En gehaktballen :-)
Toen Grote Baas even zijn hoofd om de deur stak om te kijken of alles bij ons naar wens was vertelden we hem van onze fruitschaal. Wie weet bracht hem dat op een idee? Tenslotte moet je als Grote Baas zijnde toch blij zijn als je personeel op de gezondheidstour gaat? Zijn reactie: Kijken jullie dan wel uit dat er geen vliegen op af komen? :S
Op lang niet ieder kantoor staat een snoeppot, en de collega´s die (meestal vanwege de lijn) geen snoep meenemen komen geregeld gezellig even langs voor een praatje, en een handje vol snoep. Dat geeft niet, want zij nemen ook af en toe weer één of meerdere zakken mee voor ons, om bij te vullen.
Dinsdag besloot I. dat we daar maar eens mee moeten stoppen. We kunnen allebei wel wat (veel) kilootjes missen, en daar helpt het snoepen niet echt aan mee. Bovendien had zij weer eens een beker snoeptomaatjes mee, en eigenlijk vonden we allebei dat we die stiekem nog lekkerder vinden dan de dropjes...
En zo liepen we even later samen met onze snoepschaal vol drop en nog een schaal met taaitaai popjes door het gebouw, om alles achter te laten in de diverse andere snoeppotten. Onze schaal wasten we af, daar zouden we nu voortaan allebei geregeld fruit en groente voor meenemen!
En zo liepen we even later samen met onze snoepschaal vol drop en nog een schaal met taaitaai popjes door het gebouw, om alles achter te laten in de diverse andere snoeppotten. Onze schaal wasten we af, daar zouden we nu voortaan allebei geregeld fruit en groente voor meenemen!
Tussen de middag, we hadden het allang geroken in de gang, stond er in de kantine weer een grote pan gehaktballen. Iedereen die iets te vieren heeft trakteert op gehaktballen of op broodjes rookworst. Heerlijk, vooral nu het zo koud is. En deze waren niet alleen erg groot, maar ook nog van de Keurslager! :-D
Woensdag werkte ik thuis, maar toen ik klaar was ben ik snel wat boodschappen gaan doen, en voor de prijs van 2 zakken drop had ik bij de Turkse groenteboer een grote zak vol groente en fruit om van te snoepen op het werk!
 |
| De nieuwe snoepschaal |
Tja zei I., maar zeggen dat we het niet willen is ook zo onbeleefd hè... En dus ligt het fruit nu eerst maar in het deksel. Zij had een banaan mee, en mandarijntjes, en nieuwe snoeptomaatjes. Ik pruimen, Turkse peren, en mini komkommertjes.
Toen ik vanochtend om 7 uur binnen kwam, rook de kantine alweer (nog steeds) heerlijk naar warme gehaktbal, de pan zat nog vol met de restanten van dinsdag en woensdag. Maar om nu te gaan ontbijten met zo'n ding? Wij waren braaf en hadden om 12 uur al ieder een banaan op, een mandarijntje, een handvol snoeptomaatjes, en een gedeelde minikomkommer. En we zaten vol, we waren het er over eens dat we vandaag geen lunch hoefden.
Maar... iedereen werd naar de kantine geroepen, want De Mol (ons vaste cateringrestaurant) had zojuist een schaal vol gehaktballen gebracht, met satésaus, en die moesten gelijk op want anders worden ze koud en dat is zonde... Een collegabedrijf had iets geleend, en op de vraag wat dat moest kosten had de Grote Baas gezegd: doe maar een pan gehaktballen, dat vindt iedereen hier erg lekker...
Maandag gaan we de winegums weer proberen kwijt te raken, en we zetten stug door met fruit snoepen. En gehaktballen :-)
Toen Grote Baas even zijn hoofd om de deur stak om te kijken of alles bij ons naar wens was vertelden we hem van onze fruitschaal. Wie weet bracht hem dat op een idee? Tenslotte moet je als Grote Baas zijnde toch blij zijn als je personeel op de gezondheidstour gaat? Zijn reactie: Kijken jullie dan wel uit dat er geen vliegen op af komen? :S
Abonneren op:
Posts (Atom)