Hunebedcentrum Borger

Kleinzoon heeft bij mij gelogeerd, en vandaag waren we naar het Hunebedcentrum toe. Na het kijken van een film over de ijstijd hebben we heel veel geleerd over hunebedden, de mensen en de dieren die hier toen leefden, over grote stenen zoals de Kielse Kei, en hoe Drenthe er heel erg vroeger uit zag!

De ingang van een hunebed

Binnenin een hunebed

Je zult maar stenen verzamelen... zoals Logan dus ;-)

Er kwam een oude man aanlopen met dit ezeltje, die zijn samen op trektocht dus, geweldig!

In de deuropening van een huis uit de steentijd

De Olde Landschap

Nee, we gaan NIET om die waterbak heen! lol

We zagen het Drenthe van vlak na de ijstijd: mooi!!!

Spannend hoor! De zwarte kolen maakten de meeste indruk, de meeste twijfel had ie bij de bak water, lol. Ook waren er dennenappels, riet, veel soorten grond en stenen, mos, enz

Eindelijk een echte mammoet gezien, Logan vond hem erg eng want "is ie echt niet echt, oma"?

De stenen tuin (op z'n zijkant, stom blogger!)

Heerlijk buiten een ijsje eten en ja dat kan veilig want hij was met:

Oma de Verschrikkelijke Wepsenkiller :-)

Poolshoogte nemen (virtual)

Een heerlijk beschaduwd kronkelpaadje naar boven: dat was best te doen

Na net 2 weken ziek binnen te hebben gezeten wordt het nu hoog tijd om mijn plan voor deze vakantie eens uit te gaan voeren: veel cachen, en mede daardoor ook mijn conditie verbeteren... en dat was helemaal nodig nu ik dus net ook weer 2 weken ziek geweest ben!

In 1934, bij de tweede ontginningsfase van het gebied, werd in opdracht van boswachter Meelker een heuvel van 13 meter hoogte opgeworpen, naar een ontwerp van zijn zoon, die ook de naam Poolshoogte bedacht. De "klus" werd verricht vanuit de werkverschaffing. De arbeiders moesten dit aanvankelijk met schop en kruiwagen doen. Een journalist die het opwerpen van de heuvel beschreef noemde het, vanwege de bloedblaren aan de handen van de arbeiders, de Bloedberg van Exloo. Deze officieuze naam wordt nog steeds gebruikt. De top van de heuvel ligt op 38 meter boven NAP. Naar de top leiden twee paden die een zogeheten dubbele helix vormen. Vanaf de top kon de jonge aanplant in de omtrek goed in gaten gehouden worden: men kon er "poolshoogte nemen".

Weids uitzicht

Het plan was om vandaag veel caches te gaan zoeken rond Exloo. Helaas bleek mijn auto-navigatie het begeven te hebben. Oververhit? Dan maar geen straatnaam invoeren, en zomaar naar Exloo rijden, en daar ter plekke dan met m'n mobieltje die "koekjes" gaan zoeken.

Diep...

Ja, en dan moet je dus mij wezen! Eigenlijk doe ik nooit de caches die ik van plan ben als ik van huis vertrek. Bij Exloo aangekomen zag ik een bordje: Poolshoogte. Even de smartfoon aan: hé, een Virtual Cache? Die heb ik nog nooit gedaan, leuk! Ik ben weleens bij Poolshoogte geweest, voor WV Bargermarke tijdens een tocht, maar is daar dan ook een uitkijktoren? Hhmm...

Je kon door de auto's het bos niet meer zien, zo druk was het daar! Gelukkig vond ik een prima officieel parkeerplaatsje vlakbij wat ik denk dat Poolshoogte is, dat welbekende restaurantgebouw. Maar inderdaad, ineens zag ik door de bomen ook een uitkijktoren? Yay!

Boomtoppen

Het was een leuk paadje kronkelend de berg op, lekker in de schaduw van de bomen, en heel best te doen, ook voor niet zo fitte mij. Het viel me dus reuze mee. Beneden hoorde ik een man bingogetallen of zoiets omroepen naar een grote menigte mensen die op een grasveld zat. Geen idee wat voor happening dat was, maar vandaar dus die enorme drukte hier vandaag?

Het restaurant Poolshoogte

Boven op de "berg" aangekomen zag ik tot mijn schrik dat dit het nog niet was! Hoog boven mij torende een enorme uitkijktoren de lucht in. Dat ga ik dus echt niet durven... en bovendien, met gisteren net de laatste antibiotica en prednisolon gaat het mij vast ook niet lukken...

De uitkijktoren himself

Ik ben alvast maar één trap op gegaan. Even uitblazen en wat rondkijken. Weer een trap op, en toen nog eentje... tot.... WAUW! Ik was helemaal boven! Wat een gigantisch mooi uitzicht! Hoog boven de toppen van de bomen, en maar niet naar beneden kijken want dat is diep. Erg diep... En het was ook heerlijk koel daar boven, met een lekker briesje :-D

Hoog...

Dit had wat mij betreft ook heel goed een Earthcache kunnen zijn, met dan wat vragen over waar die uitkijktoren voor bestemd is/was. 

De "happening" beneden

Ondertussen had de bingomeneer plaats gemaakt voor een bandje dat Drentstalig zong. Ook helemaal daarboven in de lucht was dat nog prima te horen. Ik denk dat het wel verschil uitmaakte dat er ook steeds andere mensen naar boven kwamen of naar beneden gingen, en die muziek die ik hoorde. Als ik daar vandaag helemaal alleen geweest was denk ik haast niet dat ik het gedaan had, die klim.

Maar naast blij dat ik eindelijk ook eens een virtual heb gevonden, voel ik me ook supertrots en stoer dat ik dit gedaan heb. Een jonge knul voor me liep steeds te hoesten. Ik ben helemaal boven gekomen zonder één hoestje, met mijn COPD... het lijkt er dus op dat ik weer echt helemaal beter ben, en ik heb nu nog een hele week voor me liggen om nog veel meer "buiten te gaan spelen" :-)

Meer over de uitkijktoren: https://nl.wikipedia.org/wiki/Poolshoogte_%28heuvel%29

Hallo, lief klein mensje

Voor het eerst bij oma op schoot :-D

Gisteren zijn we met z'n allen op kraamvisite geweest bij Benthe. Met taart mee, want dochterlief was jarig. Ze verwachtte niet dat haar broer en schoonzusje nu op haar verjaardag zouden komen, en dus gingen wij dan daar maar naartoe met taart :-)

Mijn beide kleindochters :-D

Benthe is ontzettend lief, ik heb haar de hele dag niet 1x horen huilen! Wel wat lachjes gezien :-) Ook haar nichtje en neefje vinden haar heel erg lief, hihihi. De familie groeit alsmaar groter, zó leuk!

Wat ik gister van zoon hoorde, en wat de kids zich direct al bij haar geboorte en ik me nog niet realiseerde: ze is geboren op de sterfdag van opa Wolters.

En ze lijkt echt sprekend, als 2 druppels water, op Jade toen die een paar dagen oud was! Die had datzelfde donkere haar, en precies zo'n koppie. Terwijl zij nu witblond is, en haar mama vindt dat ze op papa's kant gaat lijken (en die heeft geen aandelen in Benthe).

De afgelopen maanden ben ik druk bezig geweest met het uitzoeken van de voorouders van schoondochterlief, zodat ik gisteren als kadootje een complete cirkeldiagram kwartierstaat kon geven met 6 generaties. Ze is 1 helft Gronings, en 1 helft overwegend Overijssels, met een klein scheutje Breda en Rotterdam erdoor. Ik heb al veel meer voorouders voor haar natuurlijk, maar die passen niet allemaal op een A4-tje:

Omdenken met Bulgaarse Yoghurt

Het was warm vandaag, heel warm. Met 5 man in een auto zonder airco naar nieuwe kleindochter toe. In Borne Overijssel (een uur rijden) is het altijd nog warmer dan in Z-O Drenthe. Vooral als ze een huis hebben dat aan alle 4 de kanten op het zuiden ligt!

Omdat ik koolhydraatarm eet is onderweg eten (en weg van huis in het algemeen) vaak best lastig. Koolhydraatarm betekent géén witte bolletjes mee voor onderweg. Vandaag heb ik wel een stukje taart genomen wegens jarige dochter en om te vieren dat kleindochtertje geboren is. En op de terugweg tóch een wit bolletje met kaas aangenomen van dochterlief, omdat ik rammelde. Na de hele dag alleen dat stukje taart plus op de heenreis 1 banaan (ja dat mag, 2x per week, want in bananen zit naast wat koolhydraten heel veel goeds!)

Rond half 7 vanavond stopten we bij dochters huis, waar mijn auto stond. Nog even snel wat boodschappen doen bij haar om de hoek...  Rammel de rammel! 

• Ik zou toch ook heus wel eens een pizza mee kunnen nemen...
• Maar dochter wilde ook nog wat boodschappen doen, en stel dat zij me dan net betrapt?
• Deze voorverpakte maaltijd zal toch zo slecht niet zijn? Ondanks de aardappelpuree en de emulgators, verdikkingsmiddelen, en al die andere toegevoegde dingen? Want ook het eten van toevoegingen vermijd ik zoveel mogelijk...

Ik heb heel lang gewinkeld, want alles leek me zo lekker! Heel veel verpakkingen gelezen en toch maar weer terug gelegd. En bij de kassa rekende ik een lekker flesje af voor het weekend, zoals altijd (want dat mag). En verder bosuitjes, krulsla, champignons, radijsjes, een komkommer, rundgehakt en snoeptomaatjes, en gerookte zalm...

Na thuis allereerst even e-mails en nieuws bekijken met een glaasje port ging ik de keuken in. Gehakt rul gebraden in de wok, en daar een stengel bleekselderij bij, knoflook, snoeptomaatjes, bosuitjes en een restje olijvenstukjes. Alles mag :-)

Ondertussen 6 kleine tortilla's even voorverwarmen in de ping, en zelf een sausje maken met wat verse kruiden uit de tuin. Crème Fraîche... hhmm niet in huis. Wél Bulgaarse yoghurt, maar dat werkt vast ook wel, toch? Want dat mag ik zoveel ik wil :-)

Toen gingen 6 kleine gevulde tortilla's even in een ovenschaal gratineren met flink wat geraspte kaas erover heen, en nu ik dit berichtje geschreven heb is het net genoeg gerust om het nu heerlijk op te gaan peuzelen :-D

Met een goed gevoel, want dit is toch echt wel veel lekkerder (en veel gezonder!) dan al die kant en klare dingen waar ik naar keek. En veel werk? Welnee, toen ik eenmaal bezig was vond ik het ook  nog es hartstikke leuk om te doen ook, zoals altijd! :-D

En in de koelkast staat nog een bakje met vulling die over bleef, dat is morgen een gemakkelijk en heel lekker lunchgerechtje!

10.2 kg afgevallen sinds begin januari

Benthe Wilhelmina Elizabeth

In Borne, om iets over 5 uur 's ochtends, een zondagskindje!

Zaterdagavond paste ik op de kleinkids, zodat dochterlief en schoonzoon samen uit konden gaan om hun 7e trouwdag te vieren. Ze waren niet erg laat weer thuis, want dochter was moe, en ze wilde dus ook direct gaan slapen...

Slapen als een prinsesje :-D

En dat was maar goed ook, want al een paar uurtjes later belde haar grote broer haar wakker, of ze direct naar Borne kon komen...

Die afstand reed ze toen in een absolute recordtijd! hihihi...

Peettante Charlotte

Welkom in deze wereld! <3

Deze foto is nu al mijn absolute favoriet voor 2015! Nog maar een paar minuutjes oud, verwelkomd door haar lieve papa!

Niet alleen werden zoon en zijn vrouw deze ochtend nieuwe ouders, dochter werd voor het eerst tante. Na haar papa en mama was zij de eerste die Benthe mocht vasthouden :-) 

Het maakt mij heel blij dat mijn kinderen zo'n hechte band met elkaar hebben... ergens heb ik dus vast iets goed gedaan :-D

Dochterlief is de creatieve verver in de familie, ook het kamertje van Benthe heeft zij geverfd.

Haar kamertje, geverfd door (wie anders?), haar peettante Charlotte

Toen Benthe werd geboren voelde ik me al een week niet echt fit. Keelpijn, oorpijn... Op aanraden van dochter, en ook omdat ik, naast verhoging, er nu ook al bij ging hoesten, ging ik zondag een paar uur na haar geboorte naar de huisartsenpost in het ziekenhuis. Ik bleek keel- en oorontsteking te hebben, en ook mijn longen hoorden niet heel schoon. Zowel een virus als een bacterie-infectie was de boodschap :-(

 

Met kuren antibiotica en prednisolon weer naar huis, en de dokter raadde me aan om pas in de 2e helft van de week naar mijn splinternieuwe kleindochtertje toe te gaan :-( De hele opzet was nu juist geweest dat ik in het ziekenhuis de verzekering zou krijgen dat het echt, heus, geen kwaad kon als ik er direct heen ging... :o

Zoonlief met zijn nieuwe grote liefde :-D

Ik hoop dat ik haar nu vrijdagmiddag eindelijk kan gaan zien! Hoewel het natuurlijk wel heel erg moeilijk voor me is om zo lang te moeten wachten om deze nieuwe schat van me te gaan zien, is het ook ontzettend lief van zoon dat hij me elke avond een vracht nieuwe foto's stuurt, en/of me even belt. Dat maakt het lange wachten wel iets minder verdrietig voor mij :-)

En ja, ik wacht natuurlijk veel liever, zodat ik zeker weet dat ik haar niet ergens mee kan besmetten!

Oefenen in het papa zijn, maar wel onder toeziend oog van mama :-)

Vanavond ging ik voor het eerst zelf weer even boodschappen doen bij de plaatselijke Jumbo. De afgelopen 2 weken had ik alleen maar trek in bulgaarse yoghurt, en dat had dochter me al gebracht. Maar ook de poezen willen af en toe wel graag iets eten, en de tissues waren bijna op. 

Afgesproken was dat we wachtten met online bekendmaken tot iedereen het geboortekaartje ontvangen had, en dat was vandaag. Tot mijn grote verbazing kwam er in de winkel een Jumbo-meneer op me af met een prachtige bos roze rozen: Klopt het dat u oma geworden bent? Eh ja, dus...

In de verte zag ik een buurmeisje achter haar kassa zitten grijnzen, haar ouders had ik het stiekem zondag al verteld, toen ik terug kwam van de dokter ;-)