Trampoline

Die kreeg ze een paar jaar geleden voor haar verjaardag van haar ouders en mij, en dat is nog steeds een groot succes. Wat voor weer het ook is, ook al ligt er sneeuw op, ze is er elke dag wel op te vinden!

Na het "ongeluk" was ze eerst dagenlang heel moe en lag ze tevreden op de bank met haar i-pad. Inmiddels is haar energie weer terug. Ze is al heel handig in haar rolstoel, waar ze zichzelf overal in naartoe rijdt. Ze maakt nog meer lawaai dan anders, want uit verveling ga je aandacht trekken natuurlijk. Omdat ze altijd een ontzettend actief buitenspeelkind is, is dit nu wel erg moeilijk. En dus wilde ze gister graag op haar trampoline...

Eerst tilde papa haar op en hij ging springen met haar in zijn armen, dat vond ze geweldig! Hij stopte al snel, en zei dat ie dat wel weer zou doen als de paparazzi (lees: oma met mobieltje) weg was... Flauw hoor!

Met de rolstoel kreeg ze ook een cadeautje: een Playmobil setje van een rolstoel, een poppetje om hem te duwen, en een poppetje met gips voor arm, been en hoofd :-)

Dan er maar op zitten, en met Hunter met de bal spelen. Toen dat begon te vervelen begon ze zelf zittend te springen, wat steeds wilder ging, tot ze er weer af werd gehaald voor er iets naars met haar beentje kon gebeuren.

Dinsdagochtend mag ze weer naar het ziekenhuis voor nieuwe foto's, en kijken hoe het met de wondjes gaat. En dan afwachten of ze er weer op mag staan, met loopgips, of misschien drukverband? Want hoewel ze er nu absoluut niet op mag staan wordt het gips onder haar voetje al flink zwart... lol