Update bestralingen, en zo

Vanmiddag had ik een afspraak bij de oncologie verpleegkundig specialist, en omdat Char met scouting in Schotland zit was deze keer zoonlief mee. Dinsdag had ik al bloed laten prikken en een thoraxfoto laten maken, toen Mies me reed naar de bestraling. 

25 maart hoef ik pas weer naar Minke, en dan horen we over de chemo, wanneer die begint, en zo. Dat gaan 4 kuren worden eens per 3 weken, dus 3 maanden totaal (12 weken). En dat wordt heftig, zei ze. Maar van 6 maart (laatste bestraling) tot 25 maart heb ik dan heerlijk even 3 weken vakantie van het ziek zijn :-)

En na de laatste chemo mag de piccline eruit! :-D En dan kan ik dus ook eindelijk weer gaan zwemmen!!! En weer zelf in bad, en weer douchen wanneer ik maar wil! In juli dus, denk ik :-)

Nog maar 1 volle week (5x) en dan nog 3 dagen... en dan zijn na 6 maart de 25 bestralingen alweer achter de rug!

Ze waren zeer tevreden over de uitslag van mijn bloed, en dr Rutgers in het bijzonder over de longfoto. Er is wel nog wat verkleving (littekenweefsel?) onderaan de rechter long maar verder ziet het er prima uit! Ook tevreden was ze over de bijwerkingen van de bestraling enz. En over hoe mijn littekens eruit zien. Heftig, okay, (zoonlief: ik zou als ik jou was niet gelijk weer in bikini gaan rondlopen....) maar het geneest wel allemaal goed. Ik heb bv totaal geen last meer van mijn ribben, en ook niet van de grote rugspier waar helemaal doorheen gesneden was. Vast mede dankzij de oefeningen die ik toen kreeg van de ziekenhuisfysio Jan Simon denk ik, want die deed ik trouw meermaals per dag! Ik hoorde toen dat er blijvende schade kon zijn, bijvoorbeeld door littekenweefsel, in die spier. Maar ik kan mijn arm en schouder weer alle kanten op bewegen zonder pijn :-) 

Oxycodon (sterke en langwerkende morfine-achtige pijnstiller) ben ik helemaal per ongeluk mee gestopt sinds zondag, oops! Maar dat is prima mits de pijn niet te erg is (is het niet), ik moest een cijfer geven, en of ik er nu wel goed van kon slapen: ja hoor. En hoewel ik hoorde van erge bijwerkingen bij stoppen, ik kwam er woensdagavond pas achter dat ik ze sinds zaterdag al niet meer slikte, lol. Nu nog wel verder met diclofenac en paracetamol, die wordt als laatste gestopt. Diclofenac moet stoppen vóór de chemo omdat dat niet samen gaat. Maar voor nu dus met m'n medicijnen zo doorgaan. 

Ik hoef gelukkig ook geen steunkousen meer aan, alleen als mijn enkels weer te dik gaan worden. Buurtzorg hoeft ze dus ook niet meer elke ochtend komen aandoen, en ook hoeft mijn bloeddruk niet meer elke dag te worden gemeten. Die is wel nog steeds veel te hoog ondanks al dubbel medicijn, maar daarover moet ik nu maandag zelf de huisarts bellen. En Buurtzorg moet nog wel mijn piccline onderhouden eens per week, en me 2x per week helpen met in bad gaan, dus 3 dagen totaal, maar dat is al flink minder dan de 7 dagen per week zoals tot nu toe :-)  

1 eetlepel een kwartier voor de maaltijd zodat het eten gladjes door de slokdarm glijdt
(vergezeld van een erg sterke pepermuntsmaak)

Van de bestralingen heb ik vrij weinig bijwerkingen tot nu toe. De belangrijkste is wel de moeheid, maar ik ben wel al minder slaperig nu ik geen oxycodon meer slik. Verder heb ik een droog kriebelhoestje, en moet ik soms ook hoesten als ik eet. Daar heb ik een gelei voor gekregen: het smaakt sterk naar pepermunt tandpasta, is dik als honing, en een eetlepel voor het eten zorgt dat het beter door m'n slokdarm glijdt. Zelf heb ik na een paar keer proberen maar gekozen voor het voornamelijk eten van soep, zelfgemaakt met veel groenten en zo, en voor dikke yoghurt, vla of pap met wat fruit erdoor. Want dat is lekkerder, lol. 

Een moorkop kan ik nog steeds eten zonder enige moeite :-)

Ik mag sinds het begin van de bestralingen niet afvallen, maar toch raakte ik in een week tijd 2 kilo kwijt, dat wordt nu dus extra taart en slagroom eten, hihi.

Na de afspraak met Minke zagen we in de wachtkamer de heer B. zitten, waar ik bijna 3 weken naast lag op zaal. We hebben heel gezellig zitten bijpraten tot hij aan de beurt was, en als ik straks zelf weer mobiel ben is hij de eerste die ik opzoek, in het verzorgingstehuis (De Horst) een km of 1,5 hier vandaan :-)