zondag 12 mei 2019

Cachen op Moederdag

Ons eigen boselfje ๐Ÿ’–
Als je aan bos denkt, dan denk je aan Drenthe... in elk geval niet direct aan de Groninger Kanaalstreek, zoals de Pekela's... Maar afgelopen week kwam daar een nieuw rondje geocaches uit, 7 stuks, in het Pekelder Bos. Huh? Bos? In de Pekela's? Dรกt wilden we wel eens zien!


Op Facebook had ik de afgelopen dagen al wat foto's gezien, en dat zag er mooi uit daar. Nou, dat klopte dus, door het cachen komen we vaak op plekken waar we anders nooit heen zouden gaan, en die dan meestal/altijd verrassend mooi zijn.

Moederziel alleen achtergelaten.... Gelukkig had dochterlief er wel een MOB (man over boord) gezet op haar GPS, zodat ze me weer terug konden vinden
Nu ben ik nog echt niet in staat om te wandelen, dus dat was lastig. En bij dit rondje stond ook dat het niet geschikt is voor een rolstoel... maar ach, dat zal wel wat meevallen? Nou nee dus. Gelukkig is schoonzoon erg sterk, dus het lukte hem om me steeds een stuk te duwen. Zoveel mogelijk liep ik zelf achter de rolstoel, want ik moet echt weer wat sterker worden. 

Op een gegeven moment ging het duwen niet meer, en lieten ze mij gewoon achter in het bos! Moederziel alleen zat ik daar dus, in de rolstoel. Komen er steeds mensen langs die de hond uit laten of gewoon wandelen... Eentje vroeg na een praatje: maar komen ze nog wel terug om u weer op te halen? Nou, dat hoopte ik dus wel, hahaha!


Eetbare natuur... er gaat een wereld voor hem open! ๐Ÿ’“
Terwijl de rest naar de volgende cache liep zat ik eerst een poosje te genieten van het bos en de vogeltjes. Achteraf bleek schoonzoon jaloers te zijn: die had ook wel gewoon lekker een tijd in z'n eentje willen zitten genieten! Nadat ik de eerste 2 caches gelogd had met m'n telefoon ben ik gaan lopen. Steeds een stukje, en dan weer even zitten, zodat ik ze kon verrassen bij een volgende cache, waar ik dan helemaal zelf heen was gelopen ๐Ÿ˜€



De caches waren zelf ook erg leuk. Zo kun je overal een TB in kwijt, ik heb er 2 gedropt, in 2 verschillende caches. Ook zaten er ruilspullen in, zoals bv een erg leuke Woodie, van een soort reis zoals zoonlief binnenkort gaat doen, blij mee!


In nummer 6 zat een paracord armband, die Jade wel graag wilde hebben. Maar we hadden geen ruilspulletjes mee, en de kids weten: als je een kadootje uit een cache haalt moet je er ook weer iets in terug doen! Nu had ik wat armbandjes om, dus: ruil deze maar. Jade keek er eens naar en besloot dat ze dan toch liever mijn armbandje wilde: dan is dat altijd bij me als ik je mis (smelt!). Maar toen wilde schoonzoon die paracord armband dan wel, dus ook hij kreeg er eentje van mij, die als ruiltje de cache in ging, lol.


Voor zijn verjaardag kreeg schoonzoon van mij een boek over eetbare planten uit de natuur. Dat had hij mee (natuurlijk...), en de kleinkids leren ook al veel. Logan zelfs zoveel dat een bos best half kaalgeknaagd kan zijn als hij er geweest is! Kijk es oma, heb je wel eens hondsdraf geproefd? Of: ik loop nu lekker zevenblad te eten! 9-jarige jongetjes eten nu eenmaal graag en er gaat dan een wereld open als blijkt dat zelfs de natuur opgegeten kan worden! Hij had zelfs zijn zusje al verteld dat een worm veel eiwitten bevat... whahaha!



We hebben een heerlijke middag gehad. We zijn dan dochter en haar gezin, plus andere oma en ikzelf. Want hoewel schoonzoon en zijn moeder niet cachen, vinden zij het ook heerlijk om een mooie boswandeling te maken.



Jade met de GPS
Af en toe kwamen we/ze bloemetjes en plantjes tegen die niet in het boek staan. Maar het boek gaat over eetbare planten, dus dan besloten we maar dat die dan vast niet eetbaar zullen zijn ๐Ÿ˜‰


En wat eten betreft: Morgen moet ik allereerst de tandarts bellen, want het stuk kies dat al eens gerepareerd was en dat nu sinds een weekje weer los zit, is er onderweg helemaal uit gevallen. Tijdens chemo's mag je eigenlijk niet naar de tandarts, maar vrijdag bij de oncologe zei ze dat een infectie nog erger is, en aangezien dat stuk kies nu in het Pekelder bos ligt zal ik er toch aan moeten geloven... Ik krijg nog liever een chemokuur dan naar de tandarts... ๐Ÿ˜จ๐Ÿ˜ง๐Ÿ˜ญ๐Ÿ˜ญ๐Ÿ˜ญ

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Wat een leuk verhaal! Dankjewel daarvoor!
Gr Josette87

Christina zei

Het is vogelmelk. Daarvan zijn er een paar wel en een paar niet eetbaar. Ik denk dat het boek verstandig is door ze er niet in te zetten.

Aragog zei

Ah dankjewel, ik vond het een beetje op platte sneeuwklokjes lijken... Er staan ook wel dat soort gevallen in hoor, maar dan staat er duidelijk bij welke soort of deel van plant wel of niet eetbaar zijn.