Een pond lichter

Toen corona hier begon en ik de deur op slot deed op 1 maart 2020 moest ik eigenlijk al nodig weer eens naar de kapper. Ik maakte onderstaande foto op 20 mei 2020 om te laten zien hoe lang mijn haar  al was... Denkende dat dat corona gedoe hooguit een paar maanden duren zou.

Ik ben vanmiddag weer heen geweest, en ze kon in de computer zien dat mijn laatste knipbeurt was geweest op 19 juli 2019!

20 mei 2020

Inmiddels was het nu wel heel lang geworden, de foto hieronder maakte Jade vorige week:

22 april 2021

Vanmiddag ben ik dan eindelijk weer geweest, bijna 2 jaar later. Het heeft me wel een hoop geld bespaard, lol. Toen ik zei hoe ik het wilde hebben vroeg ze of ik dat wel zeker wist, ze vond dat heel lange haar van mij ook wel wat hebben... 

Helaas heb ik nog steeds bij vlagen veel last van haaruitval, dat kan door chemo's nog jaren duren, ook al ben ik het dan nooit helemaal kwijt geweest. Beschadigd is het wel. De kapster zei dat ze het nog steeds aan m'n haar zien kan 😧

28 april 2021

Er is nu dus weer een flink stuk af, en hoewel er wel steeds wat meer grijs tussen zit heb ik, volgens de kapster, toch nog grotendeels mijn eigen kleur 😊

Morgen maar weer eens op de weegschaal gaan staan, dit is wel erg gemakkelijk afvallen 😂 😂

11 jaar alweer!

Vandaag is het 11 jaar geleden dat ik Oma werd, een eretitel! En dat kwam doordat Logan toen geboren werd. In dezelfde nacht dat zijn overgrootvader overleed, en op de 13e, een datum die zijn mama had willen vermijden, lol.

Ook al ben ik dan je oma, ik denk niet dat ik bevooroordeeld ben als ik zeg dat jij het liefste, knapste, slimste en meest zorgzame jongetje bent dat er bestaat! 😘 Blijf maar altijd jezelf, want dan ben je perfect 😍

Een stevige verjaardagsknuffel kan helaas nog net niet, maar jij had zelf al uitgerekend dat het vanaf 29 april gewoon weer kan, dus die knuffel bewaren we nog heel eventjes 😚

Sterrenkers

Voor Pasen had Jade een aantal kleine potjes versierd en daar sterrenkerszaadjes in gezaaid. Ik was één van de gelukkigen die er eentje kreeg 😍 Ik heb hem op de vensterbank in de keuken gezet, goed in het licht, en zo kon ik ook niet vergeten ze elke dag wat water te geven.

Ruim een week later was het vandaag al klaar om geoogst te worden, en ik heb er van genoten op een cracker met smeerkaas 😋

 

Sterrenkers komt ook wel voor onder andere namen, bv tuinkers. Toen mijn kinderen nog thuis woonden zaaide ik het af en toe op een plat schaaltje met daarin een laagje watten. Goed nat houden, in de vensterbank zetten, en na ongeveer een week is het erg lekker op o.a. kaas. Ik heb het al een tijd op een lijstje staan om weer eens te kopen, maar zomaar zoiets kopen is lastig nu, als Jumbo het niet heeft...

Hemangioom

Een hele tijd geleden alweer kreeg ik een klein rood bobbeltje boven op het onderste kootje van mijn pink, bol, zo groot (klein) als een speldenknopje. Dat ging bloeden, en toen dat na dik een week stopte bleek ie groter gegroeid. Hij ging weer stuk, bleef weer dagenlang flink bloeden, en kwam er weer groter uit 😖

Omdat ik wegens corona liever nergens naar binnen ga, en dus ook niet bij de huisarts, stuurde ik haar uiteindelijk een email met een foto: of ze even kon antwoorden dat het niets was en vanzelf weer over ging. Een soort van wratje of zo? Maar helaas, ze belde direct dat ik langs moest komen 😂😂

Het ding was inmiddels zo groot dat ie over de volle breedte van m'n pink zat, een flink dikke bobbel, en bloedrood. Best eng, dus 😲

Vorige week dinsdag is het door de huisarts verwijderd. Er moesten 3 hechtingen in, maar dat ging niet helemaal lekker want mijn huid was zo dun dat die inscheurde terwijl ze hechtte 😢 De volgende dag, woensdag dus, moest ik terug komen voor nieuw verband en controle, en op vrijdag alweer. 

Vandaag ben ik er (hopelijk) voor de laatste keer mee heen geweest. De hechtingen zijn er uit gehaald, en er hoeft geen verband meer op. Het ziet er nog niet erg netjes uit, dat wordt vast een best wel lelijk litteken, maar gelukkig zal dat op een pink niet heel erg opvallen? Het is nog steeds erg gevoelig (doet zeer), maar dat zal de komende dagen ook wel beter worden (hoop ik). Want omdat het op m'n rechterhand zit ben ik behoorlijk onthand (pun intended).

Ze had toevallig net vanmorgen ook de uitslag binnen, want voor de zekerheid had ze het opgestuurd voor onderzoek: totaal onschuldig, duidelijk een Hemangioom (een woekering van adertjes). Gek, maar ik voelde een flinke opluchting toen ze dat zei. Die kanker blijft kennelijk ergens in m'n achterhoofd toch nog constant mee zeuren.

Soms kan het terug komen, en ik heb beloofd dat ik er dan direct mee langs kom, als het nog maar een speldenknopje is, lol.

Opgegroeid met: wat vanzelf komt gaat ook vanzelf weer weg. Maar dat gaat dus helaas niet altijd op... 😉