Revalidatie

Vandaag ben ik begonnen met de revalidatie, oftewel het terug fit worden! Dat gaat een heel project worden, ik kreeg te horen dat dit een jaar gaat duren! 😕

Ik kon ook gaan revalideren in het ziekenhuis, maar daarvoor bestaat een ellenlange wachtlijst. Vandaag kwam ik er pas achter dat dat is omdat dat gratis is, en die van mij helaas niet 😢

Van de oncologieverpleegkundige kreeg ik, naast de verwijsbrief, ook een lijstje met fysiotherapeuten in de buurt die gespecialiseerd zijn in oncologie revalidatie. Ik heb gekozen voor Lampe. En wie ik dat ook vertel, de reactie is steevast: dat is een heel goede! Gelukkig dus kennelijk de juiste keuze gemaakt 😊

Ik heb een aanvullende verzekering voor o.a. ook fysiotherapie. Dat was altijd 20 keer, waarna het dan chronisch wordt en onder vergoeding valt van de ziektekostenverzekering. Inmiddels schijnt dat terug gebracht te zijn tot 9 keer... Maar nog steeds ben je na 20x chronisch.

Wat dus inhoudt dat ik 11x (a € 38,--) zelf mag gaan betalen, = € 418,--
Misschien maar een crowdfunding starten? 😰

Want ik zit in de ziektewet van de WW, wat een stuk minder is dan ziektewet vanuit mijn vroegere salaris. En ook mijn spaargeld is niet van elastiek...  Misschien maar es zien wat ik kan gaan verkopen op Marktplaats en Etsy? 😲

Als ik ging revalideren via het ziekenhuis dan zou het helemaal onder de basisverzekering vallen hoorde ik vandaag pas, maar daar is dus een enorme wachtlijst voor. Deze therapeuten hebben dezelfde opleiding gehad, alleen werken ze zelfstandig, en dan brengt dat dus kosten mee... voor de patiënt.

Volgens haar kan ik proberen de ziektekostenverzekering te bellen, of ze wat meer, of liefst alles, willen gaan betalen, maar ik vrees dat ze dat niet zomaar zullen doen 😧

In ieder geval is de intake geweest, en kreeg ik vandaag de eerste behandeling. Vorige week kreeg ik een vragenformulier per email, dat ik uitgebreid in heb gevuld en terug gestuurd. Nu vroeg ze allereerst hoe het met mijn huid zat, en met de littekens? Daar had ik geen vragen over gekregen.

Ze was verrast dat ik geen enkele beschadiging aan mijn huid heb van de bestralingen. Geen verdikking, verkleving, verkleuring enz. Ik vertelde dat een stukje van het litteken van de operatie wel af en toe steekt, en dat heeft ze nu gemasseerd. Het kan hierna wel wat beurs aan voelen. Daar zat wat littekenweefsel volgens haar. Maar de rest van het litteken is mooi soepel genezen, mede dankzij de oefeningen die ik van de fysio in het ziekenhuis kreeg. Daar maar mee doorgaan, zei ze.

De volgende keer is pas over 2 weken, en dan krijg ik een fiets- en/of looptest, om te zien hoe mijn conditie is. Die fietstesten voor de operatie heb ik nog nachtmerries van, dus nu de looptest maar es proberen? 😱

Ook stuurt ze me oefeningen toe, met filmpjes, die ik thuis mag gaan doen. Daarbij moet ik dan telkens aantekenen hoe het ging, wat wel en niet goed lukt. Daar ga ik flink mee aan de slag! En dat ik zelf een stepsgeval heb, een hometrainer, een yogabal, en een trapfietsje... dat vond ze erg handig. Dat stepsding dus nog maar even niet op Marktplaats zetten, wat ik eigenlijk al van plan was, lol.

Tierpark Nordhorn

Gisteren, de 23e, werd Jade 7 jaar! We gingen dan naar het zwembad, om te vieren dat Jade jarig was, en dat oma eindelijk weer zwemmen mag! 😀

Tot dat zondagavond ineens helemaal mis ging: Ze rende naar binnen en haar teentje raakte zwaargewond aan de scherpe metalen drempel! Tot vrijdag niet staan of lopen, niet douchen en dus ook zeker niet zwemmen 😭

Vrijdag wordt bekeken of het vanzelf geneest, of dat ze eraan geopereerd moet worden...

Grote visjes

Nu hadden we al een tijdje op ons verlanglijstje staan dat we een keer naar Tierpark Nordhorn wilden. Zowel mensen in de buurt als zoonlief die er niet ver vandaan woont, gaan er geregeld heen. Stukken goedkoper dan Wildlands... En heel iets anders. Andere dieren ook, en meer dieren natuurlijk, aangezien dit een echt Tierpark is en geen halfbakken pretpark met ook nog wat dieren erin 😉

Jade heeft maandag al een rolstoel gekregen van het ziekenhuis, en ik kon er eentje lenen van het Tierpark. Ik heb dan wel een eigen rolstoel, maar 2 stuks in Chars kofferbak werd een beetje teveel. Char duwde mij, en oma Joke duwde Jade. Helaas zijn we vergeten een foto van beide rolstoelers samen te maken, hihi.

Op het dak staat een ooievaar. Heel duidelijk te zien met het blote oog, maar helaas niet als je zo tegen het licht in fotografeert.

In de oude dierentuin woonde wel een luiaard, in Wildlands heb ik ze nog niet kunnen vinden. Hier wonen er 3! Deze ging, heeeeel langzaam, blaadjes eten, leuk! Ik heb een hele serie foto's gemaakt, als je ze snel achter mekaar bekijkt is het net een filmpje 😍

Ouderwetse strandstoelen, zo eentje zou ik wel graag in m'n tuintje hebben!

Midden in het park staat een enorme boom met tientallen ooievaarsnesten er in! Door het hele park kom je ze tegen, ze cirkelen boven je hoofd, en je hoort ze overal klepperen. Nu afwachten of er eentje ons naar huis heeft gevolgd... Het is alweer dik een jaar geleden sinds m'n jongste kleinkind geboren is... 😁

Oma Joke met Jade. Het is een heel mooi aangelegd park, mooie oude begroeiing en leuke gebouwen, erg veel houten paden, afrasteringen enz.

De Vecht. Er loopt een pad langs een erg oud en nog ongerept stukje van de Vecht, prachtig!

Het is voor kinderen ook een heerlijk park om in rond te rennen, of te spelen in de vele speeltuintjes. Dat was heel sneu voor Jade, maar we gaan er nog eens weer heen, en dan alleen om te rennen en te spelen 😒

 

Echt een leuk park, zeker de moeite waard, ook om er nog eens weer heen te gaan! Het was wel wat té warm. Zowel voor de duwende dames, als voor de dieren. Sommigen lagen alleen maar te chillen in de schaduw, anderen, zoals bv de wolven, lieten zich helemaal niet zien. 

Er zijn geen leeuwen of olifanten, maar we hebben wel een heleboel dieren gezien die je elders weer niet ziet. Jade was druk in gesprek met een grote raaf, bv. Er waren 3 tweetenige luiaards, aasgieren, bijenkorven, enorme stekelvarkens, ezels, racka schapen, bij de stokstaartjes liepen ook dieren die kwa lichaam op een fret leken maar dan met de kleur en het kopje van een vosje... ik ben helaas alweer vergeten wat dat was, die vond dochter erg leuk. Nou ja, er zijn enorm veel verschillende diersoorten, veel meer dan in Emmen, en het park is erg mooi aangelegd. 

Welke dieren er allemaal zijn kun je HIER zien!

Om 20 voor 6 hadden we trek, en gingen we de Cafetaria binnen. Die zou geopend zijn tot half 7, stond er op een bord. We stonden te kijken wat we wilden, veel keus was er niet: friet en dan met een worst, of met een schnitzel, of met een... in elk geval was er nergens groente te bespeuren, terwijl Jade toch het meest van rauwkost houdt... Of we een keuze wilden maken, want ze gingen zo dicht! Eeh... over bijna een uur, volgens het bord.

We zijn er direct weer uit gelopen, en hebben de dichtstbijzijnde Mac opgezocht, waar we heerlijk gedineerd hebben 😋 Op de terugweg in Zwartemeer Logan bij zijn vriendje opgehaald, en om een uur of 9 was ik weer thuis. Warm en moe, dus vandaag is het een rustdagje, met zo eerst eens een lekker lang lauw bad 😊

Controle

Vanochtend ben ik voor controle naar de longarts geweest, plus foto en bloedonderzoek. Alles was goed! 😀

De longfoto zag er prima uit. De kleinkids waren er, vanwege vakantie, ook allebei bij. De dokter wees aan Logan: kijk die witte strepen daar zijn de ribben. En aan de andere kant (die geopereerd is) mist er eentje, zie je dat wel? Wees hij aan: die rib die daar zat is een deel van afgehaald. Dat was ook weer nieuw voor mij, nog steeds hoor ik nieuwe stukjes info van wat er eigenlijk allemaal met me gebeurd is! 😖 Ik zei dat ik die rib nog niet gemist heb. Dat zou ook niet gebeuren, werd me verzekerd.

Alles was dus goed. Over 3 maanden terug komen. Tot die tijd beginnen met revalidatie en rustig aan weer herstellen, sterker worden en conditie op gaan bouwen. Wat Rick voorstelde, een invalidenparkeerkaart aanvragen, is volgens de dokter niet nodig, over een half jaar tot 8 maanden kun u alles weer zelf net als voor uw ziekte... Zoals ik me nu voel moet ik dat eerst nog maar zien... lol.

Hij zat terug te rekenen: u heeft in feite 3 verschillende zware behandelingen ondergaan: de operatie, de bestralingen en de chemotherapie. Sinds 20 november (de operatie), dus gedurende 8 maanden. Zo lang kan het herstel ook ongeveer duren.

Zelf reken ik dan eigenlijk vanaf half september, toen de diagnose kwam en de erg vervelende onderzoeken begonnen, inclusief steeds het zenuwslopende een week wachten op de uitslag. Die tijd vond ik zelf eigenlijk nog het zwaarste van alles.

In elk geval kan ik nu zeggen dat ik longkanker heb gehad. En voor zover we nu weten genezen ben daarvan. Nu dus een maandje of 8 herstellen. Dan zou ik tegen eind maart 2020 weer helemaal de oude moeten zijn, zoals ik vorige zomer was...

Herstellen dus van alles wat geweest is, conditie opbouwen en sterker worden, weer vertrouwen krijgen in m'n eigen lichaam, en het een plekje geven... En ook niet te veel doen: ik moet opbouwen, niet afbreken, zei de dokter. Want daar heb ik nogal eens de neiging toe (hè Mies?).
 
Volgende week maandag heb ik intake en eerste behandeling al bij een fysiotherapeut. 

Volgende controle bij de longarts: pas eind oktober!

Moe...

Eergisteren kwam Mies langs, vragen of hij soms wat blogs van mij gemist had? Want ik had al 10 dagen niets nieuws meer gepost...

Klopt, en hij had niets gemist, want ik had niets gepost. Ik had genoeg te vertellen, maar ik was zelfs te moe om te bloggen. Zo ontzettend moe... En niet lekker moe van even slapen en je bent weer fit, of moe van erg veel gedaan te hebben. Maar een compleet lamgeslagen en uitgeput moe. Te moe om eten te maken, te moe om me aan te kleden, te moe voor alles.

Ik slaap netjes 7 a 8 uur, sta op tijd op, tussen 8 en 9, en zit dan een paar uur nieuws en facebook te lezen en mijn tijd te verdoen. Dan aankleden, wegens te laat voor ontbijt dan maar lunch maken en opeten, en als dat zo ongeveer op is val ik in m'n stoel in slaap en word dan pas uren later weer wakker, eind van de middag. Vervolgens heb ik geen trek en geen zin om eten te maken, enz.

Lopen gaat erg moeizaam, alsof ik door dikke modder loop te waden. Uitgeput als ik naar de keuken loop, totaal buiten adem als ik de trap op loop. Ik ben diverse keren met Char de deur uit geweest, leuke dingen gedaan! Maar dan val ik gewoon in de auto naast haar in slaap... lol.

Vandaag heb ik mezelf gedwongen weer eens alleen naar buiten te gaan, en zelf weer in m'n eigen auto te rijden. Dat was al minstens 3 weken geleden. De laatste chemo is nu ook 3 weken geleden, en ik hoop dat de moeheid nu eens af gaat lopen! Maandag voor controle naar de longarts, plus bloedonderzoek en een röntgenfoto...

Na het aankleden vanochtend vond ik me er niet uitzien! Mijn haar leek dor en dood en wilde niet zitten zoals ik het wilde. Ik vond ook dat ik er de laatste tijd echt slecht uitzie. Vooral sinds ik een paar dagen geleden zag dat ik vrijwel geen wimpers meer heb, alleen wat erg kleine haartjes als ik een close-up van mijn ogen maak met m'n mobiel. Met het blote oog zie je ze amper. Terwijl ik er juist altijd trots op was dat ik zulke dikke lange wimpers heb...

Zo flink uitvergroot zie ik al weer wat miniatuur wimpers!

Mijn haar ziet er nog wel redelijk uit van een afstandje, maar het voelt wel heel dun, vergeleken met "normaal". En dus: allereerst maar eens richting de kapper!

Die me leuk geknipt heeft, daar knap je gelijk van op! Plus van wat ze zei: Je haar is echt niet dood hoor, het ziet er zelfs best gezond uit. En dat het niet zit, dat pluizige? Dat zijn allemaal kleine nieuwe haartjes! Het lijkt er volgens haar op dat ik al druk bezig ben nieuw haar te krijgen, dat alle kanten op staat en nog erger krult dan mijn "oude" haar. Vandaar dus dat het niet zit. Niets aan doen, volgens haar is het herstel dus al bezig :-)

Dat ik voor de rest amper nog ergens haar heb, zoals op m'n armen en benen, daar valt heel goed mee te leven, vooral nu in de zomer, hihi. Dat mag van mij nog wel een poosje weg blijven ook!

Na geregeld oefenen met selfies maken heb ik er nu waarempel een paar gemaakt die ik durf te laten zien... Ik moet nog wel blijven oefenen, de volgende keer gelijk met het glimlachen bv ook even m'n buik intrekken... En de duckface heb ik nog niet onder de knie :-D

Jammer...

chips en cola als aperitief

Maar dat de Oranje Leeuwinnen 2e van de wereld zijn geworden is ook heel knap!

Wij hebben de wedstrijd samen in stijl gekeken. 

Omdat de tegenstander Amerika was, hadden we er Amerikaans eten en drinken bij 😀

 

Tijdens de rust was er een mooie demonstratie van vliegende kleinkinderen:

Met deze als de meest spectaculaire sprong!

Tijdens de 2e helft was het tijd voor de warme maaltijd: hotdogs met cheddar kaas, en voor de grote mensen een blik Amerikaans bier (Mount Eagle American Lager Style) om het weg te spoelen. Verder hadden we Amerikaanse pancakes met Blackcurrant Syrup (met maple syrup erdoor). Het toetje was een overheerlijke donut! 😋

 Ondanks dat we dus niet de Worldcup wonnen, hebben we wel een heel gezellig feestje gehad 😄

Sokken van Ali

 

 Een hobby van de laatste jaren is: Sokken kopen bij Aliexpress! 

Heel erg veel keuze, erg goedkoop en altijd uitstekende kwaliteit.

Ik ben daar een paar jaar geleden mee begonnen toen ik van een collega hoorde over Happy Socks. Daar heb ik toen een leuke verzameling van besteld. Helaas heb ik er geen meer van, want al heel snel liepen ze allemaal uit zichzelf richting het huis van dochterlief 😔

Vorig jaar heb ik echt goede outdoorsokken besteld, en bamboesokken. 

En alles toen gelijk maar 2x, zodat ik zelf ook iets kon houden 😏

Zo leuk, luiaard sokken! 😀

Op Facebook zag ik steeds weer een advertentie voorbijkomen van Happy Socks (duur!), en dus was ik toch maar weer even naar ome Ali gesurfd. Daar heb ik 5 paar uitgekozen, helemaal voor mijzelf alleen deze keer! Kosten 10 euro, dus 2 euro per paar. Erg goede kwaliteit, met dubbele boord en neus enz.

Omdat je er wel op moet rekenen dat een bestelling er een week of 8 over kan doen was ik mooi op tijd: dan had ik ze in ieder geval voor de herfst in huis... Tot m'n grote verbazing duurde het deze keer maar 10 dagen!

Er zijn heel veel sokkenverkopers bij Ali, en ik ben nog geen slechte tegen gekomen. Dit is iets dat je daar heel goed bestellen kunt. Geen verzendkosten, dus het kost je (hooguit) 2 euro per paar, vaak zelfs nog wel minder.

Ook even rond kijken? Dit is de LINK 😉

Het dak er af!

Toen ik hier kwam wonen in augustus 2003 zei de makelaar dat er wel eens een nieuw dak op moest, dat was niet al te best meer. Het heeft het toch nog even volgehouden...

Van de winter kwam er een vochtplekje op het plafond van 1 kamer boven, en toen was het duidelijk: het wordt es tijd! Char is toen het dak op geweest en heeft daar wat foto's gemaakt, als zij die terug kan vinden zet ik ze er hier alsnog bij... De dakbedekking (asfalt?) zaten gaten in!

We zijn toen offertes gaan aanvragen, maar dat viel nog niet mee. Sommige bedrijven zeiden dat ze het komende half jaar geen tijd hadden, anderen kwamen niet opdagen en eentje kwam kijken en vervolgens hadden we, na diverse malen bellen, maanden later nog steeds geen offerte binnen. Maar het is uiteindelijk toch gelukt een bedrijf te vinden dat het wilde doen!

Dapper viooltje staat gewoon mooi te zijn 😍

Gisterochtend begonnen ze: alle oude zooi er af en ook gelijk afvoeren, en een heel nieuw en goed geïsoleerd dak er weer op. 2 a 3 dagen, met 3 man... Het weer werkte gelukkig mee, het moest wel droog zijn, want ik zou ook een nacht dakloos zijn! Char belde ze de dag ervoor en legde uit dat ik net een week geleden chemo gehad had, dus dat ik niet erg fit was, en rust nodig heb. Dat hebben we geweten... Wat een top service!

Eén man stelde zich voor en zei dat hij mijn aanspreekpunt zou zijn. Het zou wel wat lawaai geven, maar als het me te erg werd moest ik dat maar aangeven. Er kwamen steeds meer mannetjes, aanhangwagens, busjes... 's Middags telde ik 6 man. En toen ze weg gingen? Zat mijn nieuwe dak er al op! Binnen 1 dag, en ik heb er maar weinig van vernomen.

Het oude gesloopt en afgevoerd, en het nieuwe al helemaal klaar. Er komt alleen nog een brede aluminium rand helemaal rondom, zowel langs de voorkant als bovenop, zodat er helemaal niets meer mee kan gebeuren. Dat kan nog eventjes duren, en dat geeft niet. Zelfs de nieuwe afvoeren van de ventilators staan er al weer op 😀

 

Omdat ik al die jaren nergens last van had, lekkages en zo, vond ik dat mijn dak nog wel goed was. Niets repareren wat niet stuk is, vind ik altijd. Nu bleek dat het voornamelijk stro was. En ondanks het mooie droge weer de laatste tijd was dat stro nat en vochtig en het stonk...  Volgens de dakdekker wordt mijn huis hier ook droger en gezonder van... Dat had zoonlief ook al eens gezegd, maar ik had toch geen last van vocht? Nu dus helemaal niet meer, lol...

Ik ben benieuwd of het nu in de zomer ook wat koeler, en in de winter wat warmer gaat zijn boven...

 

Er heeft al eens een wespennest onder mijn dak gezeten. Eentje? Ze waren er meerdere tegen gekomen. En ook leefde er nog van alles meer in dat stro. Daar sta je toch niet bij stil, dat er een complete jungle boven je hoofd woont...

Nu zit dit er op als isolatie, in de plaats van stromatten

 

  

Toen ze klaar waren mocht Char even de ladder op om te kijken, en heeft ze snel 2 foto's gemaakt van het nieuwe dak. Ook geen grind meer, zoals er op het oude als bovenlaag lag. En na elke storm de tuin vol stukken mos zal nu ook wel over zijn, hier zie ik voorlopig nog geen mossen op groeien...

 

 Hieronder kun je het verschil duidelijk zien: Mijn nieuwe dak met daarnaast het nog oude dak van de buurman, dat is net zo oud als het mijne was!

Naast extra warmte en zo geeft dit ook weer wat rust. De laatste jaren zat het toch vaak wel in m'n hoofd: dat zou ook een keer moeten... Ik vind het dan wel erg lekker als het klaar is: Hier hoef ik alvast de komende 30 a 40 jaar niet meer aan te denken! 😉

En donderdag, de volgende dag dus al, kwamen ze de rand aanbrengen, het dak is nu helemaal klaar!