WildNights 2019

Druk dagje gisteren: eerst hebben we met z'n allen een vracht kniepertjes gebakken. Toen op tijd samen lekker gegeten (Jade: eten we kniepertjes vanavond? Nou nee, ze had ook al de helft van het deeg opgegeten!). En daarna als verrassing... 😮

De kids hebben pasgeleden een gezinsabonnement voor Wildlands gewonnen, en dat kwam heel mooi uit want ze zaten al een jaar zonder! Het mijne was ook al een jaar verlopen, maar ik dacht erover om nu dan ook maar een nieuwe te gaan nemen... Toen de vrouw aan de kassa zag dat Char een pasje in haar hand had zei ze dat ik dan binnen mocht als introducee voor slechts een tientje.

Ik zei dat ik anders ook wel weer een abonnement wilde. Nou dan koopt u eerst een kaartje van een tientje nu, met Chars pas erbij. Daarna ruilt u dat kaartje dan bij mij in en kunt u een abonnement krijgen voor 45 euro. Lol... normaal kost een jaarabonnement voor mij € 62,50! Een leuke korting dus, en ik heb ook weer een jaar lang onbeperkt toegang 😊

WildNights was alweer mooier en grootser opgezet dan voorgaande jaren. Vorig jaar heb ik gemist, maar het wordt steeds mooier en uitgebreider. En dan waren we al weg vóór de lasershow op het plein om 9 uur. Het was helaas te koud om daar nog een half uur op te wachten. 

Video sfeerimpressie hierboven:

Live cowboy muziek :-)

Tegen het einde wilden de heren nog in de achtbaan. Jade en ik waren zo ongeveer bevroren en dus heeft Char ons toen meegenomen naar de vuurkorven. Heerlijk op temperatuur komen met hete chocolademelk, bij de vuurtjes, en voor de kids waren er marshmallows om te bakken 😀

Er waren ook allerlei dieren die je overdag nooit ziet

Wat klopt hier niet? 😱

Bij de kraampjes was ook een grabbelton. Ik had wel wat kleingeld bij me, en Jade wilde graag grabbelen. Ze kreeg tot haar teleurstelling een koelkastmagneetje. Toen vroeg haar mama of ik ook wat centjes voor haar had, want zij wilde wel graag zo'n leuk armbandje kopen. Maar dat heeft ze toen geruild voor Jade's koelkast magneet, lol... Logan grabbelde een glow in the dark skelet, die was daar helemaal happy mee 😉

Oma: Kijk es Jade, dat gebouw is roze!
Jade: Nee hoor oma, het is groen!
Oma: Het is echt roze hoor, zie maar!

Mama: Jade nu je handschoenen weer aan doen, voor je zere handjes krijgt
Jade: Mijn handjes doen al zeer!

Een vurige zandtekening van Jade

Hierboven een video (één van de velen op youtube) van de grote watershow. Die was zo geweldig mooi dat we hem 3x achter mekaar hebben gekeken! Nieuw dit jaar waren daar de dieren die in 3D op het water verschenen, prachtig!

Vandaag kan ik amper nog een stap zetten, ik ben helemaal stijf en pijnlijk, vast omdat ik gisteravond veel te koud geworden ben. Maar het was het zeker waard! 😀

Kerstdiner

1e kerstdag: hamersoep uit de vriezer met afbakbroodjes kaas en pesto

2e kerstdag: 2 saucijzenbroodjes met noodles met verse bosui

Beide kerstdagen was ik thuis, en alleen. En zielig. Ik dacht vooral terug aan een jaar geleden, en hoe weinig ik nu nog steeds kan. Vorig jaar rond deze tijd was ik net weer thuis uit het ziekenhuis. Nog met een infuus met antibiotica in de piccline in m'n linkerarm, elke dag een zuster van Buurtzorg over de vloer, en een ziekenhuisbed in de huiskamer. En vooral optimistisch naar de toekomst... naar een jaar verder zijn, dus. Waar ik nu ben.

En ik zag foto's van voorheen, en herinneringen op Facebook: dat ik na de Lyme in zomer 2016 met kerst ging geocachen en toen een enorm eind liep... Ik ben nu al blij als ik 500 meter haal 😩

Hoewel ik steeds zo gezond mogelijk eet, met voldoende vitaminen en eiwitten enz. had ik daar vooral tijdens de kerst helemaal geen puf meer in. 

Voornamelijk zelfmedelijden dus. Ik zie deze dagen vooral wat ik allemaal niet meer kan sinds een jaar en langer geleden.

Char zegt dat ik nu toch alweer veel meer kan dan vlak na de operatie, en dat het allemaal ook z'n tijd nodig heeft.

Ik vraag me vooral af of ik er volgend jaar met Kerst ook nog zal zijn... 😟
En of ik dan gemist zal worden 😢

Het is vast normaal na alles wat ik een jaar geleden heb meegemaakt, dat ik nu bij elk pijntje denk: het zal toch niet... Dat vertel ik mezelf ook steeds hoor, maar toch...

Ergens denk ik dat ik misschien wel depressief ben nu, maar alles wat er onderzocht wordt is hoe het lichamelijk met me gaat. Als ik bv tegen de huisarts zeg dat ik met dingen zit vraagt ze: en wat verwacht je nu dan van mij? Nou, nix dus... Maar ik voel me tegenwoordig gewoon vaak kut 😖

Goed nieuws bericht

Donderdag had ik al een brief in huis met de beslissing van de gemeente: de verbouwing van mijn badkamer is goedgekeurd! Supersnel, het zal mij benieuwen wanneer ze er aan beginnen... dat duurt vast geen maanden meer 😀

Ik had Jade, die dol op mijn ligbad is, gisteren verteld dat dit staat te gebeuren. Kwam ze hier vandaag net toen de buurman aan het boren was: oma's bad wordt weggehaald... Haha nee nu nog niet hoor, dus morgenochtend kan ze er lekker weer een uurtje in spelen. Maar lang zal dat dus niet meer duren.

Vrijdag naar de huisarts geweest voor de uitslag van het bloedonderzoek waar ik maandag voor naar het ziekenhuis ben geweest. Mijn nieren doen het weer een klein beetje beter, nadat het maandenlang steeds slechter met ze ging! En ondanks sinds een maand nog maar een half bloeddrukpilletje per dag, was mijn bloeddruk alweer goed(144/90) 😊

Dat ik nu maar een halfje per dag hoef komt ook goed uit. Ik kreeg bij de apotheek laatst niet voor 3 maanden mee, maar slechts 1 doosje, meer hadden ze even niet. Nu een maand later was het er nog steeds niet! Ook het medicijn van kleinzoon is al even niet meer leverbaar, dat kan wel februari worden... erg is dat! 😧

21 januari weer naar de longarts voor de 3-maandelijkse controle, hopelijk weer om alleen maar goede berichten te krijgen 😎

Revalidatie gaat ook goed, ik word duidelijk (langzaamaan) weer wat sterker! Helaas gaat lopen en staan nog steeds beroerd, ook omdat ik zonder diclofenac gewoon veel meer pijn heb 😢 Daarom kreeg ik van de huisarts nu weer nieuwe morfinepleisters, maar dan wel 2x de dosis die ik de afgelopen weken had. Eens zien hoeveel verschil dat maakt...

Donderdag vond ik dat ik natuurlijk al wel weer in staat moest zijn om zonder hulpmiddel zoals wandelstok of loopfiets, even een flesje nagellak te gaan kopen bij Kruidvat hier. Het erheen lopen lukte, tijdens het staan om kleurtjes uit te kiezen kreeg ik wel steeds meer last van m'n rug, stilstaan is erger dan lopen. Toen kwam ik bij de kassa in een lange rij terecht. Er was niets waar ik me even aan vast kon houden, of op leunen. Ik was nog lang niet aan de beurt toen het echt niet meer ging. Ik heb mijn mandje op de kassa gezet en sorry gezegd, en ben snel de winkel uit gelopen. Buiten stond een groot en stevig rek waar ik eindelijk op kon leunen tot mijn rug weer wat beter werd, en heb ik daar even staan huilen, wat ik echt zelden of nooit doe... Van de pijn, maar ook gefrustreerd omdat ik dus nog niet eens even zo'n klein boodschapje meer doen kan zonder hulpmiddel 😰

En natuurlijk ook omdat ik nu dus nog steeds geen nieuwe kleurtjes nagellak heb... ik heb alleen nog maar lichtroze, en dat is niet erg kersterig... 😭😭😭


Dus wie toevallig nog bij het Kruidvat komt: graag Essence gel nailpolish in donkerrood, wijnrood, donkerroze, mosgroen of zoiets, het kost € 1,69 per flesje, en een paar verschillende kleurtjes mag gerust ook wel: stuur me maar een tikkie 😏


Op de heenweg ben ik nog langs tante Siet gelopen, die me helaas niet zag, ondanks dat ik haar goedendag zei... Ze was met iemand aan het praten, vandaar. Fijn dat u dus weer zelf naar de winkels kunt met de scootmobiel!

Dus Mies, weer samen naar WildNights: heel graag! Maar helaas zal de rolstoel wel weer mee moeten... Hoewel mijn nieuwe wel veel beter rijdt, en stuurt, haha!

Apotheek: het recept voor de morfinepleisters is nog niet binnen. Kunt u misschien even weer naar boven lopen om het te halen?
Ik: is er ook een lift dan? Want ik heb niet voor niets morfinepleisters...
Apotheek: ik bel wel even. Aan de telefoon: kun je dat even faxen?
Even later komt de assistente van de huisarts binnen rennen, met een papiertje in haar hand. 
Apotheek: mevrouw, de fax is binnen hoor!
Ik: ja ik zag haar net al lopen 
Dat is dus faxen op z'n Drents
😂😂😂

Gezellig!

De kist barbies voor de meiden, en de kist auto's en "gereedschap" voor de heren 😀 Wij doen dus duidelijk nog niet aan genderneutraliteit, lol

Charlotte kwam even langs met haar kids, dat wist ik. Ze waren er nog maar net toen de bel weer ging: Rick en zijn 2 boefjes stonden voor de deur! Dat was dus afgesproken werk, volgens Jade wisten ze het allang maar mochten ze het van mama niet aan mij vertellen, omdat het een verrassing was. En wat voor eentje! 😍

Sinds Rick in oktober weer een nieuw bedrijf gestart is heeft hij het zelfs nog te druk om me te bellen, dus ik was heel blij ze nu weer even allemaal tegelijk te zien 😚

Beide kleindochters kijken samen een filmpje, en zie ze eens spiegelen! 😊

Actiefoto, die helaas weer op mijn pc gewoon rechtop staat, en zodra ik hem hier neerzet ligt ie op z'n kant. Dit is kleinzoon JP die er vandoor ging met de fles Grasovka (bisongrass vodka) die ik van zijn papa kreeg 😱

Rick en Logan hebben samen mijn kerstboom voor me uit het tuinhuisje gehaald. Nadat Char hem, nog steeds opgetuigd en al natuurlijk, uit de doos getrokken had en een beetje in model gebogen, is het in mijn huis nu ook kerst 😉

En toen de rust weergekeerd was, iedereen weer weg behalve Jade, ging Shadow even haar logeertas inspecteren. Verder zat ie de hele middag in de keuken, de enige plek in huis waar niet de hele tijd kleine mensjes heen en weer renden 😼