Tortellini salade met ciabatta

Zoon in zijn element: lekker kokkerellen :-)

 Het recept in foto's: dit is ook perfect om van te voren klaar te maken als je bezoek krijgt dat blijft eten!

Als kind wilde hij kok worden, en dat was achteraf ook net iets voor hem geweest!
Kookt ie zo graag omdat hij zo heel erg van lekker eten houdt?

Zoals altijd een dikke chaos om hem heen, waar hij altijd toch weer iets heel erg lekkers uit fabriceert :-)

Partjes tomaat en blokjes komkommer, en geroosterde pijnboompitten die uitlekken (proeven mag!)

Tortellini met kaasvulling, en een schaaltje kleingesneden feta.
De pot mayonaise staat er bij voor de gezelligheid, die heeft verder geen functie in dit recept ;-)

Gemengde sla, tzatziki, en blokjes komkommer die over zijn, om lekker van te snoepen :-)
Hond Jenny lust ook komkommer!

De gebakken kipblokjes staan buiten af te koelen. Of ie dat nog zo doet als binnenkort kitten Babs bij ze woont? hahaha

En dit is het resultaat, met een heerlijke dressing er door :-D

Rauwe ham, geitenkaas, heel erg speciale olie en azijn, de tzatziki enz, voor er bij...

 

Alles staat klaar voor als Noortje thuiskomt van werken, de schaal met de salade is keurig ingepakt in aluminiumfolie

Smullen maar! Op de versgebakken ciabatta ligt hun scherpste (en dus lievelings-) mes:  ik kocht het midden jaren '70 en zoonlief kreeg het mee toen hij op zichzelf ging wonen. Dat mes heeft zijn geld al in 100-voud terugverdiend :-D

Het eten was verrukkelijk, jammer dat ik niet meer op kon, lol. Maar ik heb een halve ciabatta en een flinke bak van de salade meegekregen, daar smul ik vanavond dus weer van :-D

Na het eten was er koffie, en voor ieder, als toetje, een mini appeltaartje van de warme bakker, met slagroom. En toen kon ik echt geen kruimel meer op! Noor en Rick reden me samen terug naar Emmen, waar we om half 1 's nachts bij mijn fiets aankwamen, die ik om kwart over 9 's ochtends bij ons clubhuis neer had gezet. Ik nog steeds in mijn wandelkleren natuurlijk, maar met daar overheen een lekker warm (Tommy Hilfiger) vest van zoonlief dat ik mag houden, want hem is het te groot geworden :S

Mijn jas lag nog in het busje waarin ik 's ochtends naar Lettele was gereden. Via sms had ik al gehoord dat Janny dat voor me mee naar huis had genomen, dus dat komt wel weer terug. Ik heb een geweldige dag gehad, met eerst een prachtige wandeling, en toen helemaal plotseling en onverwacht een erg gezellige middag/avond met zoonlief :-D

9e Harm Boersma's Rododendrontocht

Die zou je toch zo meenemen naar huis! 

Zaterdagochtend om half 10 vertrokken we in 2 busjes naar Lettele. De wandeling was prachtig, hoewel er in de bossen helaas nog maar amper rododendrons in bloei stonden, in tegenstelling tot vorig jaar. Daaraan zie je maar weer dat de natuur dit jaar flink achter loopt :-(

Het weer was perfect, warmer hoeft echt niet als je flink doorwandelt. De regencape kon gelukkig in het heuptasje blijven. Onderweg kwamen we langs een zorgboerderij, waar we deze zwijntjes vonden. Er stonden thermoskannen met koffie en thee: 1 euro in het blikje doen. Daar hebben we dus maar een poosje rust gehouden, heerlijk op een bankje in de zon :-D

Kijk eens, familie van jou! Geef mij je mobieltje maar dan maak ik even een familiefoto...

Na afloop moesten we, zoals altijd, wachten tot de anderen, die langere afstanden lopen, ook binnen waren. We zaten lekker buiten op het terras van een restaurant. Ik nam een kop groentesoep, en at mijn van thuis meegenomen bolletje met kaas op. Genieten! 

In een opwelling stuurde ik een sms naar zoonlief: Zit vlak by jou in Lettele. Kom je ff kusje brengen?

Hij belde gelijk terug: Waarom kom je niet bij ons eten vanavond? Zal ik je ophalen? Wanneer ben je daar klaar? Nu dus :-D

Even later was de rest ook terug, en stopte, zoals je van hem verwachten kunt, lol... Rick's auto bijna naast ons op het terras. Langs de straat stonden enorme rijen auto's en bussen van wandelaars, maar daar gaat hij toch niet parkeren? Hij moest er even bij komen zitten want Janny wilde zien "wat jij gebreid hebt". Dat viel haar reuze mee. Toen ik bij Rick in de auto zat richting zijn huis kreeg ik een sms van Jenny: Leuke zoon heb jij! En zo is het maar net! :-D

Zo ziet ie er alleen maar uit als ie lekker relaxed thuis is ;-)

We reden gelijk naar de McDonald's waar schoondochter werkt: vaste prik op zaterdag, zei Rick. Ik kreeg een McKroket en een McFlurry. Daarna moesten we boodschappen doen, bij Action, Lidl, Aldi en C1000 in Hengelo, en bij de warme bakker in Borne. Gezellig ondertussen bijgepraat :-)

Bij Aldi vond ik 2 paar erg goedkope goede wandelsokken, en bij Action een nieuwe riem voor Ronja, met ledverlichting erin, een poepzakjeshouder met inhoud die aan de riem kan hangen, en wat speeltjes en knaagspul voor haar. Ik had inmiddels andere oma gebeld of die Ronja even uit wilde laten, en later las ik op Facebook dat dochterlief bij mij thuis was geweest, en ook met haar gelopen had. Gelukkig zat die dus niet de hele dag alleen in huis!

En toen naar huis, waar ik lekker op de bank kon gaan zitten uitrusten met een glas port, de tv en een 7 inch tablet, terwijl Rick ging koken. Daarover een aparte blog ;-)

Oma zijn, daar moet je wel wat voor doen ;-)

Een nog vrijwel nieuwe stoere lievelingsspijkerbroek maat 104 van H&M , met kapotte knie :-(

Naad laat los, en mama kan niet naaien... 

Net zo'n grote haak met sleutelbos als papa altijd aan zijn broek heeft hangen ;-)

Oma vond erg oud maar soepel en supersterk band, waar ze heel vroeger stoelbekleding mee vast maakten

Het kleurt wel mooi bij de Cars sleutelhanger :-D

Maar wat een ellende, om met de naaimachine binnen in een broekspijpje maatje 104 te komen!  Beide bandjes moesten daardoor in 3x genaaid worden, en maar worstelen om ver genoeg binnen in die broekspijpjes te komen :-( Dat de knietjes een bolling hebben hielp ook niet echt!

 

Helemaal weg van zijn verzameling Toot-Toot auto's! 

Zou het in de familie zitten, dat gamen? Let ook op het Pathfinder babyrompertje aan de muur :-)

Jade's huidige hobby: staan en lopen! Ze is nog steeds heel erg klein voor haar leeftijd, grappig om te zien hoe onze kabouter al overal langs loopt, vaak al met nog maar 1 handje vast :-D

Archief + Postkamer

Dinsdag en woensdag ben ik begonnen bij Sociale Zaken. Ik werk weer 3 dagen per week: op maandag, woensdag en vrijdag deze keer, en het is weer een werkervaringsbaan, dus weer werken met behoud van uitkering.



Ik werk nu op het Werkplein. Leuk, want korter fietsen, en bijna helemaal door het bos ipv dwars door druk Emmen. Mijn raam kijkt uit op een Jumbo er vlak onder, ideaal! Als ik de fietsenkelder uit kom dan bots ik bijna tegen Jumbo aan, dus ik kan snel even wat boodschappen meenemen op weg naar huis :-)


Op het Werkplein zit alles van Sociale Zaken, UWV en de Belastingdienst. Het gebouw is pas een jaar of 2 oud en staat midden op het station, ik zie vanuit mijn raam ook steeds bussen vertrekken. De rookplek is aan de achterkant en is afgegrensd met een hekwerk, pal daar achter ligt het treinspoor, dus zelfs daar is van alles te zien (nou ja, 2x per uur dan). 

Ik werk op de 3e (= bovenste) verdieping, je hebt daar naast elkaar het archief, de postkamer, en dan de kantine. Ook die is leuk, een grote kom soep (elke dag keuze uit 2 andere smaken) kost bv € 0,56! Gisteren had ik courgette-komkommer soep, nog nooit gehad, ik wist niet eens dat het bestond, maar het was erg lekker :-)

Nog leuker zijn de liften, die praten. Ze zeggen dat de deuren open gaan of gaan sluiten, welke verdieping het is, dat de lift naar boven gaat, of naar beneden. Ze zijn bewaakt, en als er iets is moet je eerst een minuut wachten voor je op de alarmknop drukt, want binnen die minuut kan de lift je er al iets over gaan vertellen, lol.

Er moet natuurlijk ook gewerkt worden, en dat is erg afwisselend. Ik hoop ook hier weer veel te leren. Eerstens op het archief waar ik dossierbeheer ga doen, eigenlijk alle voorkomende werkzaamheden. Daarnaast ga ik in de postkamer meelopen. Die wordt beheerd door 1 persoon. In de loop van de ochtend komt daar alle post binnen voor het hele gebouw, wat dan gesorteerd en rondgebracht wordt. Ook bestelt de postkamer formulieren, kantoorbenodigdheden enz voor het hele gebouw, dus een stukje inkoop zit er ook nog bij.

Leuk voor op mijn cv, maar het is ook erg leuk om op deze manier een beeld te krijgen van een groot deel van de organisatie. Zo kwam ik op de postkamer brieven tegen die gemaakt zijn op mijn vorige afdeling Financiën en Belastingen, en berg ik er nu kopieën van op in dossiers. Aangezien ik naast medewerker ook "klant" ben van de gemeente is het grappig om zo achter de schermen te zien hoe het allemaal in z'n werk gaat.

Als ik in de postkamer klaar ben werk ik op het archief. Veel afwisseling dus! Het is hier ook niet de hele dag zitten, ik krijg nu flink wat lichaamsbeweging: post rondbrengen, dossiers opzoeken en opruimen enz.

Ik heb 7 collega's, plus die van de postkamer, waarvan de meesten part-time werken, en die lijken allemaal erg gezellig. Bij belastingen haalde nu en dan iemand koffie/thee op, en dat dronk je op tijdens het werken. Hier houden ze echt pauze, waarbij we gezellig bij elkaar zitten te eten en te drinken, en dat is toch wel veel leuker! De senior van onze afdeling is een vrouw, en zij heeft net als ik 2 jonge kleinkinderen. Natuurlijk zijn die van mij wel het liefste en het knapste :-)

Door het werken op de postkamer leer ik ook veel mensen door het hele gebouw kennen. Handig als ik eens iets moet regelen voor mijn uitkering, want dan kan ik er zo even naartoe lopen :-) En wegens Werkplein kan ik natuurlijk ook alle vacatures geregeld gaan bekijken, want daar zit ik hier pal bovenop.




Vandaag ben ik lekker vrij, en ik doe even helemaal niets, want na die eerste 2 dagen ben ik erg moe. Misschien ook nog een stukje stress van de aanrijding zaterdag. Spanning wegens nieuwe werkplek, alles is weer nieuw. En aardig wat (trap) gelopen ook, want ondanks de pratende liften doen de meesten vrijwel alles via het trappenhuis, en omdat ik nieuw ben "mag" ik dan veel meelopen, om het gebouw en de mensen te leren kennen.

Geen idee hoe lang dit weer duren gaat, ik zie het wel weer. Go with the flow ;-)

Sociale Controle

Toen ik even na 11 uur weer thuis was, na de aanrijding en visjes ophalen (zie vorige 2 blogs) begon ik gelijk heel erg te trillen. Shock, zei Denise net. Van de schrik.

Na de aanrijding ben ik toch maar de vissen gaan ophalen, ik was tenslotte al onderweg en de auto rijdt nog normaal. Toen het net gebeurd was stond ik te trillen, maar dat ging over toen ik heel rustig aan naar Odoorn reed, raampje open en radio aan, en een paar keer diep ademhalen. Maar toen ik thuis kwam begon het getril dus weer.

Ik nam 2 koppen koffie, eindelijk, want ik had alleen maar wat water gehad voor ik de deur uit ging. Even later kwam andere oma langs. Ronja had ik in de achtertuin gelaten. Toen ik zag dat het ineens heel hard regende haalde ik haar snel weer naar binnen...

Ondertussen stond natuurlijk mijn beschadigde auto aan de straat, en toen ik nog maar amper thuis was wist iedereen het al, deze straat is net een klein dorpje op zich, lol.

Terwijl Ronja weer binnen was en ik nog even stond te praten met andere oma, liet Denise zichzelf binnen, met de sleutel die ze van mij heeft. Waarom?

Het regende ineens keihard en Jana, mijn huidige buurvrouw, hoorde Ronja buiten blaffen. Ze keek uit een bovenraam en zag Ronja in stromende regen buiten. Ze rende toen door de stortbui naar Denise's huis: Ik denk dat er iets met haar is, want ze laat Ronja nooit in de regen buiten! En iedereen wist natuurlijk allang dat mijn auto aangereden was...

En dus snelde Denise, ook door de plensbui heen, naar mij toe, en kwam gelijk binnen, zonder aan te bellen. Want stel dat er iets met mij aan de hand was... Ik vind het heel lief dat er zo goed op me gepast wordt, natuurlijk omdat ze allemaal weten dat ik alleen woon ;-)

Nog even met Denise gepraat over wat er gebeurd is, waarbij ik flink zat te gapen. Want na het trillen werd ik ontzettend moe. Ik wilde zo lekker even gaan ontspannen in bad, maar dat mag ik niet, dat mag ik morgen pas weer.

Ik moest nu maar een lekker glaasje wijn nemen, en dan een paar uur gaan slapen, vond ex-buuf. Want ik heb een shock van de schrik, en als ik nu in bad ga dan kan ik in slaap vallen en dan moet ik dus elk half uur bij je komen kijken, zei ze.

Dus dat ga ik nu maar doen, lekker naar bed :-D

Aanrijding :-(

Vanochtend om half 10 reed ik weg, om mijn nieuwe vijvervissen op te halen (zie vorige blog). Vanuit mijn straat rij ik dan via de Kerspellaan naar de hoofdweg toe. De Kerspellaan kun je echt geen laan noemen, het is een vrij smalle weg met zijstraatjes, woonwijk, dus 30 km zone, en ik reed dan ook erg langzaam.

Van links zag ik een rode auto uit zo'n zijstraat komen (hij draaide de Kerspellaan in), die steeds dichter bij kwam, en zich toen met zijn rechterkoplamp en bumper in mijn linker zijkant boorde :-( Wat gaat de tijd dan snel... Je ziet hem op je af komen, en bedenkt van alles: gas geven, remmen, moet ik uitwijken, en kan dat hier dan wel, hij stopt vast wel op tijd, en dan BOEM!

Hij stopte gelijk en stapte uit. Een oudere man die gelijk zei: het is helemaal mijn schuld hoor, en: ik rijd al 40 jaar en heb nog nooit iets gehad, dit is de eerste keer dat ik ergens tegenaan zit...

Ik belde allereerst de politie: Wij komen daar niet meer voor langs, maar ik noteer jullie gegevens en de kentekens, en de toedracht. In geval de verzekering daar naar vraagt... 

Die man woonde echt vlakbij, hij kwam zo vanaf huis mijn auto binnen rijden, zeg maar. Ik reed achter hem aan naar de parkeerplaats bij zijn woning en ging mee naar binnen. Daar hebben we onze gegevens uitgewisseld, want allebei hadden we geen schadeformulier.

Afgesproken is dat hij me maandagmiddag om 1 uur komt ophalen en dan gaan we samen naar Univé toe, waar we allebei verzekerd zijn. Ik ben heel goed verzekerd hoor, verzekerde hij me telkens weer. Hij liet me zijn polis zien, waarvan ik het nummer ook noteerde. Het lijkt mij handiger dan allebei apart een uur te worstelen met de eindeloze vragen op een formulier, om er samen heen te gaan, en de boel gelijk door een deskundige laten noteren.

Zowel mijn deur als het stukje zijkant daar voor zijn flink geraakt. Helemaal zijn schuld, dus het zou mij niets hoeven te kosten, maar...

Ex-buuf kwam net langs en vroeg hoe oud mijn auto is? Net 11 jaar geworden. Als ie dan maar niet total loss verklaard wordt, zei ze. Als dat gebeurt dan heb ik geen auto meer. Ik probeer daar maar even niet aan te denken nu, dat hoor ik maandag dan wel...

Het is "alleen maar blikschade", verder is er niets stuk. Ik ben hierna direct maar doorgereden naar Odoorn om de visjes te halen en hij reed net als altijd. De deur kan ook nog gewoon open en dicht, en op slot. Het belangrijkste is natuurlijk dat er niemand gewond is geraakt, alleen flink geschrokken.

Gratis Koikarpers :-D

De roden hebben een witte rand aan de rugvin, onder/zijkant witte vlekken, en de  witte heeft mooie rode vlekjes. Eén rode heeft een leuk wit snuitje :-)

Het meisje dat woensdag mijn guppen kwam halen in ruil voor een goudvis stuurde me gisteren via Facebook een link naar Marktplaats: een stuk of 8 kleine goudvisjes uit een vijver gratis af te halen, in Odoorn. Dat is niet zo ver dus ik meteen mailen, en jawel, ik mocht ze vanochtend op komen halen :-)

Deze 5 dus

Ik had beloofd een schepnet mee te nemen, en ik had 3 emmers bij me. Ze wisten niet eens precies hoeveel het er waren want het water was zo troebel... Een vijver kon je het dan ook niet noemen! Ze hadden een huis gekocht, en op een platdak (dakterras) stond een oude badkuip vol modderwater, dat was de "vijver". Die wilden ze graag afbreken, vandaar dat de vissen gratis weg mochten.

En deze 4

Goudvissen met vlekjes klonk veelbelovend, en wat ik hoopte was ook zo: het zijn koi! Een goudvis is hier bleekjes oranje bij, ze steken stralend knalrood af tegen de goudvissen en de goudwindes die ik nog heb. Per stuk betaal je hier in de winkel al gauw € 12,50 voor, dus ik reed naar huis met 2 emmers modderwater met voor ruim 100 euro aan visjes erin :-D

Hier zie je duidelijk bij 1 vis (2e rechts) de witte vlekken.
Ze zijn nog heel jong, de tekening wordt nog wel mooier en duidelijker :-)

Ze zijn wel heel erg klein, vooral omdat er gezegd werd dat dat huis al een jaar leeg had gestaan. Koi groeien heel snel, maar ze hadden maar erg weinig ruimte met zovelen in die badkuip, waar ook nog waterplanten in stonden, o.a. een grote waterlelie! En al die tijd ook geen eten gehad natuurlijk. Het is een wonder dat ze op dat dak de winter overleefd hebben. Ze worden nu wel snel groter, en weten vast niet wat ze overkomt: om een vijver die heel veel groter is, en waar je ondanks veel dieper zelfs de bodem nog kunt zien ;-)

Toen de vijver net klaar was had ik zelf 2 kleine koi gekocht, die in een paar jaar tijd al flink groot werden, maar die ineens dood waren door een blikseminslag. Toen nam ik me voor dat ik, helaas, geen koi meer zou nemen. Als een vis dood gaat dan toch liever een beetje een goedkopere...

Nadat ik ze in de vijver gezet heb, heb ik rondom het net dat er nu overheen zit heel goed gecontroleerd, ik kan nu helemaal geen reiger meer gebruiken! ;-)

Aquarium verhuist

In z'n gloriedagen

Aquarium wordt een beetje oud, er slijt van alles. Pas de verwarming, en nu is de lamp stuk. Die dingen zijn flink duur, dus een nieuwe kopen stel ik maar steeds uit. Maar een aquarium dat helemaal donker is is natuurlijk niet veel aan te zien. En schoonmaken lukt ook niet als er geen licht in zit. Na lang nadenken vroeg ik dochter & co of zijn het willen overnemen, en ze zeiden direct ja.

Schoonzoon vindt alles met water leuk: vandaar dat beide oma's een mooie vijver hebben, lol. En hij had eerder zelf wateragamen. Logan vindt visjes "echt heel erg leuk", al van heel klein af kijkt ie altijd als ie hier is een poos naar ze. Oma de visjes hebben honger! Gelukkig dat ie ze zelf niet kan voeren, lol. 

Sinds de visjes in het donker leven kijkt ie er nog steeds graag naar, met oma's zaklantaarn schijnt ie er dan in, visjes zoeken :-) Een voordeel heeft het ook dat er geen licht is, want alle algen verdwijnen zonder licht en de plantjes groeien als kool, die zoeken het licht. Straks kan hij elke dag visjes kijken, alleen worden dat diverse soorten tropische visjes, alles behalve guppen ;-)

Veel Guppies

Schoonzoon had één voorwaarde: het aquarium moet geheel gupvrij zijn. Hij heeft een hekel aan guppies omdat ze zich zo snel voortplanten. In het paludarium bij de agamen had hij ooit 10 guppen, die zich razendsnel vermeerderden. En iedere week moest die 60 liter water helemaal ververst worden, en dat betekende: eerst al die guppen eruit vissen (hihihi)

Toen nam ik al zijn guppen over, en kreeg hij van mij 20 mooie mannetjes, dus dat was het max aantal, dachten we. Helaas zwommen 19 van die mannetjes steeds allemaal achter nummer 20 aan... en het vermeerderen begon weer. Hij is inmiddels allergisch voor gupjes :-(

Op Facebook zette ik een oproepje: tientallen guppen af te halen, in ruil voor een vijvervis. Degene die reageerde blijkt een kennis van de kids te zijn, en zij kwam gisteravond mijn aquarium leeg vissen. Zij heel blij met de visjes, schoonzoon heel blij met geen visjes. Er staat nog een laagje water in de bak vanwege de plantjes, tot ie wordt opgehaald. Volgens dat meisje zitten er nog wat babyguppen in, maar die kreeg ze gister niet te pakken. Als jullie die nog vangen graag even laten weten hoor, dan kom ik die ook ophalen! 

Als ruil had ze een mooie goudvis voor mij, ze hadden er speciaal eentje gekocht, de grootste die de winkel had:

Het is een Goudvis, en we noemen hem: Guppie

55

Op mijn verjaardag bloeien de seringen altijd, vandaar dat ik altijd een sering in de tuin heb, bij elk huis waar ik in woonde. Dit jaar zijn ze later dan anders, maar de knoppen zijn natuurlijk ook heel mooi!

Op Marktplaats kocht ik voor 3 euro + porto het boek Keltische Mandala's, om zelf in te kleuren. Een koopje voor zo'n mooi en groot boek. Voordat het op de post ging mailde ik gezellig heen en weer met de verkoopster, en het prachtige boek 1.000.000 Mandala's stuurde ze toen mee, als verjaardagscadeautje :-D 

2 kaarten, links een zelfgekleurde van de mandala mevrouw (inmiddels ook vriendin op facebook), rechts een mooie geborduurde theepot van Wv Bargermarke :-)

 Van zoonlief kreeg ik pasgeleden een nieuwe voeding, die hij zelf in kwam bouwen in mijn computer :-) (geen foto want erg fotogeniek is een computeronderdeel niet)

Van AnneRie een heel mooi boek, dat ik direct ga lezen: een roman over iemand die in Schotland de wandeltocht West Highland Way loopt. Weer zo'n bijzonder toeval (hoewel, ik denk dat toeval niet bestaat), zoals AnneRie en ik wel vaker hebben: zaterdag tijdens controle zitten voor een wandeltocht sprak ik een wandelaar die deze tocht binnenkort gaat lopen, en daardoor had ik het er afgelopen week ook uitgebreid met Tam over, die ooit zelf de Ben Nevis beklom, de hoogste berg van Schotland :-)

Kaart van Hanry, bekend van tv (Man bijt Hond)

Het gouden boekje voor de kroning, van AnneRie, die vindt dat deze ook bij mijn Muizenhuis verzameling hoort. Hier zijn ook de kleinkinderen vast heel blij mee :-D

Verder kreeg ik 50 euro en 10 euro, e-mails van DJ Boersma en van Hero Huisman, een e-card van AnneRie, en heel veel felicitaties op Facebook, en per telefoon. Vanmiddag kwam tante Siet langs, en hebben we heel gezellig thee met taart gehad in de tuin, lekker in het zonnetje :-)

Dochterlief belde vanochtend, samen met kleinzoon. Die komen binnenkort, als beide kindjes weer beter zijn, want die hebben allebei flink koorts. Logan knapt al aardig op, maar Jade kan nu echt nog niet naar buiten toe. Daar ben ik gisteren wel heel gezellig geweest, genoten van de kleinkids en heerlijk samen pannenkoeken gegeten, met een feestelijk glaasje rode wijn erbij :-D

De 19e Angelslotocht

Monument voor de Emmerdennen

Vandaag hebben Ronja en ik de Angelslotocht gelopen, als altijd weer schitterend mooi. De route is ieder jaar anders, en elk jaar weer heel afwisselend. Gisteren zat ik voor de 30 en 40 km van deze tocht als controlepost in Erm.

We troffen het enorm met het weer, vrijwel geen wind, droog, de hele dag zon en lekker warm. Afwisselend in de zon lopen en dan weer in de schaduw was erg lekker.

Het Zandmeertje: elk seizoen weer anders, maar altijd zó mooi!

We liepen een stuk van het Familiepad. Met bordjes met uitleg over vooral roofvogels langs de kant, en hier en daar een dier uitgesneden uit een afgezaagde dikke boom.

Ook ging een deel van de route langs het Kabouterpad: smalle heuvel op heuvel af paadjes, met onverwachte uitzichten. Een leuk spannend pad vooral voor kleine kindertjes.

Toen we volgens mij ongeveer halverwege waren beloofde ik Ronja dat we op het volgende bankje rust zouden nemen. Stond er het eerste deel van de route om de haverklap een bankje, daarna kom je er dan natuurlijk geen meer tegen. Behalve eentje waar een verliefd stelletje op zat, waardoor wij besloten om nog maar een bankje verder te lopen.

Uiteindelijk werd het het bankje bij het zandmeertje. Heerlijk plekje om een kwartiertje te zitten uitrusten natuurlijk! Ronja dronk voor het eerst uit haar nieuwe waterfles, en we deelden een broodje kaas. Als ik kaas eet krijgt ze altijd een stukje, en daar stond ik nu even niet bij stil. Tot ze tegen me aan begon te springen, mij ondertussen smekend aankijkend. Oh ja, er zit kaas op hè, sorry hoor! 

Na het zandmeertje was het nog maar een klein stukje terug naar het clubhuis om ons af te melden. En om de EHBO-post te vragen eens naar mijn hand te kijken. In mijn handpalm heb ik al een flinke poos een erg pijnlijk plekje. Ik dacht eerst een splinter maar kon zelf niets vinden. Wel was het inmiddels wat ontstoken, en voor iets dat je amper ziet behoorlijk pijnlijk. Binnen een paar minuten was ik er van af, ze vond inderdaad een splinter(tje). En ik heb er amper iets van gevoeld, veel minder dan toen ik er zelf mee aan te peuteren was :-)

We hebben echt genoten van de tocht vandaag, hoewel de dag niet zo lekker begon. Ronja's riem die uit zichzelf oprolt was stuk. Dat heb je nu en dan, en soms heb ik ook wel een reserve liggen. Nu dus niet, en de winkels zijn gesloten wegens zondag. Dat werd dan dus lopen met een paar meter riem om m'n hand gewikkeld. Loslopen mogen hondjes hier alleen doordeweeks, in het weekend moeten ze in de Emmerdennen aangelijnd zijn.

En toen we de deur uit gingen bleek de achterband van mijn fiets helemaal plat te zijn. Ik overwoog even om dan maar thuis te blijven, maar uiteindelijk zijn we met de auto gegaan. Terug thuis een buurman gevraagd of hij één dezer dagen de band voor me plakken wil. Gelukkig heb ik dit net nu ik even niet werk...

Ik liep vandaag voor het eerst met mijn heuptasje om, dat ik van zoonlief kreeg voor Sinterklaas. Ideaal, dit bevalt me heel erg goed! Het loopt veel plezieriger dan met een rugzak om. En het is groot genoeg, alles wat ik mee wilde nemen past er prima in, met nog flink ruimte over zelfs :-D

Mijn heuptasje :-)

Verschil moet er wezen: Ronja's nieuwe drinkfles (links) is veel groter dan de mijne (rechts). Toch maar eens zoeken naar een eigen heuptasje voor haar, zodat ze haar eigen spullen mee kan sjouwen ;-)