Emmerhout Mystery

Vanmiddag scheen het zonnetje, en hoewel het flink koud is, lokte dat naar buiten toe. En daar werd ik niet vrolijk van, want het lopen gaat momenteel heel moeizaam (zie vorige blog). Ik werk sinds vorige week thuis vanwege de kerstvakantie. Op het werk is momenteel bijna niemand, maar ik werk gewoon door, fulltime zelfs, want de storingen moeten nu eenmaal wel dagelijks door iemand bij worden gehouden. Dat vind ik niet erg, maar dat is wel heel veel zitten, en dus ook extra veel pijn als ik dan wel lopen wil.

Dochterlief besloot naar mij toe te komen, want zij had voor vanmiddag geen plannen, en Jade ook al niet, terwijl haar beide mannen het erg druk hadden met Lego. Shoppen of cachen? Dat werd cachen! Daar word ik altijd vrolijk van, en er komt veel bewegen bij kijken, wat ook goed voor mij is. Maar liever niet alleen, zoals het de laatste dagen ging, want wat als ik dan in mijn uppie ergens in een bos sta en het gaat echt niet meer? Want kou vindt mijn heup ook al niet zo leuk... :-(

Een poosje geleden had ik de Mystery van Emmerhout al opgelost. Van de 6 straten Laan van de... uitzoeken waar de naam vandaan komt. Die uitleg dan koppelen aan 6 zinnetjes, bv Een bos bij het Zevenmarkenpunt te Schoonoord of Een bos van kreupelhout bij Drouwen. De oplossing leverde de coördinaten op voor die 6 straten, en daar moest je dan 6 aanwijzingen vinden om uiteindelijk de coördinaten van de eindcache te vinden. (http://coord.info/GC1T3JT)

Nu is Emmerhout best groot, lopend is dat echt niet te doen. En dus stapten we met ons drietjes in mijn auto, op naar de eerste straat, de Laan van de Iemenhees. Daar hebben we nogal lopen zoeken, om niets te vinden. Jade vond er op den duur niet veel meer aan, en we werden erg koud door al dat gedrentel op een vierkante 10 meter.

De volgende straat dan maar, want uit ervaring weten we dat als je eenmaal weet hoe deze owner de caches verstopt heeft, je de rest dan gemakkelijker vindt. En dat klopte, want in no-time hadden we die in de volgende straat gevonden. En toen wisten we hoe en waar we ze moesten zoeken :-)

Terug naar nummer één, die we nu ook zonder moeite vonden. Dochterlief reed, ik mocht steeds de auto uit en het stukje lopen om de aanwijzingen te vinden. Ook de rest vonden we nu gemakkelijk en snel, tot de laatste straat. Daar liep het dood voor de auto, terwijl de cache op zo'n 200 meter van ons vandaan zou liggen. Omdat het al begon te schemeren is dochter er snel naartoe gerend. En kwam niet meer terug, lol. Schiet op mama! riep Jade al vanaf de achterbank! Ze kon de auto met Jade en mij niet meer terug vinden! Samen kwamen we er per telefoon uit, en toen hadden we eindelijk alle cijfers voor de eindcache. Alleen was het nu al helemaal donker :-(

Ik voelde me inmiddels veel beter, want zelfs auto in- en uitstappen ging nu bijna zonder pijn en moeite. Inderdaad, blijven bewegen is beter dan stil zitten. En hoe beter het bewegen ging, hoe beter mijn humeur ook weer werd :-)

Vlakbij het eindpunt konden we de auto parkeren, en toen samen er op af. Helaas kwamen we tussen hoge bomen terecht, en dan werkt navigatie niet zo goed. Die sprong dan ook steeds van bv 20 meter naar 70 meter, enz. Lastig om dan, ook nog eens in het donker, en in een stukje bos, te bepalen waar je zijn moet.

Bij het licht van onze mobieltjes en mijn ledlamp kreeg ik een goed gevoel bij één plek, en daar dook ik de bosjes in. En ik vond ook iets: een grijs kastje, Vrij zwaar, en er zaten aan de achterkant 3 pluggen aan, eentje ontbrak. Dochter geroepen, en toen we hem openmaakten zagen we... een cijferslot, met 8 cijfers. Dat kon dus niet, met 6 gevonden cijfers krijg je nooit een slot van 8 cijfers open. Was dit hem wel? Of is dit iets om aan de politie te melden? Ik heb het ding weer teruggelegd, met wat bladeren eroverheen.

Omdat Jade nu echt huilerig werd hebben we het voor vandaag opgegeven. Ik heb de cache-owner een e-mail gestuurd met de vraag of dat cijfergeval de eindcache is? En heel binnenkort doen we bij daglicht een nieuwe poging, want met de puzzel opgelost, en ook de eindcoördinaten gevonden, moet dat toch een eitje zijn...

En ik voel me ondertussen weer helemaal vrolijk, ik heb nu veel minder pijn dan de laatste dagen, en ben lekker fris en rozig geworden door de buitenlucht.

Misschien kan de huisarts me beter voorschrijven om elke dag een poosje te gaan geocachen :-D


Dochter zojuist op Facebook: Moe maar voldaan! Heerlijk met oma Sjouwke en Jade gecacht :) 6 waypoints gevonden van een mystery cache en ook de eindcoördinaten. Helaas was het al pikkedonker toen we bij de eindcache waren :O Misschien dinsdag met Jannet even oppikken hihi.

De lappenmand van 2014

In maart 2014 had ik weer longontsteking, net als in januari 2013. Gelukkig hoefde ik me deze keer niet ziek te melden, ik kon wel 5 uur per dag thuiswerken :-)

Vorig jaar heb ik het er lekker bij gelaten, en ging ik niet meer terug naar de huisarts toen het eenmaal over was. Deze keer moest ik wel, want ik bleef maar constant verkouden worden, en hijgerig. Eerst werden er röntgenfoto's gemaakt, waar gelukkig niets op te zien was! Daarna een longfunctie-onderzoek in het ziekenhuis. Later heb ik bij de longassistente van de huisarts een heel uitgebreid onderzoek gehad, weer met longfunctie, maar nu ook met ellenlange vragenlijsten invullen, enz.

Inmiddels functioneert dat weer prima, dankzij 2 inhalers. Spiriva 1x per dag 2 pufjes, die 24 uur lang de zaak open houden. En de Onbrez Breezhaler die ik daarnaast eens per dag gebruiken mag als ik extra last heb, zoals bv bij mistig weer, vochtige of stoffige omgeving, als ik een lange wandeling wil maken, of als ik verkouden ben.

Griep krijg ik niet meer, want sinds dit jaar ben ik gekwalificeerd voor de griepprik. En verkouden ben ik ook niet meer geweest! Volgens de huisarts zit ik een beetje tegen COPD aan, soms denkt hij van wel en dan weer van niet. Een twijfelgeval dus, maar gelukkig geen uitgemaakt zaak.

Op 30 juli ben ik gestopt met roken, ook dat hielp natuurlijk wel mee. Echt helemaal niet-roker zal ik vast nooit worden, ik ken mij. Maar sinds 30 juli heb ik geen enkele sigaret of sjekkie meer aangeraakt. Alleen rook ik af en toe nog een klein sigaartje (veel minder verslavend, en dat rook je niet over je longen). Daar kan ik echter ook heel goed een hele dag af blijven, bv op het werk heb ik sindsdien nooit meer gerookt, alleen thuis, bv 's avonds na het eten, of als ik moe en afgedraaid thuis kom van een stresserige dag. En nu en dan even dampen: zo'n elektronische sigaret.

Bij de allerlaatste controle trof ik tot mijn grote verrassing mijn oude huisarts, die nu en dan nog eens een middagje waarneemt, en er dan van geniet zijn geliefde oud-patiënten weer eens te zien. Zo kreeg ik een dikke knuffel van hem bij komen en gaan, en hoorde ik van een andere patiënte dat zij een paar dikke zoenen had gekregen, lol.

De oude dokter Dijkstra kent me natuurlijk veel beter dan de niet-meer-zo-nieuwe dokter, waar ik vóór 2014 amper geweest was. Hij vond mijn longen niet zo heel ernstig: de gevoeligheid voor longaandoeningen zit nu eenmaal in je familie, het valt best mee. Gewoon proberen zo weinig mogelijk te roken (dat sigaartje nu en dan vond ie prima, nadat ik bij hem ook al een paar keer vergeefs geprobeerd heb om te stoppen), en de inhalers die ik nu heb, met deze dosering, werkt prima voor mij. Hoesten doe ik ook allang niet meer :-D

----------------------------------

Een paar weken geleden ging ik echter alweer langs, nu omdat ik al een tijdlang hevige pijn had in mijn rechter bovenbeen (dat been waar ik vroeger een ongeluk mee gehad heb). Helaas kreeg ik de vervangdokter, die heel druk is, van de hak op de tak springt en waar ik niet veel mee kan. Ze draaide mijn been eens naar links en naar rechts en besloot: je heup is versleten, artrose. Wel blijven bewegen, fietsen is beter dan wandelen. En afvallen, gewoon de helft minder koolhydraten eten. Over 3 weken terugkomen. En dat was dat...

Na nieuwjaar ga ik er weer mee naar de huisarts, maar dan naar de "echte". Die vertelt wat meer, legt dingen uit en daar kun je tenminste een normaal gesprek mee hebben. Ik denk dat dit mede komt doordat dit been na het ongeluk iets langer geworden is. Toen ik veel jonger was is me eens verteld dat ik al mijn linkerschoenen iets moest laten verhogen, maar begin daar maar eens aan... En hoe doe je dat dan met gympen? Maar misschien komt dit wel omdat ik al bijna 40 jaar scheef loop, omdat mijn rechterheup een paar centimeters hoger staat dan de linker?

Inmiddels is de diagnose ook bevestigd door ervaringsdeskundige tante Siet, die beide heupen vervangen heeft. Gelukkig maar, want ik bleef me afvragen of het misschien ook een flinke ontsteking kan zijn, of nog iets anders... Ik vertrouw die vrouwtjesdokter die er alleen op maandag en vrijdag is, niet helemaal ;-)

Ja, de pijn lijkt vaak vanuit mijn lies te komen, trekt door mijn bovenbeen tot aan de knie. Het voelt meestal alsof alle spieren verkrampt zijn, net zoals spit in je rug. Als ik ga staan vanuit liggen of zitten doet het de eerste 5 of zo stappen heel erg pijn, alsof ik probeer te lopen op een gebroken been, zo heftig. Dan trekt dat langzaam weg, en kan ik, vaak wel nog wat stijfjes, wel blijven lopen. Dus als ik in huis van alles doen wil dan moet dat allemaal na mekaar, want eenmaal in beweging gaat het wel. Erger is op het werk, want dat is zittend. Elke keer dat ik dan even van mijn plek moet om bv koffie te halen of iets te gaan overleggen met iemand moet ik weer door die pijn heen voor de boel weer enigszins loopt.

Het is vooral heel vermoeiend, erg pijnlijk, en dit vind ik zelf nog veel erger dan die benauwdheid. Nu en dan voel ik me echt depri omdat ik ineens zo in mijn beweging beperkt ben. Maar dan ga ik naar de winkels, en al leunend op een winkelwagentje kan ik rustig 2 uur lang alle winkels rondwandelen. Maar dan moet ik niet ergens in de rij gaan staan bij de kassa, want stilstaan heeft hetzelfde resultaat als zitten of liggen, alsof mijn hele bovenbeen dan verkrampt is, en dan moet ik ook weer door die eerste stuk of 5 zeer pijnlijke stappen heen zien te komen. Ook een draai maken moet ik nu heel rustig aan doen, beetje bij beetje :-(

De diclofenac die ik toch al slik voor de artrose in mijn handen helpt amper. Ook Glycosamine, waar sommigen baat bij schijnen te hebben, helpt bij mij niets. Googlen leerde dat de oplossingen zijn: pijnbestrijding (dan graag wel iets zwaarders dan diclofenac. Nog zwaarder? Ja dus). Oefeningen van de fysiotherapeut (van de week maar eens kijken of ik nu toch een aanvullende verzekering nemen moet om dat te dekken). En als laatste een kunstheup. Hoewel ik dat altijd gezien heb als echt iets voor oude mensen, snik!

-----------------------------------

Afvallen was ik toch al van plan. De voorlaatste keer na het stoppen met roken was ik bijna 10 kilo aangekomen, zoals bij elke poging. Ik had de dokter nog gewaarschuwd: als ik weer stop kom ik weer 10 kilo aan hoor, en dat is ook niet gezond! Helaas reageerde hij daar niet op. En nu zit ik er dan mee, en met die heup :-(

Na de laatste stoppen-en-aankomen poging was ik alweer zo'n 6 kilo kwijtgeraakt, langzaam aan, vooral door veel te wandelen en te geocachen. Nu heb ik er weer bijna 10 kilo bij. En dat is een paar kilo zwaarder dan ik ooit ben geweest, omdat ik van de vorige 10 er nog maar 6 kwijt was.

De helft minder koolhydraten, riep vervangdokter dus. Ik ben niet van het halve werk, en besloot om dan maar direct zo weinig mogelijk ervan te nemen. Dat houdt in: zo weinig mogelijk suiker, en graan (meel). Geen aardappels, pasta, rijst, brood, beschuit, crackers, koek. Ondanks de Kerst ben ik zo nu in een paar weken al een 1,5 kilo kwijt. Op zich is dit prima, vooral vlees, ei en groentes eten houd ik best vol. Niet al te veel fruit, want ook daar zitten suikers in. Het lastige is: mijn werk. Onderweg eet ik 's ochtends meestal een kaascracker op, als ontbijt. En om 9 uur 2 sneetjes brood. Maar om 9 uur al aan de sla? En wat eet ik dan als ontbijt, onder het rijden?

De vele gehaktballen mogen gelukkig nog wel, en onze snoeppot hebben collega en ik al omgedoopt tot groente- en fruitschaal. Zij moet ook afvallen van haar huisarts, en is naar een diëtiste geweest. Daarvan moet zij onder meer minstens 6 sneden brood per dag eten... Ze vertrouwt het niet dat ik van mijn dokter juist veel minder koolhydraten mag, nu zij er zoveel moet dat ze ze bijna niet weg krijgt.

2014 is wel een hele omslag voor mij, nadat ik voorheen vrijwel nooit een dokter zag... 

Autorijden in 2014

Sinds ik op 6 januari 2014 ben begonnen te werken in Zwolle (enkele reis 82 kilometer) heb ik mijn autokosten bijgehouden. Naast € 180,85 reiskostenvergoeding (het maximum wat mijn werkgever per maand vergoedt) kreeg ik ook € 229,-- bruto loon per maand extra, omdat ik anders zelf te veel op de reiskosten zou moeten toeleggen van mijn salaris.

Tenslotte werk ik volgens mijn contract officieel maar 5 uur per dag, maar dan wel op 5 dagen per week, omdat mijn werkgever dat graag wil. Daarvan rijd ik gemiddeld 4 dagen per week naar Zwolle en 1 dag per week mag ik thuiswerken. 5 uur per dag werken haal ik zelden, overwerk (meer dan 5 uur per dag dus) is standaard!

In 2014 heb ik totaal 29.190 km's per auto afgelegd. Toen ik op 6 januari 2014 begon stonden er 30.161 kilometers op de teller van mijn oude Alto, die ik kreeg in september 2003. Dat houdt in dat ik in het jaar 2014 bijna net zo veel kilometers gereden heb als in de gehele 10 jaren daarvoor!

Suzuki Alto, bj 2001, van mij van sept 2003 tot okt 2014

Het afgelopen jaar ben ik absoluut een veel betere chauffeur geworden, door al die kilometers. Voorheen vermeed ik snelwegen, nu voel ik me er helemaal op thuis. Ik rijd nu met gemak 130 op de A28, waar ik in het begin altijd veilig met max 90 km/uur achter een vrachtauto bleef hangen. Daardoor kan ik nu ook een kwartiertje later vertrekken van huis :-)

In het afgelopen jaar ben ik in totaal 168 keer naar Zwolle gereden, voor een gemiddelde prijs van 11 cent per kilometer. Het duurste was 13 cent/km in april, het goedkoopste 10 cent/km in de laatste 3 maanden van dit jaar. Dat kan er aan liggen dat ik eind oktober mijn nieuwe Aygo kreeg, maar net rond die tijd begon de benzineprijs ook flink te dalen. Per werkdag kwam ik in 2014 gemiddeld uit op € 18,80.

Voor de benzineprijs telt ook de benzineoorlog die al maanden gaande is in Zwolle. Tankte ik in het begin vaak in Geesbrug bij een goedkope onbemande pomp, tegenwoordig tank ik meestal Shell aan de Ceintuurbaan in Zwolle, goedkoper vind je het nergens, Beneden de € 1,49 per liter! En het is echt waar, op FuelSave van Shell rijd je meer kilometers dan op benzine van een onbekend merk ;-)

Per werkdag die ik naar Zwolle reed was ik gemiddeld € 18,80 kwijt aan benzine. Het duurste was € 22,71 per werkdag in september, het goedkoopste € 15,96 in december. Naast de dalende benzineprijs is mijn nieuwe Toyota Aygo vast ook wel wat zuiniger dan de oude Alto? Ook zal meetellen dat ik tegenwoordig vaak 130 km/uur rijd ipv met 90 km/uur achter een vrachtwagen blijven hangen...

Toyota Aygo, bj 2012, van mij sinds 23 oktober 2014

Totaal tankte ik in 2014 voor € 3.158,05. Minus de reiskostenvergoeding van mijn werk van € 2.130,51 en minus de 20 euro per maand die ik in de jaren daarvoor standaard tankte (€ 240,-- per jaar) kom ik op € 787,54 die ik zelf bijlegde in heel 2014. En dat wordt ruimschoots gedekt door de € 229,-- bruto loon per maand die ik extra krijg vanwege het reizen!

Volgens de ANWB Routeplanner is een enkele reis nu ruim 80 km, a 11 euro. 

De cijfers op een rijtje:
€ 3.158,-- aan benzine getankt in 2014
29.190 kilometers afgelegd
11 cent gemiddeld per kilometer
€ 18,80 gemiddeld per werkdag

Extra kosten: een grote beurt voor de Alto in maart € 529,-- en een bekeuring voor te hard rijden  in juni van € 125,-- (hihi).

Snoepen

Tussen onze computers in staat op het werk een glazen schaal, die we samen constant gevuld houden met snoep, meestal drop. Dat is best een klus, want een zak heksendrop of schoolkrijt is zó weer op... 

Op lang niet ieder kantoor staat een snoeppot, en de collega´s die (meestal vanwege de lijn) geen snoep meenemen komen geregeld gezellig even langs voor een praatje, en een handje vol snoep. Dat geeft niet, want zij nemen ook af en toe weer één of meerdere zakken mee voor ons, om bij te vullen. 

Dinsdag besloot I. dat we daar maar eens mee moeten stoppen. We kunnen allebei wel wat (veel) kilootjes missen, en daar helpt het snoepen niet echt aan mee. Bovendien had zij weer eens een beker snoeptomaatjes mee, en eigenlijk vonden we allebei dat we die stiekem nog lekkerder vinden dan de dropjes...

En zo liepen we even later samen met onze snoepschaal vol drop en nog een schaal met taaitaai popjes door het gebouw, om alles achter te laten in de diverse andere snoeppotten. Onze schaal wasten we af, daar zouden we nu voortaan allebei geregeld fruit en groente voor meenemen! 

Tussen de middag, we hadden het allang geroken in de gang, stond er in de kantine weer een grote pan gehaktballen. Iedereen die iets te vieren heeft trakteert op gehaktballen of op broodjes rookworst. Heerlijk, vooral nu het zo koud is. En deze waren niet alleen erg groot, maar ook nog van de Keurslager! :-D

Woensdag werkte ik thuis, maar toen ik klaar was ben ik snel wat boodschappen gaan doen, en voor de prijs van 2 zakken drop had ik bij de Turkse groenteboer een grote zak vol groente en fruit om van te snoepen op het werk!

De nieuwe snoepschaal

Vanochtend zat echter de snoepschaal weer vol met... winegums! Woensdag toen ik thuis werkte was er weer iemand jarig. En naast nóg meer gehaktballen (er waren er ook nog over van dinsdag) had hij ook elke snoepschaal gevuld, omdat hij één van die mensen is die altijd bij anderen snoepjes komt "pikken"... lol

Tja zei I., maar zeggen dat we het niet willen is ook zo onbeleefd hè... En dus ligt het fruit nu eerst maar in het deksel. Zij had een banaan mee, en mandarijntjes, en nieuwe snoeptomaatjes. Ik pruimen, Turkse peren, en mini komkommertjes.

Toen ik vanochtend om 7 uur binnen kwam, rook de kantine alweer (nog steeds) heerlijk naar warme gehaktbal, de pan zat nog vol met de restanten van dinsdag en woensdag. Maar om nu te gaan ontbijten met zo'n ding? Wij waren braaf en hadden om 12 uur al ieder een banaan op, een mandarijntje, een handvol snoeptomaatjes, en een gedeelde minikomkommer. En we zaten vol, we waren het er over eens dat we vandaag geen lunch hoefden.

Maar... iedereen werd naar de kantine geroepen, want De Mol (ons vaste cateringrestaurant) had zojuist een schaal vol gehaktballen gebracht, met satésaus, en die moesten gelijk op want anders worden ze koud en dat is zonde... Een collegabedrijf had iets geleend, en op de vraag wat dat moest kosten had de Grote Baas gezegd: doe maar een pan gehaktballen, dat vindt iedereen hier erg lekker...

Maandag gaan we de winegums weer proberen kwijt te raken, en we zetten stug door met fruit snoepen. En gehaktballen :-)

Toen Grote Baas even zijn hoofd om de deur stak om te kijken of alles bij ons naar wens was vertelden we hem van onze fruitschaal. Wie weet bracht hem dat op een idee? Tenslotte moet je als Grote Baas zijnde toch blij zijn als je personeel op de gezondheidstour gaat? Zijn reactie: Kijken jullie dan wel uit dat er geen vliegen op af komen? :S

Plakkaatverf in je schoen

En dan moet er natuurlijk direct ook geschilderd worden!

Hun papa heeft de kunstwerken voorgetekend, maar ook inkleuren met verf is best lastig als je nog maar klein bent:

Het resultaat is een waar kunstwerk!

Jade is meer een expressioniste, en zij schilderde een zwaan en een krokodil:

Logeren bij Oma

Planking op de rugleuning van de bank

Papa en mama gingen met een groep vrienden een heel weekend gamen. En daar kun je natuurlijk geen kleine kindjes bij gebruiken. Daarom werd Logan gisterochtend bij mij gedropt, Jade bij andere oma en kleine Luuk van net een jaar ook bij een oma. Die ouders van tegenwoordig... :o

Gelukkig houdt ie erg van eten :-)

Nu heeft Logan natuurlijk al wel vaker bij mij gelogeerd, maar elke keer werd ie dan 's nachts ziek. Koorts, oorontsteking enz. Dus ik durfde het eigenlijk al niet meer aan. Gelukkig is die vloek nu doorbroken! Hij werd hier weer eens hevig hoestend (compleet met paracetamol, neusspray en hoestdrank) afgeleverd, maar in plaats van opnieuw een oorontsteking was het hoesten bijna over toen ik hem terug gaf :-)

Pasta diner voor twee a la oma (en de slager)

Meneertje wilde pasta eten, zijn lievelings! Omdat ik dat heel anders maak dan mama nam ik hem maar mee naar de Keurslager, waar hij zelf aan mocht wijzen wat hem lekker leek. Een klein schaaltje bami, babi pangang en macaroni, en hij vond het allemaal heerlijk :-)

Toetje eten tijdens de erg spannende Lego film

Voor het boodschappen doen gingen we bij tante Siet langs, waar die 2 heel gezellig samen een legpuzzel maakten op de iPad. Zo jammer dat ik toen m'n mobieltje niet bij me had, want dat had een prachtige foto opgeleverd!

Kijk eens oma, ik zit OP de bank!

Na het eten hebben we samen een legofilm bekeken op Netflix. Oma hoefde niet bang te zijn, hij zou me wel beschermen. En hij wist zeker dat oma die film ook wel heel mooi zou vinden... (lol)

heel erg boos kijken... 

Om half 9 ging ie naar bed, in plaats van z'n normale 7 uur. In de hoop dat er dan daarna iets van uitslapen zou gebeuren :-) Een nadeel was wel dat ie voor het slapen gaan zijn schoentje mocht zetten... Maar dat viel nog best mee. Om 8 uur vanochtend werd ik wakker omdat Ronja blafte (handig, zo'n waakhond!). Maar toen kreeg Logan de keuze: lekker spelen in zijn eigen kamertje, of bij oma in bed kruipen, want oma wilde nog even blijven slapen. Om half 10 zijn we toen samen opgestaan.

Ook het ontbijt mocht meneertje zelf kiezen: pizza croissants... Haha, die fantasie van een kleuter! Maar tot mijn verbijstering bestaan die dingen echt, bij Jumbo! Daarna zijn we gezellig samen in bad gegaan. Was gelijk ook die chocomelsnor van zijn toetje af ;-)

Om 3 uur vanmiddag heb ik mijn logé bij andere oma ingeleverd. Zij zou gaan proberen of papa en mama het kleine grut nog wel terug willen hebben... Want toen wij allang het ontbijt op hadden whatsappte hun mama dat ze in bed tv lag te kijken met een kop koffie, de luiwammes!

Ik heb wel een klein beetje wraak genomen: liet hun mama mij laatst nog een enorme berg knuffels zien en "waar moet ik daar mee heen...", in Logan z'n logeertas zat op de terugweg een grote konijnknuffel die vroeger van haar was, want "konijnen zijn mijn lievelingsdieren". *grijnz*

Dubbele beeldschermen

Voor mijn werk heb ik altijd 2 programma's tegelijk open staan. In Zwolle op 2 grote beeldschermen naast mekaar, maar dat had ik thuis eerst niet. Dat was dus een constant switchen tussen het ene programma en het andere. Iets dat veel extra tijd kostte op de dagen dat ik thuis werk.

Een poosje geleden heb ik daarom van mijn werk een extra beeldscherm meegekregen voor thuis. Ideaal! En niet alleen voor mijn werk, ook voor computerspellen is dat erg handig! :-D

Vanochtend zat kleinzoon ermee te spelen:
Kijk eens oma, de muis gaat van de ene computer naar de andere! :-)

Irritant piepende veiligheidsgordel

Een moderne auto heeft wel één nadeel: een irritant gepiep als iemand zijn gordel niet om heeft! Ik heb altijd, als ik alleen in de auto zit, mijn tas op de stoel naast me staan. Open, want vaak zit daar iets te eten in dat ik er dan gemakkelijk onder het rijden snel uit kan graaien. Maar mijn tas is wel zo zwaar dat de stoel dan denkt dat er iemand op hem zit die geen gordel draagt.

Op het Citybug forum (voor kleine stadsautootjes, zoals dus ook mijn Aygo) staat een erg ingewikkelde beschrijving hoe je dat gepiep uit kunt zetten. Daar heb ik me nog niet aan gewaagd.

Temeer omdat de verkoper van mijn auto daar ook nog nooit van gehoord had. En net toen laatst mijn auto even terug was in de garage om de sierlijn op de voorkant te vervangen was de monteur die het misschien wel wist, er niet. Ik kan natuurlijk de gordel wel dicht doen, maar dat staat best stom, een gordel voor een lege stoel langs...

Maar! Je bent creatief... of je bent het niet ;-)

Ronja's speciale veiligheidsgordel, die aan één kant aan haar riem vast gaat, en aan de andere kant in de gordelsluiting, zit er nu voor vast in! Je ziet hem amper zitten, maar mijn auto blijft nu niet de hele tijd agressief piepen als er een tas op de passagiersstoel staat! :-D

Snert eten bij de pizzeria

Vorig weekend, 15 en 16 november, hadden we alweer de eerste tocht van het Winterkwartet van Wv Bargermarke. Op zaterdag zat ik op de rust (controlepost) bij een pizzeria. Als controle mag je altijd ter plaatse iets voor je lunch bestellen op kosten van de vereniging, en ik verwachtte dus iets van pizza of pasta... 

Een pizzeria die Oma's Snert verkoopt!

Maar vanwege Winterkwartet had de oma een enorme pan heerlijke erwtensoep gemaakt voor de wandelaars. Dit is vast de enige pizzeria in de hele wereld die (soms) snert verkoopt!

3 dappere dames die op zondag de hele tocht liepen in de stromende regen, en achteraf ook nog zeiden dat ze ervan hadden genoten! Een dikke pluim!

Op zaterdag viel het weer nog best wel mee. Het was wat druilerig, maar de wandelaars klaagden niet, het kon erger...

En dat werd het ook, op de zondag! Omdat ik zaterdag op de rust zat had ik hem zondag zelf willen lopen met Ronja. Maar zondag heeft het echt de hele dag geregend en gegoten. Voor en na dit weekend hadden we prachtig weer, maar net nu... De opkomst was zondag dan ook historisch laag :-(

Beschermengel op de A28

Wazige foto, want stiekem tijdens het rijden gemaakt

Bijna elke ochtend kom ik onderweg naar werk wel ergens achter een vrachtwagen te rijden (Duits kenteken), waar met grote letters KAMINSKI achterop staat. Soms, als ik erg laat ben, zie ik hem op de terugweg weer.

Die vrachtwagenchauffeur heeft natuurlijk geen idee dat ik die naam ken uit Second Life. Maar ergens lijkt het dan net of het Tam is die daar voor me rijdt :-)

Crowdfunding, deel 2

Grrr.... wilde ik vandaag snel even op het werk de blog Crowdfunding, werkt dat nu echt even bijwerken, heb ik kennelijk in plaats van op Bewerken, op Verwijderen geklikt. Blog verdwenen :-(

Omdat ik op het werk was en dus weinig tijd had, heb ik gelijk dochterlief gebeld. Zij vertelde dat ze hem toevallig net open had staan op haar laptop, en ze zou proberen een printscreen te maken, en ook proberen of we hem nog terug kunnen halen via de cache. Niet dus, althans ik niet. En dochter moest eerst de deur uit, en is nu natuurlijk druk met haar kindjes voederen, badderen en in bed stoppen.

Nou ja, in elk geval hier een updatefoto, want er was al een erg lieve donatie binnengekomen. Die krijgt natuurlijk een persoonlijk bedankmailtje van dochter! ;-) Ze was eerst van plan om dan een kaartje te sturen als bedankje, maar ja, dat (postzegel) kost ook weer geld hè, lol!

Naast dat de centjes zo welkom zijn, speelt hier natuurlijk ook nog iets anders mee. Dochter zei dat ze het heel lief van mij vindt dat ik alles probeer om haar te steunen. En dat ze natuurlijk geld nodig heeft om een "nieuwe" tweedehandse auto te kunnen kopen, maar dat het haar daarnaast moreel ook zo goed doet. Dat het ook een stukje erkenning is, dat er mensen zijn die weten hoe het loopt in hun leventje en die waarderen wat zij allemaal doet, dat ze zich daardoor echt gesteund voelt...

Toen ze ontdekte dat ze dus ineens geen auto meer heeft was er even iets van wanhoop. Maar dat er mensen meeleven, zelfs proberen te helpen, doet haar ook heel veel goed. Naast je over zoiets behoorlijk ellendig te voelen, voelt het dan juist ook heel fijn als je merkt dat er mensen om je heen zijn die echt met je meeleven....

Vandaar dus dit berichtje nu, en hopelijk lukt het ons nog om het oorspronkelijke blogje ook nog terug te halen. Ik heb dat al geprobeerd via de cache, en via diverse zoekmachines die het wellicht nog in hun cache hadden staan, maar tot nu toe helaas nog zonder resultaat.

Het was dus absoluut niet de bedoeling om dat blogje weg te halen! Ging totaal per ongeluk, te snel klikken zonder de tijd te nemen om goed te kijken waar ik precies op klikte, sorry! :-(

Wanneer men denkt aan Crowdfunding, dan denkt men al snel aan de culturele en creatieve sector. Hier is crowdfunding in beginsel ontstaan. Inmiddels zijn er verschillende varianten van crowdfunding ontstaan, allen met het zelfde basisprincipe waarbij vele kleine geld gevers samen het doelkapitaal bij elkaar brengen. Vaak gebeurt crowdfunding online en wordt er een professioneel PLATFORM gebruikt.

Crowdfunding is een vorm van FINANCIERING waarbij ondernemers, stichtingen maar ook particulieren een beroep doen op “the crowd” om hun kredietbehoefte ingevuld te krijgen. Crowdfunding is sterk in opkomst. In 2013 is circa € 32.000.000,- gefinancierd via crowdfunding in Nederland wat een ruime verdubbeling is ten opzichte van het jaar daarvoor. Wereldwijd is er in 2013 meer dan € 5 miljard opgehaald via crowdfunding.

Woelwatertje Jade

Oma's cadeau voor haar 1e verjaardag

Jade is al net zo´n waterratje als haar mama en oma! Niets leuker dan spelen in water. Nu ruim 2 jaar oud zwemt ze op eigen kracht het zwembad al over, met alleen bandjes om haar armpjes! Ze springt van de kant het diepe in, en ze zwemt helemaal zelf rond, natuurlijk wel onder toezicht, maar ze heeft zichzelf al zwemmen geleerd, en haar top 3 van hobby´s is:

1. water
2. draaimolen
3. (trampoline) springen

Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan...

Net als mama en oma zoekt ze overal water waar ze het maar vinden kan. Begin juni tijdens de barbecue bij oom Rick zocht ze verkoeling in een speelgoedkistje met wat water erin, lol.

Ondanks dat het zondag was sprong oom Rick toen direct in zijn auto, en het lukte hem zowaar om voor de rest van de dag een opblaasbadje voor haar te kopen :-D

Echt favoriet was toch altijd het badje in de douche. Als papa of mama douchen, zit Jade zielsgelukkig in haar persoonlijke bad. Tot dat kortgeleden lek raakte... Dat bad kocht ik voor haar 1e verjaardag bij bol.com, maar daar is het helaas al lang uitverkocht :-(

Toen ik dinsdag na het werk even langs ging hoorde ik van haar mama dat ze tegenwoordig altijd haar baby born pop mee wil onder de douche. Die heeft namelijk wél een badje... Zodra dat badje vol is gooit ze de pop eruit, en probeert ze zichzelf in dat kleine poppenbadje te proppen... En dat vond ik toch zó zielig! :-(

Na flink wat gegoogle kwam ik erachter dat het nog wel te koop is bij zwembadstore.com (en zelfs in roze!!!) en dus bestelde ik dinsdagavond direct een nieuw bad voor ons lieve woelwatertje :-)

Omdat ik het ook direct betaalde verwachtten we het vandaag. Ik had als afleveradres natuurlijk Jade's huis gezet, zodat ze er vanavond al in zou kunnen! Ze bleven er vandaag speciaal de hele dag voor thuis...

Gisteren heeft ze mama al meegeholpen om de douche helemaal schoon te maken, zodat haar nieuwe bad weer een goed plekje krijgen zou...

Maar helaas, toen ik net thuis kwam na weer eens een van 6 tot 6 dagje werken, vond ik een e-mail:

Helaas is uw bestelling niet voorradig. Dit in tegenstelling tot wat op onze website stond. Dit spijt ons. Wij verwachten uw bestelling alsnog af te kunnen leveren op woensdag 26 november.
Hierbij bieden wij onze welgemeende excuses aan voor het eventueel ontstane ongemak

De douche blijft vast nog wel een weekje schoon, na al dat harde werken van Jade. Dus nog heel eventjes geduld, maar volgende week kan ze dan hopelijk eindelijk weer heerlijk badderen onder de douche! :-D

Timmervrouw

Eerst speelden we samen met het kleine draagbare poppenhuisje (vroeger van mama geweest). Vooral de draaimolen is favoriet, sinds Dondertman :-)

Al snel betrok ze de garage (van oom Rick geweest) erbij. Glijen is een andere favoriete hobby en de autootjes glijden daar zo mooi van af...

Maar toen mama en oma even zaten te praten was ze volledig geconcentreerd bezig met de schroeven, moeren, latjes enz van de timmerdoos (ook van ome Rick geweest). Ze was er mee bezig alsof ze helemaal alleen was, en ze merkte dus ook niet dat oma ondertussen foto's van haar maakte ;-)

En dan mag hun mama mij gerust een hoarder noemen, ik geniet er van als die hummels lekker bezig zijn met al het oude speelgoed van vroeger ;-)

Na het spelen vroeg ze of ze tv kijken mocht. 

Lekker uitrusten op de bank onder oma's omslagdoek :-) 

Volgens hun mama is het bij oma thuis erg slaapverwekkend (of is het gewoon vermoeiend vanwege al het spelen?). 

Want tegelijk lag broertjelief lekker boven in oma's bed, en die leek niet van plan daar nog ooit weer uit te komen! :-D

Dat ik zelf de hele dag lekker in pyama rondliep had daar niets mee te maken! :-P 

Dat is gewoon mijn werkkleding op de dagen dat ik thuis werk :-D

Aquazoo Leeuwarden

We hadden nog steeds vouchers liggen van de Jumbo dagjes uit actie van vorig jaar, en die hebben we zaterdag maar eens verzilverd! Met de hele familie naar Aquazoo in Friesland. We komen vaak genoeg in een dierentuin, omdat we allemaal een abonnement hebben hier in Emmen, maar wie weet is deze heel anders?

Jade leest: twee, vier, vijf

 

Ja dus, niet te vergelijken met de dierentuin in Emmen, wel heel leuk. Vooral erg veel kleine dieren, en veel soorten die we nog nooit gezien hadden. Veel kleine aapjes zoals maki's, lemuren, oeitities enz. Chars favoriete dieren, dus die genoot. Ook varanen en agamen enz, waar schoonzoon van houdt. En erg veel schattigs en aaibaars voor de kleinkids (en oma).Waarbij aaibaar dan een ruim begrip is, want Jade zei ook aai aai tegen de reuzegrote sissende kakkerlakken...

Weinig hekken en glas, veel dieren waren heel dichtbij. Soms misschien ietsjes té dichtbij, zoals die enorme blauw-gele ara die vlak over Logan's hoofdje scheerde. Hoewel hij van geen dier bang is, hij heeft pasgeleden zelfs een roofvogel op zijn arm gehouden.

Aquazoo, dus overal was water

Het enige minpuntje is de catering, die is abominabel slecht. Op het hele park waar je gerust een dag in kwijt kunt, staat 1 gebouw met toiletten en eten/drinken, tevens de ingang. Het duurste wat we tot nu toe hebben gezien op onze dagjes uit. Koffie € 2,10. Dan mag je dat zelf gaan tappen uit een automaat, in een kartonnen mini-bekertje. Logan wilde graag een loempia van € 1,80. Gelukkig dat oma eerst vroeg hoe groot die zijn, want dat was meer een klein borrelhapje dan een lunchgerecht, zelfs voor een ventje van 4,5 jaar.

Jade is geen gemakkelijke eter, maar wat ze altijd wel lust zijn poffertjes. Elk dagje uit koop ik dat dus voor haar, en hier spande de prijs de kroon: € 4,50 voor 12 stuks. Die zeer duidelijk opgewarmd uit de magnetron kwamen, en niet zoals je meestal krijgt, vers gebakken in een poffertjespan. Geserveerd op een kartonnen schaaltje.

Als je hier naartoe wilt dus genoeg broodjes en drinken meenemen, want je bent belachelijk veel geld kwijt voor belachelijk weinig, van slechte kwaliteit. Service is er al helemaal niet. 

  

Jade had heel leuk contact met een stokstaartje

Hij legde zijn kopje plat tegen het raam, zodat Jade kon "aaien"

Wonderlijk dat dat geitje nog niet versleten is van al dat aaien

Whaah! Wij zijn gevaarlijke leeuwen die voorbijgangers laten schrikken!

Leuk al die (heel veel) bamboe door het park, als afscheidingen. Ook de rest van de beplanting is mooi, dat is op zich al genieten.

Logan deed de speurtocht voor 4-6 jarigen

En verder zagen we o.a. otters, bevers, capibara, emoe's, walibi's, zeeberen, het kleinste soort vosje ter wereld (met enorme oren), brulapen, een vogelspin, gifkikkers, boshonden, ook veel grote en soms erg rare vogels, sneeuw-uilen, wasbeertjes, enz enz. Kwa dieren is het hier totaal anders dan in Emmen, leuk! 

Ringstaartmaki's

  

Een effen bruine maki? Mak is ie wel :-)

 En dan loop je op 18 oktober nog gewoon in je zomerkleren, met 23 graden!

Zwarte zwanen bestaan echt

Het is ons deze keer gelukt om zonder nieuw huisdier thuis te komen, maar dan alleen omdat er geen mini-aapjes te koop waren, lol.

Bovenop de uitkijktoren

Wel een heel lang dagje uit deze keer. Het was ruim 1,5 uur rijden, heen en later weer terug. Daartussendoor hebben we de hele dag gelopen, de kleintjes mochten wel om de beurt een poosje in de buggy zitten om uit te rusten. Oma helaas niet, want volgens dochterlief ben ik zwaarder dan 20 kilo :o

Aygo where you go, deel 2

Zwart metallic

Vreselijk, een andere auto zoeken. Uren speuren op internet en je ziet door de bomen geen bos meer. Zaterdagen met de kids en kleinkids bij garages langs: Nee we hebben geen automaat occasions, ook geen nieuwe trouwens... Dat was in maart/april en toen gaf ik het voorlopig maar op :-(

Getinte ramen achter, alsof je door een zonnebril kijkt, hihi

Maar elke dag heen en weer naar Zwolle is toch elke dag minstens 2 uur in de auto. En ik voelde me niet helemaal veilig meer in mijn oude karretje, dus ja dan moet je wat hè. Bovendien moest ie begin december weer voor de APK, en ik vond dat ik mezelf vast een hoop centjes bespaarde als ik hem vóór die tijd inruilde.

Adviezen te over, als je op zoek bent naar een andere auto blijkt het te barsten van de bekende stuurlui die aan de kant van de weg staan mee te denken. Zo vond zoonlief dat ik persé een VW Polo of een Opel Corsa moest kiezen, lelijk! Een ander vond weer dat ik gek ben als ik geen splinternieuwe auto koop, nu er nieuwe modellen uit zijn. Dat hielp me dus allemaal niet :S

De oranje lijn op de voorkant komt een nieuwe op, er zitten ook 2 rijen kleine ledlampjes voorop :-)

En toen ging ik in een opwelling onderweg naar huis donderdag om half 6 even snel langs de Toyota garage, ik wilde die nieuwe Aygo graag eens in het echt zien. Prachtig! Maar ook heel duur, vooral als je een automaat wilt. En wat er dan nog allemaal aan extra's overheen kan komen... :o

Aluminium deurdrempels

Een verkoper kwam naar me toe en ik vertelde hem van de ellende van het zoeken naar een andere auto. Hij vroeg of ik 3 minuutjes voor hem had, dan zou hij voor me uitrekenen wat de nieuwe Aygo mij zou kosten. Teveel dus. Ik zei dat ik ook best een jonge 2e handse wil, liefst met niet al te veel kilometers. En... alles mag, maar absoluut geen zwart, grijs of wit! Ik ga voor kleur, desnoods knalroze of pimpelpaars. Extreem mag gerust :-)

ook van binnen zie je overal oranje accenten :-)

Loop dan even met me mee, zei de verkoper. En daar stond ie, op mij te wachten! Wel zwart, zoals dochterlief gisteren zei. Maar zoooo leuk! Net wat ik wil: een beetje anders, niet eentje die je overal zomaar tegenkomt. En verder is ie pas 2 jaar oud, en heeft ie nog maar 30.000 km op de teller :-D

Zwart gelakte velgen

En ken je die Peugeot reclame? Ja dat heeft ie, ja dat ook, ja ook... Dat heeft mijn nieuwe karretje dus precies hetzelfde, alles wat er op en aan kan zit er op en aan! Stuurbekrachtiging, airco, blue tooth, getinte ramen achter, verstelbare hoofdsteunen achter, verstelbaar stuur, electrische ramen, afstandsbediening voor de sloten, usb aansluiting, en verzin het verder maar, hij heeft het allemaal :-)

Toerenteller, dochterlief legt me vast nog wel uit wat ik daarmee moet

Het enige minpuntje is dat de oranje sierlijn voor wat beschadigd is door het weer, zand enz. Daar komt een nieuwe op, dus daar wacht ik nog even op. Verder konden we er geen krasje op ontdekken, hij ziet er binnen en buiten uit als nieuw :-D

semi-automaat, dus een automaat met mogelijkheid om handmatig een versnelling hoger of lager te schakelen

Maandag ging ik een proefrit maken, om 3 uur. Graag dochter en schoonzoon mee. Want op het werk is het druk dus vrijdag weer een lange dag werken, en zaterdag wandelen. Dochter whatsapte dat ze anders best vrijdagmiddag mee wilden komen... Toen ik op het werk m'n baas de foto's liet zien was die ook enthousiast, Dat doe je goed. Even na 1 uur, nog tot over m'n oren in het werk, stak ie zijn hoofd om de deur: afsluiten en naar huis, als je vandaag nog een proefrit wilt gaan maken! Huh? Nou vooruit dan maar :-D

radio, cd, mp3 speler en kacheltje met airco, eronder zit een usb aansluiting

Proefrit vond ik dood eng, ik rijd al 11 jaar alleen maar in m'n Alto, maar gelukkig ging dochterlief mee, en die gedroeg zich als een echte rij-instructeur. Ze vertelde me waar ik heen moest, liet me draaien op een stil smal weggetje, plotseling remmen enz. Maar wat rijdt dit anders! Eerstens voelt het allemaal veel steviger, zwaarder, en dus veiliger. De stoel zit heerlijk, met overal steun. De semi-automaat is even wennen, maar dat lukt vast wel.

Lekkere goede stoelen :-)

En toen had ik gistermiddag het contract dus al ondertekend. Met een week of 2 schat ik dat ik er in rijd. Voor nu is er vooral een hoop opluchting dat ik eindelijk weer een hele poos niet op zoek hoef te gaan naar een andere auto, lol!