Blaastest

Vorige week heb ik in het ziekenhuis een blaastest gedaan. Omdat de fysiotherapie gestopt is dacht de longarts dat ik met een slechte longfunctie wellicht weer een jaar fysio krijgen kon. Vóór de longkanker had ik al jaren COPD II Gold, en misschien dat dat nu dan III geworden was? Dat zou flink schelen in de fysiotherapie, vooral ook omdat het voor COPD tegenwoordig vergoed wordt vanuit de Basisverzekering...

Vanochtend belde hij me met de uitslag. En "helaas", wat zowel de arts als ikzelf niet verwacht hadden, gaat dat niet lukken. Dit is wel een uitslag met een dubbel gevoel! Ja, ik heb eigenlijk zeker langer fysiotherapie nodig, maar nee dat krijg ik niet vergoed omdat mijn longen daarvoor nu te goed zijn! 

Voor de operatie in oktober 2018, blies ik 62%.

Vorige week, ook nog wat extra benauwd wegens hittegolf en zeer hoge luchtvochtigheid, blies ik 72%!

Dus nu, bijna 2 jaar nadat de tumor werd verwijderd, zijn mijn longen een stuk beter dan daarvoor 😊

De COPD is dus zeker niet erger geworden. En volgens de arts is mijn longfunctie nu zoveel beter omdat er in 2018 een tumor in de weg zat. Die is nu weg, samen met een halve long, maar desondanks gaat het nu dus beter met m'n ademhaling dan vóór alle behandelingen. Geweldig om te horen dat na alles wat ik mee heb gemaakt, het nu dus blijkt dat dat een groot effect heeft gehad!

Waarom ik dan zo snel benauwd ben, als ik bv een klein stukje loop, of de trap op ga? Vooral conditie, zei hij. Door 2x intensive care, lang in het ziekenhuis liggen, en daarna thuis ook nog een half jaar, is mijn spierkracht veel minder dan voor die tijd. Tja, en daar had ik dus juist die fysiotherapie voor...

Waar ik ook altijd mijn conditie uit haalde was zwemmen, graag en veel. Maar helaas gaat dat wegens corona nog steeds niet. Ik zou in principe wel baantjes kunnen zwemmen in het plaatselijke zwembad, maar wegens snel buiten adem gaat dat minder snel en moet ik geregeld weer op adem kunnen komen. Met een hele file van wél snelle zwemmers achter me? 😩

Lopen gaat moeilijk wegens de artrose in rug en heupen, vooral rechter heup. Fietsen gaat wel beter, maar dan moet het niet echt waaien, dus dat lukt niet dagelijks. Ik wil wel gaan kijken naar een nieuwere fiets... Volgens dochterlief zou ik een elektrische fiets moeten kopen, maar dat lijkt mij dood-eng.

Indien iemand een longfunctie blaast wordt deze vergeleken met normaalwaarden. Deze normaalwaarden zijn afhankelijk van leeftijd en geslacht (niet van gewicht).

 

Er bestaat een behoorlijke spreiding maar indien een longfunctiegetal tussen de 80-120% van de normaalwaarde zit, beschouw je deze als normaal. Soms zitten mensen hoger dan 120%, dan hebben ze gewoon een fraaie longfunctie. Bij topsporters kom je waarden tegen van ruim boven de 120%. Indien je onder de 80% zit is dit abnormaal.
Kortom normaal is een rekbaar begrip en wat je maximaal kan blazen staat niet bij voorbaat vast.

 

Je kunt geen percentage aangeven waarbij het goed of slecht is. Persoon A kan een longfunctie van 65% hebben en dit kan goed zijn terwijl deze waarde bij persoon B slecht is. Dit hangt af van het ziektebeeld en wat iemand zijn "personal best" is.

Op Fietse naar het Rensenpark

Gistermiddag heb ik voor het eerst in heel lang weer eens gefietst. Dat lukte best goed, en zodoende kwam ik in het Rensenpark (de oude dierentuin) terecht. Helaas vlak voor sluitingstijd van Cho50+ waar ik al 2 jaar niet meer geweest was. Even bijgepraat daar, en toen ben ik verder het park in gefietst, naar een bankje met uitzicht, in de schaduw 😊 😎

Als je heel goed kijkt kun je onder de brug wat schapen zien die ook de schaduw opzochten.

 

Totale afstand en zo:

Ik heb op dat bankje een poos zitten pokemonnen. Rond een uur of 6 wilde ik weer op huis aan, maar... helemaal vergeten dat het park om 6 uur sluit! Ik fietste naar een uitgang: hek op slot! Geschrokken fietste ik zo snel ik kon naar de andere kant van het park: ook hek op slot! Dat ze dat niet even omroepen of zo... Inmiddels een beetje in paniek en heel erg buiten adem reed ik weer een stukje, tot ik een vrouw zag die net in haar auto stapte. Ik legde haar het probleem uit en zij opende toen het hek, ook om er zelf doorheen te gaan, ze had een sleutel. Maar het had dus niet veel gescheeld of ik had de nacht in het park door moeten brengen. Echt vreemd dat ze niet even controleren of iedereen weg is...

 

De terugreis viel wat tegen. Ik was nog moe van de heenreis, plus de paniek. En terug moest ik op de Oude Markeweg, richting huis door het bos, omhoog fietsen, en dat ging een stuk zwaarder dan op de heenweg naar beneden! Door het fietsen niet meer gewend zijn had ik ook nog eens last van zadelpijn. Veel oefenen dus maar weer...

Ik was heel blij om thuis te zijn, en had geen energie meer om te gaan koken, terwijl het wel etenstijd was. Dus allereerst via Bezorgland eten besteld, dat gelukkig al heel snel werd gebracht 😋

Bij op- en afstappen, maar ook tijdens het fietsen, had ik behoorlijk last van m'n rechter heup. Meer dan de laatste keer dat ik fietste. Even zien of dat afneemt als ik weer vaker fiets. Want als het fietsen me wel weer goed afgaat zou ik eigenlijk eens een nieuwe fiets moeten kopen. Die van mij wordt nu wel heel erg oud, met roest aan het stuur, en volgens mij slingert het voorwiel ook wat (of ik slingerde zelf?).

Baktus sjaals

 

De naam Baktus komt uit een Scandinavisch verhaal. De Baktus sjaal brei je met alleen rechte steken (ribbels), de Karius sjaal is hetzelfde, maar dan gebreid in tricotsteek. 

 Ik breide in juni deze sjaal voor mezelf. Met kwastjes eraan, zoals het hoort. Ook hangt ie dan mooier in punten.

Het is een grote uitgerekte driehoek, een kruising tussen een sjaal en een omslagdoek. Je kunt hem bv, foto onder, over je rug hangen als een omslagdoek. Maar je kunt de brede punt ook aan de voorkant doen, en beide uiteindes om je nek slaan, zoals op de foto hier boven.

Als je niet weet of je genoeg garen hebt dan weeg je het. Ben je op de helft van je garen dan stop je met breder maken, en ga je minderen, weer smaller maken dus.

Hierboven mijn sjaal (met mooie kwasten), en hieronder die ik voor Char heb gemaakt. Zij zag namelijk die van mij en toen liet ze eerstens duidelijk merken dat zij die wel even van me zou afpikken. En tweedens maakte ze met haar vingers een schaar beweging richting de kwasten. Zij houdt niet van kwastjes en frummels aan kleding 😠 😠

Ik was net zelf zo blij met de mijne, dus die ging ik houden! Een paar dagen later is Char toen met me naar Klazienaveen gereden waar een goede garenwinkel zit, en daar heeft ze toen zelf haar kleur uitgekozen. De sjaals zijn allebei van Papatya Batik: een heerlijk garen om mee te breien, beide sjaals deed ik op pen 4,5. 100% acryl, dus gemakkelijk in de wasmachine te wassen en ook snel weer droog. Ze wegen maar 150 gram per stuk, zonder kwastjes, en zijn 2 meter lang en ruim 40 cm hoog.

En voor de prijs hoef je het niet te laten! Ik had voor die van mij een pak met 5 bollen van 100 gram, ik heb dus nog flink veel over. Gekocht voor een prikkie via Facebook. Voor die van Char kochten we 2 bollen, die zijn normaal € 3,75 per stuk. Maar helaas hadden ze nog maar 1 goede bol, en eentje die volledig uit elkaar lag. Ik kocht er nog meer garen en kreeg die andere toen gratis mee. Chars sjaal kostte 3,75 + gratis bol = 3,75. Met 50 gram over komt de totale prijs voor haar sjaal op € 2,81! Plus een paar weken gezellig breien tijdens het Netflixen voor mij 😊

 Ik vind hem toch echt wel wat kaal hoor, zonder iets aan de puntjes, zoals kwastjes, of wat dan ook...

 

Wil je er zelf eentje maken, hier komt het recept:

4 steken opgezet, en gelijk in de eerste naald 1 meerdering en vervolgens elke 4e naald 1 meerdering door de draad na de 1e steek om te slaan over de naald. Op de terugweg deze overhaling recht breien, insteken in de achterkant, zo krijg je een mooie egale zijkant. 

Dat meerderen doe je elke keer aan dezelfde kant, de tegenovergestelde kant wordt dus recht. Om me niet te vergissen heb ik een draadje van een andere kleur aan de schuine kant gedaan, dat ik elke keer als ik een eind verder was,  weer een stuk hoger stak.

Bij 90 steken begonnen met minderen: elke 4e naald na de 1e steek 2 steken recht samenbreien, insteken aan de achterkant. Als er nog maar 4 steken over zijn, deze afkanten. 

Je kunt hem zo lang maken als je zelf wilt, gewoon door breien tot de gewenste breedte, voor je gaat minderen. Ook kun je hem smaller maken door niet elke 4 naalden, maar bv elke 6e naald te gaan meerderen/minderen. Op die manier wordt ie veel door mannen gedragen. Het is dan niet zozeer een omslagdoek, maar je draagt hem dan meestal met alle 3 punten aan de voorkant. Zie google voor nog veel meer foto´s 😉

Alles wordt dus recht gebreid, wat als voordeel heeft dat er geen voor/ of achterkant is. 

Longfunctie-onderzoek en PokemonGo

 

Vanmorgen moest ik naar het ziekenhuis voor een spirometrie-test. Dit om te zien of ik in aanmerking kan komen voor fysiotherapie voor COPD. Een slechtere uitslag zou dus gunstiger zijn in dit geval, en dat is vast wel gelukt, want het is nog steeds benauwd weer, met hier binnen nu een luchtvochtigheid van 68%!

De laatste keer dat ik dit onderzoek had was in januari 2019, dus niet zo lang na de operatie. Zal mij benieuwen of ik sinds toen wat vooruit gegaan ben.

Pokemonnen is een pluspunt als je in wachtkamers moet zitten. Net als vrijdag zaten dochter en ik het allebei fanatiek te spelen tot ik werd opgeroepen 😀

Mijn buddy is momenteel de shiny Altaria. Om goede vrienden (buddy's) te worden moet ik er o.a. iedere dag een foto van maken, deze is vanuit de wachtkamer in het Scheperziekenhuis 😎

Voor de uitslag heb ik voor maandag de 24e al een telefoondate staan met de longarts.

In Pokemon regende het gisteravond al toen het hier nog droog was (maar niet zo lang meer).

Even later kreeg ik een scherm waarop gewaarschuwd werd voor hazardous weather, en moest ik klikken op een dikke rode balk: I Am Safe! Hoewel er geen optie was om te klikken dat ik niet Safe was... zou best leuk zijn als die er wel was, en dat Pokemon dan gelijk de hulpdiensten naar je toe zou sturen, hahaha!

En nog een waarschuwing! Gelukkig is het hier erg meegevallen. 

Het is wel wat afgekoeld nu, maar nog steeds erg benauwd-vochtig 😒

 

 

Kampeervakantie

Zondag haalde dochterlief me op om te komen kamperen. Ze hadden de tent in de tuin gezet, o.a. voor het uitgestelde verjaardagsfeest van Logan die in april 10 was geworden. Hij heeft er met een stel vriendjes een nacht in geslapen. En nu was het dan mijn beurt!

 

 

Het was een all inclusive vakantie, dus met ontbijt en diner inbegrepen. De eerste avond bestond het diner uit de heerlijke salade die dochterlief maakt als het echt heel warm weer is, plus stokbroodjes met kruiden- en heksenkaas. De tweede avond kregen we een heerlijke pastaschotel, en een lekker ijsje toe 😋

 

 

 

 Want wat was het warm! Het verblijf was inclusief gebruik van het zwembad, waar ik dan ook dankbaar gebruik van heb gemaakt. Vooral het zwemmen met de cavia's was een hoogtepunt, wat leuk! Ze zwommen steeds naar iemand toe, en klommen dan op je hand of arm om even uit te rusten, voor ze weer naar de volgende zwommen. Alleen dat er eentje in m'n nek klom, via mijn arm, vond ik wat minder, want ze hebben flink scherpe nageltjes!

Het was zo warm dat de zeemeerminnen zelfs boven kwamen drijven!

 

 

 Het enige minpuntje was eigenlijk dat het ontbijt 's ochtends pas laat kwam, je kon het beter een brunch noemen. Maar de verse harde bolletjes en de chocoladecroissants smaakten prima.

 

Zondagavond zijn we naar de Kleine Rietplas geweest, waar we echt konden zwemmen. Dat was voor mij de eerste keer na 1 maart toen ik in lockdown ging. Heerlijk! Ik heb nog nooit zo weinig gezwommen in de zomer, maar zo 's avonds was het er heel goed te doen, kwa drukte 😊

 

 

Zondagavond was het erg gezellig op het terras, met een drankje en wat lekkers erbij 😀

 

Omdat ik Shadow met deze warmte niet te lang alleen wilde laten (hij gooit nogal eens zijn waterbak om, bv) ben ik maandagavond weer naar huis gebracht. Maar hoewel maar 2 dagen, voelde dit toch echt wel als vakantie, even lekker helemaal eruit 😚

Controle

Vanmorgen had ik weer de 3-maandelijkse controle bij de longarts. De vorige was in april, en werd toen wegens corona telefonisch gedaan, maar vandaag kon ik eindelijk ook weer een longfoto laten maken, en bloed prikken. Blij toe, want af en toe voel ik ergens iets (of denk ik dat ik iets voel), en omdat de laatste echte controle in januari was is het een hele opluchting dat nog steeds alles goed is! Ook mijn zuurstofgehalte was, zoals altijd eigenlijk, weer prima. Nierfunctie nog aan de lage kant, maar niet verontrustend meer, ik mag ook weer diclofenac, indien nodig voor m'n rug 😃

Ik heb ook verteld dat fysiotherapie eind juli stopte, omdat ik toen een kalenderjaar had gehad, het maximale als je "chronisch" bent. Hij vond het toch wel erg belangrijk, net als ik zelf. Maar je kunt niet 2x voor hetzelfde fysio krijgen, dus voor de longkanker is dat echt gestopt.

Nu mag ik a.s. maandag alweer naar het ziekenhuis, voor een blaastest. Ik heb al jaren COPD II, vanaf III kun je fysiotherapie krijgen... Longarts: wie weet dat je nu wel net op III zit. Nu is dat ergens niet te hopen natuurlijk, maar mocht de uitslag wel net over het randje zijn kan ik dan wel weer een jaar fysiotherapie krijgen. Beetje dubbel, want wat moet ik nu dan wensen? 😒

 

 

Zwemmende Cavia's

Gisteravond zat ik nog even in de tuin bij dochterlief, toen Jade naar beneden kwam met haar cavia's. Het zijn geen baby's meer, maar helemaal volwassen en groot zijn ze ook nog niet. Ik zei, kijkend naar hun zwembad, dat ik op YouTube filmpjes gezien had van zwemmende cavia's, en dat ze dat van nature schijnen te kunnen....

Na even overleggen besloten we het maar eens te proberen. Jade werd naast het zwembad op een stoel gezet met een grote handdoek op schoot, voor na afloop. Dochter deed haar schoenen uit om ze uit het water te kunnen "vangen".

Ze liet heel langzaam en voorzichtig de eerste in het water zakken, maar zodra zijn buikje het water raakte zwom ie al uit haar handen weg! Met nummertje twee ging het even later net zo. Ze hebben 1 voor 1 gezwommen, maar wie weet de komende dagen met tropische hitte dat ze er dan ook eens samen met de kleinkids in mogen?

Allebei hebben ze er maar heel even in gezeten, 1 rondje per persoon. Eerst maar even zien hoe ze het vinden, maar zo te zien genoten ze er echt van! En na afloop werden ze lekker droog gewreven in Jade's handdoek, en toen in hun hok terug om lekker uit te rusten.

Natuurlijk is het ook gefilmd, zowel door Logan als door mij:

Elke Gorgel moet een sjaal hebben

De Gorgels zijn bedacht door cabaretier Jochem Myjer. Gorgels beschermen kinderen tegen de griezelige Groenlandse Brutelaars en verschijnen alleen 's nachts. Ze slapen overdag, en zorgen ’s nachts voor hun Mensenkind.

“Heb jij ooit nagedacht over hoe er ‘s nachts korstjes op je wondjes komen? En heb je weleens meegemaakt dat de hele klas verkouden was, maar jij niet? Heb jij ooit het gevoel gehad dat er ‘s nachts iemand over je waakt?”

In 2017 kreeg Jade Bobba van Sinterklaas, en sindsdien waakt hij heel goed over haar als ze slaapt! Ze heeft zelf een waakstok voor hem opgezocht die precies in de opening van zijn handje past. En als ze gaat logeren gaat Bobba altijd mee!

Dat ze gewend zijn om een waakstok in de hand te houden heeft ook een nadeel:
Bobba pakte steeds mijn breinaald vast!

Elke Gorgel heeft een waakstok nodig, er moet altijd chocoladepasta in huis zijn, plus ze moeten een sjaal hebben! Omdat Jade nog niet zelf breien kan, is oma maar aan de slag gegaan.

Joebelabambam zegt Bobba over zijn nieuwe sjaal! Nu kan hij nog beter de Brutelaars te lijf gaan. De kleuren heeft hij zelf uitgezocht, samen met Jade, en het patroon moest worden "met van die blokjes zoals jij ook voor de Harry Potter sjaal van Logan hebt gemaakt".

Voor haar verjaardag pasgeleden kreeg ze van mij het zusje van Bobba, Belia. Op deze foto's zie je het niet, maar Belia heeft een heel lange vlecht op haar rug hangen. Zij gaat nu Bobba meehelpen met het wegjagen van de Brutelaars. Vooral in deze rare tijd is dat wel nodig, want de Gorgels beschermen haar ook tegen het coronavirus 😊

 

Belia heeft ook, samen met Jade, zelf het garen uitgekozen voor haar sjaal. Die is knalroze met knalpaars, veel feller dan op deze foto's, die 's avonds en binnen gemaakt zijn.

Nu kunnen ze dus mooi samen waken! Bobba heeft hier zijn waakstok nog niet in zijn hand, omdat Jade nog niet in bed ligt. Belia heeft nog geen eigen waakstok, maar zij leent soms die van Bobba.

Nu de sjaals klaar zijn, en Jade zag hoe ik er mee bezig was, wilde ze zelf ook leren breien. Dat is gisteren gebeurd, ze heeft toen ook garen plus breinaalden mee naar huis gekregen, plus ik heb haar een youtube video gestuurd waar het ook nog eens heel duidelijk voor wordt gedaan 😀