Een middag vakantie :-D

Heerlijk door het bos crossen met mijn loopfiets!

Omdat ik op donderdag 31 januari begin met 5x per week radiotherapie (bestraling), gingen dochterlief en ik op woensdagmiddag samen heerlijk weer eens ouderwets een middagje geocachen. Ik heb alweer aardig wat energie, 2 maanden na de operatie, en veel beter gaat het nu ook even niet worden, want door de bestralingen zal mijn conditie vast wel weer achteruit gaan. Dus vandaag nog maar even lekker genieten, en het weer werkte nog mee ook!

Hij stond al erg los in de grond hoor... En als je dan niet lang genoeg bent voor de hint: Even strekken... :-D

We zijn de gemeente Emmen niet eens uit geweest, 

want er is hier nog genoeg te zoeken, en te vinden!

Deze zat dus wel goed stevig in de grond, maar we hadden een cachemobiel bij ons! :-)

Zoekt...

En gij zult vinden!

 Van de week ben ik voor het eerst weer aan het puzzelen geweest voor de Gouden Pijl, tot nu kon ik me daar niet genoeg op concentreren, maar nu lukte het me ineens om achter elkaar 3 stuks op te lossen. Die 3, plus nog een redelijk nieuwe traditional, stonden op ons lijstje voor vandaag, en we hebben ze allemaal ook gevonden. Er stond nog een oude letterbox op ook, maar zelfs dochter weet niet hoe we daar redelijk in de buurt kunnen komen met de auto... Nadat ik dat zelf ook al meermaals geprobeerd heb :o

En dan zie je in buitengebied tussen de velden in de verte een bord van de Lidl staan. Er maar even naartoe gereden, zit er hier een nieuwe Lidl dan??? Lol, naast een landbouwschuur, maar wel: Elke Zondag Open!

Dit was bijna de beroemde speld in de hooiberg, maar als je oog er per ongeluk op valt wordt het ineens een fluitje van een cent!

Inmiddels begint bij mij de Gouden Pijl toch al een beetje goud te kleuren, hoewel het als geheel er nu best rommelig uitziet. Alle vraagtekens zijn puzzels die ik nog niet heb opgelost! Ik heb dus voorlopig nog genoeg te doen: alle puzzels oplossen en dan uitkijken naar weer eens zo'n middag lekker erop uit om ze op de kaart om te zetten in smileys :-D

Gelukkig heb ik nog genoeg te doen :-)

Om hem helemaal Gouden te krijgen heb ik wel ooit hulp nodig, want een deel van de al opgeloste puzzels zijn hengelcaches, en die kan ik zelf niet doen. Niet alleen omdat ik geen hengel heb, maar die heb ik niet omdat ik daar ook niet telkens minutenlang voor in de lucht kan kijken wegens de artrose in mijn nek. 

Eerst maar de rest van de puzzels oplossen, en zoeken en loggen waar ik wel zelf bij kan komen :-)

Rijles

Dochterlief haalde me op in mijn eigen auto, die zij sinds mijn ziekenhuisopname in bruikleen heeft. Ze vond het belangrijk dat ik zelf weer eens achter het stuur ging zitten, voor het eerst sinds 20 november. Om te voorkomen dat ik het op den duur niet meer zou durven, of zo.

Op een rustig stukje industrieterrein wisselden we van plek, en mocht ik rijden. Dat was even onwennig, maar al snel voelde het als vanouds!

Na even wat oefenen en wennen ben ik zelf naar het centrum gereden, waar we allebei wat onderdelen nodig hadden van het Onderdelenhuis. En daarna reed ik van daar naar haar huis toe.

Op zich ging het prima, dat zelf weer rijden. Toch twijfel ik. Met de medicijnen die ik slik, en dan vooral de oxycodon, mocht ik na 2 weken wennen al wel weer autorijden. Maar ik vertrouw het zelf niet helemaal, vooral niet als het echt druk verkeer is, waar je alles van alle kanten in het oog houden moet.

En dus was het erg lekker om zelf weer eens in m'n eigen mooie autootje te rijden, maar staat ie nu nog steeds in de Rietlanden, bij dochter voor het huis. Heel handig, want als zij met mij naar het ziekenhuis is, kan schoonzoon hun kids naar hun buitenschoolse activiteiten rijden ;-)

Na dit avontuur ben ik gezellig blijven eten, waarna dochter mij terug naar huis bracht. Soms mis ik  mijn autootje behoorlijk, vooral als ik een paar dagen in huis zit zonder dat er iemand langs komt, want dat gaat erg snel vervelen.

Maar voorlopig zie ik mezelf ook nog niet echt weer in m'n eentje deelnemen aan druk verkeer.
Binnenkort maar weer eens eventjes proberen?

Mijn geliefde Aygo(whereyougo) :-)

Uitjeskortingskaart

Omdat ik in december voor zowel de zorgverzekering als gas en licht ben overgestapt via Pricewise, zoals ik al heel wat jaartjes doe, mocht ik als cadeautje gratis een Uitjeskortingskaart aanvragen. Gisteren lag ie hier in de brievenbus. Klik op de link om naar de website te gaan! 😉

Vorig jaar trakteerde Pricewise op een dinerkortingskaart, waar lekker gebruik van gemaakt is. Maar deze is ook wel erg leuk 😀 En... ik kan zelfs de dinerkortingskaart ook weer nemen, want op deze site kan ik die voor een jaar bestellen voor € 15,95 ipv € 44,95! Wie weet ga ik dat ook doen 😋

Er valt ontzettend veel onder, met kortingen van 30% tot 70%! Uitstapjes, maar ook overnachtingen, bioscoop, enz enz. Ik heb eens even rondgekeken en er staat veel bij waar ik best graag eens heen zou gaan!

Met hoeveel personen kan ik gebruikmaken van de Uitjes Kortingskaart?
Je kunt in totaal 8 kaarten per order, per arrangement bestellen.

Zo zie ik bv gelijk ook al eentje waar Charlotte helemaal weg van zal zijn: klimmen!
Of dit voor de kleinkids?  Dat lijkt mij zelf ook wel erg leuk 😎

De kaart is geldig t/m 28 februari 2020. Dus kom maar op met plannen,
want (zoals nu) 3 dagen in mijn eentje binnen zitten met regen is wel erg saai 😿

Aftellen

Vrijdag was mijn hoofd nogal druk bezig met de intake de dag ervoor voor de radiotherapie. Maar het belangrijkste wat ik dezer dagen te doen heb is: ontspannen! En dus ben ik er toen maar lekker mee aan de knutsel gegaan 😊

 

De bedoeling is dat ik na elke bestraling als ik thuis kom, er het onderste rondje van af knip. Zo kan ik precies zien hoeveel ik al gehad heb. 5x per week, maar af en toe valt er eens een dag uit wegens onderhoud van het apparaat, en de eerste week, a.s. donderdag en vrijdag, is het maar 2x. Lastig dus om steeds te moeten nadenken de hoeveelste dit ook weer was? Nou, dat doe ik hier dus mee. En het staat nog gezellig en vrolijk ook 😀

Een zuster vroeg gisteren of ik dan ook een cadeautje krijg als ik nr 25 heb gehad? Wie weet, ik heb nu nog geen idee, maar misschien dat ik tegen die tijd wel iets leuks kan bedenken om mezelf te geven als beloning? 😻

Radiotherapie 25x

Oftewel bestralingen. Die ga ik nu 25 x krijgen. Te beginnen volgende week donderdag, 31 januari. De laatste als het goed is op 12 maart. 5x per week, op elke werkdag, behalve wanneer de machine eens in onderhoud is. Het goede nieuws is dat het hoogstens een kwartiertje per dag duurt.

Gisteren zaten Char en ik daarvoor een aantal uren bij het UMCG, dat gelukkig een filiaal heeft op het terrein van het Scheperziekenhuis alhier. Een gesprek met de specialist, daarna een CT-scan waarbij gelijk gekeken werd hoe ik precies moet liggen. Ook werden er wat lijnen op mij geschilderd met roze verf, plus ik kreeg 3 tatoeages. Ik word nog hip op m'n oude dag, hihi... De tatoeages zijn stipjes: ik heb nu op elke zijkant 1 plus eentje midden op mijn borstbeen. Die geven aan waar er exact bestraald gaat worden. Zij zijn niet helemaal permanent, want over een jaartje of 2 zullen ze zo vervaagd zijn zodat je ze dan niet meer ziet. Daarna volgde nog een gesprek met patiëntenservice. 

Ik ga dus vanaf donderdag zo'n 6 weken lang elke dag erheen moeten. Zoals ik zelf al uit had gezocht: reiskostenvergoeding kan voor mij niet uit. Ik woon te dicht bij het ziekenhuis, voor mij zou dat neerkomen op een euro per dag. En dan heb je een eigen risico van 103 euro dat eerst zelf betaald moet worden. Hopelijk ga ik het niet redden om dit jaar maar liefst 103x naar het ziekenhuis te reizen... 

Per taxi ga ik echt niet doen 😠 Informatie leert dat je er dan óf te laat komt (regelmatig), of veel te vroeg. En na afloop moet je er rekening mee houden dat je lang zit te wachten voor je weer opgehaald wordt. Terwijl het bestralen zelf slechts een minuut of 10 duurt per dag... En hoe gezellig men het ook schijnt te vinden om daar samen met lotgenoten in de wachtkamer te zitten, en hoe lekker de tomatensoep uit de automaat daar ook is... ik ben toch veel liever thuis dan dat ik daar elke dag uren doorbreng 😒

Als het weer mooi weer wordt en ik er toe in staat ben, zou ik er graag zelf op de fiets heen gaan. Dat is door het bos nog korter dan per auto. Maar het is maar de vraag of dat lukken gaat... Char wil me met alle plezier brengen, maar 5 dagen per week is wel heel veel. Dan krijgt ze een overdosis van mij en daarvan wordt ze altijd wat chagrijnig en kortaangebonden 😏

Gelukkig lijkt het erop dat er al 3 mensen zijn die me ook nu en dan wel willen brengen! 👍 En mochten er nog meer liefhebbers zijn: graag! Hoe meer chauffeurs hoe minder vaak ieder weer aan de beurt is? Eigen auto is niet eens nodig, die heb ik zelf wel 😉

De tijden weet ik nog niet, dat wordt binnenkort per post toegestuurd. Eventueel mag ik er maandag ook over bellen... Char heeft aangegeven liefst niet voor 10 uur 's ochtends wegens kinderen naar school brengen, en ze zouden proberen daar rekening mee te houden.

Tja, en ik zou dus ook wel zelf kunnen rijden? Maar de belangrijkste bijwerking die ik verwachten kan is een enorme vermoeidheid. Ze zei dat ik waarschijnlijk straks al mijn energie nodig heb voor het heen en weer reizen + de bestraling. Zodanig dat je terug naar huis in de auto in slaap kunt vallen... en dat lijkt me niet erg handig 😕 Dus beter maar zorgen voor vervoer, en dat is ook veel gezelliger natuurlijk 😀

Naast vermoeidheid (die ik nu natuurlijk ook al heb), zijn de bijwerkingen vooral een pijnlijke huid waar er bestraald wordt. Daar kan ik wel vast op rekenen, want ik heb een erg gevoelige droge huid. Die reageert zelfs op verschillende verbandmiddelen, en ik moest katoenen steunkousen hebben omdat de "normale" jeuken... Dus ik reken er maar vast op dat ik dat ga krijgen, en dat is best pijnlijk natuurlijk, maar het gaat ook vanzelf weer over 😉

Wat ook over gaat maar wat bijwerking nummer 3 kan zijn: moeilijk en/of pijnlijk slikken. Aangezien mijn slokdarm ook in het te bestralen gebied schijnt te liggen. Ik had vroeger wat beter op moeten letten bij biologie, lol. Gelukkig ben ik dol op soep, en daar kun je heel wat verse groente in stoppen dat dan gemakkelijk naar binnen glijdt 😋

Eens per week een gesprek met een arts over de voortgang en over de bijwerkingen, en wat er aan te doen valt. Best ook wel wat, naar ik gehoord heb. Op die dag is het denk ik handig als Char dan met me rijdt.

Ik word daar ook elke week gewogen. En waar ik zelf hoop om wat af te vallen, mag dat voorlopig juist helemaal niet. Ik ben de laatste tijd al een paar kilo kwijt geraakt, langzaam aan, en dat vind ik zelf prima. Maar volgens de arts heeft mijn lichaam voorlopig erg veel energie nodig en moet ik ervoor zorgen dat ik niet af ga vallen... Best een dubbel idee voor iemand met overgewicht :o Moorkoppen als ontbijt was dus niet eens zo'n gek idee laatst, hè Mies? 😆

Dit weekend ga ik maar eens iets knutselen met 25 vakjes, zodat ik na elke bestraling er eentje af kan strepen om te zien hoeveel ik al gehad heb, en hoeveel er nog gaan komen... Of een systeem met stickertjes zoals Char vaak maakt voor haar kids? 😁

Hemdenmysterie

Ik had altijd genoeg hemden in huis voor als de "R" in de maand zit. De laatste weken komt het ineens geregeld voor dat ik geen schoon hemd kan vinden. Terwijl zowel bont- als witgoed elke week worden gewassen, er zouden er dus altijd meerdere moeten liggen. Waar ze gebleven zijn? Geen idee... 😲 Misschien komen er ooit nog eens een paar tevoorschijn op een heel onwaarschijnlijke plek?

Voor de zekerheid zijn we even langs Zeeman gereden op de terugweg naar huis, waar ik 4 nieuwe hemdjes heb gekocht, net als ik al had, wit en zwart. Hopelijk blijven deze nu wel vindbaar! 

Voor ik het ziekenhuis in ging in november hadden we geshopt op gemakkelijke kleding, en vooral de beide joggingbroeken van Zeeman draag ik nu vrijwel steeds. Ze zijn heerlijk warm met dit weer, zelfs als ik naar buiten ga, en ze passen me prima. Ik heb had er dus 2, een blauwe en een zwarte, en ik heb er constant 1 aan terwijl de andere dan in de was is. Nu we er toch waren heb ik gelijk ook maar de beide andere kleuren meegenomen: donkerblauw en grijs, zodat ik wat meer variatie heb, lol...

Macaronifeestje

een klein gedeelte van de ingrediënten

Tijdens ons jaarlijkse zuurkoolfeestje, waarbij Michel dan in mijn keuken zijn wereldberoemde zuurkool maakt, zei hij dat hij ook goed is in macaroni. Dat neem ik natuurlijk niet zomaar van hem aan, dat moest bewezen worden! 😁

Bijschrift toevoegen

Een paar dagen tevoren kwam hij al wat ingrediënten brengen. Naast macaroni (natuurlijk) en gehakt, gingen er heel erg veel verse groenten doorheen, helemaal goed! 😋

Een pak verse macaronigroente, tomaten, puntpaprika's, een pot olijven, een pot champignons, wat groene pepers, en daarnaast veel kruiden, o.a. zo ongeveer alles wat ik aan kruiden staan heb, hihi. 

Bijna klaar?

Het resultaat was er wel naar, want het was echt heel erg lekker!  

Zelfs Happy heeft mee gesmuld, al mocht die slechts wat gekookte macaroni, zonder saus 😉

De chef aan het werk :-)

Na afloop paste het meeste wel in de vaatwasser, en de keuken zag er ook nog best wel redelijk schoon uit. Ik had het expres gepland op maandagavond, omdat op dinsdagochtend mijn huisje wordt schoongemaakt 😊

Ondanks dat er heel erg veel in ging was er niet eens veel over, natuurlijk... Helaas wel te veel voor een portie in de vriezer voor mij, dus deze keer heeft Mies het hele restant mee naar huis genomen, voor hem was het net mooi nog een complete maaltijd.

Gezellige zondag met Hunter en zijn mensjes

Gistermiddag zouden we iets leuks gaan doen. Dat kan van alles zijn dus, ik zat al eens te denken wat? Toen de bel ging was in elk geval duidelijk dat we niet naar de dierentuin gingen, want Hunter was mee. Voor het eerst weer sinds ik het ziekenhuis in ging! Ergens anders naartoe viel ook al af gezien kleindochter als monster in haar onesie...

We hebben gezellig gekletst en geknuffeld, tot een tijdje later ook schoonzoon en Logan kwamen, die hadden eerst wat geklust bij andere oma. De kleinkids hebben allebei geknutseld met smeltkralen, we hadden iets lekkers te eten en te drinken, en het was gezellig en warm, wat wil je nog meer!

Hunter heb ik nog nooit zo rustig gezien. Normaal springt hij constant tegen mij op, vandaag lag hij bijna de hele tijd gezellig naast me :-) Zo mag ie vaker langskomen! Ik stelde al voor hem te houden, dan konden zij weer een nieuwe pup nemen. En dan ging ik hem weer Wammes noemen! Zo noemde ik hem al voordat hij bij ze kwam wonen, en ik vind hem nog steeds een Wammes: een sukkel van een hond, overal bang voor, zelfs voor natte voeten krijgen... en dat noemt zich een jachthond 😆

Aan het eind van de middag wilden ze er vandoor gaan, naar huis om te eten. Maar 1. voelde ik al wel dat ik voor mezelf niets ging maken, daar had ik te weinig energie meer voor, en 2. had ik best trek in patat. Ik trakteerde dus, en onder het eten hebben we Pluk van de Petteflet gekeken. Heel erg leuke film! Met o.a. een geweldige rol van Erica Terpstra als burgemeester!

Jade zat te eten op mijn bed, dat ze op de hoogste stand gedaan had, ze zat bijna tegen het plafond. Daardoor was er flink ruimte eronder, waar Logan mijn yogamatje, wat kussens en een deken neerlegde. En zo had ik ineens een stapelbed in de woonkamer 😀

Toen ze weg waren ging ik even nieuws kijken op de pc, waar ik toen aan mijn bureau in slaap viel 😒 Toen ik wakker werd ben ik maar in bed gekropen, hihi. Maar het was wel een heel lekker en gezellig dagje!

Picc lijn covers

Sinds het infuus eruit is wordt de picc lijn eens per week even doorgespoeld plus een nieuw dopje erop. Voor de rest van de tijd is ie veilig weggestopt onder verband. Daar raak je natuurlijk snel op uitgekeken, en helemaal als het straks weer wordt voor korte mouwen!

Nu vond ik op internet een website waar ze allerlei kleuren covers verkopen, dat ziet er heel wat gezelliger uit dan saai verband! Alleen kosten ze daar 20 euro per stuk...

Op FB  heb ik er wat over gezegd in een lotgenotengroep, en toen bleek dat hier in NL 2 dames zijn die ze op bestelling maken, maar dan 3 stuks voor 20 euro. Dat is een veel leukere prijs :-)

Nadat ik ongeveer mijn smaak aan stofjes had doorgegeven werd me een serie foto's toegestuurd per whatsapp, kies er maar 3 uit. Ook moest ik de maat van mijn bovenarm doorgeven, en 2 dagen later lagen ze al in de brievenbus! Ben er heel blij mee :-)

Naast dat dit er veel leuker uitziet zijn ze gemaakt van een superzachte elastische stof. Huidvriendelijk, en gewoon wasbaar op 40 graden. Vanochtend na het douchen heb ik er eentje om gekregen. Eigenlijk hoort ie dubbel met de picclijn ertussen gevouwen, maar dat moet nog even wachten tot woensdag als ie weer onderhouden wordt, want hij zit nu nog stevig aan mijn vel gepleisterd. Ook dat jeukt en irriteert soms, die pleisters op mijn arm. Dat is dus na woensdag ook over, dan voel ik alleen nog maar een lekker zachte stof :-)

Agenda: donderdag 24 januari intake, onderzoek, ct scan e.d. voor de bestralingen...

Longfunctie en steunkousen

Vrijdag zei dr Rutgers dat ik vóór de bestralingen eerst een longfunctie onderzoek moest. 's Middags belde het ziekenhuis dat ik die test maandagochtend al doen kon. Char bracht me erheen, zoals altijd. Het onderzoek was vervelend, vooral ook omdat er nogal veel verschillende tests werden gedaan. Nu zien wat het resultaat is, de laatste keer was in oktober, dus net voor de operatie. Kunnen ze mooi zien hoe m'n longfunctie is veranderd, voor en na.

Daarna naar huis met gevulde koeken voor de lunch, die zijn erg lekker in het ziekenhuis! Char bleef bij me, want 1,5 uur later mochten we er alweer heen, nu voor het aanmeten van steunkousen. Sinds de 2e keer op IC had ik opgezwollen voeten en benen, en sindsdien worden elke ochtend mijn benen gezwachteld. Als ze 's avonds nog goed zitten houd ik ze zelfs 's nachts in bed aan, hoe eerder ik dat vocht kwijt ben, hoe beter! Om elk been 2 stuks, zodat ik nog maar in 1 soort schoeisel pas, korte laarsjes, en dan nog met de ritsjes open. Met die kousen kan ik straks in elk geval weer al mijn schoenen aan...

Ik zit er niet op te wachten, het voelt echt als iets voor hoogbejaarden, steunkousen. Bovendien is het maar de vraag of ik het zelf zal kunnen, dus waarschijnlijk moet dan Buurtzorg 2x per dag komen, om ze aan- en later weer uit te trekken :-(

Buurtzorg komt nog steeds elke dag. Voor de zwachtels, en om bloeddruk en temperatuur te meten. Nu het infuus eruit is moet eens per week mijn picclijn worden onderhouden. En vanwege die picclijn moet er iemand bij zijn als ik wil douchen, dat is ook 2x per week. De eerste weken dat ik thuis was kwamen ze 's avonds ook nog, maar dat is er al af, op mijn eigen verzoek. Met steunkousen zou dat dan wel weer moeten...

Het aanmeten kon pas als mijn benen weer ongeveer op normale dunte waren, want anders zouden de kousen al snel te ruim gaan zitten. Gisteren was het dus zo ver. Om half 3, en daarna kreeg ik de zwachtels niet weer om. Toen vanochtend Buurtzorg kwam waren mijn voeten en benen nog steeds netjes dun, en omdat ik vandaag een uitrust- en bijkom dagje heb heb ik gezegd dat ik ze vandaag niet aan wil. Ik heb dan wel grotendeels op bed gelegen tot nu toe vandaag, maar ze zijn nog steeds dun!

Dus heel misschien zijn die kousen nu niet eens zo dringend meer nodig? Dat ik ze moet is wel zeker, want de oedeem komt vaak ook bij chemo, en dat ga ik ook nog krijgen. Heb ik dan alvast goed passende steunkousen in huis, zonder dat ik daar dan ook nog achter aan moet :-)

Na de drukte van 2x ziekenhuis gister, en de hele dag wat hoestend en benauwd zijn na de longfunctie, moest ik vanochtend alweer vroeg "op", want de schoonmaakhulp kwam om kwart voor 9. Een uurtje later ook Buurtzorg. Ik bleef maar gapen en moe en pijnlijk voelen, dus ik loop nog lekker in pyama en maak er vandaag echt een bed-dagje van. Bovendien doen, na gisteren de hele dag zonder, de tv en internet het ook de hele dag al :-)

Het wachten is nu op post van het ziekenhuis, met de volgende afspraken erin. Op dit moment heb ik even niets, maar dat kan heel snel weer veranderen...

Yoga Priya

Iedereen kreeg een handige katoenen tas cadeau 😀

Ik ga al heel wat jaartjes op vrijdagmiddag naar herstelyoga bij Ingrid Appel. We hebben een heel gezellig groepje, naast de yoga is die gezelligheid haast wel net zo belangrijk 🙏

Toen ik in het ziekenhuis lag zijn de meesten daar een keertje op bezoek gekomen, wat ik heel fijn vond. Van de week zei ik tegen dochter dat ik dacht wel weer eens mee te kunnen doen. Is natuurlijk ook heel goed voor me, even alle spieren weer eens rekken en strekken, wat ademhalingsoefeningen doen enz. Dat het nut heeft hoor ik geregeld van de verpleegsters, die vinden dat ik zo lenig ben!

Char bood meteen aan om me te brengen en na afloop weer op te halen! Ik heb via de app gevraagd of ze een matje voor mij wilden reserveren, dus het was bekend dat ik kwam. Voor de les werd er even flink geknuffeld, haha naast mijn kinderen en kleinkinderen zijn de yoga vriendinnen eigenlijk de enige mensen waar ik mee knuffel 👭

Nieuwjaarscadeautje

Na afloop drinken we samen een kop koffie, en dat was deze keer extra speciaal, want omdat ik terug was had Ashna een heerlijke chocoladetaart gebakken! Kennelijk had ze dat ooit beloofd al kan ik me dat niet herinneren... Of misschien had ze dat alleen beloofd aan de rest van het groepje? 's Middags had ik Ingrid nog gefeliciteerd met de verjaardag van haar kleindochter, en: dat wordt dus taart eten. Ja, twee keer vandaag........... was het antwoord. Die snapte ik dus pas na de les 😊

We hebben Char gebeld of ze mij direct kon komen halen, zodat zij ook mee kon genieten van de koffie met taart.  Hier staat helaas geen foto van de taart, want die was al helemaal op voor ik daar aan kon denken, hahaha!

Het is nu weer afwachten wanneer ik weer mee kan doen, want dat hangt er helemaal van af hoe ik me voel de komende weken, door de bestralingen... Maar och, als dat dan weer zo'n heerlijke taart van Ashna oplevert... 😍 👭 🙏

Wat is ‘herstelyoga’?

Bestraling op komst

Vanochtend ben ik weer bij de longarts geweest.
Bloed was prima, het infuus is dus echt niet meer nodig :-)
Ook de longfoto was goed.
Hij wilde ook de littekens van de operatie zien, en ook dat ziet er allemaal netjes uit. Het gaatje van de drain in mijn zij is nu echt bijna dicht, daar zit nog wel een gaasje op maar dat duurt denk ik nog hoogstens een week en dan is dat ook helemaal achter de rug.

Tijd dus voor de volgende stappen:

Zo snel mogelijk, misschien maandag al, moet ik weer een longfunctietest doen.

Daarna naar radiologie voor intake bestralingen. Hoe lang en hoe intensief hangt mede af van de uitkomst van de longfunctietest.

Daarna (dus zeer binnenkort, komende week al?) krijg ik bestralingen, 5x per week (alle werkdagen) gedurende 4 tot 6 week.

Over 6 weken weer bloedprikken en thoraxfoto laten maken, en daarmee dan naar de verpleegkundig specialist oncologie (Minke). Dat is zeg maar de rechterhand van de longarts.

Ook moet ik contact opnemen met de huisarts voor andere medicatie voor de hoge bloeddruk die nu fors hoger is dan voor de operatie. Ik heb daar al een pilletje voor maar ik moet nu dus iets sterkers.  De pijnmedicatie (oxycodon, oxynorm, diclofenac en paracetamol) blijft zoals het nu is tot ik zelf aangeef dat ik helemaal zonder de oxynorm kan, waar ik indien nodig max 6 per etmaal van mag nemen, en dan wordt het opnieuw bekeken.

Maandagmiddag heb ik al een afspraak bij OIM voor het aanmeten van steunkousen. Sinds de 2e keer op IC heb ik oedeem in mijn benen. Daarvoor worden die elke ochtend ingezwachteld, maar nu ze al aardig geslonken zijn kunnen er steunkousen worden aangemeten, dan kan ik in ieder geval weer al m'n schoenen aan, want nu met die dikke zwachtels er omheen past alleen nog 1 paar enkellaarsjes.

Ik ga het dus weer druk krijgen met afspraken. Daar tussendoor ben ik natuurlijk gewoon thuis voor gezellig bezoek, of als ik een dag geen afspraken heb, voor leuke uitstapjes! (wink wink)

Middagje winkelen

Na de dagelijkse verzorging en lekker douchen met Buurtzorg kwam Char me ophalen voor lekker een middagje de deur uit. Deze keer was dat winkelen in "het dorp". Ik had nieuwe batterijtjes nodig voor m'n Vivofit, en dat was het eigenlijk ook wel. Nadat we die hadden gekocht zijn we gezellig gaan winkelen, ik natuurlijk op de loopfiets.

Toen we uitgewinkeld waren zijn we bij Chez Nous gaan zitten, allereerst voor een heerlijke kop koffie en toen ook maar iets te eten. We zaten daar heel gezellig te kletsen, voor het raam zodat we ook een mooi uitzicht hadden op het winkelend publiek.

Char had al lunch gehad voor ze mij ophaalde, maar ik had nog maar amper iets gegeten, dus ik nam een heerlijke uitsmijter:

Charlotte had trek in een portie bitterballen. Tot onze grote verbazing werden die gebracht met een glaasje vol met stuk voor stuk in plastic verpakte prikkers! Alles was behoorlijk milieuvriendelijk, van de houten voorwerpen tot de Max Havelaar suiker voor in de koffie. En dan krijg je dus bij 8 bitterballen een glas met tientallen stuk voor stuk in plastic verpakte houten prikkers...

Dat was wegens de hygiëne, volgens de serveerster. Maar net als een vork en een mes kun je prikkers ook wel krijgen van metaal of plastic, die je dan vervolgens heel hygiënisch en milieuvriendelijk in de vaatwasser kunt doen voor hergebruik, nadat je bij 8 bitterballen er 8 van hebt geserveerd... :o

Ik was achteraf wel extra blij met de uitsmijter. We zijn lekker de hele middag op stap geweest, en dat kon ik goed volhouden. Maar net als steeds als ik uit ben geweest: zodra ik thuis even op bed ging zitten uitrusten, viel ik in slaap. Toen ik uren later wakker werd had ik geen trek meer in avondeten, maar dat was dan dus maar die uitsmijter van rond een uur of 4 's middags :-)

Laatste infuus?

Als het goed is dan is zojuist voor de laatste keer een infuus aangesloten op mijn picc lijn! Die zit er in sinds 6 december, en officieel moet ie t/m vandaag. Morgen naar het ziekenhuis voor bloed afname (dat gaat ook via de picc lijn), en voor een thorax foto, en dan vrijdag naar de longarts voor de uitslagen daarvan. Als de infectie nu over is zal de volgende halte wel de bestraling worden, maar dat horen we vrijdag...

Zo worden ze telkens per 3 dagen geleverd door de apotheek van het ziekenhuis. Elke ochtend haal ik er eentje uit de koelkast, ongeveer een uur voor de thuiszorg komt om hem aan te sluiten.

Volgens het ziekenhuis had ik toen ik voor de 2e keer op IC belandde een infectie. Volgens de wijkzuster had ik toen sepsis. Komt op hetzelfde neer natuurlijk, ongeveer, alleen weet ik dat van die sepsis past sinds kort. Klinkt toch net even wat heftiger dan "een infectie". Vandaar dus ook toen eerst antibiotica via infuus, toen al mijn aders ontstoken waren via pillen, en toen die niet werkten dus sinds 6 december infuus via de picc lijn. Al met al krijg ik dus al zo'n 6 weken (of langer?) antibiotica. Dat is best lang, als een normale kuur meestal een week duurt.

Hoewel de picc lijn er wel in blijft zitten (die willen ze later ook gebruiken voor de chemo), scheelt dat vanaf morgen al een heel stuk aan gedoe. Eerstens ben ik dan de helft van al het verband om m'n arm kwijt, plus de bobbel van de infuuspomp (easy pump), maar ook hoeft die dan niet meer elke ochtend gedaan te worden, maar slechts eens in de 5 dagen onderhoud.

En zo ziet ie er uit: easy pump, het balletje is de pomp, er binnenin in het staafje zit het infuus, dat 24 uur lang langzaam wordt afgegeven door de picc lijn. De volgende ochtend is het geen balletje meer, maar is ie vrijwel plat

 De antibiotica die ik de afgelopen maand op deze manier in m'n arm heb heet Flucloxacilline

Mijn hele linkerarm wordt erdoor in beslag genomen, met een dikke bobbel waar het infuus zit. Vandaag dus de laatste keer, en dan heb ik na een maand weer een normale arm, met alleen nog wat verband om mijn bovenarm, om de picc lijn te beschermen :-)

Nieuwe bril

Toen we donderdag naar Wild Nights gingen, kwamen we langs Pearle waar Char en ik de dag voor Kerst allebei een nieuwe bril hadden uitgekozen. Ik ben even naar binnen gegaan om te vragen of ie  toevallig al klaar was?

Ze vonden de glazen, en het frame, waar alleen de glazen nog in hoefden te worden gezet. Hij zou proberen dat diezelfde avond te doen, zodat we hem op de terugweg misschien al wel konden ophalen.

En jawel, dat is gelukt! Hoewel Char natuurlijk wel jaloers was dat ik mijn bril nu veel eerder had dan zij, is het ook wel handig. Nu hoeft zij me dan niet speciaal op te halen en in de rolstoel daarheen duwen om hem te passen :-)

Een mooie rode dus, eens weer iets anders dan paars.

Wild Night

Olifant

 

 

 

Gisteren haalde Michel me even na 5 uur op, voor een avondje Wild Nights. 2 Jaar geleden waren we daar ook al samen heen geweest. Vorig jaar kwam het er niet van, maar we hebben tenslotte allebei nog steeds een geldig abonnement... :-)

Het was weer erg leuk en sfeervol, hoewel we allebei vonden dat het allemaal wat minder spectaculair en uitgebreid was dan toen. Misschien omdat Wildlands geldzorgen heeft? In elk geval was het zeker de moeite wel waard om er heen te gaan!

Jong olifantje

Na een poosje zijn we even op een bankje gaan zitten, toevallig vlakbij een foodtruck die swirl ijsjes stond te verkopen. He nee, geen trek in ijs, ik wil straks wel een snack hoor, maar dan iets warms. Toen hadden we dus door moeten lopen... Want als je dan een tijdlang naast zo'n ijstruck zit te kijken waar mensen allemaal mee langs komen... Die van mij had als toppings verse kiwi en kersen, chocoladesaus, en een flinke toef slagroom bovenop :-D

Midden-Amerikaanse agoeti, soms ook Midden-Amerikaanse goudhaas genoemd, is een middelgroot knaagdier

2 wandelende bomen met lichtjes erin, door ons Takkewijf en Bosjesman genoemd :-D

Ik zat in de rolstoel, met een deken over mijn benen, op advies van dochter en thuiszorg, en ik heb het geen moment te koud gehad! Michel had het zelfs warm, van het duwen, hihi. Hoewel ik zelf ook een stuk gelopen heb achter de rolstoel, zodat die toen even dienst deed als rollator :-)

IJssculptuur olifantje

IJssculptuur

Vorige week zondag zijn er in het centrum ijssculpturen gemaakt, en die stonden nu opgesteld in het park. Allemaal op pallets, ik denk dat ze die overdag dan in een vriescel hebben staan, anders zouden ze vast al wel meer gesmolten zijn.

Mijn conditie verbetert nu echt snel, ik merk dat per dag! We zijn niet eerst uit eten gegaan, omdat ik bang was anders energie te kort te komen. Maar achteraf had dat best gekund, want ik heb het van 5 tot 10 volgehouden, nergens last van. Natuurlijk was ik wel flink moe toen ik weer thuis was, maar dat geeft niet want ik kon toen natuurlijk gelijk in bed gaan liggen.

Doodshoofdaapjes, aka Meneer Nilsson van Pipi Langkous

Omdat we in de dierentuin geen warme snack gehad hadden en beiden wel trek hadden gekregen hebben we het avondje afgesloten bij de Burger King. Kwamen we toevallig langs op de terugweg naar de auto ;-)

Heerlijk dat ik zo alweer lekker de deur uit kan, daar knapt een mens van op! En Mies heel erg bedankt, en vooral flink blijven oefenen dan haal je vanzelf nog eens je rolstoelrijbewijs! Hahaha...